เปลวไฟยังคงแผดเผาไปทั่วรอบๆตัวฉินเฉิง มองจากด้านบน เห็นได้เพียงแค่ลูกไฟล่นลงอย่างรวดเร็ว
“จบแล้ว” ใบหน้าที่สวยงามของเซียงเหม่ยเอ๋อกลายเป็นซีดมาก เปลวไฟนี้สามารถกลืนเหล็กได้ ไม่ต้องพูดถึงเนื้อและเลือดของฉินเฉิง!
และปรมาจารย์ท่านอื่นๆ ก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ต่อเนื่อง แม้ว่าฉินเฉิงเป็นเพียงจุดสุดยอดของเจ้าแห่งพลังปราณ แต่กลับไม่สามารถทนได้แม้แต่วินาทีเดียว ถ้าหากเปลี่ยนเป็นพวกเขา ยิ่งไร้ความหวังที่จะรอดออกมาได้
“ไอ้เด็กคนนี้ ตายได้สักที” ใบหน้าของซู่ยี่ซิ่วสัมผัสได้ถึงความโหดเหี้ยมและความตื่นเต้น เพียงแค่ฉินเฉิงตาย แน่นอนว่าเขาสามารถกลับไปรับรางวัลแห่งความสำเร็จ
“ทุกท่าน ลองคิดวิธีอื่นกันดีกว่า เจ้าแห่งโอสถอยู่ตรงหน้าแล้ว ถ้ายอมแพ้แบบนี้ ฉันไม่พอใจที่จะรอ” หวงจิ้งเซิ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำ
“ในเมื่อทุกคนกล้ามาแย่งเจ้าแห่งโอสถ ดูเหมือนว่าได้ทำทุกอย่างที่ต้องการแล้ว พอถึงตอนนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังอีกต่อไปแล้ว?” เนี่ยเทียนพูด
ซูยี่ซิ่วเหล่ตามอง เขากวาดสายตามองทุกคนและพูด :”ก่อนที่จะลงมือ ทำไหมถึงไม่คุยกันว่าจะแบ่งเจ้าแห่งโอสถนี้ยังไงล่ะ?”
“อนุมัติข้อเสนอ” เนี่ยเทียนพยักหน้า “บอกล่วงหน้า เพื่อหลีกเลี่ยงการทะเลาะกันในภายหลัง ความแค้นและบาดเจ็บ”
ซูยี่ซิ่วกวาดสายตามองทุกคนที่อยู่ในสถานที่ พูดอย่างไม่แยแส :”ตระกูลซูของฉันมีธุรกิจขนาดใหญ่ แต่มันจะไม่ครอบงำผู้คนด้วยสิ่งนี้ จากมุมมองของฉัน ถ้าหากเจ้าแห่งโอสถตกอยู่ในมือของฉัน ทุกคนแบ่งได้เท่าๆกัน เป็นยังไง?”
“อนุมัติข้อเสนอ” จางหนิงเปิดปากพูดก่อน
เขาเป็นปรมาจารย์เชี่ยวชาญด้านพลังจิต ถ้าหากมีการลงมือจริงๆ เกรงว่าจะเสียเปรียบที่สุด
แบ่งได้เท่าๆกัน แน่นอนว่าย่อมเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเขา
“คุณหนูเซียงล่ะ?” ซูยี่ซิ่วจะยิ้มไม่ยิ้มและพูด :”เท่าที่ฉันรู้ ตระกูลเซียงออกมาจากเหยียนเซี่ยมานานแล้ว พูดอย่างเคร่งครัด พวกคุณไม่มีคุณสมบัติที่จะเกี่ยวข้องกับเจ้าแห่งโอสถนี้”
สีหน้าของเซียงเหม่ยเอ๋อเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เธอยังคงรักษาความสง่างามและความเอื้ออาทร ยิ้มและพูด :”คุณชายซูหมายความว่ายังไง?”
“ฮ่าๆๆ ความหมายของฉันเธอน่าจะเข้าใจ” ดวงตาของซู่ยี่ซิ่วสั่นไหว “คนน้อยไปหนึ่งคน พวกเราทุกคนก็จะได้ส่วนแบ่งมากยิ่งขึ้น เธอคิดว่าล่ะ?”
เพิ่งสิ้นสุดเสียง มีจิตสังหารหนึ่งส่งออกมาทันที
ปรมาจารย์ตระกูลเซียงก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ยืนเคียงข้างเซียงเหม่ยเออร์ พูดอย่างเย็นชา :”ถ้าหากมีใครกล้ารังแกตระกูลเซียงของฉัน ตระกูลเซียงของฉันจะสู้จนตายไปข้างหนึ่ง”
“สู้จนตายไปข้างหนึ่ง?” ซูยี่ซิ่วฮึอย่างเย็นชา “เพียงแค่พวกแกเหรอ? จะสามารถเอาชนะพวกเราที่มีคนมากขนาดนี้ได้?”
