เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยแล้วเดินไปหาเธอ และพูดด้วยความโล่งใจ: “ไม่เป็นไร คุณอิโตะ แค่รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยในตอนนี้ แต่เขาก็ตื่นเต้นเช่นกัน เพราะเขามีความสุข ดังนั้นคุณไม่ต้องกังวลเช่นกัน มาก มันควรจะออกมาในไม่กี่นาที “
อิโตะ นานาโกะ งงเล็กน้อยและถามอย่างระมัดระวัง: “เกิดอะไรขึ้นที่ทำให้ โอโดซัง ร้องไห้ด้วยความปิติยินดี”
เย่เฉินแสร้งทำเป็นลึกลับและกล่าวว่า “อย่ากังวล อีกไม่นานเจ้าจะได้รู้”
เมื่อเห็นว่า มาร์เวนเย่ ไม่ต้องการพูดอย่างชัดเจน อิโตะ นานาโกะ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพยักหน้า และกับป้าของเธอตาม เย่เฉิน กลับไปที่ห้องนั่งเล่น
เมื่อ อิโตะ นานาโกะ ยังคงสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ซูรัวลี่ ที่อยู่ข้างๆ รู้สึกตื่นเต้นมากจนฝ่ามือของเธอเริ่มเหงื่อออก
ตอนนี้เธอเป็นนักรบระดับ 5 ดาว และประสาทสัมผัสของเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ดังนั้น แม้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจจะดักฟังการสนทนาระหว่าง เย่เฉิน และ อิโตะ ยูฮิโกะ ในห้องน้ำในตอนนี้ แต่เธอก็ยังคงได้ยิน อย่างชัดเจน
ดังนั้นเธอจึงรู้อยู่แล้วในเวลานี้ว่า อิโตะ ยูฮิโกะ ได้เปลี่ยนรูปร่างขาของเขาโดยอาศัยยาเม็ดดัดแปลงที่ เย่เฉิน มอบให้ ซึ่งทำให้เธอตื่นเต้นมาก เพราะในอีกสองชั่วโมง เครื่องบินของแม่ของเธอจะลงจอดที่นิวยอร์กด้วย เช่นเดียวกับ อิโตะ ยูฮิโกะ แม่ของฉันสามารถสร้างแขนขาที่ขาดและกลายเป็นคนปกติได้อีกครั้ง!
ไม่กี่นาทีต่อมา อิโตะ ทาเคฮิโกะก็สวมชุดกีฬาที่เย่เฉินเตรียมไว้ล่วงหน้า และเดินออกจากห้องน้ำพร้อมกับแม่บ้าน
ในเวลานี้ ตาและจมูกของ อิโตะ ยูฮิโกะ เป็นสีแดง และจังหวะของการเดินก็ช้าเล็กน้อย และแข็งเล็กน้อย แต่นี่ไม่ใช่เพราะขาของเขามีปัญหา แต่เนื่องจากตอนนี้เขาตื่นเต้น . ไม่มีการผ่อนปรน
เมื่อเห็น อิโตะ ทาเคฮิโกะ ออกมา อิโตะ นานาโกะ ก็รีบลุกขึ้นและก้าวไปข้างหน้า และหลังจากนั้นไม่กี่ก้าว เธอสังเกตเห็นความผิดปกติของพ่อของเธอ
อย่างแรกคือพ่อของฉันไม่ได้สวมรอยสักที่เขามีต่อหน้าเขา
ประการที่สอง พ่อของฉันเปลี่ยนเป็นชุดกีฬาที่มีกางเกงขาสั้นและแขนสั้น
สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ขาเทียมของพ่อของเธอได้เปลี่ยนรูปแบบไปด้วยเช่นกัน
ขาเทียมก่อนหน้านี้ไม่ใช่ผลิตภัณฑ์ทางนิเวศวิทยาอย่างสมบูรณ์
ท้ายที่สุด ไม่ว่าอวัยวะเทียมจะล้ำหน้าแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะจำลองรูปร่างของร่างกายมนุษย์ได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้นต้นขา หัวเข่า และน่องจึงทำมาจากโลหะผสมไททาเนียมเพื่อใช้เป็นชิ้นส่วนกระดูกดั้งเดิม
อวัยวะเทียมของ อิโตะ ทาเคฮิโกะ นั้นงดงามและสง่างามมาก ๆ มันใช้วัสดุไบโอนิคที่คล้ายกับกล้ามเนื้อของมนุษย์ที่ต้นขาและน่องเพื่อจำลองรูปทรงและเอฟเฟกต์ภาพของกล้ามเนื้อจริง
แต่นี่เป็นเทียมหลังจากทั้งหมดเพื่ออำนวยความสะดวกในการบำรุงรักษา และไม่ส่งผลกระทบต่อกิจกรรมของส่วนประกอบต่าง ๆ ของอวัยวะเทียมข้อเข่าและข้อต่อข้อเท้าของมันจะถูกเปิดเผยชิ้นส่วนโลหะ
ถ้าคุณไม่ใส่กางเกง คุณสามารถเห็นข้อต่อไททาเนียมทั้งสี่บนขาเทียมทั้งสองได้อย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม อิโตะ นานาโกะ พบว่า “ขาเทียม” ทั้งสองของพ่อของเธอถูกสร้างขึ้นมาอย่างสมจริง แม้แต่ข้อต่อของส่วนประกอบที่เป็นโลหะดั้งเดิมก็กลายเป็นเหมือนกล้ามเนื้อของมนุษย์ เป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นว่ามันเป็นของปลอม โดยทั่วไปแล้ว
อิโตะ เอมิที่อยู่ข้างๆ ก็เห็นความแตกต่างเช่นกัน และพูดอย่างตื่นเต้นว่า “โอนิจัง! อวัยวะเทียมที่เหมือนจริงมาก ไม่มีร่องรอยของอวัยวะเทียมเลย เป็นไปได้ที่จะทำให้ของปลอมเป็นจริงได้…”
อิโตะ นานาโกะ อดไม่ได้ที่จะอุทาน: “โอโดดัง…ขาเทียมใหม่ของคุณ…เหมือนจริงเกินไป…ถ้าถูกคนอื่นเห็นจะต้องเป็นอย่างแน่นอน เดาไม่ได้ว่าเป็นของปลอม…ไร้ที่ติและ ไร้ที่ติ… นี่… อวัยวะเทียมที่ล้ำสมัยขนาดนี้ มาร์เวน เย่ มอบให้คุณเหรอ?”
อิโตะ ยูฮิโกะ มองดูลูกสาวและน้องสาวของเขา ยิ้มอย่างรู้เท่าทันด้วยตาสีแดง และพูดอย่างจริงจังว่า: “นายเย่มอบขาเหล่านี้ให้กับฉันจริงๆ”
ขณะที่เขาพูด เขาพูดอย่างจริงจัง: “แต่…นี่ไม่ใช่ขาเทียม นี่…นี่คือ…ขาของฉัน! มันเติบโตในตัวฉัน ขาจริง!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4880 สามารถมอบลูกสาวของฉันให้ เย่เฉิน
บทที่ 4882 คุณเย่มีผู้หญิงมากมายอยู่รอบๆ
