1.1
Chapter 1.1
“และแล้วก็มาถึงอีกหนึ่งรางวัลที่ทุกคนรอคอยนะครับ กับรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมแห่งปี ต้องบอกเลยว่าพอเห็นรายชื่อผู้เข้าชิงแล้วรู้สึกหนักใจแทนคณะกรรมการมากจริงๆ แต่ในที่สุดรายชื่อของผู้ที่ได้รับรางวัลนี้ก็มาอยู่ในมือผมแล้วนะครับ เรามาลุ้นไปพร้อมๆ กันดีกว่านะว่าจะใช่คนเดียวกับที่ทุกคนคิดรึเปล่า”
พิธีกรชื่อดังผู้รับหน้าที่เป็นผู้ประกาศรางวัลไทยเทเลวิชั่นอวอร์ดส์ประจำปีหยุดพูดไปหนึ่งจังหวะ ก่อนจะเปิดอ่านซองจดหมายที่มีเพียงหนึ่งรายชื่ออยู่ด้านในช้าๆ พร้อมกับเพลงประกอบภายในงานที่ดังขึ้นเพื่อเพิ่มความลุ้นระทึกให้กับทุกคนในฮอลล์
“และรางวัลนักแสดงนำชายประจำปีนี้ได้แก่… คุณไต้ฝุ่น จิรัฎฐ์ ปรมะไอกูร จากละครเรื่องบันทึกรักชาติสุดท้าย ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ”
เจ้าของชื่อยืนขึ้นพร้อมพนมมือไหว้รอบทิศท่ามกลางเสียงปรบมือแสดงความยินดีอย่างล้นหลาม ก่อนช่วงขายาวจะก้าวอย่างสง่างามขึ้นไปรับรางวัลอันทรงเกียรติบนเวที และเพียงร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีเบอร์กันดียืนอยู่บนเวที ไฟโฟโล่จากทุกสารทิศก็พร้อมใจกันสาดมายังจุดเดียว
“ขอบคุณทุกๆ การสนับสนุนที่ทำให้ผมได้รับรางวัลอันทรงเกียรตินี้อีกปีนะครับ ขอบคุณผู้ชมทุกคนที่ชื่นชอบ สงสารและเห็นใจไอ้อี้คนช้ำรัก ขอบคุณช่องยู ขอบคุณพี่โก๋ พี่หนิงที่ให้โอกาสผมได้เล่นบทยากๆ พิสูจน์ฝีมือแบบนี้ และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือแฟนคลับที่น่ารักทุกคนที่คอยเป็นกำลังใจให้ผมมาตลอด ละครเรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งผลงานมาสเตอร์พีซที่ผมรู้สึกภาคภูมิใจมากๆ และผมสัญญาว่าจะไม่หยุดพัฒนาตัวเองแค่นี้แน่นอน แต่จะเก่งขึ้นพยายามมากขึ้น และสร้างสรรค์ผลงานที่ดีขึ้นกว่าเดิมให้ทุกคนได้ติดตามครับ ขอบคุณครับ”
แสงแฟลชเสียงชัตเตอร์รวมถึงเสียงปรบมือและหวีดร้องจากทั่วทุกสารทิศดังกึกก้องไปทั่วสถานที่จัดงาน โดยเฉพาะชายหนุ่มอีกคนที่ยืนมองความสำเร็จของเด็กในสังกัดอยู่ด้านล่างก็รัวมือหนักกว่าคนอื่นเป็นพิเศษ เมื่อพระเอกในความดูแลกำลังกลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงเจิดจรัสและลอยขึ้นสูงกว่าเดิมในทุกๆ วัน
