ผู้เชี่ยวชาญหลายคนในสาขาการแพทย์แผนจีนในหมู่ผู้ชมต่างชื่นชมฉินจุน
ทางด้านนี้จัดการเรียบร้อยแล้ว และชวีถิงเพิ่งเริ่มเอาเลือดคั่งออก ชวีถิงตื่นตระหนกเล็กน้อย และรีบพันผ้าพันแผลผู้ป่วย
รอประมาณห้านาทีก่อนที่มันจะจบลง
พิธีกรกล่าวว่า “โปรดยืนขึ้นและผู้ป่วยทั้งสองลองเดินสักหน่อยค่ะ”
เมื่อเสียงลดลง หยางเวยในกลุ่มผู้ชมก็ขยิบตาให้ผู้ป่วยของฉินจุน และถึงคราวที่เขาจะแสดง
ผู้ป่วยพยักหน้า อันที่จริง ฉินจุนรักษาเขาให้หายแล้ว และตอนนี้เขาไม่รู้สึกเจ็บที่ขา แต่เขาก็ยังต้องดูแลเงินของเขา
คนไข้ของชวีถิงยืนขึ้น เดินกะเผลก และพูดด้วยรอยยิ้ม
“ไม่เจ็บแล้ว แต่ฉันยังไม่กล้าเดิน”
ชวีถิงยิ้มจาง ๆ “ไม่ต้องกังวล พรุ่งนี้เกือบทุกอย่างจะเรียบร้อย”
ด้วยทักษะทางการแพทย์ของชวีถิง เป็นเรื่องยากที่จะเห็นผลในทันที และโรคนี้ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ และถือว่ามีคุณสมบัติที่จะสามารถพัฒนาผู้ป่วยให้อยู่ในระดับนี้ได้
ทุกคนมองไปที่ฉินจุนอีกครั้ง คนไข้ของฉินจุนกัดฟันและยืนขึ้น แสร้งทำเป็นเจ็บปวด ราวกับว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะก้าว
ฉินจุนยิ้มอ่อน ๆ หยิบแก้วน้ำ แล้วยื่นให้
“ไม่ต้องห่วง ดื่มน้ำแก้วนี้ให้เสร็จก่อนแล้วค่อยเดินนะ”
คนไข้ไม่ใส่ใจ จึงหยิบแก้วน้ำมา แต่พอถือแก้วน้ำไว้ในมือ จู่ ๆ ก็อุทานออกมา
“ร้อน ๆ ๆ!”
น้ำเดือดเต็มแก้วนี้ช่วยให้ผู้ป่วยสามารถกำจัดมันได้โดยตรง
ถ้วยในมือของเขาล้มลงกับพื้นและแตก น้ำเดือดก็ตกลงมาที่เท้า ผู้ป่วยมีอาการปวด และเท้าทั้งสองก็กระโดดขึ้น และเริ่ม “กระโดดขึ้นบนพื้นดิน”
“โอ๊ย น้ำร้อนลวก น้ำร้อนลวก!”
สองเท้าของผู้ป่วยเดินเหมือนบินได้ และกระโดดตรงจุดได้โดยตรง และเดินได้ปกติ
ทันใดนั้น ทุกคนในกลุ่มผู้ชมต่างปรบมือ และเสียงปรบมือส่วนใหญ่มาจากเพื่อนแพทย์แผนจีน
ในรอบก่อนหน้าของการแข่งขัน ยาตะวันตกชนะพวกเขา พวกเขาถูกยาจีนบดขยี้ และรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยบนใบหน้าของพวกเขาไม่น้อย
คราวนี้ ในที่สุดก็มีคนออกมา และพบที่สำหรับพวกเขา
ใบหน้าของชวีถิงน่าเกลียดมาก และเธอไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะไม่สามารถเอาชนะฉินจุนด้วยวิธีนี้ เธอเห็นเรื่องไม่ดีแล้วจริง ๆ!
