ใบหน้าของหวังเถี่ยเฉิงซีดเซียว แต่เขาไม่คิดว่าเด็กคนนี้เข้าใจเกี่ยวกับเหล้า!
เหมาไถปลอมที่เขาซื้อนั้นเป็นของเลียนแบบขั้นสูง และดีกว่าเหล้าปลอมที่ด้อยกว่ามาก มองจากรูปลักษณ์ยากลำบาก เพราะขวดนี้เป็นขวดเหมาไถจริง แต่เหล้าข้างในถูกแทนที่ด้วยเหล้าปลอมที่คุณภาพด้อยกว่า
คนในหมู่บ้านนี้ จะต้องดูไม่ออกหรือดื่มแล้วก็ไม่รู้อย่างแน่นอน แต่คาดไม่ถึงว่า จะมีคนที่แตกต่างออกไปอย่างฉินจุนอยู่คนหนึ่ง แม้กระทั่งรายละเอียดของริบบิ้นก็ยังสามารถมองออก
หวังเถี่ยเฉิงรู้สึกอายมากในเวลานี้ ใบหน้าของเขาร้อนผ่าว และเขาต้องการหาที่ที่จะเข้าไป!
หวังหย่งเซิงยิ่งอึดอัดมากขึ้นไปอีก เดิมทีพวกเขาสองคนพ่อลูก สามารถรับของขวัญวันเกิดเป็นการส่วนตัวได้
ต่อหน้าทุกคนในวันนี้ ตอนแรกเขาอยากจะอวดมัน แต่สุดท้าย เด็กคนนี้น่าผิดหวังมาก และได้นำเหล้าปลอมขึ้นมาจริง ๆ
“เหอะ ๆ เถี่ยเฉิงไม่มีประสบการณ์ในด้านนี้เลย เขาถูกโกงรึเปล่า ไม่สำคัญหรอก เหล้าปลอมคือเหล้าปลอม ในใจรู้ดี”
หวังหย่งเซิงพูดติดตลกหนึ่งรอบ โดยกล่าวว่าหวังเถี่ยเฉิงไม่ได้ซื้อมันโดยเจตนา แต่ถูกโกงโดยไม่ได้ตั้งใจ
แม้ว่าจะเป็นเหล้าปลอม แต่ก็ถึงเวลาต้องเสียเงิน
แต่โดยธรรมชาติแล้ว ทุกคนจะไม่เชื่อคำอธิบายบังคับนี้ คุณถูกหลอกเหรอ? สมัยนี้มีคนโง่แบบนี้?
แม้แต่คนในชนบทก็รู้ดีว่า พวกเขาต้องไปซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ หรือร้านยาสูบและแอลกอฮอล์เพื่อซื้อเหมาไถ ถ้าไม่อยากโดนหลอก เขาจะโดนหลอกได้อย่างไร
ทุกคนยังสะท้อนประโยคสองสามประโยคด้วย ดังนั้นจึงเป็นการดีที่จะก้าวลงจากตำแหน่ง
หลังจากทานอาหารเย็น และพูดคุยกันในหัวข้ออื่น ๆ ได้สักพัก บรรยากาศก็ค่อย ๆ คลายลงเล็กน้อย
หวังหย่งเซิงมองไปที่ฉินจุน และถามว่า “หนุ่มน้อย คุณอยู่ในธุรกิจเหล้าเหรอ?”
เมื่อเห็นสิ่งที่ฉินจุนพูดอย่างจริงจัง หวังหย่งเซิงก็คิดว่าเขาอยู่ในธุรกิจนี้
ฉินจุนกล่าว “ไม่ใช่ครับ ผมเป็นแพทย์แผนจีน”
“แพทย์แผนจีน”
ทุกคนต่างแสดงความผิดหวัง แพทย์แผนจีนไม่ใช่เรื่องแปลก มีแพทย์แผนจีน 2 คนในหมู่บ้าน ซึ่งทั้งคู่ได้เรียนรู้ฝีมือจากท่านอาจารย์ ไปแต่ละหมู่บ้าน หาเงินได้ไม่มาก
หวังเถี่ยเฉิงริมฝีปากของเขา ร่องรอยของการดูถูกปรากฏบนใบหน้าของเขา
“ฉันคิดว่านายจะเป็นอะไรกันแน่ ที่แท้กลายเป็นหมอ”
“ในสังคมนี้ หมอไม่มีค่าอีกต่อไปแล้ว พวกเขาไร้ความหมาย”
ญาติพี่น้องอีกหลายคนเข้ามาสนใจ และถาม
“เถี่ยเฉิง ตอนนี้นายทำอะไรอยู่เหรอ? ขับ BMW แล้ว เป็นเจ้านายแล้วล่ะสิ?”
