ชายชรามองไปที่ฉินเฉิง เค้ายิ้มโดยไม่พูดอะไรสักคำ
“พูดออกมาสิครับ!” ฉินเฉิงทนไม่ได้ เมื่อเห็นชายชราแสดงท่าทีพอใจในตัวเอง ในใจเค้าก็ไม่ได้วิตกอะไรมาก
“เมื่อเธอมาถึงที่เมืองจิงตู ทุกอย่างมันก็จะยังไม่ชัดเจน” ชายชรายังคงไม่ตอบคำถามเค้า
“ฉันจะมอบของขวัญชิ้นหนึ่งให้เธอก็แล้วกัน” ในตอนนี้เอง ชายชราก็พลิกฝ่ามือ จากนั้นลูกปัดลูกหนึ่งมันก็ตกลงมาอยู่ในมือของเค้า
“นี่คืออะไรเหรอครับ?” ฉินเฉิงพูดขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ
ชายชราลูบเคราของเค้าแล้วพูดว่า “จิตแห่งมังกร”
“จิตแห่งมังกร?” เมื่อได้ยินคำนี้ ฉินเฉิงก็ถอนหายใจออกมา
ในมรดกที่อยู่ในความทรงจำของเค้า เค้าได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับจิตแห่งมังกรมาแล้ว มันคือแก่นแท้ของมังกรตัวจริง!
พูดอีกอย่างก็คือ มันคือฐานรากการบ่มเพาะพลังแห่งมังกร! การที่จะเอาจิตแห่งมังกรมาได้ มันจะต้องฆ่ามังกรจริงๆเท่านั้น!
“ทำไม… ทำไมคุณถึงมีของสิ่งนี้ได้?” ฉินเฉิงอ้าปากค้าง เค้ารู้สึกเหลือเชื่อกับสิ่งที่เห็น
ชายชราพูดขึ้นมาช้าๆ: “อย่าเข้าใจฉันผิด นี่มันเป็นของที่พ่อเธอให้ฉันเอามาให้เธอ เค้าบอกว่า ถ้าเธอสามารถเข้าสู่ช่วงระยะของการอดข้าวอดน้ำของการฝึกได้ภายในหนึ่งปี เค้าจะให้จิตแห่งมังกรแก่เธอ แต่ถ้าหากว่าเธอทำไม่ได้ ฉันก็จะโยนมันทิ้งไปซะ”
“พ่อของผมอย่างงั้นเหรอ?” ฉินเฉิงกลืนน้ำลายแล้วพ่อของผมเค้าฆ่ามังกรได้แล้วอย่างงั้นเหรอ?
ฉินเฉิงยังคงต้องการที่จะถามต่อ แต่ชายชราก็จากไปแล้ว
ฉินเฉิงไล่ตามเค้าอย่างสิ้นหวัง แต่เค้าก็พบว่าความเร็วของชายชรามันรวดเร็วมาก เค้าเองก็ตามไม่ทัน
“วิชาย่นระยะทาง!” ฉินเฉิงตะโกนขึ้นมาด้วยความโกรธแล้วใช้ศักยภาพของเค้า!
ในเวลาเพียงแค่ชั่วพริบตาเท่านั้น ความเร็วของเค้าก็มาถึงขีดสุด! อย่างไรก็ตาม ระยะห่างระหว่างคนสองคนก็ยังคงห่างไกลออกไป!
หลังจากนั้นไม่นาน ร่างของชายชราก็หายไปจากการมองเห็นอย่างสมบูรณ์
ฉินเฉิงยืนนิ่งแล้วหายใจหอบ
วิชาย่นระยะทางมันเป็นการใช้พลังงานที่มากเกินไปสำหรับฉินเฉิงในตอนนี้ เกรงว่าถ้าเค้ายังคงวิ่งไปต่ออีกห้าไมล์ พลังปราณในร่างกายของเค้าจะหมดไป
ฉินเฉิงมองย้อนกลับไปที่ชายชราที่จากไปพร้อมกับความรู้สึกสับสนอยู่ในใจ
จากนั้นเค้าก็ค่อยๆเข้าใจว่ามันมีปัญหาบางอย่างเกี่ยวกับตัวเองที่เค้าจะต้องคิดให้ออก
…
ในตอนนี้เอง ฟางจิ้งเหยาก็โทรเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
ฉินเฉิงขมวดคิ้วขึ้นมา เค้าเดินไปแล้วรับสายนี้
ทันทีที่เค้ารับสาย ฟางจิ้งเหยาก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า: “คุณ…คุณยังไม่ตายอย่างงั้นเหรอ?”
