เพียงไม่กี่นาที ผิวของหวังเหม่ยก็เต่งตึง ผมสีขาวของเธอเปลี่ยนเป็นสีดำ ผิวของเธอแดงระเรื่อ อายุเธอเด็กลงนับสิบปี!
เดิมทีคิดว่าฉินจุน เป็นเพียงสัญลักษณ์วูบวาบ อย่างไรก็ตาม บรรดาผู้ที่ขายผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพกล่าวว่าผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพนั้นมีประสิทธิภาพ แต่เม็ดยาของฉินจุนนั้นน่าทึ่งมาก และภายในไม่กี่นาทีหลังจากกินยานี้ หวังเหม่ยเหมือนเกิดใหม่อีกครั้ง
เธออายุน้อยลงและสวยกว่าเมื่อสิบปีก่อนที่เป็นคุณป้า
ฉินจุนกล่าวว่า “การกระชับผิวเป็นเพียงผลเพิ่มเติมของยานี้ ที่ป้าหวังไปห้องน้ำเมื่อกี้ จริงๆแล้วเป็นกระบวนการล้างพิษ ผลนี้จะเห็นได้ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า หลังจากนั้นสองสามวันจะรู้สึกเบาขึ้น เด็กลง 10 ปีจริงๆ”
หวังเหมยดีใจมาก ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา เธอประสบกับเรื่องเลวร้ายมากมาย และเธอไม่สนใจเรื่องการดูแลตัวเองเลย เมื่อเทียบกับคนรอบข้างเธอน่าอดสูมาก
แต่ตอนนี้ยาเม็ดนี้ทำให้เธออ่อนกว่าวัยสิบปี ซึ่งยากเกินไป
“ฉันอยากลองเหมือนกัน!”
เย่หลงรีบกินยาและอดใจรอไม่ไหวที่จะลองใช้ แน่นอนว่าเมื่อเขาไปห้องน้ำและออกมา เย่หลงก็กล้าหาญมากขึ้นเช่นกัน แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดเกินจริงเหมือนซูเหมย ผมขาวและริ้วรอยของเขาหายไปซึ่งทำให้ เย่หลงมีความกระปรี้กระเปร่ามากจากแต่ก่อนที่ทรุดโทรม
หัวใจของเย่หวันเอ๋อเต้นแรง และเธอกินยาในไม่กี่นาทีต่อมา
เย่หวันเอ๋อขมวดคิ้วและออกจากห้องน้ำ เธอทำหน้างงเล็กน้อย
“ทำไมฉัน…ไม่มีการเปลี่ยนแปลง?”
ฉินจุนกล่าว “น้องหวันเอ๋อสวยอย่างเป็นธรรมชาติ เลยดูไม่เปลี่ยนแปลงเท่าไหร่”
เย่หวั่นเอ๋อหน้าแดง เขินอายเล็กน้อย “ถ้าอย่างนั้นฉันก็กินเปล่าสิ？”
จริงๆ แล้ว มันไม่ใช่เสียเปล่า เย่หวันเอ๋อรู้สึกว่าผิวของเธอนุ่มขึ้น และรูปร่างของเธอก็ดูดีขึ้นเล็กน้อย ร่างกายของเธอเบาและสบายมาก ยานี้เทพจริงๆ
“เสี่ยวจุน ยาวิเศษขนาดนี้ราคาน่าจะแพงมาก?”
ฉินจุนกล่าว “ราคาไม่ได้แพง แต่มันลำบากกว่าที่จะกรอง อาจารย์ของผมมีเตาโอสถเพียงอันเดียว มันยังส่งมาไม่ถึงผมดังนั้นผมไม่สามารถผลิตได้ในขณะนี้ เมื่อมีโอกาสผมจะซื้อเตายา ยาชนิดนี้มีแค่ไหนแค่นั้น”
ได้ยินสิ่งที่ฉินจุนพูด ทั้งสามคนก็สามารถวางใจได้ ไม่งั้นถ้าเม็ดแพงมากก็ให้กินเป็นเม็ดเยลลี่ก็สิ้นเปลืองเกินไป
เย่หลงกินยาเม็ดสุดท้ายและใบหน้าของเขาก็มีความสุข ด้วยยาเม็ดนี้ความเจ็บป่วยของพ่อเขาน่าจะไม่เป็นไร
“ไปกันเถอะ”
ทั้งสี่คนนั่งแท็กซี่มาที่บ้านของตระกูลเย่ซึ่งไม่ได้อยู่ที่นี่มาสิบปีแล้ว
เมื่อเห็นประตูที่ดูเหมือนจะคุ้นเคยแต่ไม่คุ้นเคยนี้ พวกเขาทั้งสามก็ถอนหายใจ
เมื่อเดินเข้าไปในประตู คนมากมายของตระกูลเย่อยู่ในสนาม
“พี่ใหญ่กลับมาแล้ว!”
