ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5281 สามสาวงานมารวมตัวกัน

ซู รัวลี่ พยักหน้าเล็กน้อยแล้วถาม นานาโกะ อิโตะ: “คุณอิโตะ คุณบอกคุณเย่ ล่วงหน้าว่าคุณมาที่นี่ในวันนี้หรือไม่”
“ไม่” นานาโกะ อิโตะ พูดอย่างเขินอายเล็กน้อย: “คุณเย่ เฉิน คงจะมีงานยุ่งในวันธรรมดา ดังนั้นฉันจึงไม่ได้บอกเขาล่วงหน้า”

ซู รัวลี่ ยิ้มและพูดว่า “แม้ว่าคุณจะไม่บอกเขา คุณเฉิน จะบอกเขาโดยเร็วที่สุด คุณเย่ ให้ความสำคัญกับคุณมาก บางทีเขาอาจจะกำลังมา”

นานาโกะ อิโตะ พูดด้วยใบหน้าแดง: “ฉันจะ… ฉันคิดว่าคุณเย่เฉิน ก็ให้ความสำคัญกับคุณมากเช่นกัน … “

ซู รั่วลี่ พูดอย่างเขินอาย “ฉัน… ฉันแตกต่างจากคุณ… ฉันเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของมิสเตอร์เย่ และคุณเป็นคนสนิทของมิสเตอร์เย่… … “

นานาโกะ อิโตะ มองเธอและถามด้วยความสงสัยว่า “เป็นแค่ผู้ใต้บังคับบัญชาจริง ๆ เหรอ”

ซู รัวลี่ พูดอย่างไม่เป็นธรรมชาติอยู่พักหนึ่ง: “เป็นแค่ลูกน้องจริงๆ…คุณเย่ ช่วยฉันหลายครั้งและช่วยฉันมาก ดังนั้นฉันจึงต้องติดตามเขาตลอดเวลาโดยธรรมชาติ เพื่อตอบแทนความเมตตาของเขาที่มีต่อฉัน ดังนั้น โดยธรรมชาติแล้ว ฉันเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา…”

นานาโกะ อิโตะ พยักหน้าเล็กน้อย และพูดด้วยรอยยิ้ม: “อันที่จริง ฉันอิจฉาคุณมากกว่า ในฐานะลูกน้องของเขา อย่างน้อยคุณก็สามารถเจอเขาได้บ่อยๆ ไม่เหมือนฉัน มันไม่ง่ายเลยที่จะเจอเขา”

ซู รั่วลี่ ผงะเล็กน้อยเมื่อได้ยินเรื่องนี้

เดิมที เธออิจฉา นานาโกะ อิโตะ มาก ท้ายที่สุด ใครก็ตามที่มีสายตาที่เฉียบแหลมสามารถเห็นได้ว่าแม้ว่า เย่เฉิน จะมีคนสนิทหลายคนด้วย แต่เขาก็ชอบเธอเป็นพิเศษ

แต่ถ้าคุณลองคิดดูให้ดี สิ่งที่ นานาโกะ อิโตะ พูดก็ไม่ใช่เรื่องไร้เหตุผล

เธอมักจะอาศัยอยู่ในญี่ปุ่น และมันไม่ง่ายเลยที่จะพบกับ เย่เฉิน เธออยู่ที่ จินหลิง ซึ่งแตกต่างจากเธอดังนั้นจึงมีโอกาสมากมายที่จะได้พบกับ เย่เฉิน

เมื่อเธอถอนหายใจในใจ ก็มีเสียงรองเท้าส้นสูงดังขึ้น และ ซู จี้หยู ซึ่งสวมชุดสูทแบบมืออาชีพ และมีความสามารถมากก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเธอมา ซู รั่วลี่ รีบพูดกับ นานาโกะ อิโตะ ว่า “คุณอิโตะ น้องสาวของฉันอยู่ที่นี่ คุณน่าจะรู้จักเธอด้วยใช่ไหม”

นานาโกะ อิโตะ ยิ้มและพยักหน้า: “ฉันรู้แล้ว เราทุกคนล้วนเป็นผู้ถือหุ้นของ ยี่ซู ชิปปิ้ง”

ในเวลานี้ ซู จี้หยู ได้เดินไปอย่างรวดเร็วต่อหน้า ซู รัวลี่ แล้ว และ ซู รัวลี่ ก็พูดด้วยความดีใจว่า “น้องสาว ทำไมคุณถึงมาที่นี่”

ซู จี้หยู พูดด้วยรอยยิ้ม: “พ่อกำลังจะแต่งงาน ดังนั้นฉันซึ่งเป็นลูกสาวจึงต้องมาที่นี่”

ขณะที่เธอพูด เธอมองไปที่ นานาโกะ อิโตะ ยิ้มและพูดว่า “คุณอิโตะ ก็อยู่ที่นี่เช่นกัน ไม่เจอกันนานเลย”

นานาโกะ อิโตะ พยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่เจอกันนานเลยนะ คุณซู”

ซู จี้หยู มองไปรอบ ๆ และถาม ซู รัวลี่ “รัวลี่ พ่ออยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ”

ซู รั่วลี่ พูดด้วยความลำบากใจ: “นั่น…พ่ออยู่ในห้องประธานาธิบดี…มากับแม่…เพื่อลองชุดแต่งงาน”

ซู จี้หยู พยักหน้าเล็กน้อยและถามอีกครั้ง: “คุณเย่ อยู่ที่นั่นไหม”

“ไม่ใช่ที่นี่” ซู รัวลี่ ส่ายหัวและถามเธอว่า “พี่สาว คุณมีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณเย่ไหม”

ซู จี้หยู เม้มริมฝีปากของเธอ และพูดด้วยความไม่แน่ใจในใจ: “ฉันขอให้คุณเย่ ขอให้เขาให้โอกาสพี่ชายของฉันกลับมาร่วมงานแต่งงาน … พี่ชายของฉันยังคงคุกเข่าอยู่ ระหว่างทางพ่อ กำลังจะแต่งงาน และในฐานะลูกชายคนโต เขาควรจะอยู่ที่นั่น แต่ฉันไม่รู้ว่าคุณเย่ จะเห็นด้วยหรือเปล่า…”

ทันทีที่พูดจบ เธอก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยซึ่งมักจะฟังซ้ำๆ ในความฝันของเธอ: “ในเมื่อนางซู ต้องการให้ ซู่ จือเฟย มางานแต่งงาน ดังนั้นฉันจะจัดคนไปรับเขา!” 

Spread the love