ฉินเฉิงยิ้มขึ้นมาอย่างขมขื่น: “ฉันยังมีชีวิตอยู่แล้วก็ยังสบายดี”
“พวกเราทุกคนคิดว่าคุณตายไปแล้ว!” ฟางจิ้งเหยาพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้นเองความกังวลที่มีอยู่ในใจของเค้ามันก็หายไปในทันที
“ตอนนี้นายท่านซูนอนอยู่ในโรงพยาบาลเพราะเขาเป็นห่วงคุณ หากคุณมีเวลา ก็เข้าเมืองมาเยี่ยมเค้าหน่อยนะครับ” ฟางจิ้งเหยาพูดต่อว่า “วันเกิดของนายท่านซูใกล้เข้ามาแล้วนะครับ”
ฉินเฉิงก็รีบถามขึ้นมาว่า: “ตอนนี้นายท่านซูเป็นยังไงบ้างครับ?”
“ไม่เป็นอันตรายอะไรมาก” ฟางจิ้งเหยายิ้ม “ครับ งั้นแค่นี้ก็แล้วกัน”
หลังจากนั้น ฟางจิ้งเหยาก็วางสายไปในทันที
ทันทีที่วางสาย โทรศัพท์ของเค้าก็มีคนโทรเข้ามาอีกครั้ง
เธอตะโกนด่าทางโทรศัพท์: “แกยังไม่ตายเหรอ? วันๆทำแต่ให้คนอื่นตกใจ นายรู้ไหมว่าพวกเราเป็นกังวลกันแทบแย่เลยนะ?”
ในตอนที่เธอพูดนี้เอง น้ำเสียงของเธอดูราวกับว่าเธอกำลังร้องไห้
สำหรับฉินเฉิงแล้ว สิ่งที่เค้ากลัวที่สุดคือการเห็นผู้หญิงร้องไห้ เพราะเมื่อเห็นผู้หญิงร้องไห้ เค้าจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
“เอาหละ ฉันไม่เป็นไร พรุงนี้ฉันจะไปที่เมืองเพื่อไปหาเธอ” หลังจากที่พูดกันอยู่นาน สุดท้ายฉินเฉิงก็พูดตัดบทออกมาแบบนี้
เมื่อกลับไปที่ห้องพักวิวชมไห่เทียนแล้ว ฉินเฉิงก็นั่งลงเพื่อนปลุกพลังปราณ เค้าหงุดหงิดเล็กน้อย ไม่ว่าเค้าจะทำยังไงก็ตาม เค้าไม่สามารถสงบสติอารมณ์ของตัวเองลงได้เลย
ด้วยความสิ้นหวังนี้ ฉินเฉิงก็กลับไปที่ห้องเพื่อพักผ่อน
วันถัดมา
ในตอนที่ฉินเฉิงตื่นขึ้นมา เว็บคำสั่งฆ่าระหว่างประเทศนี้ก็ปิดไป
เหตุผลก็คือสำนักชือหลงได้ออกข่าวไปว่า: ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ความคับข้องใจระหว่างสำนักชือหลงกับฉินเฉิงได้จบลงแล้วและด้วยคำสั่งของหัวหน้า ฉินเฉิงจะไม่ใช่ศัตรูของพวกเค้าอีกต่อไป!
เมื่อข่าวนี้ถูกเผยแพร่ออกไป แฟลตฟอร์มทั้งหมดนี้มันก็ปิดลง
“สำนักชือหลงยกเลิกคำสั่งฆ่าแล้วจริงๆเหรอ แต่การประกาศสั่งออกมาแบบนี้มันก็ไม่ได้หมายความว่าคำสั่งฆ่ามันจะสิ้นสุดลง?”
“มันเป็นไปได้ไหมที่จะมีปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งหนุนหลังฉินเฉิงอยู่ เค้าคงจะแข็งแกร่งมากจนสำนักชือหลงเองก็ไม่กล้าที่จะทำอะไรเค้าอย่างงั้นสินะ?”