ซื้อผู้ตัดสินและผู้ป่วยถูกซื้อ ถึงกระนั้นฉินจุนก็ยังชนะ
ผู้ตัดสินไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องประกาศว่าฉินจุนเป็นผู้ชนะ และชวีถิงถูกคัดออก
หลังจากก้าวลงจากตำแหน่ง ชวีถิงก็เริ่มร้องไห้
หยางเวยโอบเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา และกล่าวว่า “ถิงถิง อย่าร้องไห้ ฉันอยู่ที่นี่ และฉันจะล้างแค้นให้!”
หลังจากนั้น หยางเวยก็เล่นโดยตรง!
ทันทีที่หยางเวยขึ้นมา ฉากก็เงียบลงทันที
หลังจากตกรอบนี้ รอบต่อไปเป็นการแข่งขันแบบผู้เชี่ยวชาญ นอกจากผู้ชนะแล้ว ยังมีผู้เชี่ยวชาญในสาขาต่าง ๆ ที่สามารถเข้าสู่รอบต่อไปได้
ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ได้รับการเลื่อนตำแหน่งโดยตรง โดยไม่ต้องแข่งขัน
และการแข่งขันของกลุ่มผู้เชี่ยวชาญไม่ซับซ้อนนัก เกมหนึ่งจะตัดสินผู้ชนะ
หลังจากที่หยางเวยขึ้นมา เขามองไปที่ฉินจุน และพูดด้วยความรังเกียจ
“คุณโชคดีที่อายุยังน้อย ให้คุณรักษาผู้ป่วยง่าย ๆ สองคน แม้ว่าคุณจะรักษาได้ดีขนาดนี้ งั้นให้ฉันหาผู้ป่วยพิเศษให้คุณรักษาหน่อยเป็นไง?”
“ถ้าคุณรักษาหายดี ฉันจะยอมรับความพ่ายแพ้โดยอัตโนมัติ”
ฉินจุนไร้อารมณ์ “เอามาเลย”
“โอเค รอเดี๋ยว!”
หลังจากพูดจบ หยางเวยก็ขยิบตาให้ผู้คนด้านล่าง และเจ้าหน้าที่ก็พาสุนัขตัวหนึ่งขึ้นมา
นี่คือโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ ตัวใหญ่มาก แต่ตาของมันแข็งทื่อและเฉื่อยเล็กน้อย
หยางเวยยิ้มจาง ๆ “เป็นยังไงบ้าง คนไข้รายนี้ … ใช่! คนไข้รายนี้เป็นยังไงบ้าง?”
หยางเวยแพ้ขนสุนัข ดังนั้นเขาจึงจามสองสามครั้งเมื่อสุนัขขึ้นมา
หลังจากที่หยางเวยพูดจบ ผู้ชมด้านล่างก็ระเบิดขึ้นทันที
“นี่เป็นการดูหมิ่นผู้ประกอบวิชาชีพแพทย์แผนจีนของเรา!”
“มีการเปรียบเทียบกับผู้ป่วยจริงอยู่บ้าง เราเป็นแพทย์แผนจีน ไม่ใช่สัตวแพทย์!”
“พวกคุณแพ้ไม่เป็นใช่มั้ย! ถ้าแพ้ไปเป็นก็ไสหัวไป!”
“ผู้เชี่ยวชาญเก่ง ผู้เชี่ยวชาญสามารถดูถูกคนได้เหรอ?”
“…”
แพทย์แผนจีนในกลุ่มผู้ชมโกรธมาก นี่เป็นการดูถูกพวกเขาอย่างชัดเจน
ทุกคนเป็นหมอ หมายความว่ายังไงกับการพาสุนัขขึ้นมา?
หยางเวยยิ้มจาง ๆ “ทุกคนอย่าตื่นเต้นไปเลย แม้ว่าฉันจะไม่เคยเรียนแพทย์แผนจีนมาก่อน แต่ฉันได้ยินมาว่ายาจีนมีประโยชน์หลายอย่าง และแผนกอายุรกรรม ศัลยกรรม นรีเวชวิทยา และกุมารเวชศาสตร์ก็ทำได้ดีด้วย แน่นอน สัตว์นี้ก็สามารถรักษาโรคได้”
“ในสมัยโบราณ ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าสัตวแพทย์ เมื่อสัตว์ป่วย พวกเขาทั้งหมดได้รับการรักษาโดยแพทย์แผนจีน ทำไมแพทย์แผนจีนในสมัยโบราณจะรักษาสัตว์ แต่ตอนนี้ แพทย์แพทย์แผนจีนทำไม่ได้ล่ะ?”
