ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 879

ตอนที่ทุกคนกำลังดื่มด่ำกับมื้ออาหารราคา2แสนอย่างครึกครื้นอยู่นั้น เย่เฉินก็เดินไปที่เคาน์เตอร์ แล้วพูดกับพนักงานที่เคาน์เตอร์ว่า “สวัสดีครับ ผมเป็นแขกของโต๊ะหมายเลข03 รบกวนออกบิลค่าอาหารให้ผมหน่อยครับ”
พนักงานก็รีบพูดอย่างเคารพว่า “สวัสดีครับคุณผู้ชาย ไม่ทราบว่าใช่โต๊ะที่จ่าย2แสนนั่นใช่ไหมครับ? ”
“ใช่ครับ！” เย่เฉินพยักหน้า
พนักงานก็ถามอีกว่า “คุณจะออกบิลเป็นของบริษัทหรือส่วนตัวครับ? ”
เย่เฉินตอบ “ออกเป็นส่วนตัวแล้วกันครับ”
“ได้ครับ ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายสะดวกให้ชื่อนามสกุลไหมครับ? ”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “แซ่ เย่ ชื่อ เฉิน ครับ”
พนักงานก็รีบไปจัดการในคอมพิวเตอร์ แล้วก็เอาบิลไปพิมพ์ในเครื่องปริ๊นท์เตอร์
พอเป็นเสียงของเครื่องปริ๊นท์เตอร์ที่ดัง บิลค่าอาหารที่มีชื่อเย่เฉินอยู่บนหัว ด้วยราคาอาหาร2แสนหยวน ก็ถูกพิมพ์ออกมา
เย่เฉินรับเอสบิลมา แล้วตรวจสอบดู พอดูว่าบิลใบนี้ไม่มีปัญหาแล้ว ก็พูดขอบคุณพนักงาน แล้วก็หันหลังกลับ
ในขณะเดียวกัน เขาก็ยิ้มในใจ เจี่ยงหมิง มึงคงจะคิดไม่ถึงสินะว่า กูจะลงมือก่อน?
จากนั้นก็กลับมาโต๊ะอาหาร แล้วก็ดื่มกินกับทุกคนต่อ
เซียวชูหรันก็ถามเขาเบาๆ ว่า “เย่เฉิน คุณบอกฉันมาตรงๆ ว่าคุณกำลังมีแผนอะไรในใจอีกห้ะ? ”
เย่เฉินตอบ “เปล่านี่ ผมเป็คนดีจะตาย จะมีแผนอะไรในใจล่ะ? ”
เซียวชูหรันก็พูดกดเสียงต่ำ ว่า “ฉันรู้สึกว่าอาหารมื้อนี้ เหมือนจะกำลังเล่นงานนายเจี่ยงหมิง……”
เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า “คุณภรรยาที่แสนดี คุณคิดถูกแล้วล่ะ！”
เซียวชูหรันก็หัวเราะพุ่งออกมา พยักหน้าพูดว่า “คนแบบนี้น่าเกลียดจริงๆ ฉันเห็นด้วยกับคุณ！”
เย่เฉินก็หัวเราะคิกๆ “เป็นภรรยาที่ดีของผมจริงๆ เลย！”
เซียวชูหรันก็หน้าแดง ในใจก็เขินมาก
……
พอดื่มกันไปสักพัก เจี่ยงหมิงก็ลุกขึ้นอย่างมึนๆ แล้วพูดว่า “เดี๋ยวผมขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะครับ พวกคุณดื่มกันต่อเลย ทุกคนดื่มเยอะๆ หน่อย เหล้าเหมาไถนนั่นก็อย่าให้เหลือเชียวนะ！แล้วก็ไอ้แชมเปญนั่น ขวดละ2หมื่นเลยนะ！”
จ้าวโจ๋วเยว่เห็นดังนั้น ก็รีบลุกขึ้น แล้วก็พูดเล่นหูเล่นตาว่า “พี่หมิง เดี๋ยวผมพยุงพี่ไปเข้าห้องน้ำเอง！”
พูดจบก็ลุกขึ้น แล้วก็จะเข้าไปพยุงเจี่ยงหมิง
เจี่ยงหมิงก็โบกปัด แล้วยิ้มพูดว่า “ผมยังดื่มไม่เยอะเลย ดื่มไปนิดเดียวเอง”
จ้าวโจ๋วเยว่ก็พูดด้วยใบหน้าอายๆ ว่า “งั้นผมก็ไปกับพี่ด้วยแล้วกันครับ！”
ระหว่างทางที่ทั้งสองคนไปห้องน้ำนั้น จ้าวโจ๋วเยว่ก็ยิ้มพูดว่า “พี่หมิง แอปพลิเคชันเงินกู้ ที่พี่ให้ผมดาวน์โหลดมา ผมแอบโหลดมาแล้วนะพี่ ไวไฟของที่โรงแรมนี้ ไม่เพียงไม่มีรหัสผ่าน แถมไวมากด้วย！เร็วกว่าอินเทอร์เน็ตที่ห้องพักบริษัทผมเยอะเลย！รู้สึกว่าได้เปรียบดี！”
เจี่ยงหมิงก็มองเขาอย่างดูถูก ในใจก็รู้ ว่าไอ้จ้าวโจ๋วเยว่คนนี้ เอาเปรียบคนอื่นอย่างหน้าไม่อาย ยิ่งกว่าตนเองเสียอีก แถมทำตัวกระจอกกว่าตนเองหลายเท่า
แต่ว่า ก็เพราะว่ามันชอบเอาเปรียบคนอื่นแบบนี้นี่แหละ ดังนั้นตนเองถึงจะมีโอกาสจัดการหลอกมันได้
จากนั้น เขาก็พูดกับจ้าวโจ๋วเยว่ว่า “เอาแบบนี้ นายไปใส่ข้อมูลประจำตัวลงในแอปพลิเคชันนั้นให้เรียบร้อย แล้วก็เริ่มกู้เงินได้เลย นายก็เลือกจำนวนเงินที่สูงที่สุด กู้ได้เท่าไรก็เอาให้หมด พอได้มาแล้วก็โอนเข้าบัญชีผม เดี๋ยวผมจะช่วยนายจัดการเรื่องลงทุนเอง เดี๋ยวสัปดาห์ถัดไปก็จะโอนเงินปันผลไปให้！”
จ้าวโจ๋วเยว่รีบพยักหน้า แล้วพูดอย่างเคารพว่า “พี่หมิงนี่ใจกว้างจริงๆ ผมนี่โชคดีจริงๆ ที่มีเพื่อนแบบพี่ ดูเหมือนว่าติดตามพี่ไป เรื่องงานแต่งของผมก็เบาใจได้แล้วล่ะ！”
เจี่ยงหมิงก็ตอบว่า “รีบไปเตรียมจัดการกู้เงินออกมา ผมก็ใกล้จะไปลงทุนในกองทุนตัวใหม่แล้ว ถ้านายยังไม่รีบไปเอาเงินออกมาล่ะก็ ก็จะตามผมไม่ทัน หลังจากนี้ก็อย่ามาโทษผมแล้วกัน”
————