“เมื่อเป็นแบบนี้ สำนักชือหลงก็ยอมรับอย่างชัดเจนแล้วสินะ…”
ในเเวลาเดียวกันนี้เอง ตระกูลใหญ่จำนวนมากในประเทศก็สังเกตเห็นข่าวนี้เช่นกัน ทั้งหมดนี้มันก็รวมไปถึงตระกูลซูด้วย
“สำนักชือหลงยกเลิกคำสั่งฆ่าแล้วจริงๆเหรอ?” ซูหยู่ลูบเข้าไปที่คางของตัวเอง ยิ่งเค้าคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งแปลกมากขึ้นเท่านั้น
เค้ารู้กำลังของสำนักชือหลงที่ส่งออกไปในครั้งนี้เป็นอย่างดี พวกเค้ามีจอมยุทธ์ไปด้วยอีกสองคน!
ในตอนนี้เอง เสียวหยู่เชี้ยนก็เดินเข้ามา
“แม่ครับ” ซูหยู่รีบลุกขึ้นมา “ฉันพึ่งได้รับข้อความจากสำนักชือหลง นี่มัน…”
“ผมรู้” เสียวหยู่เชี้ยนก็ขัดจังหวะการพูดของซูหยู่ขึ้นมา เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า: “มันจะเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว ฉันว่าต่อไปฉินเฉิงมันจะกลายเป็นหายนะของเรา รีบกำจัดมันออกไปซะ”
เมื่อได้ยินแบบนี้ เปลือกตาของซูหยู่ก็กระตุกขึ้นมา
ตระกูลซูอยู่รอดมาได้หลายปี พวกเค้าไม่เคยเกรงกลัวใครเลย
ในตอนนั้น แม้แต่เย่อชิงยุน คนที่มีอำนาจและไม่มีใครสามารถสู้ได้ เค้าก็ยังไม่อยู่ในสายตาของตระกูลซูเลยด้วยซ้ำ
แต่ในตอนนี้เพราะฉินเฉิง พวกเค้าก็เกรงกลัวกันเป็นอย่างมาก ถึงกับจะต้องสู้กัน?
“ท่านแม่ พวกเราจะทำเรื่องใหญ่ให้กลายเป็นเรื่องเล็กไม่ได้เหรอ? ต่อให้มีจอมยุทธ์อยู่เบื้องหลังเค้า แต่หน้าตระกูลซูของเรา มันก็เทียบอะไรไม่ได้เลยนะครับ!” ซูหยู่พูดขึ้นมาอย่างภาคภูมิใจ
อย่างที่เค้าพูด ตระกูลซูมีลูกน้องอยู่มากมายมากกว่าสิบสาขาแล้วแต่ละสาขาก็ได้ก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของอุตสาหกรรมแล้ว
แม้ว่าจะมีอำนาจ แต่ฉินเฉิงก็สามารถถูกบีบให้ตายได้อย่างง่ายดาย!
เสียวหยู่เชี้ยนก็พูดขึ้นมาช้าๆว่า: “ถ้าหากว่ามันยังคงเป็นแบบนี้ต่อไปหละก็ ใครมันจะไปรับประกันได้ว่ามันจะไม่ถูกพวกตระกูลใหญ่ลากไปเข้าร่วม? เมื่อถึงตอนนั้น การที่จะฆ่ามัน มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ”
ซูหยู่ลุกขึ้นแล้วยิ้ม: “แม่ ไม่ต้องห่วง ข้อตกลงการเดิมพันของผมกับฉินเฉิงมันยังเหลือเวลาอีกแค่ไม่ถึงปีเท่านั้น ไม่ว่ามันจะเข้าร่วมกับตระกูลไหนก็ตาม มันก็ไม่สามารถล้มเลิการเดิมพันข้อนี้ได้ ยังไงมันก็จะต้องไปต่อ”
เมื่อเสียวหยู่เชี้ยนได้ยินแบบนี้ เธอก็ดูเหมือนว่าจะติดอะไรไม่ออก
ซูหยู่ยังคงตีเหล็กในตอนที่มันร้อน: “ถ้าเราจัดการกับฉินเฉิงตอนนี้ เค้าจะต้องเสียหน้าตระกูลซูของเรา โดยเฉพาะพวกเรา! แม่ก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้วว่าหัวหน้าตระกูลไม่ได้สนใจพวกเราเลยด้วยซ้ำ ..”
เสียวหยู่เชี้ยนดูเหมือนว่าเธอจะพูดอะไรบางอย่าง เธอมองไปที่ซูหยู่แล้วพูดว่า “เธอแน่ใจนะว่าจะเอาชนะมันได้?”
