พิชิตสวรรค์ ทะยานฟ้า – ตอนที่ 2184.2 จุกตายกล้าหาญ หิวตายขี้ขลาด (2)

เหมียวอี้ยิ้มบางๆ “กับพี่ชาย ข้าไม่มีอะไรที่ไม่สะดวกพูด ได้ตระกูลเซี่ยโห้วก็เท่ากับได้ใต้หล้า นี่ไม่ใช่คำหลอกลวง ข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดของข้าก็คือ มีช่องทางข่าวสารที่ใหญ่ที่สุดในใต้หล้า ตระกูลเซี่ยโห้วควบคุมใต้หล้ามาหลายปี ในบรรดาลูกน้องคนสนิทของเถิงเฟยมีคนของตระกูลเซี่ยโห้ว เขาคิดว่าถ้าเขาหลบไปไกลแล้วข้าจะหาเขาไม่เจอเหรอ?”

พูดถึงแค่ตรงนี้ เฉิงไท่เจ๋อไม่ใช่คนโง่ รู้สึกตกใจจนขนลุก เข้าใจกระจ่างในฉับพลันแล้ว

ยืมมือเถิงเฟยปลุกปั่นความขัดแย้งในวังหลัง บีบให้ราชินีสวรรค์กับลูกชายก่อกบฏ บีบให้บรรดาอ๋องร่วมมือกันสู้กับเฉิงไท่เจ๋อ ขณะเดียวกันก็บีบให้ประมุขชิงเลิกสนับสนุนเฉิงไท่เจ๋อ บีบให้เฉิงไท่เจ๋อมาพึ่งพาฝั่งนี้ ฮุบกำลังพลของเฉิงไท่เจ๋อ ร่วมมือกับอำนาจสองฝ่ายบุกโจมตีประมุขชิง ลองคิดดูว่าในเวลานี้ ทัพตะวันตกกับทัพเหนือก็ลงมือสู้กับประมุขชิงเหมือนกัน แต่เถิงเฟยกลับนั่งดูเสือกัดกัน ถ้าหนิวโหย่วเต๋อลงมือกับเถิงเฟยเมื่อไร เถิงเฟยนอกจากหนีไปหลบในอาณาเขตดาวนิรนาม รอบข้างก็ถูกดักไว้ทุกทางแล้ว ยังจะกล้าไปที่ไหนได้อีก? ถ้าไปขอพึ่งพาประมุขชิงตอนนี้ ประมุขชิงจะต้องบีบให้เถิงเฟยรบอยู่แนวหน้าแน่นอน นี่ไม่ใช่สิ่งที่เถิงเฟยต้องการ แต่เสิ้นทางการหลบหนีของเถิงเฟยกลับอยู่ในมือหนิวโหย่วเต๋อแล้ว ตอนนี้หนิวโหย่วเต๋อทำแผนการในครึ่งแรกสำเร็จแล้ว ตอนนี้คุมทัพใหญ่สามพันหกร้อยล้าน แค่ธนูฝ่าอิทธิฤทธิ์ที่ได้ก็มากถึงแปดร้อยล้านคันแล้ว ถ้าล้อมดักเถิงเฟยไว้ได้ ทัพใหญ่หนึ่งพันห้าร้อยล้านของเถิงเฟยก็ไม่มีทางสู้หนิวโหย่วเต๋อได้ นอกจากยอมแพ้แล้วยังมีทางอื่นให้เดินอีกหรือ?

หรือพูดได้อีกอย่างว่า ถ้าหนิวโหย่วเต๋อรับทัพใหญ่ของเถิงเฟยมาแล้ว ในมือก็จะมีกำลังพลเกือบห้าพันล้าน อาศัยอาวุธที่มีอยู่ในมืออีก แค่ตัวเองไปเดี๋ยวก็สามารถต้านอำนาจของอ๋องสวรรค์โค่วกับอ๋องสวรรค์ก่วงได้ จะกลายเป็นกำลังพลที่มีศักยภาพแข็งแกร่งที่สุดในใต้หล้า เป็นการวางรากฐานที่แข็งแกร่งที่สุดในการช่วงชิงความเป็นใหญ่ในใต้หล้าต่อไป