หวังเถียเฉิงยิ้มจาง ๆ “ผมไม่ใช่เจ้านายหรอก ผมเป็นแค่ผู้รับผิดชอบ ฉันอยู่ในงานขนส่งตงเฝิงเอ็กซ์เพรส เคยได้ยินใช่มั้ย?”
ทุกคนต่างประหลาดใจ “ตงเฟิงเอ็กซ์เพรส? จริงเหรอ? ขนส่งนี้ดังไปทั่วประเทศ นายทำงานให้กับบริษัทที่มีอำนาจแบบนี้เลยเหรอ?”
หวังหย่งเซิงมีใบหน้าที่สดใสและยิ้ม “การทำงานในบริษัทอะไรกัน ลูกชายของฉันเป็นผู้นำ! คนที่ดูแลตงไห่!”
อันที่จริง หวางหย่งเซิงไม่ได้เก่งอะไรเลย แต่ชาวบ้านไม่เข้าใจ ดังนั้นพวกเขาจึงพูดพล่ามสองสามคำ
“ฮิฮิ ผมไม่ใช่คนใหญ่คนโต ผมทำงานให้คนอื่น เราเป็นหัวหน้าของตงเฟิงเอ็กซ์เพรสเสมอ ผมก็ทำงานให้คนด้วย”
ชาวบ้านดูอิจฉาทันทีเมื่อได้ยิน
“เฝิงกรุป? ตระกูลเฟิงมีชื่อเสียงที่สุดในตงไห่ใช่มั้ย? ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับพวกเขา”
“ฉันได้ยินมาว่าดูเหมือนว่าหลายอุตสาหกรรม มีเครื่องหมายการค้าของเฝิงกรุปด้วยนะ”
“เถี่ยเฉิงมีข่าวดีแล้วนะ สามารถเป็นหัวหน้าของบริษัทชั้นนำขนาดนั้น สุดยอดมาก”
ฉินจุนยิ้มจาง ๆ เฝิงกรุป? น่าจะเป็นเฝิงกรุปของเฝิงซู่เฉียง
ใบหน้าของหวังหย่งเฉิงก็สดใสเช่นกัน ลูกชายของเขาเป็นชายหนุ่มที่มีแนวโน้มก้าวหน้ามากที่สุดในหมู่บ้าน แม้แต่ลูกชายของครอบครัวผู้ใหญ่บ้านก็ไม่สามารถเปรียบเทียบได้
“เถี่เฉิง ลูกเขยของอาคนที่สองของคุณก็ทำงานในตงไห่ด้วย ทำไมนายไม่ช่วยจัดการเข้าร่วมบริษัทของนายล่ะ การเป็นหมอจะไปหมายความอะไร ทำงานในบริษัทใหญ่สิถึงจะมีอนาคต”
ญาติคนอื่น ๆ ยิ่งอิจฉามากขึ้น
“จากนั้นความสัมพันธ์ก็ดี ตั้งแต่หมอธรรมดาไปจนถึงองค์กรขนาดใหญ่ในคราวเดียว นี่เป็นหนทางสู่การเป็นนกฟินิกซ์จากไก่บ้าน และทะยานสู่ท้องฟ้าในขั้นตอนเดียว”
“เสี่ยวฉิน นายไม่รีบแสดงฝีมือต่อหน้าผู้นำในอนาคตสิ! ดื่มเหล้าหรืออะไรทำนองนั้น!”
