ในเวลานี้ ชายคนนั้นถามด้วยความเคารพ: “นายท่าน ท่านคิดว่าคำพูดของ หลิน ว่านเอ๋อ น่าเชื่อถือเพียงใด”
ลอร์ดอังกฤษเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นพูดอย่างเย็นชา: “บุคลิกของเธอคล้ายกับพ่อของเธอ แม้ว่าเธอจะเป็นคนมีไหวพริบ และฉลาดด้วยซ้ำ แต่เธอก็ไม่ค่อยมีส่วนร่วมในการสมรู้ร่วมคิดใดๆ ดังนั้นฉันจึงเชื่อในสิ่งที่เธอเขียน”
ขณะที่เขาพูดอย่างนั้น ท่านหญิงก็พูดอีกครั้ง: “และ หลินว่านเอ๋อ ต้องชัดเจนในใจของเธอว่าการโกหกในเวลานี้ไม่มีความหมาย แม้ว่าฉันจะเห็นแปดคำนี้ แม้ว่าฉันจะเชื่อว่าเธอไม่ได้โกหก แต่ กว่าจะหาแหวนเจอ เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะเลิกไล่ตามเธอ เพราะถึงแหวนจะไม่ได้อยู่บนตัวเธอ เธอก็ต้องรู้ที่อยู่ของแหวน เธอจึงเขียนแปดคำนี้เพื่อไม่ให้ฉันสับสน แต่เพื่อกวนประสาทฉัน!”
ชายคนนั้นอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “นายท่าน! ถ้า หลินว่านเอ๋อ ไม่โกหก ก็หมายความว่าเธอได้ละทิ้งแหวนไปที่ไหนสักแห่งในยุโรปเหนือ”
หยิงจู กล่าวว่า: “แม้ว่าแหวนจะไม่มีประโยชน์กับเธอ แต่ก็มีความหมายกว้างไกล เธอจะไม่ทิ้งมันเพียงเพื่อรักษาชีวิตของเธอ”
ชายคนนั้นพูดอีกครั้ง: “มันเก็บไว้ในตู้เซฟของธนาคารได้ไหม แหวน ถ้าเก็บไว้ในตู้เซฟของธนาคารกับสิ่งอื่น โดยทั่วไปจะไม่ดึงดูดความสนใจมากนัก ความลับของตู้เซฟของธนาคาร ความปลอดภัยสูงมาก และ การยืนยันตัวตนใช้ลายนิ้วมือ ไอริส และหลักฐานทางชีววิทยาอื่นๆ ดังนั้นเธอจึงสามารถใช้ข้อมูลระบุตัวตนปลอมเพื่อฝากแหวนไว้ก่อน แล้วจึงนำออกได้ทุกเมื่อเมื่อจำเป็น”
“เป็นไปไม่ได้” ท่านหญิงพูดเบา ๆ “หลินว่านเอ๋อฉลาดแกมโกงและคิดเลขมากกว่าที่คุณคิดไว้มาก อะไรก็ตามที่คุณคิดได้ เธอมักจะคิดไว้แล้ว ตู้เซฟของธนาคารดูเหมือนจะเป็นความลับและไม่เด่น แต่ อันที่จริง มันไม่ปลอดภัยเลย ถ้าฉันคิดว่า จิน อี้เว่ย ของฉันสามารถเปิดตู้เซฟของธนาคารทั้งหมดในยุโรปเหนือได้ในชั่วข้ามคืนเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น เธอจะเสี่ยงได้อย่างไร”
ชายคนนั้นพูดด้วยความสงสัย: “เจ้านายของข้า ถ้าตามที่ท่านพูด แหวนไม่ได้อยู่ในมือของนางจริง ๆ แต่นางไม่ได้โยนมันทิ้งโดยเจตนา เช่นนั้นจะต้องมีวิธีที่เหมาะสมอย่างยิ่งในการเก็บรักษามัน ในความเห็นของคุณ แหวนวงนี้หายไปไหน หรือเธอเก็บมันไว้จากระยะไกลด้วยวิธีใด”
ลอร์ดอังกฤษเงียบไปสองสามวินาทีและพูดอย่างใจเย็น: “ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร สิ่งเดียวที่ฉันมั่นใจได้ในตอนนี้คือแม้ว่าแหวนจะไม่ได้อยู่ในความครอบครองของ หลิน ว่านเอ๋อ หลิน, ว่านเอ๋อ เป็นเบาะแสเดียวของเราจนถึงตอนนี้ ดังนั้นเราต้องทำให้ดีที่สุด ไปข้างหน้าและตามหาเธอให้ฉัน!”
หลังจากพูดจบ เขาก็หยุดเล็กน้อยและพูดต่อ: “คราวนี้ ให้ฉางเซิงโปออกมาจากภูเขาด้วยตัวเอง แล้วคุณก็ส่งเขามาหาฉันทันที!”