เฉิงไท่เจ๋อไม่อยากให้สีหน้าของตัวเองเปลี่ยนแปลง แต่หลังจากทำความเข้าใจแผนการที่ต่อเนื่องนี้แล้ว สีหน้าก็บิดเบี้ยวอย่างอดไม่ได้ สงสัยอีกฝ่ายจะวางแผนฮุบทั้งทัพตะวันออกมาตั้งแต่แรกแล้ว ไม่ใช่แค่คิดจะฮุบกำลังพลของเขาเฉิงไท่เจ๋อคนเดียว เสียแรงที่เขาแทบจะสู้กับเถิงเฟยเอาเป็นเอาตาย ที่จริงแล้วล้วนเป็นตัวหมากในมือของอีกฝ่าย นกกับหอยทะเลาะกัน ถูกชาวประมงจับไปทั้งคู่ ข้าต้องลำบากขนาดนี้ไหม!

“ท่านอ๋องช่างปราดเปรื่องเหนือชั้น เฉิงไท่เจ๋อถอดใจที่สู้ไม่ได้!” เฉิงไท่เจ๋ออดไม่ได้ที่จะส่ายหน้ายิ้ม

เหมียวอี้ปลอบใจว่า “วันนี้กับวันนั้นไม่เหมือนกัน ในตอนนั้นพี่ชายย่อมต้องวางแผนเพื่อพี่น้องกำลังพลใต้บังคับบัญชาของตัวเอง ตอนนี้เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ย่อมไม่เหมือนวันเก่า”

เฉิงไท่เจ๋อถอนหายใจ แล้วถามว่า “ตอนนี้ท่านอ๋องต้องการจะรวบรวมกำลังพลเหรอ?”

เหมียวอี้ตอบ “รบกวนพี่ชายสั่งให้กำลังพลของตัวเองรวมตัวกัน หลีกเลี่ยงการปะทะกับประมุขชิง เตรียมตัวมารวมกับกำลังพลของข้า ตอนนี้อย่าเพิ่งเปิดเผยแผนการกับเบื้องล่าง”

“แน่นอนอยู่แล้ว” เฉิงไท่เจ๋อพยักหน้า

เหมียวอี้บอกอีกว่า “นอกจากนี้ ประมุขชิงกล้าทิ้งแม้แต่วังสวรรค์ ดาวอ๋องสวรรค์หนิวนี้ พวกเราก็ไม่มีอะไรที่ตัดใจทิ้งไม่ได้ หวังว่าพี่ชายจะบอกให้พวกพี่สะใภ้ทราบหน่อย ว่าให้เตรียมตัวย้ายหนี”

เฉิงไท่เจ๋อเห็นด้วย “ควรจะเป็นอย่างนี้ ถ้าดึงกันเฝ้าอยู่ที่นี่ ก็จะสูญเสียความคล่องตัวในการรับมือ จะอยู่ในสถานการณ์ที่โดนโจมตี ควรย้ายออกไป!”

ดาวอ๋องสวรรค์หนิว ในสวนดอกไม้ของจวน ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งพูดคุยปนเสียงหัวเราะไม่หยุด กลุ่มอนุภรรยาของเฉิงไท่เจ๋อสุภาพเกรงใจ เจ้าบ้านหญิงอย่างอวิ๋นจือชิวมีอัธยาศัยดี

ภายนอกเป็นอย่างนี้ แต่ความจริงในใจแต่ละคนอกสั่นขวัญแขวน อวิ๋นจือชิวก็เป็นอย่างนี้เช่นกัน

ยามปกติผู้หญิงคนนี้อาจจะไม่รู้สึกดีอะไร แต่ในเวลานี้ พวกนางรู้ว่าผู้ชายของตัวเองกำลังนำทัพใหญ่ไปสู้กับราชันสวรรค์อย่างเอาเป็นเอาตาย ต่างก็เข้าใจผลที่ตามมาจากการรบแพ้ เกียรติยศความร่ำรวยทุกอย่างก็จะสลายไปเหมือนหมอกควัน จะปกป้องชีวิตคนในครอบครัวได้หรือเปล่าก็ยังเป็นปัญหาเลย