“น่าอิจฉาจริง ๆ พวกเขายังเป็นญาติกันอยู่ด้วย”
หวังหย่งเซิงและหวังอ้ายหมินเป็นพี่น้องกัน ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเด็กที่จะช่วยหางานทำ และคนอื่น ๆ ก็ทำได้แค่อิจฉาเท่านั้น
ในที่สุดหวังเถี่ยเฉิงก็ยืดเอวของเขาให้ตรง มันยังไม่ได้รับการพิสูจน์มากนักตั้งแต่การเปรียบเทียบครั้งก่อน
งานเท่านั้น ที่สามารถพิสูจน์ความสามารถ และสถานะของผู้ชายได้
ฉินจุนเป็นเพียงหมอ ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหน เขาก็เป็นผู้เชี่ยวชาญที่หลากหลาย
และบางทีเมื่อคุณสามารถเป็นผู้เชี่ยวชาญ และจากนั้นคุณสามารถถือว่าประสบความสำเร็จในอาชีพการงานของคุณ แล้วมันจะสำคัญคืออะไร?
หวังเถียเฉิงกลายเป็นผู้นำของบริษัทขนาดใหญ่ตั้งแต่อายุยังน้อย และอนาคตของเขาก็ไร้ขอบเขต
“ปริญญาของนายเป็นยังไงบ้าง? นายจบจากโรงเรียนอะไร?”
หวังเถี่ยเฉิงสยายปีกออกขึ้นนำ และถามฉินจุน
“ฉัน? ฉันไม่เคยไปวิทยาลัย”
“หือ?” หวังเถี่ยเฉิงแสร้งทำเป็นแปลกใจ แล้วขมวดคิ้ว ทำหน้าอับอาย
“นายไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัย มันไม่ง่ายเลยที่จะเข้าร่วมบริษัทของเรา”
ถ้ายังไม่ตาย ก็ไม่ง่ายที่จะรับมือ และไม่ได้หมายความว่าจะรับมือไม่ได้
ความหมายก็คือ ถ้าคุณต้องการทำงาน คุณต้องขอความกรุณาจากเขา
ซูฮวนข้าใจในทันทีว่าหวังเถี่ยเฉิงหมายถึงอะไร ท้ายที่สุดฉินจุนเป็นลูกเขยของเธอในอนาคต หากมีโอกาสเช่นนั้น เธอก็ต้องการให้หวังเถี่ยเฉิงช่วยอย่างแน่นอน
“ไม่เอาน่า เถี่ยเฉิง อาคนที่สองของนายยื่นแก้วให้นายแล้ว ตอนนี้นายประสบความสำเร็จในอาชีพการงานแล้ว และนายก็ทำได้ดีแล้ว พวกเราทุกคนเป็นญาติกันจริง ๆ นายต้องช่วยเรื่องนี้นะ”
หวังเถี่ยเฉิงยิ้มอย่างพึงพอใจ และกล่าวอย่างเสแสร้ง
“อาคนที่สองพูดแล้ว ผมช่วยได้แน่นอน อย่างไรก็ตาม บอสนำประตูไปสู่การปฏิบัติเป็นการส่วนตัว แม้ว่าเราจะปล่อยให้เขาเข้าไปในบริษัทของเรา มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับผมที่จะตัดสินใจ ว่าเขาจะเป็นอะไรหลังจากเข้ามา”
แม้ว่าซูฮวนจะไม่เข้าใจมากนัก แต่เธอก็รู้สึกว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นสมเหตุสมผล และเธอก็ชื่นชมหวังเถี่ยเฉิง
ฉินจุนยิ้มจาง ๆ “คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอกครับ ผมไม่อยากเปลี่ยนงานในตอนนี้”
“อ่า ไม่เป็นไร” ซูฮวนวางแก้วเหล้าของเธอลง เมื่อเธอได้ยินฉินจุนพูดแบบนี้
ไม่มีใครพูดอะไร แต่หวังเถี่ยเฉิงไม่มีความสุข
หมายถึงอะไร ไม่ไว้หน้าเหรอ?
“หึ ในวัยอย่างเรา เรายังควรมีแรงจูงใจ ถ้ามีโอกาสดี ๆ อยู่ตรงหน้าเราก็ควรจะคว้าไว้ อนาคตจะไปทำอะไรได้?”
หวังเถี่ยเฉิงมองไปที่ฉินจุน สีหน้าเยาะเย้ย
“ให้โอกาสนายขึ้นไปบนท้องฟ้าได้หนึ่งก้าวก็ไม่เอา อย่ามาบอกว่าฉันไม่ช่วยนะ!”