ใครจะคิดว่าเด็กนักศึกษาที่ ‘ฐาปนัท’ บังเอิญเดินชนเข้าอย่างจังเมื่อสามปีก่อน จะกลายเป็นหนุ่มหล่อที่ดังจนฉุดไม่อยู่ในเวลาอันรวดเร็วแบบนี้ เพราะแค่ปีแรกที่จิรัฎฐ์เซ็นสัญญาเข้าสังกัด My Star Modeling มาและได้เริ่มงานการแสดง เจ้าตัวก็โชว์ฝีมือและความสามารถออกไปอย่างเต็มที่จนสามารถคว้ารางวัลนักแสดงดาวรุ่งชายประจำปีนั้นมาครองได้สำเร็จ แถมใบหน้าที่หล่อเหลาราวเทพบุตรกับความสูงอันโดดเด่นถึงหนึ่งร้อยแปดสิบแปดเซนติเมตร ยังทำให้ชายหนุ่มตกแฟนคลับทั้งไทยและต่างประเทศได้อย่างล้นหลาม นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นทำให้ชื่อของ ‘จิรัฎฐ์ ปรมะไอกูร’ ค่อยๆ ไต่ระดับความดังเรื่อยมา และกลายเป็นนักแสดงวัยรุ่นแถวหน้าของวงการมาจนถึงทุกวันนี้
ตลอดสามปีที่ผ่านมาจิรัฎฐ์ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าไม่ได้มีดีแค่หน้าตาหรือฐานะทางครอบครัวเท่านั้น แต่เจ้าตัวพยายามขวนขวายหาความรู้ทุกอย่าง ศึกษาศาสตร์ทุกแขนงเพื่อหวังพัฒนาฝีมือและความสามารถของตัวเองให้สูงขึ้นไปอีก ทำให้ไม่ว่าจะมีผลงานการแสดงทั้งหนังละครหรือซีรีส์กี่เรื่องต่อกี่เรื่องชายหนุ่มก็สามารถกวาดรางวัลการันตีคุณภาพจากทุกสถาบันมาได้ทั้งหมด แถมจิรัฎฐ์ยังเป็นพระเอกหนุ่มที่รักษาภาพลักษณ์ได้เป็นอย่างดีมาตลอด ไม่เคยประพฤติตัวให้มีข่าวเสียๆ หายๆ ทำลายชื่อเสียงตัวเองเลยสักครั้ง ทำให้ค่ายหนังค่ายละครรวมถึงแบรนด์สินค้าชื่อดังต่างรุมเข้ามาทาบทามเจ้าตัวไปร่วมงานด้วยไม่เคยขาด จนตอนนี้คิวที่จองไว้ลากยาวไปจนถึงกลางปีหน้าแล้ว แถมยังมีแววว่าจะเต็มยาวออกไปอีกเรื่อยๆ
ฐาปนัทหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเก็บภาพบนเวทีไม่หยุด เมื่อโมเมนต์ดีๆ แบบนี้เขาต้องอัปลงโซเชียลมีเดียของตัวเองและบริษัทให้เหล่าแฟนคลับได้เข้ามาแสดงความยินดี จนเห็นว่าการถ่ายรูปรวมผู้ได้รับรางวัลจบลงเขาก็รีบเข้าไปหาอีกฝ่ายทันที ซึ่งแน่นอนว่าชายหนุ่มผู้ครอบครองรางวัลใหญ่ของงานวันนี้ก็รีบเดินอวดรอยยิ้มละลายใจมาหาเขาเช่นกัน
“มีน~ ผมได้นำชายสองปีซ้อนแล้วนะ” จิรัฎฐ์กล่าวเสียงใสก่อนจะส่งถ้วยรางวัลที่เพิ่งรับมาสดๆ ร้อนๆ ให้ผู้จัดการคนสำคัญชื่นชม
“เก่งมากฝุ่น พี่ดีใจด้วยนะ”
“ขอบคุณครับ มีนต้องฉลองให้ผมแล้วนะ” พระเอกดังยิ้มอ้อนซึ่งเป็นรอยยิ้มที่มีให้เฉพาะคนตรงหน้าแค่คนเดียวเท่านั้น
“ได้สิไม่มีปัญหา แต่ตอนนี้ไปสัมภาษณ์สื่อกันก่อนดีกว่า”