หลังจากที่หยางเวยพูดจบ ทุกคนก็ยังจ้องมอง
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นคำพูดที่รุนแรง และการที่สัตว์มาที่นี่ก็เป็นเพียงแค่การดูถูกพวกเขาเท่านั้น!
หยางเวยมองไปที่ฉินจุนด้วยสายตายั่วยุ และกล่าวว่า
“แล้วถ้าทำไม่ได้ คุณก็ถอนตัวได้ ซึ่งหมายความว่าผู้ประกอบวิชาชีพแพทย์แผนจีนของคุณได้ถอนตัวแล้ว”
คำพูดของหยางเวยจุดชนวนความโกรธเคืองระหว่างการแพทย์แผนจีนและตะวันตกโดยสิ้นเชิง เดิมที ทุกคนเป็นมิตรต่อกันแบบผิวเผินของครอบครัวของแพทย์แผนจีนและยาตะวันตก
ผลลัพธ์ถูกแบ่งออกเป็นสองฝ่ายโดยสมบูรณ์ และไม่มีใครยอมรับซึ่งกันและกัน
ฉินจุนยิ้มจาง ๆ “มีคำหนึ่งที่นายพูดถูก ยาจีนนั้นยิ่งใหญ่จริง ๆ ”
หลังจากพูดเสร็จ ฉินจุนก็เดินไปหาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์
หยางเวยหัวเราะ และพูดกับคนในกลุ่มผู้ชม
“นี่เป็นโอกาสครั้งเดียวในชีวิต … ฮัดชิ้ว! ทุกคนรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อถ่ายรูปภาพวาดสุดคลาสสิกนี้ … ฮัดชิ้ว … ถ่ายรูป!”
หลังจากหยางเวยพูดจบ แพทย์ชาวตะวันตกในกลุ่มผู้ชมก็รีบหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูป พวกเขาดูฉากที่มีชีวิตชีวา และดูแลสุนัขด้วยแพทย์ชาวจีนผู้สง่างาม หากสิ่งนี้แพร่กระจายออกไป น่าสนใจทีเดียว
เย่หวันเอ๋อร์และคนอื่น ๆ กำหมัดแน่นต่อหน้าผู้ชม นี่เป็นการกลั่นแกล้งเกินไป คนกลุ่มนี้ทำเกินไปมากจริง ๆ!
ฉินจุนไม่สนใจ ก้าวไปข้างหน้าและแตะหัวสุนัข
“ฮัดชิ้ว!”
โกลเด้นรีทรีฟเวอร์จามทันที เหมือนกับคนจาม
แต่บางครั้งคนจามไม่ใช่เพราะว่าป่วย แต่เพราะว่ามีบางอย่างอยู่ในจมูก ฝุ่น ผม ฯลฯ โดยกลไกการป้องกันตามสัญชาตญาณ มันจะจามและพ่นสิ่งเล็ก ๆ เหล่านั้นออกไป
แต่สุนัขทำไม่ได้ สุนัขไม่ค่อยได้รับเศษซากในจมูกของพวกมัน และสุนัขจะเลียจมูกของพวกมันต่อไป และจะไม่มีเศษขนหรือสิ่งที่คล้ายกัน
ดังนั้นเมื่อสุนัขจามก็ป่วย
โกลเด้นรีทรีฟเวอร์มีอาการเฉื่อยชา และดูเหมือนจะป่วย
ฉินจุนหยิบอุ้งเท้าของโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ขึ้น และเริ่มตรวจชีพจร
ทันทีที่การกระทำนี้ปรากฏขึ้น ผู้ชมก็พากันหัวเราะ และทุกคนก็เริ่มหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูป ฉากนี้เป็นฉากที่มีชื่อเสียงจริง ๆ แพทย์แผนจีนวินิจฉัยชีพจรของสุนัข ถ้าภาพนี้เผยแพร่ออกไปรอดูว่าต่อไปนี้จะมีคนมาหาหมอแพทย์แผนจีนหรือไม่!