ชายคนนั้นตกใจมาก ลุงฉางเซิง เป็นหัวหน้าของสี่เอิร์ลที่องค์หญิงตรัส
ตำแหน่งของท่านเอิร์ลทั้งสี่ท่านนี้ได้รับพระราชทานจากลอร์ดแห่งอังกฤษ ได้แก่ ลุงฉางเซิง ลุงติงหยวน ลุงเจียงกง และลุงจงหย่ง
พวกเขาทั้งสี่ได้ติดตามลอร์ดอังกฤษมาหลายปี และมีส่วนร่วมอย่างมากในการพัฒนากองกำลังภายใต้คำสั่งของลอร์ดอังกฤษ
ฉาง เซิงโป นอกเหนือจากตำแหน่งอันดับหนึ่งในบรรดาเอิร์ลทั้งสี่แล้ว ยังเป็นผู้ดำรงอยู่ที่ทรงพลังที่สุดในบรรดาเอิร์ลทั้งสี่ และเขาเป็นตัวเลขอันดับสองที่แท้จริงในองค์กรทั้งหมด
และชายคนนี้เองก็เป็นอาที่ซื่อสัตย์ และกล้าหาญซึ่งรั้งท้ายในบรรดาเอิร์ลทั้งสี่
ภายในองค์กรนี้ ผลงานของเขาไม่ดีเท่ากับเอิร์ลสามอันดับแรก แต่เนื่องจากความภักดีต่อลอร์ดอย่างแท้จริง เขาจึงได้รับตำแหน่งลุงผู้ภักดีและกล้าหาญ และลอร์ดมักจะส่งเขามา
ในมุมมองของลุง จงยง การสั่งให้ลุง ฉางเซิง ติดตาม หลิน ว่านเอ๋อ รู้สึกเหมือนฆ่าไก่ด้วยมีดเขียง
อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าสงสัยใดๆ เกี่ยวกับการตัดสินใจของเจ้านายอังกฤษ ดังนั้นเขาจึงพูดโดยไม่คิดว่า: “เจ้านายอังกฤษ ผู้ใต้บังคับบัญชาคนนี้จะส่งต่อ ฉาง เซิงโป”
หลังจากนั้นไม่กี่นาที.
ชายวัยกลางคนในชุดคลุมลัทธิเต๋าและตัวละครที่เหมือนนางฟ้าก้าวเข้าไปในห้องโถงใหญ่พร้อมกับก้าวที่สง่างาม
ทันทีที่เขาเข้ามา เขาคุกเข่าข้างหนึ่งบนพื้น ทำความเคารพบัลลังก์ที่ว่างเปล่า แล้วพูดด้วยความเคารพ: “ท่านลุง ลุงจงหยงกล่าวว่า ท่านมีบางสิ่งที่จะเรียกผู้ใต้บังคับบัญชาของท่าน ท่านมีคำสั่งอย่างไร”
เสียงทุ้มขององค์หญิงดังขึ้น: “ลุงฉางเซิง ฉันจะให้เวลาคุณห้าปีในการค้นหาที่อยู่ของหลินว่านเอ๋อ ในช่วงห้าปีนี้ ฉันไม่สนใจว่าคุณจะไปไหนหรือใช้วิธีใด ฉันจะให้คุณ อะไรก็ได้ที่คุณต้องการ” อะไรนะ คุณไม่จำเป็นต้องได้รับความยินยอมจากฉันในการตัดสินใจใดๆ ฉันแค่ต้องการให้คุณนำ หลิน ว่านเอ๋อ ที่ยังมีชีวิตอยู่มาพบฉันภายในระยะเวลาห้าปี คุณจะทำได้ไหม!”
ฉาง เซิงโป ตกใจอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นกำหมัดเข้าด้วยกันและพูดเสียงดัง: “ในเมื่อท่านหยิงเต็มใจมอบงานนี้ให้กับผู้ใต้บังคับบัญชา ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาจึงต้องออกไปอย่างเต็มที่เพื่อนำ หลิน ว่านเอ๋อ กลับมาโดยเร็วที่สุด !”
ท่านหยิงฮัมเพลงและพูดว่า “ในห้าปีที่ผ่านมา ฉันจะให้เงินคุณ 500 ล้านดอลลาร์สหรัฐเป็นกองทุน หลังจากจัดการเรื่องนี้เสร็จ ฉันจะให้ยาเป่ยหยวนเล็ก ๆ ห้าเม็ดแก่คุณเป็นรางวัล!”
เมื่อ ฉาง เซิงโป ได้ยินคำว่า ยาเป่ยหยวน เขาประหลาดใจมากและพูดว่า: “ผู้ใต้บังคับบัญชา ขอบคุณท่านลอร์ด!”
หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็เอนตัวลงทันทีและหมอบลงอย่างหนัก
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4996 เจ้าคิดว่ามีคนแอบฆ่าเราหรือ?
บทที่ 4998 คุณต้องใส่ใจกับความปลอดภัย
