ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 991

เย่เฉินไม่ได้สนใจพวกตระกูลเซียวเลย
เพราะยังไงคนพวกนี้ในสายตาเขาก็คือคนเลว
และเขากล้ามั่นใจว่า คนพวกนี้ไม่กล้ามาหาเรื่องตนแน่นอน นอกจากนี้ เฉียนหงเย่นต้องเกลียดชังหม่าหลันเข้ากระดูกแน่นอน ดังนั้นเขาคาดว่าเป้าหมายในอนาคตของตระกูลเซียว ควรอยู่ที่แม่สามีของเขา
นี่เป็นเรื่องดีจริง ๆ คนชั่วมีปัญหาของตัวเอง
จากนั้นเขาก็มุ่งความสนใจไปที่การสร้างสวนผักสำหรับภรรยาของเขา
หวังเจิ้งกางมีความกระตือรือร้นอย่างเต็มที่ในเวลานี้ และเขากำลังจะไปที่ฐานปลูกผักทุกแห่งเพื่อซื้อผักและผลไม้ดีๆ
ในบ่ายวันหนึ่ง เขาได้รวบรวมพันธุ์อินทรีย์สีเขียวที่มีสุขภาพดีจำนวนมาก
เย่เฉินต้องการให้ภรรยาของเขาเห็นสวนผักด้านล่างเมื่อเขาตื่นขึ้นในเช้าวันพรุ่งนี้ ดังนั้นเขาจึงขอให้หวังเจิ้งกาง ให้คนนำพืชผักที่เต็มไปด้วยผักและผลไม้มาสร้างตอนดึก
ในขณะนี้ นายหญิงใหญ่เซียวกำลังมองไปยังห้องครัวที่หรูหราในคฤหาสน์ สำแดงฝีมือไม่ออก
คฤหาสน์นี้ดีทุกที่ ไม่ว่าจะเป็นถนน เครื่องใช้ในบ้าน หรือเฟอร์นิเจอร์ แต่ไม่มีน้ำมันหรือเมล็ดข้าวในครัว
ถ้าไม่มีอะไรก็ไม่สามารถทำอาหารได้
ทุกคนเริ่มออกจากบ้านของตระกูลอู๋ตอนเช้า และมาที่นี่โดยรถยนต์ตลอดทางจากซูหาง
หกโมงเย็นและ ทุกคนหิวเมื่อถึงเวลาอาหารเย็น
แต่ว่ส คำถามที่น่าอายเกิดขึ้นต่อหน้าสมาชิกทั้งห้าของตระกูลเซียว
ไม่มีเงินจะกิน
นายหญิงใหญ่เซียว เซียวเวยเวย เซียวฉางเฉียนและเซียวไห่หลง ก่อนไปศูนย์กักตัวก็จนแล้ว
หลังจากอยู่ในสถานกักขังมาหลายวัน ย่อมไม่มีรายได้ ดังนั้นโดยทั่วไปจึงไม่มีรายได้
ก่อนที่เฉียนหงเย่นจะไปที่เหมองถ่านดำ เธอหมดเพราะเย่เฉินเช่นกัน เมื่อเธอได้รับการช่วยเหลือจากเหมืองถ่านหินดำ เธอไม่มีสิ่งของ ยกเว้นเสื้อคลุมที่มีเขม่า
แม้ว่าอู๋คงไห่ตระกูลอู๋ ตกลงที่จะลงทุน80 ล้านในบริษัทเซียวซือ
แต่เงินยังไม่เข้า
พูดอีกอย่างก็คือ ตอนนี้ทุกคนไม่มีเงินแม้แต่จะกินข้าวเย็นด้วยซ้ำ
เซียวไห่หลงแนะนำว่า:”คุณย่า ทำไมเราไม่โทรหาอู๋ตงไห่และขอให้เขาโอนเงินล้านเหรียญให้เราทาง WeChat ก่อน อย่างน้อยเราจะได้ค่าครองชีพสำหรับค่าอาหาร!”
นายหญิงใหญ่เซียวโบกมือและพูดอย่างเคร่งขรึม:”ไอ้โง่ ขะทำให้อู๋ตงไห่ดูถูกเราเหรอ? เราอาศัยอยู่ในคฤหาสน์มูลค่ากว่า 100 ล้านหยวน แต่เราไม่มีแม้แต่เงินกิน นายกล้าพูดเหรอ?”
เซียวไห่หลงพูดอย่างโกรธเคือง:”แล้วจะทำอย่างไร?หิวแบบนีก็ไม่ได้!”
“ใช่ แม่…”เซียวฉางเฉียนพูดอย่างเขินอาย:”ต้องบอกว่าอดมื้อสองมื้อไม่เป็นไร แต่หิวตลอดใครจะทนไหว การลงทุนของบริษัทก็ลำบากมากแล้ว ไม่ต้องพูดถึงบัญชีของเราก็ยังถูกปิดอยู่ แม้ว่าอู๋ตงไห่จะโอนเงินเข้าบัญชีของบริษัท ยังต้องชำระกับธนาคารและรอให้ธนาคารออกตราประทับ สามหรือห้าวันไม่เสร็จหรอก เราคงจะหิวรอเงินนี้ไม่ไหว”
นายหญิงใหญ่เซียวถามเขาว่า:”นายมีเพื่อน ขอยืมเงิน 10,000 หยวนก่อนได้ไหม?”