ทันทีที่เม็ดยาปรับรูปร่างถูกใส่เข้าไปในปากของ หลี่ ย่าหลิน เย่เฉิน ก็รู้สึกว่าร่างกายของ หลี่ ย่าหลิน เกือบจะห่อหุ้มด้วยพลังงานทางจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง
จากนั้นออร่านี้ก็เริ่มเปลี่ยนรูปร่างของเขา
แม้ว่าร่างกายของ หลี่ ย่าหลิน จะถูกห่อด้วยชุดแช่แข็งพิเศษ และเขามองไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงในชุดแช่แข็งเลย แต่ เย่เฉิน ก็รู้สึกว่าร่างกายของ หลี่ ย่าหลิน เต็มไปด้วยรูกำลังจัดระเบียบใหม่ด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อในเวลานี้
อวัยวะแรกที่ หลี่ ย่าหลิน ฟื้นขึ้นมาคือ หัวใจ หัวใจของเขาซึ่งเกือบจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ได้ฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์แล้วก็เริ่มเต้นอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ ไม่มีเลือดในหลอดเลือดในร่างกายของเขา และทั้งหมดถูกแทนที่ด้วยของเหลวป้องกันความเย็น
อย่างไรก็ตาม ภายใต้อิทธิพลของ ยาปรับปรุงร่าง อวัยวะสร้างเม็ดเลือดในร่างกายของเขาเริ่มฟื้นตัวทีละตัว จากนั้นเลือดสดจำนวนมากก็ถูกผลิตออกมาอย่างต่อเนื่อง และน้ำยาป้องกันความเย็นแบบเดิมจะถูกระบายออกโดยตรงโดยแรงดันของ เลือดสด ในร่างกาย
จากนั้น ร่างกายของเขาก็เริ่มฟื้นอุณหภูมิของตัวเอง และในขณะเดียวกัน บาดแผลบนผิวกายทั้งหมดของเขาก็เริ่มหายเร็วขึ้น
คนอื่นมองไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงของ หลี่ ย่าหลิน พวกเขาเพิ่งพบว่าผิวของ หลี่ ย่าหลิน ดูเหมือนจะเปลี่ยนจากสีซีดเป็นเลือดเล็กน้อย
แต่เย่เฉินเห็นการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดใน หลี่ ย่าหลิน และอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจ: “การปรับรูปร่าง ของยานั้นคู่ควรกับคำว่า ก่อร่างใหม่ เหมือนกับแก้วที่ตกลงมาจากที่สูงและแตกเป็นเสี่ยง ถ้าเพียงกาวกลับทุก เศษแก้วอย่างที่เป็นอยู่ นี่ไม่ใช่การปรุงแต่งอย่างแน่นอน ต่อเมื่อได้รับการบูรณะจนหมดสภาพก่อนที่มันจะแตก คุณมีรอยแตกและไม่มีร่องรอย ถือได้ว่าเป็นการปรับปรุงใหม่!”
“ส่วนที่หักซ่อมให้คุณได้ ส่วนส่วนที่หายไปก็ปลูกใหม่ได้ ยาอายุวัฒนะแบบนี้ทนไม่ไหวจริงๆ!”
ในเวลานี้ อวัยวะ แขนขา และแม้แต่เลือดของ หลี่ ย่าหลิน ได้กลับสู่ระดับของสุขภาพที่สมบูรณ์แล้ว ในขณะที่เลือดยังคงเติมเต็มต่อไปจนกระทั่งถึงปริมาณเลือดปกติ หัวใจของเขาก็เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ
ในเวลาเดียวกัน เขาค่อย ๆ ฟื้นความสามารถในการหายใจด้วยตัวเขาเอง
คนอื่นสามารถเห็นการขึ้นและลงของหน้าอกของเขาด้วยตาเปล่า
ทั้งร่างของ เฟย เค็กซิน ราวกับฟ้าร้องทั้งห้า และเธอพูดด้วยความตกใจ: “คุณเย่… หลี่… หลี่ ย่าลิน ยังมีชีวิตอยู่จริงเหรอ!”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดเบา ๆ “ใกล้ถึงเวลาตื่นแล้ว”
ทันทีที่คำพูดนั้นหายไป หลี่ ย่าหลิน ก็ค่อยๆลืมตาขึ้น!