สีหน้าของทั้งสองคนเห็นได้ชัดว่าหนักแน่น ถ้าหากปรมาจารย์มากมายขนาดนี้ร่วมมือกัน ไม่มีใครสามารถต่อกรได้
ทันใดนั้น เซียงเหม่ยเอ๋อหัวเราะอย่างกะทันหันและพูด :”เนื่องจากคุณชายซูไม่ต้องการให้ตระกูลเซียงของฉันมาเกี่ยวข้อง อย่างนั้นพวกเราจะล่าถอย เพียงแค่เจ้าแห่งโอสถหนึ่งเม็ดเท่านั้น มันไม่คุ้มค่าที่จะสู้กับทุกท่านหรอก”
ซูยี่ซิ่วอึ้งไปชั่วขณะ เขาคิดไม่ถึงเลยด้วยซ้ำว่าเซียงเหม่ยเอ๋อจะตอบตกลงอย่างหมดจดแบบนี้
เดิมทีเขาต้องการใช้ประโยชน์จากเซียงเหม่ยเอ๋อ กลับคิดไม่ถึงเลยว่าเซียงเหม่ยเอ๋อจะไม่ให้โอกาสเขาเลย
ทุกคนต่างเงียบและไม่ส่งเสียง เห็นได้ชัดว่าทุกคนเห็นด้วยกับข้อเสนอของเซียงเหม่ยเอ๋อ
“ทุกท่าน เซียงเหม่ยเอ๋อขอลาก่อน ขอให้ทุกท่านประสบความสำเร็จ” เซียงเหม่ยเอ่อพูดอย่างสุดภาพ หันหลังอย่างช้าๆ ออกไปจากที่นี่โดยไม่หันหัวกลับทันที
หลังจากเดินทางไปได้ร้อยกว่าเมตร เซียงเฉิงหรุอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความโกรธ :”เหม่ยเอ๋อ นี่หมายความว่ายังไง? หรือว่าพวกเราจะมาเสียเที่ยวแบบนี้เหรอ?”
เซียงเหม่ยเอ๋อเหลือบมองเขา ยิ้มอย่างไม่แยแสและพูด :”ยังไม่ต้องพูดถึงว่าจะเอาเจ้าแห่งโอสถมาได้ไหม ต่อให้เอามาได้แล้วจริงๆ คุณคิดว่าพวกเขาจะมีการแบ่งเจ้าแห่งโอสถนั้นอย่างสันติเหรอ?”
เซียงเฉิงหรุอึ้งไปชั่วขณะ ขมวดคิ้วและพูด :”หมายความว่ายังไง?”
เซียงเหม่ยเอ๋อมองไปที่หลุมขนาดใหญ่ที่เจ้าแห่งโอสถถือกำเนิด พูดอย่างไม่แยแส :”ฉันยังปวดหัวอยู่ว่าจะหาโอกาสออกมาจากที่นั่นได้อย่างไร คิดไม่ถึงเลยว่าคนโง่เขลาอย่างซูยี่ซิ่วจะให้โอกาสนี้กับฉัน”
“สนใจแต่ผลประโยชน์ตรงหน้าแต่เพิกเฉยต่อภัยพิบัติที่อยู่เบื้องหลัง?” ปรมาจารย์เซียงพูดด้วยประหลาดใจ
เซียงเหม่ยเอ๋อไม่ได้อธิบาย เธอเดินไปที่ต้นไม้ต้นหนึ่งแล้วนั่งลง หลับตาลงเล็กน้อย ดูเหมือนว่ากำลังรออะไรบางอย่าง
ก่อนถึงหลุมขนาดใหญ่ คาถาของทุกตระกูลทำอย่างเต็มที่ โยนลงไปในหลุมขนาดใหญ่นั้นทีละคาถาๆ
แต่ไม่ว่าพวกเขาจะร่ายคาถาอะไร หลังจากตกลงไปในหลุมขนาดใหญ่ ล้วนแล้วถูกเผาจนเป็นผง กลืนกินในทันที
“ทำอะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!” ซูยี่ซิ่วพูดอย่างลำบากใจ
ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่คนอื่นๆ สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เจ้าแห่งโอสถอยู่ตรงหน้า กลับทำอะไรไม่ได้เลย
“หรือว่าต้องจากไปแบบนี้งั้นเหรอ?” หวงจิ้งเซิ่งพูดอย่างโกรธเคือง
“ฉันไม่คิดว่ามันแบบนั้นนะ” ในเวลานี้ จางหนิงยิ้มและพูดขึ้นทันที
ดวงตาของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่หลายคนหันไปหาจางหนิง ด้วยแววตาที่หิวกระหาย
จางหนิงยิ้มและพูดอย่างไม่แยแส :”อันที่จริงไม่อยากปิดบังเลย เมื่อกี้ฉันลองใช้พลังจิตกวาดผ่านหลุมไฟนี้ พบว่าพลังของเปลวไฟนี้กำลังเล็กลงเรื่อยๆ ถ้าเป็นเช่นนี้ คาถาของพวกเรา เริ่มทำงานแล้ว”
“จางไต้ซือ ที่พูดเป็นเรื่องจริงเหรอ?” เนี่ยเทียนแทบรอไม่ไหวที่จะถาม
จางหนิงพยักหน้าและพูด :”จริงแท้แน่นอน ทุกคนควรร่วมมือกัน ดับเปลวไฟนี้ เมื่อถึงเวลานั้นเจ้าแห่งโอสถก็จะอยู่ในมือไม่ใช่เหรอ?”
