ผู้รักษาสุดแกร่ง – ตอนที่ 127 เจ้านายขี้โกง

หลังจากการถ่ายทอดสดครั้งล่าสุด หวังตงเสวี่ยก็มีเชื่อเสียงขึ้นเล็กน้อย แต่เนื่องจากการถ่ายทอดสดของปริมาณการกินอาหารของตนเองนั้นไม่มากมาก และหวังตงเสวี่ยไม่ใช่ผู้ถ่ายทอดสดมืออาชีพ และออกอากาศเพียงหนึ่งหรือสองชั่วโมงในช่วงอาหารเย็นทุกวัน ดังนั้นหลังจากเกิดเหตุการณ์น้าเฟิง ความดังของเธอก็เงียบลงทันที

หลังจากได้รับข้อมูลจากหลังเวที และเงินหนึ่งหมื่นหยวนบนบัตรธนาคาร หวังตงเสวี่ยก็ตกตะลึง

ทำไมมันถึงเป็นหมื่นหยวน?

จากการคำนวณของเธอ แพลตฟอร์มจะหักค่าธรรมเนียม การจัดการและแบ่งบัญชีเป็นห้าต่อห้า และเธอจะได้รับอย่างน้อย สามแสนหยวน

เมื่อเห็นเงินหนึ่งหมื่นหยวนนี้ เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ และรีบโทรหาผู้จัดการหลังจากถ่ายเห็นมัน

“สวัสดี ฉันตงเสวี่ย ผู้ถ่ายทอดสดของแพลตฟอร์ม Tigerfish ฉันต้องการถามว่ามีอะไรผิดปกติกับการแบ่งรางวัลของฉันรึเปล่า เปิดน้อยไปใช่มั้ย?”

“ตงเสวี่ย? ฮ่า ๆ ฉันรู้จักเธอ เปิดน้อยไปเหรอ? คุณเป็นคนถ่ายทอดสดที่มีแฟน ๆ มากกว่าหนึ่งพันคน ให้เงินเดือนหนึ่งหมื่นกว่ายังน้อยไปเหรอ?” ประธานจ้าวเยาะเย้ย

หวังตงเสวี่ยขมวดคิ้ว “แต่มีคนให้รางวัลแก่ฉันมากกว่าเจ็ดแสนหยวนเมื่อวันก่อน ฉันควรจะได้จุดนี้ไม่ใช่เหรอ มันไม่ได้เขียนไว้ในสัญญาเหรอ?”

ประธานจ้าวเยาะเย้ย “ในเมื่อคุณกำลังพูดเรื่องสัญญา ฉันจะคุยกับคุณเรื่องสัญญา สัญญาบอกว่าผู้ถ่ายทอดสดไม่สามารถใช้ความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิงเพื่อล่อใจผู้อื่น เพื่อให้ผู้อื่นให้รางวัลใช่มั้ย? หลายคนตอนนี้รายงานว่า คุณกำลังทำแต้ม sideball คุณบอกใบ้คนอื่น ๆ ในห้องถ่ายทอดสด ดังนั้นจะมีคนให้เงินคุณมากมาย”

เมื่อประธานจ้าวกล่าวเช่นนี้ หวังตงเสวี่ยก็ตกตะลึง และอธิบายอย่างรวดเร็ว

“เปล่าค่ะ น้าเป็นคนให้รางวัลฉัน และฉันเป็นผู้ถ่ายทอดสดด้านอาหาร ฉันสอนวิธีทำอาหาร ฉันไม่เคยเล่น sideball เลย นี่มันเรื่องโกหกชัด ๆ!”

ประธานจ้าวยิ้มจาง ๆ “มันจะเป็นแบบนั้นหรือไม่ ให้ทางเราตรวจสอบก่อน ตอนนี้เงินที่ให้เพราะตกรางวัลให้เธอเราพักมันไว้ก่อนแล้ว รายละเอียดของสถานการณ์รอให้พวกเราตรวจสอบและจะแจ้งให้ทราบ”

หลังจากพูดเสร็จ ประธานจ้าวก็วางสายไปทันที

การแสดงออกของหวังตงเสวี่ยเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดในทันที และเธอก็ไม่โง่ ความหมายระหว่างบรรทัดในคำพูดของ ประธานจ้าวนั้นชัดเจนมาก เขาไม่ต้องการให้รางวัล

นายทุนพวกนี้ล้วนแต่เป็นคนไร้จิตสำนึก ถ้าคิดว่าคุณมีประโยชน์ เขาจะดันคุณขึ้น ถ้าคิดว่าคุณไร้ประโยชน์ เขาจะตัดคุณทิ้ง