เจ้าของฉายานักปั้นมือทองพาพระเอกในสังกัดมาส่งให้ถึงวงนักข่าว ก่อนจะปลีกตัวมายืนอยู่ข้างๆ แล้วฟังการสัมภาษณ์ที่มีแต่ความเป็นกันเองไปพลาง เขามองภาพเบื้องหน้าด้วยความรู้สึกปลื้มปริ่มมากๆ เมื่อกระแสความโด่งดังของจิรัฎฐ์มันเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดสุดๆ ดูได้จากจำนวนไมค์ที่ยื่นเข้ามาสัมภาษณ์ตอนนี้ก็บ่งบอกได้ว่าเจ้าตัวกำลังฮอตและเป็นที่ต้องการของสื่อมวลชนทุกสำนักขนาดไหน ต่างจากปีแรกๆ ที่สื่อมวลชนให้ความสนใจเด็กของเขาแค่ประปราย แต่ตอนนี้แทบจะขอคิวสัมภาษณ์เดี่ยวลงคอลัมน์สุดเอ็กซ์คลูซีฟไม่เว้นแต่ละวัน เขาปล่อยให้จิรัฎฐ์ตอบคำถามทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวกับพวกนักข่าวต่อไปอีกสักพัก จนเห็นว่าสมควรแก่เวลาจึงเข้าไปขอบคุณสื่อมวลชนทั้งหลายแล้วพาชายหนุ่มออกมา เมื่อเวลาค่ำมืดแบบนี้ยังมีแฟนคลับกลุ่มใหญ่รอจะแสดงความยินดีกับเจ้าตัวอยู่เช่นกัน
กลุ่มคนรักไต้ฝุ่นที่มาในวันนี้มีร่วมร้อยชีวิตได้ แต่จิรัฎฐ์ก็พยายามพูดคุยและเซอร์วิสทุกคนให้ทั่วถึงที่สุด เพื่อตอบแทนความรักและการซัปพอร์ตที่มีให้กันเสมอมา นี่จึงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้นอกจากรางวัลทางด้านการแสดงแล้ว เจ้าตัวยังได้รับรางวัลขวัญใจมหาชนจากสื่อช่องดังเป็นประจำทุกปีอีกต่างหาก เมื่อทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าพระเอกของเขาแสนดีและใส่ใจแฟนคลับอย่างมาก ไม่ว่าจะงานเล็กงานใหญ่ก็ขอออกมาเจอออกมาคุยเล่นกับทุกๆ คนก่อนกลับบ้านเสมอ
อย่างตอนนี้ภาพที่เขามองอยู่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ชายหนุ่มมักทำเป็นประจำหลังจบงานอีเวนต์หรืองานรวมพลต่างๆ เมื่อการนั่งหล่อๆ อวดรอยยิ้มละลายใจบนเก้าอี้พับตัวเล็กเพื่อรอให้เหล่าแฟนคลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามาถ่ายรูปคู่ก่อนกลับบ้าน เป็นการเซอร์วิสที่ทุกคนชื่นชอบมากๆ เพราะรู้สึกว่าพระเอกหนุ่มไม่ถือตัว ซึ่งกว่าจะถึงคนสุดท้ายก็กินเวลาไปร่วมสองชั่วโมงกว่า แต่สีหน้าคนที่วิ่งงานมาทั้งวันแถมยังมีคิวถ่ายละครในเช้าตรู่วันพรุ่งนี้ต่อ กลับยังระบายยิ้มเบิกบานใจและหยอกล้อกับแฟนคลับทุกคนได้อย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย
“วันนี้ขอบคุณทุกคนมากๆ นะครับ ดึกแล้วกลับบ้านปลอดภัยนะ ไว้เจอกันใหม่ครับ บ๊ายบาย”
เมื่อเห็นจิรัฎฐ์โบกมือลาแฟนคลับทุกคนเรียบร้อย ฐาปนัทและผู้ช่วยประจำตัวของชายหนุ่มก็เดินเข้าไปหาพร้อมขวดน้ำในมือทันที ก่อนผู้จัดการคนดังจะเอ่ยถามพลางซับเหงื่อที่ซึมตามกรอบหน้าคมคายของเจ้าตัวไปด้วย “เหนื่อยไหมฝุ่น วันนี้แฟนคลับมาเยอะกว่าทุกครั้งมากเลยนะ แถมยังเตรียมของขวัญมาให้เหมือนรู้ว่าฝุ่นจะได้รางวัลอีก”