ก่อนหน้านี้ทั้งสองฝ่ายต่างก็ได้รับข่าวที่ท่านอ๋องทั้งสองสถาบันเป็นพี่น้องกัน ผู้หญิงกลุ่มนี้ภายนอกทำท่าดีใจมาก เรียกขานกันว่าพี่สาวน้องสาวอย่างอบอุ่นสุดๆ ทำตัวสนิทกันเหมือนเป็นพี่น้องแท้ๆ ที่จริงแล้วในใจก็ดีใจเหมือนกัน ต่างก็รู้ว่าทั้งสองฝ่ายผนึกกำลังกันแล้ว ในใจรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น

แม้แต่ผู้หญิงกลุ่มนี้ก็ยังรู้สึกได้ถึงเรื่องดีๆ สำหรับทหารที่ร่วมรบพวกนั้น ก็ย่อมมีขวัญกำลังใจเพิ่มขึ้นอยู่แล้ว

“น้องๆ พวกเจ้าดูของพวกนี้สิเป็นยังไงบ้าง?”

อวิ๋นจือชิวที่อยู่ในศาลาหยิบสมบัติที่สะสมมาหลายปีขึ้นมา นำออกมาให้บรรดาอนุภรรยาของเฉิงไท่เจ๋อเลือกตามอำเภอใจ รวมเป็นสมบัติที่ยามปกติพวกนางชอบที่สุด

ในเวลานี้ไม่มีคำว่าชอบหรือไม่ชอบแล้ว ต่อให้เป็นของที่ชอบแค่ไหนก็ต้องส่งให้คนอื่นเพื่อซื้อใจ แม้จะรู้ว่าตอนนี้เหมียวอี้เป็นฝ่ายที่มีอำนาจแข็งแกร่งมาก แต่นางก็รู้ว่าเฉิงไท่เจ๋อมีความสำคัญต่อเหมียวอี้ ต่อให้คำพูดไม่ดีของผู้หญิงพวกนี้จะบงการเฉิงไท่เจ๋อไม่ได้ แต่ก็จะปล่อยให้ผู้หญิงพวกนี้ไม่สบอารมณ์จนไปพูดอะไรไม่ดีข้างหูเฉิงไท่เจ๋อไม่ได้ เรื่องที่ไม่คาดคิด ไม่ว่าใครก็อธิบายได้ไม่ชัดเจน

อวิ๋นจือชิวในตอนนี้ ต่อให้มีฐานะสูงกับผู้หญิงพวกนี้หนึ่งระดับ แต่ก็พยายามเอาใจที่สุด ปะเหลาะให้ผู้หญิงพวกนี้มีความสุข

สำหรับของขวัญที่มอบให้บุตรสาวบุตรชายของเฉิงไท่เจ๋อ ก็ยิ่งหรูหราจนน่าตกใจ

ส่วนครอบครัวของเฉิงไท่เจ๋อก็ได้รับคำชี้แนะจากเฉิงไท่เจ๋อแล้ว การสาบานเป็นพี่น้องนั้นเป็นเรื่องจอมปลอม ยอมสวามิภักดิ์แล้วต่างหากคือเรื่องจริง ไม่อย่างนั้นก็จะปกป้องชีวิตคนในครอบครัวไม่ได้ อวิ๋นจือชิวคนนี้มีอิทธิพลต่อหนิวโหย่วเต๋อมาก ให้พวกนางทำเรื่องต่างๆ อย่างระมัดระวังหน่อย

เอาเป็นแบบนี้ ทั้งสองฝ่ายจึงล้วนมีเสียงหัวเราะไม่หยุด มีไมตรีจิตต่อกัน อยู่ร่วมกันอย่างปรองดองมาก

“เหนียงเหนียง! ข่าวดี! กองทัพองครักษ์กำลังพลแปดร้อยล้านถูกท่านอ๋องกับอ๋องสวรรค์เฉิงร่วมมือกันปราบหมดแล้ว!”