เฟย เค็กซิน ก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัวในเวลานี้ หัวใจของเธอยังคงเต้นเหมือนม้าพันตัว
แม้ว่าเธอเดาว่า เย่เฉิน จะต้องมีวิธีช่วย หลี่ ย่าหลิน แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่า หลี่ ย่าหลิน จะตื่นขึ้นในเวลาอันสั้นด้วยยาเพียงเม็ดเดียว!
รู้ไหม คนผู้นี้อยู่ในอุณหภูมิต่ำเกือบลบ 200 องศาเป็นเวลาหลายวัน ไม่ต้องพูดถึงการช่วยชีวิตเขา มันต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงกว่าจะละลายเขา และเขาก็บอกว่าเขายังมีชีวิตอยู่ถ้าเขารอด? !
หงหวู่ รู้สึกตกใจมากขึ้นไปอีก เขาอดไม่ได้ที่จะโพล่งออกมาและอุทานออกมาว่า: “ให้ตายเถอะ… มีชีวิตอยู่? ก้อนน้ำแข็งก้อนใหญ่เมื่อกี้นี้
หลี่ ย่าหลิน ยังคงกระพริบตาอยู่ในขณะนี้ เนื่องจากเส้นประสาทตาของเขาไม่สามารถปรับตัวเข้ากับแสงจ้าได้ในทันที ดวงตาของเขารู้สึกเพียงสีขาวเท่านั้น และเขามองไม่เห็นสิ่งใดอย่างชัดเจน
สำหรับ หลี่ ย่าหลิน มันเหมือนกับความฝันที่ไม่มีวันสิ้นสุด
ถ้าคุณบอกเขาว่าเขาฝันแบบนี้มา 100 ปีแล้ว เขาจะไม่สงสัยอะไร เพราะความฝันนั้นยาวเกินไปจริงๆ
ในความฝันนี้ สติของเขาเริ่มวุ่นวายมากขึ้นเรื่อยๆ
เขารู้สึกมากขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าเขาตกลงไปในโลกที่สวมกรอบในภาพยนตร์เรื่อง “Inception” ตกอย่างต่อเนื่องในหลายความฝัน และยิ่งเขาล้มลง เขาก็ยิ่งตื่นขึ้นได้ไกลขึ้นเท่านั้น
ยิ่งกว่านั้น ยิ่งคุณล้มลง ความรู้สึกของเวลายิ่งพร่ามัวราวกับแกนเวลาขยายออกไปเรื่อย ๆ วันที่อยู่ในอาการโคม่าภายใต้ความรู้สึกที่วุ่นวายนั้นดูเหมือนจะไม่ใช่หนึ่งวันอีกต่อไปไม่ใช่แค่หนึ่งปี ศตวรรษนั้นยาวนานมาก
สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือในน้ำแข็งที่เยือกแข็งลึกมาก แม้ว่าสมองของเขาจะยังรักษาความมีชีวิตชีวาของมันไว้ได้ แต่มันก็เข้าสู่สถานะการเผาผลาญที่ช้ามากด้วยเนื่องจากอุณหภูมิที่ต่ำมาก
การแช่แข็งตัวเองทำให้เส้นเวลาของร่างกายยาวขึ้น
ร่างกายของมนุษย์ในสถานการณ์เช่นนี้ก็เหมือนเนื้อชิ้นหนึ่ง ถ้าไม่แช่แข็ง จะทำให้เน่าเสียได้นานถึงสามวัน แต่ถ้านำไปแช่แข็งที่อุณหภูมิต่ำมากๆ จะไม่เป็นเวลาสามปีสามสิบปี หรือแม้แต่สามร้อยปี จะแย่
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4839 ให้ความช่วยเหลือแก่คุณ!
บทที่ 4841 ให้ฉันแนะนำให้คุณรู้จักในเชิงลึก