“นั่นสิครับ ไม่รู้ว่ารู้กันได้ยังไงเหมือนกันน่ารักจริงๆ” พระเอกหนุ่มตอบพลางหันใบหน้าที่แย้มยิ้มบางๆ ไปทางช่อดอกไม้ที่วางเรียงรายและกล่องของขวัญมากมายหลากหลายขนาด ก่อนจะส่งขวดน้ำที่ดื่มจนพอใจคืนให้ผู้ช่วยที่ทำงานด้วยกันมานานแล้วกลับมาทิ้งสายตาไว้ที่คนตัวเล็กกว่าตรงหน้าอีกครั้ง
“แต่มีนครับ ผมหิว”
“อยากกินอะไรล่ะ เดี๋ยวให้หวายสั่งไปส่งที่คอนโดให้ แต่กว่าจะถึงห้องก็คงเที่ยงคืนกว่าแล้วกินเป็นอาหารเบาๆ สบายท้องแล้วกันนะ เอาเป็น… โจ๊กเห็ดหอมร้านตรงแปลงนามดีไหมนายชอบนี่”
จิรัฎฐ์มุ่นคิ้วหน่อยๆ พร้อมส่ายหน้าเบาๆ พอเห็นว่าผู้ช่วยเดินเลี่ยงไปจัดการของขวัญจากแฟนคลับอีกทาง เขาก็ส่งสายตาออดอ้อนไปให้คนโตกว่าอย่างที่ไม่ค่อยทำกับใคร “อยากกินอาหารฝีมือมีนทำให้หน่อยได้ไหมครับ เมนูอะไรก็ได้”
“แต่กว่าจะถึงห้องกว่าจะทำเสร็จมันจะดึกไปนะ พรุ่งนี้นัดกองตีห้าด้วยนายจะได้นอนกี่ชั่วโมง”
“ก็อยากให้มีนทำให้นี่ ไม่ได้กินกับข้าวฝีมือมีนนานแล้วนะทำให้ไม่ได้เหรอ ข้าวไข่เจียวง่ายๆ ก็ได้ถือว่าทำฉลองให้ผมที่รับรางวัลวันนี้ไง”
น้ำเสียงหงอยๆ กับสีหน้าที่ไปในทิศทางเดียวกันของพระเอกหนุ่ม เหมือนถูกซ้อนทับด้วยภาพลูกหมาโกลเด้นตัวใหญ่ที่กำลังเศร้าเพราะเจ้าของไม่สนใจ ซึ่งท่าทางแบบนี้สามารถกลบภาพลักษณ์เท่ๆ คูลๆ เป็นคุณชายมาดเนี้ยบเมื่อไม่กี่นาทีก่อนได้ทันที แล้วผู้จัดการอย่างฐาปนัทที่ไม่เคยปฏิเสธความต้องการของอีกฝ่ายได้สักที จะทำอะไรได้นอกจากพยักหน้าตอบรับง่ายๆ ไป
————————–
#พ่ายหัวใจคุณซุปตาร์
#ไต้ฝุ่นมีน
Talk : สวัสดีรี้ดเดอร์ทุกคน มาอัปตอน 1 ใหได้อ่านกันแล้ว อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้ลองเปลี่ยนแนวนิดหน่อย ทำให้กว่าจะได้ลง ลบเขียนใหม่ไปหลายครั้ง แต่หวังว่าทุกคนจะชอบนะ ขอกำลังใจให้เราด้วยมันยากมากจริงๆ
ตอนแรกเอาไต้ฝุ่นลูกหมาไปนอนกอดเล่นก่อน แต่สักพักมันจะไม่เป็นลูกหมาแล้วนะ
ฝากกดหัวใจ คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ เข้ามาพูดคุยแนะนำติชมได้ตลอดเราตอบทุกเมนต์
หวังว่านิยายเรื่องนี้จะเป็นส่วนเล็กๆ ที่ทำให้ทุกคนมีความสุขนะคะ
** ขอฝากช่องทางการติดต่อด้วยนะคะ แวะมาพูดคุยกันได้
Follow Facebook ภพรัก / Phop-Rak (Click!!!)
Follow Twitter @ppolarisma (Click