ผู้รักษาสุดแกร่ง – ตอนที่ 142 เสริมสวยอีกหน่อย

ขณะนั้นเองผู้จัดการร้านอาหารก็เดินออกมา เขาเหลือบมองซุนเอ๋อเหม่ยก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างสมเพช

“คุณผู้หญิงดูท่าว่าคุณจะเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าครับ？ร้านของพวกเราไม่เคยมีกฎแถมอาหารมาก่อน หวังจี้ไห่ที่คุณพูดถึงเป็นใครผมก็ไม่รู้จัก ไม่ว่าใครจะมาใช้บริการที่ร้านก็ไม่เคยได้รับอภิสิทธิ์นี้ครับ”

ซุนเอ๋อเหม่ยก็โมโหขึ้นมาทันที “มันจะเป็นไปได้ยังไง！เมื่อวานนี้ฉันเพิ่งจะมาที่นี่ พวกคุณยังแถมอาหารทะเลให้ฉันเต็มโต๊ะไหนจะไวน์อีกตั้งหลายขวด จะไม่มีกฎนี้ได้ยังไง คุณไม่รู้เองต่างหาก！”

ผู้จัดการยิ้มอย่างเย็นชา “คุณผู้หญิงกรุณาอย่ามาก่อความวุ่นวายด้วยครับ ถ้าหากคุณไม่ยอมจ่ายเงิน พวกเราจะแจ้งตำรวจ”

เมื่อวานมีการแถมอาหารกับไวน์จริง ๆ แต่นั่นเป็นเพราะเจ้านายของพวกเราคุณเฝิงเหล่าซานเป็นคนต้อนรับเอง ผู้จัดการอย่างเขาไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว เหล่าพนักงานเองก็ไม่ได้รู้จักซุนเอ๋อเหม่ย แน่นอนว่าพวกเขาไม่แถมให้พวกหล่อนอยู่แล้ว

สีหน้าของซุนเอ๋อเหม่ยแย่ลงทันที “ลูกแม่ เรามีเงินติดตัวอยู่เท่าไหร่？”

สีหน้าของหลิวลู่เองก็แย่มาก “แม่คะ หนูมีเงินติดตัวอยู่แค่สองพันกว่า”

ซุนเอ๋อเหม่ยเองก็ควักเงินออกมาจากกระเป๋าพันกว่าหยวน สองแม่ลูกรวมกันก็มีแค่สามพันกว่า ก่อนจะนำเงินไปวางบนเคาท์เตอร์เอ่ยถาม

“ฉันให้เท่านี้ก่อนได้ไหม พวกเราเอาเงินมาไม่พอ”

“ขอประทานอภัยครับ ร้านของเราไม่รับการค้างชำระครับ ถ้าหากเงินไม่พอชำระ เราจะทำการแจ้งตำรวจ”

เหยาตันที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็สีหน้าย่ำแย่มาก เพราะถึงอย่างไรเธอก็เป็นถึงอาจารย์มหาวิทยาลัย เป็นครูบาอาจารย์ของคนอื่น ๆ ภาพลักษณ์ของเธอสำคัญมาก วันนี้เธอขายหน้าต่อผู้คนมากมายหลายต่อหลายครั้ง เหมือนกับเธอมากินอาหารแล้วไม่ยอมจ่าย ทำเอาเธอเสียหน้าจนไร้ที่ยืน！

“ฉันจ่ายให้ค่ะ！”

ยอดค้างที่เหลือเหยาตันรีบใช้วีแชทสแกนจ่ายเงินทันที พอชำระเงินเสร็จ ก็รีบเดินออกไปร้านอย่างโมโหทันที

