ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 542

บทที่542
แต่ไม่นึกเลยว่า แผนการนั้นสวยงาม แต่ความเป็นจริงกลับโหดร้ายมาก
ซือเทียนฉีปฏิเสธการเชิญชวนของอู๋ตงไห่โดยตรงเลย ไม่ใช่แค่นี้ ยังบอกว่าลูกชายคนเล็กของเขาหาเรื่องใส่ตัวเอง นี่ทำให้เขาโกรธมาก
แม้จะขึ้นรถแล้ว เขายังพูดด่าว่า:”ไอ้แก่ซือเทียนฉี มองข้ามความหวังดีของคนอื่นจริงๆ ถ้าไม่ใช่เกรงว่าจะมีปัญหา ฉันอยากจะฆ่าเขาจริงๆ!”
อู๋ซินที่อยู่ข้างๆกลับแอบดีใจ
ก่อนหน้านี้ยังเป็นห่วงว่าซือเทียนฉีจะรักษาน้องชายให้หายได้จริงๆมาโดยตลอด ไม่นึกเลยว่าพอมาแล้ว ซือเทียนฉีกลับปฏิเสธที่จะรักษาให้น้องชายโดยตรงเลย เมื่อเป็นเช่นนี้ บนเส้นทางการสืบทอดตระกูลอู๋ของเขา คู่ต่อสู้ก็จะน้อยลงไปอย่างสิ้นเชิง
แต่ว่า เขาไม่สามารถแสดงสีหน้าแบบนี้ออกมาได้ จึงกระซิบว่า:”พ่อ งั้นหานักฆ่ามาดีไหม วันไหนมาก็ฆ่าไอ้แก่นี้ไปเลย!”
“ไม่ได้!”อู๋ตงไห่โพล่งออกมา:”แม้ว่าไอ้แก่นี้จะไม่มีเงินมากนัก แต่มีผู้ยิ่งใหญ่จำนวนมากเป็นหนี้บุญคุณต่อเขา และยังหวังให้เขาอายุยืน ถ้าฆ่าเขาไป ก็เท่ากับเป็นการประกาศความตายของผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายล่วงหน้า ถึงตอนนั้นตระกูลอู๋ของเราจะตกเป็นเป้าของการวิพากษ์วิจารณ์ของสาธารณชน! ”
อู๋ซินพยักหน้า และพูดว่า:”งั้นทำตามที่พ่อพูดแล้วกัน อนาคตถ้าเขากล้าเปิดร้านยา เราก็จะทุบมันทิ้ง!”
อู๋ตงไห่พูดว่า:”นั่นเป็นแค่การทำให้ไอ้แก่นั้นหวาดกลัวเล็กน้อย ถ้าให้ดีต้องให้เขายอมรักษาน้องชายนาย”
อู๋ซินแอบกังวลเล็กน้อย หลุดปากพูดออกมาว่า:”พ่อ ให้ตายไอ้แก่นั้นก็ไม่ยอมตกลงนี่!”
อู๋ตงไห่พูดว่า:”ดังนั้นพ่อเลยจะให้คุณท่านซ่งช่วยพูดให้”
อู๋ซินพูดว่า:”พ่อ วันนี้เป็นงานวันเกิดของคุณท่านซ่ง แล้วพูดเรื่องนี้ มันไม่ค่อยเหมาะนะ?”
