ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 593

บทที่ 593
พอได้ยินว่าซุนโหย่วฉายจองห้องอาหารระดับทองคำไว้ชั้นบน ทุกคนในงานก็อึ้งไปตามกัน！
ต้องรู้ก่อนว่า ทั้งเมืองจินหลิง เทียนเซียงฝู่นั้น เป็นหนึ่งในร้านอาหารที่สุดยอดในเมืองจินหลิง
แม้แต่บุคคลระดับต้นๆ ของสังคมที่พอมีชื่อเสียง จะทุ่มเงินหรือใช้เส้นสาย ก็ยังยากที่จะสั่งจองห้องอาหารระดับทองคำได้
คนในงานพวกนี้ ต่อให้เป็นคนมีฐานะสูงส่งอย่างประธานเพ๋ยก็ล้วนแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสได้เข้ามากินข้าวในห้องทองคำ และถึงขั้นไม่เคยเห็นด้านในด้วยซ้ำ ว่าสวยหรูขนาดไหน
ตอนนี้ ซุนโหย่วฉายกลับจะเชิญทุกคนไปกินข้าวในห้องทองคำ ให้พวกเขาได้มีโอกาสได้เข้าไปเห็นอะไรใหม่ๆ นี่มันทำให้คนเต้นได้ไม่น้อยเลยทีเดียว！
เมื่อเทียบกันแล้ว ห้องทองแดงเล็กๆ ของเซียวฉางควน เป็นได้แค่เศษขยะที่ไร้ระดับไปเลย
พอคิดถึงจุดนี้ ในใจของทุกคนก็ผิดหวังกับเซียวฉางควนในใจ
แต่ที่หันไปมองซุนโหรังสีฉาย กลับมีความชื่นชมอย่างบอกไม่ถูก
ประธานเพ๋ยก็สะอึกเล็กน้อย แต่เพราะรับปากงานเลี้ยงของเซียวฉางควนไปก่อนแล้ว ดังนั้นก็ไม่อาจจะตัดสินใจเลยได้ ก็เลยแกล้ง
ทำเป็นขอความเห็นของทุกคน พูดถามว่า “โหย่วฉายมีใจเรียนเชิญเช่นนี้ ทุกคนคิดเห็นอย่างไร? ”
มีคนอดพูดไม่ได้ว่า “ท่านประธานครับ ผมยังไม่เคยเข้าห้องทองคำเลย ก็เลยอยากจะอาศัยโอกาสนี้ เข้าไปเสียหน่อย！”
“ใช่แล้วครับ ท่านประธาน！เข้าไปถ่ายรูปเสียหน่อย แล้วลงรูปในโปรไฟล์ก็ดีเหมือนกัน！”
ประธานเพ๋ยเห็นว่าทุกคนต่างก็อยากเข้าห้องทองคำ ก็เลยยิ้มพูดว่า “ในเมื่อทุกคนคิดเช่นนี้ เช่นนั้นพวกเราก็ไปดูกันเสียหน่อยแล้วกัน? ”
“ดีเลยๆๆ ！” ทุกคนรีบเห็นด้วย
ซุนโหย่วฉายก็ดีใจ แล้วพูดยิ้มหน้าบานว่า “ทุกท่าน เชิญด้านบนเลยครับ”
เซียวฉางควนที่อยู่ด้านข้าง ก็เจ็บใจมาก！
วันนี้เป็นวันที่เขาจัดงานเลี้ยงแท้ๆ ใครจะรู้ว่าจะมีซุนโหย่วฉายโผล่มาตัดหน้า！
ไอ้คนนี้มันจองห้องทองคำมาได้ แล้วก็รี่เข้ามาพูดจาปากดี แล้วก็ทำงานเลี้ยงที่ตนเองจัดไว้เสียเละเทะไม่เหลือชิ้นดี！
เงินที่จองห้องไว้2หมื่น ก็ไม่ต้องพูดถึง ที่สำคัญคือเสียเงินไปแล้ว ไม่เพียงไม่เกิดประโยชน์อะไร แต่เพราะซุนโหย่วฉายโผล่มา กลับทำให้คนอื่นมาดูถูกตนเองซ้ำเสียอีก…….
นี่มันทำให้ใจของเซียวฉางควนโมโหเสียไม่มี ครั้งนี้มันช่างเป็นการยกหินมาทุ่มใส่เท้าตัวเองเล่นแท้ๆ
ในตอนที่ทุกคนกำลังจะก้าวเท้าเดินขึ้นชั้นบนไปนั้น ซุนโหย่วฉายก็มองเซียวฉางควนด้วยสายตาได้ใจ แล้วประชดว่า “เซียวฉางควน ไอ้แก่กระจอก คงจะไม่เคยได้เห็นความหรูหราของห้องทองคำสินะ มาลองนั่งด้วยกันไหมล่ะ? ”
ได้ยินดังนั้น เซียวฉางควนก็อับอายขึ้นในใจอย่างมาก！
เขาก็พูดเถียงออกไปด้วยความโกรธว่า “ซุนโหย่วฉาย คุณบอกว่าใครเป็นไอ้แก่กระจอกวะ? คุณคิดว่าผมไม่เคยเห็นแสงสีรึไง? ผมจะบอกให้นะ คลับเฮาส์ฮุยหวงทั้งสิบชั้น ผมก็เห็นมาแล้ว กับอีแค่ห้องทองคำของเทียนเซียงฝู่เอง แต่พอออกจากปากคุณ มันดูยิ่งใหญ่ราวกับวังหลิงเซียวของอวี้หวงซ่างตี้เลยรึ！”
ซุนโหย่วฉายก็หัวเราะลั่น แล้วพูดว่า “โถๆ เซียวฉางควน คุณนี่ช่างทำให้ผมหัวเราะจริงๆ คนจนๆ อย่างคุณน่ะ ยังจะไปที่คลับเฮาส์ฮุยหวงอีกหรือ? แถมยังได้สมาชิกระดับVIP ได้เสพสุขทั้ง10ชั้นอีกด้วย? คุณคงจะไม่ใช่ไปทำความสะอาดให้เขาหรอกนะ? ”
พอได้ยินซุนโหย่วฉายประชดมาดังนั้น ทุกคนก็อดขำออกมาไม่ได้
ทุกคนคิดไม่ต่างกับซุนโหย่วฉาย ห้องทองแดงของเทียนเซียงฝู่ คนธรรมดากัดฟันจ่ายไปหน่อย ก็มาสามารถจองได้แล้ว แต่คลับเฮาส์ฮุยหวง จะบริการให้กับสมาชิกเท่านั้น
อยากจะเป็นสมาชิก ก็จะมีข้อแม้เยอะมาก ถ้าคุณสมบัติของบุคคล ความสามารถ และกำลังทรัพย์ไม่พอล่ะก็ อยากจะเข้าไปแค่จ่ายเงิน ก็ไม่มีโอกาส
————