เรื่องวันนี้ทำเอาเธอโมโหมากพอแล้ว เธอไม่เคยขายขี้หน้าขนาดนี้มาก่อน

ซุนเอ๋อเหม่ยรีบวิ่งตามออกไปทันที

“อาจารย์เหยาคะ ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ คุณฟังดิฉันอธิบายก่อนนะคะ เมื่อวานดิฉันมาทานอาหารที่นี่กับลูกเขย พวกเขาทั้งแถมอาหารแถมไวน์ มันเป็นแบบนั้นจริง ๆ นะคะ ไม่เชื่ออาจารย์ถามลูกสาวของดิฉันดูก็ได้ค่ะ！”

หลิวลู่เองก็พยักหน้ารัว ๆ “จริงค่ะอาจารย์ วันนี้ไม่รู้ว่าทำไม อาจจะเป็นเพราะว่าพนักงานไม่รู้จักพวกเรา ！”

ถึงแม้ว่าสีหน้าของเหยาตันจะดีขึ้นมาหน่อย แต่ว่าก็ยังไม่พอใจ

“เหอะ ต่อให้มันมีการแถมจริง มันจะมีที่ไหนเขาแถมทุกวันกันคะ？”

เหยาตันเองก็ไม่ได้เจาะจงว่าจะต้องมาทานอาหาร หลัก ๆ มันเป็นเพราะว่าพวกเขาไม่ได้มีกำลังทรัพย์พอ ก็ไม่ต้องมากินร้านอาหารดีขนาดนี้ ทำเอาคนอื่นเขาต้องมาอับอายขนาดนี้

ซุนเอ๋อเหม่ยขอโทษขอโพยอย่างนอบน้อมยกใหญ่

“อาจารย์เหยาคะ คุณให้โอกาสพวกเราอีกสักครั้งนะคะ เดี๋ยวดิฉันพาคุณไปเสริมความงามที่คลินิกเสริมความเจียลี่ ดีไหมคะ ผ่อนคลายอารมณ์！”

พอได้ยินว่าชื่อคลินิกเจียลี่สีหน้าของเหยาตันก็ดีขึ้นมาหน่อย ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยอมไป

พอมาถึงหน้าประตูคลินิกเสริมความงามเจียลี่ พอเห็นว่าพนักงานที่เคาท์เตอร์เป็นคนเดียวกับเมื่อวาน ซุนเอ๋อเหม่ยก็รีบเอ่ยถาม

“สาวน้อยจ้ะ รู้จักน้าได้ไหม?”

พนักงานที่เคาท์เตอร์ยังเป็นคนเดิมเอ่ยอย่างยิ้มแย้มว่า “รู้จักสิคะ คุณน้ามาอีกแล้ว”

ซุนเอ๋อเหม่ยก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ถ้าจำได้ก็ดี

“ใช่แล้วจ้ะ วันนี้พี่เพื่อนมาด้วย วันนี้เราอยากทำคอร์สแบบเมื่อวานอีกสักรอบ”

“ได้เลยค่ะ！”

คนที่ร้านอาหารเหอซุนเยอะมาก แถมวันนี้ลูกเขยเธอก็ไม่ได้มาด้วย เพราะฉะนั้นถ้าพนักงานจะจำเธอไม่ได้ก็ไม่แปลก

แต่มันไม่เหมือนกับที่คลินิกเสริมความงาม คนที่คลินิกไม่ได้เยอะขนาดนั้น พนักงานที่เคาท์เตอร์ต่างก็จำเธอได้ อีกสักครู่จะต้องมีส่วนลดให้เธอแบบเมื่อวานแน่ ๆ

ทั้งสามสาวเดินเข้าไปในคลินิก ลองทีละโปรแกรมที่คลินิกมี ถึงแม้ว่าปวดเอวเจ็บหลังไปบ้าง แต่ก็มีความสุข เพราะถึงอย่างไรสาว ๆ ก็รักสวยรักงามกันอยู่แล้ว

พอถึงเวลาชำระเงิน ซุนเอ๋อเหม่ยก็เดินยิ้มแย้มมาที่เคาท์เตอร์

“สาวน้อย คิดเงินเลยจ้ะ”