ซูหยู่พูดอย่างภาคภูมิใจว่า: “บอกตามตรง ผมเองก็พึ่งก้าวเข้าสู่ระดับขั้นของจอมยุทธเมื่อไม่นานมานี้”
“จอมยุทธ์?” เสียวหยู่เชี้ยนก็ขมวดคิ้วขึ้นมา “นี่เรื่องจริงเหรอ?”
“ใช่แล้ว เมื่อสองสามวันก่อน ผมได้บูชาสำนักของปรมาจารย์โจวติงแล้วก็เป็นลูกศิษย์เพียงแค่คนเดียวของปรมาจารย์โจวติง!” แววตาของซูหยู่ก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นอย่างที่ไม่สามารถบอกได้เลย
แม้แต่เสียวหยู่เชี้ยนเองก็อดดีใจไม่ได้ เธอยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “ดี! ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้เวลาเธอหนึ่งปี! แม่ไม่เชื่อหรอกนะว่าในเวลาแค่หนึ่งปีมันจะสามารถสร้างการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่โตได้มากขนาดนั้น!”
สำหรับตระกูลซู เฉินเฉิงก็ไม่มีอะไรเลยจริงๆ
ต่อให้ซูหยู่จะแพ้ อย่างมากก็แค่เสียหน้า ตระกูลซูสามารถฉีกหน้าแล้วจัดการเค้าได้ทุกเมื่อ
“จากนี้ต่อไป แม่อยากให้ลูกเก็บตัว” จากนั้นเสียวหยู่เชี้ยนก็มองไปที่ซูหยู่แล้วพูดขึ้นมา
ซูหยู่ตอบตกลงอย่างรวดเร็ว: “อาจารย์ของผมวางแผนให้ฉันแล้ว ผมมั่นใจว่าผมจะก้าวไปได้อีกขั้น!”
เสียวหยู่เชี้ยนก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “จำไว้ ลูกมีแค่โอกาสเดียวเท่านั้น จะได้ขึ้นไปยืนอยู่บนจุดสูงสุดของตระกูลซูหรือไม่ นั่นมันก็ขึ้นอยู่กับการแสดงของลูก”
“ท่านแม่ โปรดวางใจผม!” ซูหยู่ก็ตอบตกลง
…
ที่โรงพยาบาลราษฎร์แห่งแรกของเมือง ฉินเฉิงก็นั่งอยู่ที่ด้านข้างของนายท่านซู
ชายชราซูสบายดี เค้ากำลังนอนอยู่บนเตียง ท่าทืของเค้าดูค่อนข้างสบายใจ
“อีกสิบวัน จะเป็นวันเกิดครบรอบ 80 ปีของอาจารย์” ฟางจิ้งเหยาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “เมื่อถึงเวลามันจะเต็มไปด้วยแขก”
นายท่านซูมีชื่อเสียงเป็นอย่างมากในท้องถิ่นแล้วตอนนี้ก็ยังมีฉินเฉิงอีก แน่นอนว่ามันจะต้องมีผู้คนมากมายที่เข้ามาร่วมการฉลองวันเกิดของเค้า
“ฉันมีอีกความคิดหนึ่ง” ในตอนนี้เอง นายท่านซูก็เปลี่ยนการสนทนาไปในทันที “ฉันต้องการจัดงานเลี้ยงวันเกิดครั้งนี้ในรูปแบบของงานการกุศล”
“งานการกุศล?” ฟางจิ้งเหยาก็ผงะแล้วปรบมือ: “นี่เป็นความคิดที่ดี!”
ฉินเฉิงเองก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
“เรื่องนี้ให้ฉินเฉิงจัดการหละกัน” นายท่านซูยิ้มแล้วพูดว่า “ไปติดต่อองค์กรที่เชื่อถือได้ ให้พวกเค้ามาเป็นเจ้าภาพงานนี้”
“ครับ” ฉินเฉิงพยักหน้าและตกลง
ในตอนนี้เอง จู่ๆก็มีใครบางคนเดินเข้ามาพร้อมกับกระเช้าดอกไม้
พลังของเค้ามันไม่ธรรมดาเลย มันเต็มไปด้วยพลัง แม้ว่าเค้าจะพยายามอย่างเต็มที่ซ่อนพลัง แต่มันก็ไม่สามารถหลบซ่อนเอาไว้ได้เลย