หวังตงเสวี่ยเป็นผู้ถ่ายทอดสดตัวเล็ก ๆ รางวัลใหญ่เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะโชคดี เมื่อเธอออกอากาศในอนาคต คาดว่าเธอจะยังคงตายไปครึ่งหนึ่ง ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องให้ความสนใจกับคนตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เธอแปดพันหยวนก็ถือว่าไม่เลวแล้ว

แม้ว่าเธอจะยื่นเรื่องร้องเรียน แต่ก็มีประโยคที่มีอำนาจเหนือกว่ามากมายในสัญญาที่สามารถอธิบายได้

ประธานจ้าวกล่าวว่าเงินถูกแช่แข็ง และคาดว่าจะยากที่จะได้เงินคืน

หวังตงเสวี่ยปาดน้ำตาของเธอในห้องเรียนอย่างเงียบ ๆ ในตอนแรกชีวิตของเธอยากมาก แม้จะได้รับความช่วยเหลือทางการเงินจากนักศึกษาที่ยากจน เธอก็ทำได้แค่อุดหนุนค่าเล่าเรียนของเธอเท่านั้น

มีพี่สาวที่ป่วยหนักในครอบครัว และรายได้ของครอบครัวก็ไม่เพียงพอ

เดิมทีคิดว่าสามารถจ่ายเงินได้ และเงื่อนไขในครอบครัวของเธออาจจะคลี่คลายลงได้บ้าง แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่ากำลังจะพังทลายอีกครั้ง

เพื่อนร่วมชั้นหญิงคนหนึ่งเห็นน้ำตาของหวังตงเสวี่ยที่นี่ และเข้ามาดูแล

“ตงเสวี่ย มีอะไรเหรอ?”

หลังจากที่หวังตงเสวี่ยพูดเรื่องนี้ เพื่อนร่วมชั้นหญิงก็โมโหขึ้นมาทันที “นี่คงเป็นทำเกินไปนะ พอดีเลยฉันกำลังเรียนกฎหมายอยู่ เอาโทรศัพท์มือถือมาให้ฉัน มา!”

หลังจากที่นักเรียนหญิงรับโทรศัพท์มือถือ เธอส่งเรื่องร้องเรียนไปที่ฝ่ายบริการลูกค้าในเบื้องหลัง

“ตามกฎหมายแรงงาน ‘กระทรวงแรงงาน’ ” ในประเทศของฉัน พฤติกรรมของกลุ่มปลาเสือโคร่งของคุณคือการหักค่าบริการแรงงาน และคุณถูกจำกัดการชำระค่าจ้างของคุณภายในสามวัน มิฉะนั้นฉันจะส่งจดหมายจากทนายความ!”

หลังจากส่งออกไป เพื่อนร่วมชั้นหญิงก็ยื่นโทรศัพท์คืนและพูดว่า

“อย่ากังวลไป ตงเสวี่ย ถ้าพวกเขาไม่คืนเงินให้เธอจริง ๆ ฉันจะช่วยเธอในคดีความ!”

หวังตงเสวี่ยยิ้มอย่างขมขื่น และพยักหน้า เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ค่อนข้างเก็บตัวและเงียบ ตั้งแต่อายุยังน้อย สภาพแวดล้อมในครอบครัวของเธอทำให้เธอไม่เต็มใจที่จะต่อสู้กับผู้อื่น แม้ว่าจะเป็นเหตุผลของเธอเอง แต่เธอก็เลือกที่จะอดทนต่อสถานการณ์นี้

ดำเนินคดี?

มันยากที่จะบอกว่าคุณจะชนะหรือไม่ คงต้องรอ การเรียนของเธอล่าช้า

ลืมมันไปเถอะ แค่แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไร แต่น่าเสียดายที่ความคิดของน้าเฟิงตระกูลฉิน

…

ที่บริษัท Tigerfish ประธานจ้าวก็เยาะเย้ยทันทีที่เห็นข้อความจากหวังตงเสวี่ยหลังเวที

“เด็กนี่ กล้าขู่ฉันเหรอ? เธอไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าสังคมมันเลวร้าย”

หลังจากพูดแล้ว ประธานจ้าวก็โทรออก

“เป้าจื่อ หาคนสองสามคน เพื่อจัดกระเป๋านักเรียนหญิงให้ฉัน ฉันมีที่อยู่ของเธอแล้ว อีกหเดี๋ยวฉันจะส่งรูปถ่ายให้นาย”

