เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่ เหนียนจง ก็พูดด้วยความมั่นใจทันที: “คุณเป็นความคิดที่ดี! ด้วยวิธีการของคุณ คุณสามารถจับคนเหล่านี้ทั้งหมดโดยไม่ทิ้งไว้ข้างหลัง!”
หลังจากนั้น เขาก็จำอะไรบางอย่างได้ทันใดและรีบ ถาม เย่เฉิน: “ยังไงก็ตาม คุณจะทำอย่างไรกับคนกลุ่มนี้”
เย่เฉิน ถามเขาว่า: “คุณมีความคิดดีๆ บ้างไหม”
หลี่ เหนียนจง พูดด้วยท่าทางที่แน่วแน่: “ผู้ใต้บังคับบัญชาคิดว่า คนเหล่านี้เพิกเฉยต่อประสบการณ์อันน่าเศร้าและความเกลียดชังที่ฝังรากลึกในบรรพบุรุษของพวกเขาและสนใจแต่ผลประโยชน์ของตนเองและแม้แต่ทรยศต่อสหายที่ต่อสู้เคียงข้างกัน อู๋ซานกุ้ย คนทรยศที่สังหารจักรพรรดิ หยงลี่ ต่างกันอย่างไร หนานหมิง?!”
เย่เฉิน ไม่เคยคิดเลยว่าเมื่อ หลี่ เหนียนจง พูดถึงคนทรยศ เขาจะนึกถึง อู๋ซานกุ้ย เมื่อหลายร้อยปีก่อน
อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็เข้าใจว่าทำไม
บรรพบุรุษหลายคนของ เสี่ยวฉีเว่ย เหล่านี้ควรเป็นคนของ หนานหมิง หนานหมิง เป็นราชวงศ์สุดท้ายของชาว ฮั่น สำหรับชาวฮั่นในเวลานั้น อู๋ซานกุ้ย เป็นเจ้าหน้าที่ที่ทรยศที่สุดในโลก
ไม่เพียงเพื่อชื่อเสียงและความมั่งคั่งของเขาเอง เขายังโจมตีกองทัพชิง และยึดครองประเทศและดินแดนของชาวฮั่น เขายังทำหน้าที่เป็นเบี้ยให้กับกองทัพ ชิง และก่ออาชญากรรมที่ไม่อาจให้อภัยได้มากมายต่อเพื่อนร่วมชาติของเขา
สิ่งที่อุกอาจยิ่งกว่าก็คือบุคคลผู้นี้แต่เดิมเป็นข้าราชบริพารของราชวงศ์หมิง แต่หลังจากที่เขายอมจำนนต่อราชวงศ์ชิง เขาได้จับจักรพรรดิองค์สุดท้ายของราชวงศ์หมิงใต้เป็นการส่วนตัว จักรพรรดิหย่งลี่ ไปยังชุนเฉิง และสังหารเขาพร้อมกับเขา ด้วยมือของตัวเอง ในประวัติศาสตร์อันยาวนานนับพันปีมันหายาก
ดังนั้นบุคคลนี้แทบจะถือได้ว่าเป็นผู้ทรยศที่ใหญ่ที่สุดในหมู่ชาวฮั่น
อย่างไรก็ตาม เย่เฉิน โบกมือให้ หลี่ เหนียนจง ในเวลานี้และกล่าวว่า: “แม้ว่าฉันจะเห็นด้วยกับการประเมินคนเหล่านี้ของคุณ แต่ฉันไม่เห็นด้วยกับการลงโทษคนเหล่านี้ของคุณ” หลี่ เหนียนจง
รีบถาม: “ท่านครับ คุณทำอะไร คิดว่าผิดไหม?”
เฉินพูดเบา ๆ : “การฆ่าคนนั้นง่ายเสมอ แต่ส่วนใหญ่แล้ว การฆ่าคนไม่ยุติธรรมเพียงพอ ท้ายที่สุด คุณเป็นเพียงกลุ่ม ไม่ใช่สังคมที่มีเหตุผล หากคุณต้องการฆ่าพวกเขา ประการแรก ไม่มีทางที่จะปฏิบัติตาม ประการที่สอง อาจเป็นไปไม่ได้ หากคุณสามารถโน้มน้าวใจประชาชนได้อย่างสมบูรณ์ หากการกระทำของคุณทำให้ผู้อื่นรู้สึกว่า ‘ต่อต้านฉัน’ อะไรคือความแตกต่างระหว่างการถูกควบคุมโดย สมาคมโปชิง?”