“ได้ค่ะคุณน้า ยอดชำระของคุณน้าทั้งหมดคือ 110,000 หยวน จะจ่ายเป็นวีแชทหรือบัตรเครดิตดีคะ？”

“เท่าไหร่นะ？” ซุนเอ๋อเหม่ยช็อกไปเลย

“110,000 หยวน อันนี้เป็นรายการที่ทำไปทั้งหมดนะคะ คุณน้าตรวจสอบดูได้เลยค่ะ”

พนักงานที่เคาท์เตอร์ออกใบเสร็จออกมา ในใบเสร็จมีการเขียนรายการโปรแกรมและราคาที่ทำไปอย่างละเอียด

สีหน้าของซุนเอ๋อเหม่ยเปลี่ยนไปทันที “เดี๋ยวนะ สาวน้อย แบบนี้มันไม่ถูกต้องนะ เรารู้จักน้าไม่ใช่เหรอ ควรจะให้ส่วนลดน้าสิ！”

พนักงานยิ้มก่อนจะเอ่ย “คุณน้าคะ หนูรู้จักคุณน้าก็จริง แต่ว่าหนูได้พูดแล้วจะได้อย่างนั้นนะคะ หนูเป็นแค่พนักงาน หนูไม่มีสิทธิ์ให้ส่วนลดคุณน้า”

“ก็เมื่อวานยังให้ส่วนลดเลยไม่ใช่เหรอ！”

พนักงานเอ่ย “เมื่อวานเป็นเพราะเจ้านายสั่งค่ะถึงให้ส่วนลด หนูไม่ได้มีตัดสินใจเอง”

ซุนเอ๋อเหม่ยลนลานทันที มองหน้าเหยาตันอย่างขอโทษขอโพยพร้อมกับเอ่ย

“อาจารย์เหยารอสักครู่นะคะ เดี๋ยวดิฉันให้ลูกเขยลองคุย ดูสิว่าจะได้ส่วนลดไหม”

เหยาตันพยักหน้า แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แต่ว่าสีหน้าของเธอเริ่มเปลี่ยนแล้ว ซุนเอ๋อเหม่ยนี่ทำอะไรไม่ได้เรื่องเลย ทำไมไปที่ไหนก็เกิดปัญหาแบบนี้？

ซุนเอ๋อเหม่ยโทรศัพท์ไปหาหวังจี้ไห่ หวังจี้ไห่ที่ยังคงโมโหอยู่ เมื่อเช้าพวกเธอไม่รู้เอาเงินไปทำอะไรเขาเสียเงินไปตั้งสามหมื่น แน่นอนว่าเขาต้องไม่พอใจ

แต่ว่าแค่เพราะเงินสามหมื่นก็ไม่ได้จะทำให้เขาเลิกกับหลิวลู่ เพราะถึงอย่างไรหลิวลู่ก็สวยมาก

“ฮัลโหลครับคุณน้า มีเรื่องอะไรครับ？” ถึงแม้ว่าจะยอมรับสาย แต่ว่าก็ไม่ได้มีความเป็นมิตรแบบแต่ก่อน

ซุนเอ๋อเหม่ยเองก็รู้ว่าตัวเองทำผิด จึงเอ่ยอย่างเกรงใจ

“จี้ไห่จ้ะ คลินิกเสริมความงามที่เรามากันเมื่อวาน น้าเห็นว่าเขาเห็นแก่หน้าเราถึงได้ให้ส่วนลด วันนี้น้าพาอาจารย์ของลู่ลู่มาเสริมความงาม แต่เขาดันไม่ให้ส่วนลด เราช่วยคุยกับเขาให้น้าหน่อยได้ไหมจ้ะ？”