…

ในตอนเย็น หวังตงเสวี่ยออกจากโรงเรียน และเดินกลับโดยเร็ว วันนี้ยังมีความดังอยู่บ้าง ดังนั้นเธอจึงวางแผนที่จะเริ่มออกอากาศแต่เช้า ซึ่งอาจเป็นที่นิยมมากกว่าเล็กน้อย

แม้ว่าแพลตฟอร์มถ่ายทอดสดจะหักรางวัลของเธอไป แต่เธอเข้าใจว่าเงินจำนวนเล็กน้อย สามารถหามาได้ และเงินก้อนใหญ่ก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเจ้านาย

ขณะที่เธอเดิน มีเงาสีดำสองสามตัวกำลังขี่มอเตอร์ไซค์อยู่ข้างหน้าเธอ หวังตงเสวี่ยถือกระเป๋านักเรียนของเธอ และหลีกทางไปด้านข้าง แม้ว่าเธอกำลังเดินอยู่บนทางเท้า แต่เธอก็ยังคงอยู่ห่าง ๆ เพื่อไม่ให้โดนพวกมันชน

อย่างไรก็ตาม รถจักรยานยนต์เหล่านี้ไม่ได้ตั้งใจจะหลบหนี พวกเขาเริ่มวนรอบหวังตงเสวี่ย รถจักรยานยนต์เจ็ดหรือแปดคันล้อมรอบหวังตงเสวี่ย หลายคนในรถถูกย้อมด้วยผมหลากสี และแต่งกายด้วยชุดแฟนซี ไม่ได้ดูเป็นคนดีเลย

“แกกำลังจะทำอะไร?”

หลังจากจอดรถ ชายคนหนึ่งถอดหมวก ออกเผยให้เห็นผมหยิกสีเหลืองเล็ก ๆ ที่มีใบหน้าขี้เล่น

“โอ้ นี่ไม่ใช่ผู้ถ่ายทอดสดหลักหวังตงเสวี่ยหรอกเหรอ? มันบังเอิญจัง”

หวังตงเสวี่ยตกตะลึงครู่หนึ่ง แต่เธอไม่คิดว่าจะเป็นที่รู้จัก?

เธอเป็นแฟนตัวยง และน่าทึ่งมากที่มีคนจำเธอได้ในตอนกลางคืน

“เอ่อ คือฉันเอง ฉันต้องกลับไปดูถ่ายทอดสด ฉันจะไม่คุยด้วยแล้ว”

หากคุณพบป้า คุณอาจจะพูดได้ไม่กี่คำ และผู้ชายเหล่านี้ก็ดูแย่ไปหมด ดังนั้นเธอจะไม่ค้างคามากเกินไป

อย่างไรก็ตาม เมื่อหวังตงเสวี่ยกำลังจะจากไป ผู้ชายหลายคนก็หยุดเธอโดยตรง

“เฮ้ นักถ่ายทอดสดผู้ยิ่งใหญ่ อย่าไปนะ ฉันได้ยินมาว่ามีคนอื่นหลายแสนคนคอยคุ้มกันนายได้เป็นปี พี่ ๆ ได้เก็บเงินไว้ และพร้อมที่จะเล่นกับเธอ มาทำเงินกันมั้ย?”

ใบหน้าของหวังตงเสวี่ยเปลี่ยนไป การแสดงออกของเธอประหม่าเล็กน้อย และเธอก็ก้าวถอยหลังไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว

“พูดบ้าอะไรเนี่ย!”

เป้าจื่อเยาะเย้ย “ทำไม? ยังแสร้งทำเป็นว่าบริสุทธิ์กับเราอยู่เหรอ ใครเล่นด้วยก็จะไม่เล่นด้วย? อีกอย่าง พวกนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่หาเงินให้เธอ พวกเราจะปรนนิบัติเธอ และสามารถปรนนิบัติให้เธอได้สบาย ๆ ”

เสียงของเป้าจื่อดังขึ้น และหลายคนก็ลงจากรถ และล้อมพวกเขาไว้

หนังสาวน้อยกล้าขู่นายจ้าว? ไม่รู้จักความเป็นความตายเลยสักนิด

เธอดูสวย ดังนั้นจึงไม่ไร้ประโยชน์ที่จะไม่ร่วมสนุก!

ใบหน้าของหวังตงเสวี่ยเปลี่ยนไปอย่างมาก เธอหันหลังกลับ ข้ามราวบันได และกระโดดลงแม่น้ำโดยตรง

หลายคนไม่คิดว่าหวังตงเสวี่ยจะกระโดดลงไปในแม่น้ำ!

“บ้าเอ๊ย จับมัน!”