มู่หรงซิงหัวเดินมารายงานข่าวดีให้อวิ๋นจือชิวรู้

อวิ๋นจือชิวตาเป็นประกาย พูดเสียงดังว่า “รายงานเรื่องนี้ให้ทั้งส่วนรู้เดี๋ยวนี้!”

“ข่าวดี?”

“รบชนะแล้ว!”

“รบชนะแล้วจริงเหรอ?”

พวกผู้หญิงที่อยู่ตรงนั้นครึกครื้นแล้ว ดีใจแทบบ้า ในที่สุดก็ได้คลายความกังวลแล้วนิดหน่อย

ทว่าผู้หญิงพวกนี้ก็ดีอกดีใจได้ไม่นานนัก มีคำสั่งมาอีกว่า “เหนียงเหนียง!ท่านอ๋องสั่งให้ทั้งจวนเก็บของย้ายเดี๋ยวนี้…”

ทางด้านครอบครัวของเฉิงไท่เจ๋อก็ได้รับข่าวแทบจะพร้อมกัน

ไม่รู้ว่าอยู่ดีๆ ทำไมต้องย้าย รบชนะแล้วไม่ใช่เหรอ?

ผู้หญิงกลุ่มนี้ชุลมุนวุ่นวายอีกแล้ว มีบางคนสีหน้าเปลี่ยนเป็นแย่มาก กังวลว่าจะมีเรื่องไม่ดีอะไรเกิดขึ้น จึงรีบเก็บของ เตรียมตัวถอนกำลัง…

จวนอ๋องสวรรค์โค่ว ในตำหนัก โค่วหลิงซวีที่ยืนอยู่ข้างหน้าแผนที่ดาวเงยหน้าช้าๆ “เอาชนะได้เร็วขนาดนี้เชียวเหรอ? กองทัพองครักษ์แปดร้อยล้านหายไปอย่างนี้แล้วเหรอ?”

ถังเฮ่อเหนียนถอนหายใจ “อีกฝ่ายมั่นใจอีกฝ่ายไม่ระวังตัว แค่รอให้กองทัพฝ่ายศัตรูกระโดดเข้าไปในกับดัก เตรียมทุกอย่างไว้ตั้งแต่แรกแล้ว แค่รอการตัดสินใจรบ ผลลัพธ์ย่อมเห็นไวมาก ไม่นับว่าเหนือความคาดหมายมากเกินไป”

ฝั่งจวนอ๋องสวรรค์หนิวมีสายลับ พอข่าวประกาศออกไป ฝั่งนี้ก็รู้ข่าวอย่างรวดเร็ว

โค่วหลิงซวีพยักหน้าเบาๆ แล้วหยิบระฆังดาราขึ้นมายืนยันกับเหมียวอี้ด้วยตัวเอง หลังจากเก็บระฆังดาราแล้ว ก็ถอนหายใจเบาๆ “หนิวโหย่วเต๋อบอกว่าเสียกำลังพลเกือบเก้าร้อยล้าน!”

“แต่กลับได้ธนูฝ่าอิทธิฤทธิ์แปดร้อยล้านคันเชียวนะขอรับ!” ถังเฮ่อเหนียนกล่าว

โค่วหลิงซวีเม้มริมฝีปากแน่น รู้สึกเดือดดาลนิดหน่อย “เถิงเฟยทำข้าเสียงานใหญ่ ยังคิดจะนิ่งดูดายอีก ตอนนี้หนิวโหย่วเต๋อต้องการให้พวกเราดักเส้นทางหนีของเถิงเฟย ต้องการจะลงมือกันเถิงเฟย ข้าจะคอยดูว่าเถิงเฟยจะทำยังไง!”

ธนูฝ่าอิทธิฤทธิ์แปดร้อยล้านคันเชียวนะ! กำลังของสี่ทัพถูกทำลายสมดุลแล้ว พอดีเห็นว่าหนิวโหย่วเต๋อวางกับดักไว้รอทัพใหญ่ของประมุขชิงแล้ว เขาก็ตระหนักได้ถึงปัญหาธนูฝ่าอิทธิฤทธิ์ รีบร้อนจะกวาดธนูฝ่าอิทธิฤทธิ์ของกองทัพองครักษ์ในอาณาเขตมาไว้ในมือตัวเอง แต่เถิงเฟยปฏิเสธที่จะให้ความร่วมมือ ที่เขาเองก็ถูกกองทัพพระห้าร้อยล้านจากแดนพุทธควบคุมไว้ ไม่กล้าทำอะไรเต็มที่ ยังไม่ทันได้เก็บเกี่ยวผลประโยชน์อะไร กองทัพองครักษ์ในอาณาเขตก็ซ่อนตัวแล้ว ทำให้เขาพลาดโอกาสดี!