หวังจี้ไห่ถอนหายใจอย่างโล่งอก คิดว่าเรื่องอะไร ที่แท้ก็เรื่องนี้

“คุณน้าวางใจได้ครับ ส่งโทรศัพท์ให้พนักงานเลยเดี๋ยวผมคุยเอง”

หลังจากพนักงานรับโทรศัพท์มาคุย หวังจี้ไห่ก็เอ่ยตรง ๆ

“ผมชื่อหวังจี้ไห่ ผมเป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยของเจ้านายพวกคุณเก๋อหงลี่ คุณผู้หญิงท่านนี้เป็นแม่ยายผม คุณให้ส่วนลด……”

ยังไม่ทันที่หวังจี้ไห่จะพูดจบ พนักงานก็เอ่ยขัดขี้นมาทันที “คุณผู้ชายจำผิดแล้วค่ะ เจ้านายของพวกเราไม่ได้แซ่เก๋อค่ะ”

“อะไรนะ？” หวังจี้ไห่ชะงักก่อนจะเอ่ยถาม， “คุณแน่ใจนะ？พวกคุณไม่ใช่คลินิกเสริมความงามเจียลี่เหรอ？”

“ถูกต้องค่ะ ที่นี่คือคลินิกเสริมความงามเจียลี่ ลี่ที่แปลว่าสวยค่ะ เจ้านายของพวกเราแซ่หวัง”

หวังจี้ไห่ตะลึงทันที ลี่ที่แปลว่าสวยงั้นเหรอ？

ลี่ที่แปลว่าสวย ไม่ใช่ลี่ที่แปลว่ากำลังงั้นเหรอ？

สองคลินิกเสริมความงามนี้ถึงแม้ว่าชื่อจะไม่ต่างกัน แต่ว่าสองคลินิกนี้ระดับต่างกันราวฟ้ากับเหว อันหนึ่งเป็นคลินิกธรรมดา ๆ อีกอันหนึ่งเป็นคลินิกระดับไฮเอ็น ขนาดคนที่ค่อนข้างมีฐานะอย่างหวังจี้ไห่ ยังจ่ายไม่ไหวเลย

หวังจี้ไห่เข้าใจทันที ยัยซุนเอ๋อเหม่ยไปผิดคลินิก！แต่ว่าถ้าเธอไปผิดที่ แล้วเมื่อวานได้ส่วนลดได้ยังไง？

“ถ้าอย่างนั้นผมขอสอบถามหน่อยครับ ค่าบริการของพวกเธอทั้งหมดเท่าไหร่ครับ？”

“ค่ะคุณผู้ชาย ค่าบริการของคุณผู้หญิงทั้งสามท่านอยู่ที่ 110,000 หยวนค่ะ”

หวังจี้ไห่เกือบหน้ามืดเป็นลมทันที แสนกว่าหยวนอีกแล้ว！ยัยบ้านี่ เห็นอยู่ชัด ๆ ว่ามาจากบ้านนอก เข้ากรุงทีผลาญเงินอะไรขนาดนี้ เป็นบ้าหรือเปล่า？

“โอเคครับ รบกวนคุณส่งโทรศัพท์ให้เธอที”

ซุนเอ๋อเหม่ยรับโทรศัพท์มา ก่อนจะเอ่ยถามอย่างแทบทนไม่ไหว “เป็นยังไงจี้ไห่ บอกให้เขาลดให้เราแล้วใช่ไหม？”

หวังจี้ไห่เอ่ยเสียงเย็น

“คุณน้าครับ คลินิกที่ผมขอส่วนลดให้ได้คือ คลินิกเจียลี่ที่อยู่ข้าง ๆ ลี่ที่แปลว่ากำลังน่ะครับ คลินิกที่คุณน้ามาใช้บริการผมไม่รู้จัก แล้วก็ขอส่วนลดให้ไม่ได้ด้วย เดี๋ยวผมต้องเข้าประชุมแล้ว ต้องปิดเครื่อง แค่นี้นะครับ”