ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 4846

หลี่ ย่าหลิน ยังรู้สึกว่าไม่ควรนั่งในสระที่ว่างเปล่านี้

เขาจึงถามอย่างเขินอายว่า “แล้ว… ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้าได้อย่างไร…”

เย่เฉิน มองไปที่ เฟย เค็กซิน ที่ด้านข้างและพูดว่า “คุณเฟย โปรดช่วยนักสืบ หลี่ เพื่อแก้ปัญหานี้”

เฟย เค็กซิน พยักหน้าและพูดอย่างเร่งรีบ: “มีชุดทำงานสำหรับนักวิจัยทางวิทยาศาสตร์มากมายที่นี่ ฉันจะช่วยนักสืบ หลี่ จัดชุด!”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า “โอเค ทำงานหนักนะ คุณเฟย”

เฟย เค็กซิน หันกลับมาและจากไป และในไม่ช้าก็นำชุดทำงานกลับมาให้ หลี่ ย่าหลิน

หลังจากที่ หลี่ ย่าหลิน ใส่ชุดทำงาน เขาก็เดินตาม เย่เฉิน ไปที่เลานจ์ที่อยู่ถัดไป

เย่เฉิน ยื่นขวดน้ำให้ หลี่ ย่าลิน และหลังจากที่เขารับไป เขาแทบรอไม่ไหวที่จะดื่มน้ำทั้งขวดแล้วเช็ดออก เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “เจ้า … อาจารย์เย่ ขอบคุณ คุณช่วยชีวิตของฉัน… ฉัน หลี่ ย่าหลิน จะไม่พูดอะไร แต่เนื่องจากคุณช่วยชีวิตฉัน ในอนคตฉันจะยอมตายเพื่อคุณอย่างแน่นอนถ้าคุณต้องการ ฉัน หลี่ ย่าหลิน สัญญา!”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า “ไม่ต้องพูด ฉันต้องการบางอย่างจากคุณจริงๆ”

หลี่ ย่าลิน โค้งตัวด้วยความเคารพ: “อาจารย์เย่ ได้โปรดพูดด้วย!”

เย่เฉิน เหยียดสองนิ้วออกแล้วพูดเบาๆ ว่า “สองอย่างแรก หลังจากที่คุณออกไปจากที่นี่ คุณต้องไม่บอกใครว่าคุณเคยเห็นฉัน ถ้ามีใครถาม โดยเฉพาะตระกูลอัน ให้พูดว่า เธอไม่รู้ มันเป็นตัวคุณเอง แต่คุณถูกส่งออกไปหลังจากที่ศูนย์เยือกแข็งของตระกูลเฟย เมื่อคุณตื่นขึ้น “

หลี่ ย่าหลิน ถามด้วยความประหลาดใจ: “นายน้อยเย่ คุณช่วยครอบครัวอัน ทำไมคุณจำพวกเขาไม่ได้”

เย่เฉินพูดเบา ๆ : “นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่สองที่ฉันต้องการจะคุยกับคุณต่อไป ฉันจะคุยกับคุณในรายละเอียดในภายหลัง”

หลี่ ย่าหลิน พยักหน้าและพูดด้วยความปวดหัว: “อาจารย์เย่ ถ้าตระกูลอัน พบคุณเฟย และถามเรื่องนี้ คุณจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไร?”

เย่เฉิน กล่าวว่า “คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันจะจัดการเอง คุณแค่ต้องหุบปากและอย่าให้ใครรู้ รวมถึงภรรยาและลูกสาวของคุณด้วย”

หลี่ ย่าหลิน ตกลงโดยไม่ลังเลและกล่าวว่า “นายน้อยเย่ ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่บอกใครเลย”

หลังจากนั้น เขาถาม มาร์เวนเย่ ว่า “อาจารย์เย่ สิ่งที่สองคืออะไร”

เย่เฉิน กล่าวว่า: “เหตุผลที่ฉันยังไม่เปิดเผยตัวตนกับตระกูลอัน ในทันทีเพราะนักฆ่าเหล่านี้มีภูมิหลังที่ผิดปกติมาก เท่าที่ฉันรู้ นี่เป็นองค์กรลึกลับที่มีอยู่อย่างน้อยสองหรือสามร้อยปี หรือมากกว่านั้น เป็นเพียงทหารที่เสียชีวิตซึ่งได้รับการเลี้ยงดูมาเกือบ 20 รุ่นแล้ว และจนกว่าฉันจะรู้ว่าพวกเขามาจากไหน ฉันไม่ได้วางแผนที่จะพบกับปู่ย่าตายายของฉัน ในตัวตนที่แท้จริงของฉันในขณะนี้”

หลี่ ย่าหลิน ถามอย่างลึกลับ: “องค์กรลึกลับมาหลายร้อยปีแล้ว ฉันเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจมาหลายปีแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย…”

แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4845 ลูกน้องขององค์กรลึกลับ
บทที่ 4847 วังว่านหลงเป็นของฉัน