หลี่ เหนียนจง ตกตะลึง ถามเขาว่า: “ท่านครับ คุณหมายถึงอะไร”
เย่เฉิน พูดเบา ๆ: “เมื่อเป้าหมายของวันนี้สำเร็จ คุณจะอยู่นอกเหนือการควบคุมของ โปชิงฮุย ในทางปฏิบัติ และ ฉันไม่ใช่เจ้านายคนใหม่ของคุณ ฉันเพิ่งบรรลุข้อตกลงที่ยุติธรรมกับคุณ เนื้อหาของข้อตกลงนี้คือฉันจะให้ยาแก้พิษแก่คุณ และคุณจะต่อสู้กับ สมาคมโปชิง กับฉัน เมื่อ สมาคมโปชิง ถูกกำจัดให้สิ้นซาก สิ่งนี้ ข้อตกลงจะสิ้นสุดลงโดยธรรมชาติ”
” ดังนั้น คุณอยู่ที่นี่ ในระหว่างที่ข้อตกลงดำเนินต่อไป แม้ว่าทิศทางทั่วไปของคุณจะต้องเป็นไปตามข้อตกลงกับฉัน แต่ภายในตัวคุณ คุณต้องสร้างชุดคำสั่งภายในที่มีความน่าเชื่อถือ เมื่อทำการตัดสินใจ ในกิจการภายในใด ๆ คุณต้องสามารถโน้มน้าวใจประชาชนได้ “
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินหยุดชั่วคราวและพูดต่อ: “เมื่อคำสั่งภายในที่น่าเชื่อถือนี้ถูกสร้างขึ้น คำสั่งชุดนี้เทียบเท่ากับกฎพื้นฐานภายในของคุณ และพฤติกรรมของทุกคนจะต้องอยู่ภายใต้กฎพื้นฐานชุดนี้ และคุณต้องแน่ใจว่า ความยุติธรรมของกฎชุดนี้และให้แน่ใจว่ามันนำไปใช้กับคุณแต่ละคน “
“สำหรับผู้ที่ตั้งใจจะทรยศ ทหารม้าเสี่ยวฉี พวกเขาควรใช้กฎพื้นฐานชุดนี้เพื่อดำเนินการหลังจากกฎพื้นฐานชุดนี้ถูกสร้างขึ้น ลงโทษพวกเขา เพื่อให้เราสามารถโน้มน้าวใจประชาชนได้อย่างแท้จริง”
ณ จุดนี้ เย่เฉินมองไปที่หลี่ เหนียนจง และพูดอย่างจริงจัง: “ถ้าคุณต้องการฆ่าพวกเขาจริง ๆ ทุกคนต้องฆ่าพวกเขา ไม่ใช่แค่คุณเท่านั้นที่จะฆ่า
หลี่ เหนียนจงเงียบเพราะ ครู่หนึ่งและกล่าวอย่างขอบคุณ: “ท่านครับ ผมเข้าใจที่ท่านหมายถึง! เย่เฉิน
ฮัมเพลงและพูดเบา ๆ : “ลงไปและเตรียมตัวก่อน หาคนที่คุณไว้ใจได้อย่างสมบูรณ์ บอกสถานการณ์และปล่อยให้พวกเขาเตรียมพร้อม ฉันจะพบกับคนที่อยู่ข้างหลังฉันทีละคน และดูว่ามีใครอยู่ไหม มีใครบ้างที่เหมือนกับ หม่า เฉินเฟย คนนั้น ถ้ามี ฉันจะให้พวกเขาถือผ้าขนหนูในมือซ้ายด้วยเพื่อให้แยกแยะได้ง่ายขึ้น “
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 5048 ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
บทที่ 5050 ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