หญิงวัยกลางคนรีบเข้ามาทักทายเธอ ยิ้มด้วยท่าทางที่ใจดี
เย่หวันเอ๋อรู้สึกเขินเล็กน้อย แต่ตอนนี้เธอได้เคลียร์ข้อสงสัยก่อนหน้านี้แล้ว
“อาสาม”
“หวันเอ๋อ ไม่ได้พบเธอมาสิบปีแล้ว พวกเธอสวยมาก เข้ามาสิ พ่อรอนานแล้ว”
ทุกคนตามเย่หลงเข้าไปในบ้าน ในห้องนั่งเล่น ชายชราร่างผอมบางนั่งอยู่ที่เก้าอี้ ผิวซีดเผือดเล็กน้อย เขาดูไม่แข็งแรง
มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างๆ เขาอายุพอๆกับเย่หลงและรูปร่างหน้าตาของคล้ายคลึงกัน
เขาเป็นน้องยของเย่หลง ลูกคนที่สองของตระกูลเย่ เย่เผิง
เมื่อเห็นเย่หลงกลับมา เย่เผิงก็ลุกขึ้นและเรียกพี่ชายคนโตของเขา
แม้ว่าเขาจะเรียกพี่ชายคนโต แต่การแสดงออกของเขาไม่ได้แสดงความเคารพมากนักแ
เย่หลงไม่สนใจเช่นกัน อย่างไรก็ตาม คราวนี้เขาสามารถกลับมาตระกูลเย่ได้ก็เพราะพ่อของเขาแก่ และสุขภาพไม่ดี
“พ่อ”
เย่เส้าเชิงพยักหน้า “ไม่เป็นไร เสี่ยวหลงกลับมาแล้วก็ดี นั่งลง”
ครอบครัวเย่ทั้งหมดนั่งตามตำแหน่งของตน ราวกับว่าพวกเขากำลังอยู่ในที่ประชุม เย่เส้าเชิงไอสองสามครั้งแล้วพูดก่อน
“เสี่ยวหลง พ่อทำผิดต่อลูกตลอดสองสามปีที่ผ่านมา”
เย่หลงเป็นคนใจเย็น เพียงแค่คำทักทาย ใจเขาก็ทราบซึ้ง
“เราจะอายุน้อย ลำบากเล็กน้อยไม่เป็นไร แต่พ่อต้องดูแลร่างกายของพ่อ”
เย่เส้าเชิงกล่าวอย่างไร้มารยาท
“ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ลูกได้รับความทุกข์ทรมานจากภายนอก และชีวิตตระกูลเย่ของเราก็ไม่ง่ายนัก”
คำพูดของเย่เส้าเชิงเป็นความจริง แม้ว่าเย่หลงจะแยกออกจากโดยสิ้นเชิง แต่ชีวิตตระกูลเย่แย่ลงเรื่อยๆ
“คนนี้คือ…”
เมื่อเห็นฉินจุนทุกคนในเย่ตระกูลก็สงสัยเล็กน้อย ไม่เคยได้ยินว่าเย่หวันเอ๋อจะแต่งงาน?
เย่หลงคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังไม่ปิดบัง “นี่คือฉินจุน”
ฉินจุน?! ทุกคนในตระกูลเย่ตกตะลึง!
“พี่ใหญ่! ทำไมคุณถึงกล้าพาเขาเข้ามา ทำไมคุณถึงความจำสั้น!”