มีอยู่จุดหนึ่งที่สามารถแน่ใจได้ นั่นก็คือฝั่งก่วงลิ่งกงจะต้องกอบโกยธนูฝ่าอิทธิฤทธิ์มาได้ไม่น้อยแน่นอน พอเป็นแบบนี้ เขาก็กลายเป็นคนที่เสียเปรียบที่สุด ถ้าความสมดุลด้านกำลังนี้ถูกทำลาย แล้วในอนาคตอ่อนแอ ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะก่อให้เกิดปัญหาอะไรตามมาในภายหลัง แล้วจะไม่ให้โมโหได้อย่างไร?

“พวกเขาโจมตี!” ถังเฮ่อเหนียนกล่าว

“อืม!” โค่วหลิงซวีพยักหน้า “สถานการณ์ตอนนี้เปลี่ยนแปลงไม่หยุดนิ่ง ประมุขชิงทิ้งวังสวรรค์แล้ว หนิวโหย่วเต๋อทิ้งจวนแล้ว ฝั่งพวกเราก็จะงอมืองอเท้าไม่ได้เหมือนกัน ต้องเตรียมตัวรับมือกับความเปลี่ยนแปลง สั่งให้ทุกคนในจวนเก็บของเดี๋ยวนี้ เตรียมตัวย้ายออก!”

จวนอ๋องสวรรค์ก่วง ก่วงลิ่งกงที่เฝ้าอยู่หน้าแผนที่ดาวเช่นเดียวกันเงยหน้าช้าๆ “กำลังพลเก้าร้อยล้านแลกกับธนูฝ่าอิทธิฤทธิ์แปดร้อยล้านคัน คุ้ม คุ้มแล้ว! น่าเสียดายที่พวกเรายังลงมือช้าไปหน่อย แม้แต่ร้อยล้านคันก็ช้อนมาไม่ได้ หนิวโหย่วเต๋อเจ้าหนุ่มนี่ จุกตายกล้าหาญ หิวตายขี้ขลาด[1]จริงๆ!” เขาหันกลับมาถามอีกว่า “หนิวโหย่วเต๋อขอความร่วมมือจากพวกเรา ให้ดักเส้นทางหนีของเถิงเฟยเอาไว้ เขาต้องการลงมือกับเถิงเฟย จะคิดว่ายังไง?”

โกวเยว่ตอบว่า “ความคิดของหนิวโหย่วเต๋อนั้นไม่ผิด เถิงเฟยอาจจะไปเข้าฝั่งประมุขชิงได้ทุกเมื่อ เป็นภัยแฝงจริงๆ ต้องแก้ปัญหานี้ ท่านอ๋อง สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ในศึกนี้หนิวโหย่วเต๋อได้ธนูฝ่าอิทธิฤทธิ์จำนวนมาก ทั้งยังผนึกกำลังกับเฉิงไท่เจ๋อ กลายเป็นปัญหาในภายหลังได้ง่าย ให้เขาสูญเสียกำลังไปกับฝั่งเถิงเฟยสักหน่อยก็ไม่ใช่เรื่องแย่ ทางที่ดีก็ให้เถิงเฟยถ่วงเขาเอาไว้ พอประมุขชิงได้ข่าวแล้วจะต้องพุ่งไปแน่ ให้พวกเขาเข่นฆ่ากันเอง มีแต่ผลดีต่อพวกเราทั้งนั้น!”

…………………………

[1] จุกตายกล้าหาญ หิวตายขี้ขลาด 撑死胆大的 饿死胆小的 หมายถึง คนที่กล้าเสี่ยง กล้าได้กล้าเสีย