“มีเหตุผล” ทุกคนพยักหน้าทีละคนๆ ยอมรับคำพูดของจางหนิง
“อย่างนั้นก็อย่าพัก ดำเนินต่อไป” ซูยี่ซิ่วพูดออกมาดังๆ
หลังสิ้นสุดเสียง คาถาเวทย์มนตร์นับพันนับหมื่น พุ่งเข้าหาหลุมไฟ
อันที่จริงแล้ว ความรุนแรงของเปลวเพลิงนี้เล็กลง ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคาถาของพวกเขาแม้แต่น้อยเดียว
แต่เป็นเพราะว่าฉินเฉิงตกลงไปถึงก้นกองไฟ หาเจ้าแห่งโอสถพบแล้ว นอกจากนี้เริ่มดูดซับอยู่ที่ใต้หลุมไฟ
เหมือนที่เซียงเหม่ยเอ๋อรพูด ถ้าหากคุณเดินออกจากหลุมไฟนี้อย่างเปิดเผย เป็นไปไม่ได้เลยที่จะหนีออกไปจากปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่เกือบสิบคนได้
แทนที่จะเป็นแบบนี้ อย่างนั้นกลืนกินเจ้าแห่งโอสถที่ใต้หลุมไฟก่อนแล้วค่อยว่ากัน
“มีบันทึกของหญ้าวิญญาณแห่งไฟในสมุดจดบันทึกของพ่อฉัน” ฉินเฉิงมองดูหญ้าวิญญาณแห่งไฟที่อยู่ตรงหน้า บ่นพึมพำเสียงต่ำ
ณ ตอนนี้ หญ้าวิญญาณแห่งไฟนี้กำลังสร้างความสัมพันธ์กับฉินเฉิง ออร่าที่เชื่อมโยงกันอย่างแยกไม่ออก เหมือนใยแมงมุม เชื่อมโยงกับฉินเฉิง
“เดิมทีคิดว่าหญ้าวิญญาณแห่งไฟได้ให้กำเนิดจิตสำนึกอันศักดิ์สิทธิ์ ตอนนี้ดูเหมือนว่า ฉันประเมินค่าสูงไป” ฉินเฉิงส่ายหัว
ในยุคภายใต้ที่มีการขาดวิญญาณออร่านี้ นักพรตเริ่มตายจากไปแล้ว ไม่ต้องพูดถึงสมุนไพร
แม้ว่าจะพูดแบบนี้ แต่หญ้าวิญญาณแห่งไฟนี้ยังคงดูดซับแก่นแท้ของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์มานับพันปี จิตวิญญาณในนั้น พลังมหาศาลที่ฉินเฉิงไม่เคยเห็นมาก่อน
เขากลืนกินจิตวิญญาณอย่างหิวโหย กลืนกินเหมือนนักเดินทางที่หิวโหยอย่างมาก
แต่ข้างบน ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่หลายคนยังคงร่ายคาถา ในช่วงพริบตาเดียว ผ่านไปสามวันสามคืนแล้ว
สามวันที่ผ่านมานี้ พวกเขาต้องสูญเสียพลังปราณทุกวัน โชคดีที่สภาพแวดล้อมที่นี่เหนือกว่า สิ่งนี้รับประกันการฟื้นตัวอย่างรวดเร็วของพลังปราณของพวกเขา
“ตอนนี้ความแข็งแกร่งของเปลวไฟนี้ น้อยกว่าครึ่งของเดิม” จางหนิงยืนอยู่ที่ปากหลุม พูดอย่างไม่แยแส
ซูยี่ซิ่วสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูด :”จางไต้ซือ หวังว่าคุณอย่าหลอกพวกเรานะ คุณน่าจะรู้นะคนที่หลอกลวงตระกูลซูมีผลลัพธ์ยังไง”
จางหนิงหัวเราะและพูด :”ทุกคนมาที่นี่เพื่อเจ้าแห่งโอสถ ความสนใจที่เชื่อมโยงกัน ฉันจะหลอกลวงคุณได้อย่างไร?”
“อย่างนั้นตกลงยังต้องใช้เวลาอีกเท่าไหร่?” เนี่ยเทียนขมวดคิ้วและพูด
จางหนิงเปิดพลังจิตอันศักดิ์สิทธิ์ กวาดข้ามหลุมขนาดใหญ่
หลังจากนั้น เขายิ้มและพูดอย่างไม่แยแส :”อย่างน้อยก็สามวัน หลังจากสามวัน พวกเราถึงสามารถลงไปค้นหาเจ้าแห่งโอสถ”