“นายพูดถูก”อู๋ตงไห่พยักหน้า แล้วพูดว่า:”งั้นไม่คืนนี้ก็พรุ่งนี้ค่อยว่ากันก็ได้”
จากนั้น อู๋ตงไห่ก็พูดกับอู๋ซินว่า:”ทางซ่งหวั่นถิงนั้น นายก็ต้องรีบหน่อย หาวิธีพัฒนาความสัมพันธ์ ให้หล่อนตกลงที่จะแต่งงานโดยเร็วที่สุด”
อู๋ซินพยักหน้า แล้วพูดว่า:”พ่อ พ่อวางใจเถอะ ผมสั่งหลิวกว่างนั้นแล้ว ให้เขาช่วยผมเตรียมของขวัญอย่างดี เดี๋ยวผมจะมอบให้หล่อน เชื่อว่าหล่อนต้องชอบอย่างแน่นอน”
อู๋ตงไห่ร้องอืม แล้วพูดว่า:”ผู้หญิงคนนี้มีความสามารถมาก หากได้แต่งงานกับหล่อน สำหรับตระกูลอู่ของเรา มันสามารถช่วยได้มากเช่นกัน ถึงตอนนั้นนายสืบทอดธุรกิจของครอบครัว และมีหล่อนเป็นผู้ช่วยที่ชาญฉลาด คุณปู่ของนายก็สามารถวางใจได้แล้ว ”
อู๋ซินแสดงสีหน้ามุ่งมั่น:”พ่อ ไม่ต้องกังวล ผมจะแต่งงานกับซ่งหวั่นถิงแน่นอน หล่อนเป็นผู้หญิงของผมคนเดียว!”
ในขณะที่คุยกัน รถก็แล่นมาถึงหน้าตระกูลซ่ง
นอกประตูหลักของบริเวณคฤหาสน์ที่ตระกูลซ่งอยู่นั้น ไฟได้ติดสว่างแล้ว
ในฐานะผู้ควบคุมเมืองจินหลิงเป็นตระกูลแรก คุณท่านซ่งถือได้ว่าเป็นผู้มีอำนาจสูง และงานเลี้ยงวันเกิดของเขาก็ยิ่งใหญ่มาก
แม้ว่าจะยังไม่ได้เริ่มอย่างเป็นทางการ แต่มีแขกจำนวนมากมาถึงแล้ว และรออยู่นอกประตูของบริเวณคฤหาสน์
ไม่ว่ายังไงตระกูลซ่งก็เป็นตระกูลแรกในเมืองจินหลิง และมีครอบครัวเล็ก ๆ ในสังกัดมากมาย
ดังนั้น จึงไม่มีใครกล้าละเลย งานเลี้ยงวันเกิดของคุณท่านซ่ง
ในเวลานี้ นอกประตูของคฤหาสน์ แม้ว่าหลิวกว่างพ่อของกลิวหมิงจะไม่ได้รับเชิญ แต่เขาก็รออยู่ที่นี่มานานแล้ว
เมื่อเห็นว่ารถของพ่อลูกชายตระกูลอู๋กลับมา เขาก็ทักทายด้วยกล่องของขวัญที่สวยงามมากทันที
เมื่อลดกระจกรถลง หลิวกว่างก็พูดกับอู๋ซินอย่างประจบประแจงทันที:”คุณชายอู๋ ของขวัญที่คุณให้ผมเตรียมก็พร้อมแล้ว ผลงานชิ้นเอกของอาจารย์เฟ่ยเอ๋อเฉอนักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำของอิตาลี ร้อยล้านที่คุณให้มาใช้ไม่หมด ใช้ไป98 ล้าน!”
อู๋ซินรับกล่องของขวัญมา และเปิดดู ข้างในเป็นสร้อยข้อมือรูปทรงสวยงาม ที่ฝังด้วยเพชรธรรมชาติสีชมพูหลายสิบเม็ดซึ่งมีค่ามาก
อู๋ตงไห่ที่อยู่ด้านข้างๆถามว่า:”สร้อยข้อมือนี้เตรียมไว้สำหรับหวั่นถิงใช่ไหม?”
“ครับ” อู๋ซินพูดด้วยรอยยิ้ม:”สร้อยข้อมือที่เธอสวมอยู่ตอนนี้ ดูเหมือนขยะมาก คาดว่ามีค่าไม่เกินหลายแสน เชื่อว่าเส้นนี้ที่ผมให้ เธอจะต้องชอบมันแน่นอน!”