เย่เผิงยืนขึ้น จ้องมองเขาด้วยดวงตาที่เปิดกว้าง
สีหน้าของเย่หลงสลดลงเล็กน้อย “นายเป็นพี่ชายคนโตหรือฉันเป็นพี่ชายคนโตกันแน่ ฉันบอกให้นายสอนฉันตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เย่เผิงพูดอย่างเย็นชา “พี่ใหญ่ทำอะไรได้บ้าง คุณรู้ไหมว่าตอนนี้เราเป็นอะไรในตระกูลเย่ คุณเป็นคนในจระกูลเย่ หากตระกูลเย่ล่มสลายไปคุณคิดว่าคุณจะมีชีวิตที่ดีหรือ？
เย่หลง ขมวดคิ้ว “น้องสอง คุณหมายความว่ายังไง”
เย่เส้าเชิง กล่าวว่า “พอได้แล้ว”
ลูกคนที่สองอารมณ์ค่อนข้างร้อน แต่ก็เข้าใจได้ เมื่อเร็ว ๆ นี้ตระกูลเย่ของเรา เจอปัญหานิดหน่อย
“โรงงานต้าหลงอาจจะล้มละลาย”
เย่หลงขมวดคิ้ว “โรงงานต้าหลง ทำไมมันถึงปิดตัว” โรงงานต้าหลงแห่งนี้ก่อตั้งขึ้นโดยเย่หลง และประสบความสำเร็จมากที่สุดในบรรดาอุตสาหกรรมทั้งหมดของตระกูลเย่
น่าเสียดายที่เมื่อเย่หลงถูกไล่ออกจากตระกูล อุตสาหกรรมนี้ไม่ใช่ของเขา เย่เส้าเชิงถอนหายใจ
“ในช่วงสองปีที่ผ่านมา มีไม่กี่ตระกูลที่เต็มใจร่วมมือกับเรา และแม้แต่ธนาคารก็ไม่เต็มใจที่จะให้เงินกู้แก่เรา น้องรองอยากพนันอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงขอยืมเงินจำนวนมากเพื่อการผลิต ส่งผลให้ผู้ขายรู้สึกไม่ดี และปฏิเสธที่จะร่วมมือกับเรา”
“เราไม่เพียงต้องเผชิญกับเงินกู้จากธนาคารจำนวนมากเท่านั้น แต่ยังอาจต้องเผชิญกับการผิดนัดในแง่มุมต่าง ๆ น้องรองอาจต้องติดคุกได้”
“เสี่ยวหลง คุณก็รู้เช่นกันว่าลูกรองคือเสาหลักของครอบครัว ตอนนี้ทั้งครอบครัวชี้ไปที่เย่เผิงที่กำลังจะกินข้าว ถ้าเขาเข้าคุก ตระกูลเย่ของเราจะจบลง!”
เย่หลงขมวดคิ้ว แต่เขาไม่ได้คิดว่าตระกูลเย่จะเป็นเช่นนี้
“พ่อครับ ผมช่วยไม่ได้ พ่อก็รู้ว่าหลายปีมานี้ ผมไม่ได้รวยมากและไม่มีเงินจ่าย”
เย่เส้าเชิงกล่าว “ลูกไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเงิน เราต้องการโอนโรงงานต้าหลงเป็นชื่อของลูกอีกครั้ง”
ก่อนที่เย่หลงจะพูด หวังเหมยก็เข้าใจทันที “หมายความว่ายังไง？ ให้เหล่าเย่ของฉันไป เป็นไปไม่ได้!”
เย่เส้าเชิงกล่าวว่า “อย่ากังวล การไม่ได้รับเงินกู้จากธนาคารไม่ใช่เรื่องใหญ่ แค่ติดคุกสามถึงห้าปี”
อยู่ในนั้นเรายังจะดูแลและจะไม่ทำให้คุณเดือดร้อน นอกจากนี้ หลังจากที่คุณออกมา ตระกูลเย่ของเราจะไม่เพียงแต่ฟื้นฟูสถานะของคุณ แต่ยัง ให้สินทรัพย์นับล้านจัดการ”
“ห้าปีในคุก แลกเปลี่ยนทรัพย์สินหลายสิบล้าน”
“เสี่ยวหลง คุณทำธุรกิจนี้ ได้กำไรนะ”
