“นี่มันคือยารวมชีพจรจริงๆอย่างงั้นเหรอ?” แม้แต่เหรินกุ้ยอี เหล่ยยุนกับคนอื่นๆต่างก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
ส่วนหยูเหม่ยเหรินที่อยู่ด้านข้างก็ญาณแห่งการหยั่งรู้กวาดมองไปที่ฉินเฉิงอีกครั้ง
“น้องชาย ขายให้ฉันซักเม็ดนึงเถอะ ฉันยอมจ่ายให้สามร้อยล้านต่อเม็ดเลยนะ!”
“ฉันจ่ายให้พันล้านหยวนเลย!”
ฉากนี้มันก็เร่าร้อนขึ้นมาอีกครั้ง สายตาของพวกเค้าที่จ้องมองไปที่เม็ดยานี้มันก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
ท่ามกลางความมืดมิดมันก็มีเจตนาฆ่าที่พุ่งเข้ามา มันเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าเพื่อยาเม็ดนี้มันมีคนต้องการที่จะฆ่ากันในทันที
แต่ฉินเฉิงไม่ได้ใส่ใจอะไร ไม่ว่าเค้าจะสามารถเอาชนะฉินเฉิงได้หรือไม่ หรือต่อให้เค้ามีพลังมหาศาล ฉินเฉิงก็มีวิธีการที่จะล่าถอยออกไป
“ว่ากันตามจริงแล้ว ลูกปัดพุทธนี่มันเป็นของฉันแล้ว” ฉินเฉิงก็พูดขึ้นมา
ในตอนนี้เอง เจ้าของร้านก็ฉกลูกปัดกลับไป
เค้ายิ้มแล้วพูดว่า: “ไม่ ฉันพึ่งจะเปลี่ยนใจ นายต้องเอายารวมชีพจรอย่างน้อยสามเม็ดมาเพื่อแลกกับมัน!”
สีหน้าของฉินเฉิงมันก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เค้าลุกขึ้นมาแล้วพูดว่า: “ทำไม นายจะมากลับคำพูดอย่างงั้นเหรอ?”
ในตอนที่พูดอยู่นี้เอง พลังที่น่าสยดสยองมันก็ระเบิดออกมา!
เจ้าของร้านไม่รีบร้อนอะไร เค้ายิ้มแล้วพูดว่า: “ทำไม แกคิดที่จะฉกมันไปอย่างงั้นเหรอ? ที่ถนนซานเซิงนี่มันมีกฎอยู่นะ ไม่ว่าใครก็ตามห้ามมาต่อสู้กันที่นี่! ไม่อย่างงั้น มันต้องตาย!”
ฉินเฉิงขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย
มันเป็นไปอย่างที่เค้าคิดเอาไว้เลย ที่นี่มันมีการสังหาร ฉินเฉิงเองก็เดาว่ากลุ่มมือสังหารนี่น่าจะสามารถกำจัดคนระดับปรมาจารย์ได้อย่างง่ายดาย
“หือ” ฉินเฉิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ “ฉันมียารวมชีพจรนี่เพียงแค่หนึ่งเม็ดเท่านั้น”
“ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้” เจ้าของร้านก็ทำหน้าตาบูดบึ้ง
หมอยาที่อยู่ข้างๆก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา: “อย่างงั้น ฉันจะให้ยาเสี่ยวหยวนสามเม็ดกับนายเพื่อแลกกับลูกปัดพุทธ คิดว่ายังไง??”
“แน่นอน!” เจ้าของร้านกล่าวอย่างมีชัย
“เดี๋ยวก่อน” ฉินเฉิงก็ยื่นมือของเค้าออกมาเพื่อหยุด จากนั้นเค้าก็ขมวดคิ้วขึ้นมา: “ฉันสามารถปรุงยาสามเม็ดนี้ให้กับแกได้ในทันที แต่แกต้องการวัสดุปรุงยามาให้กับฉัน”
“ปรุงยาที่นี่?” สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไป “น้องชา หรือว่านายจะปรุงยาได้อย่างงั้นเหรอ?”
“พระเจ้า นายปรุงยารวมชีพจรนี่ด้วยตัวเองอย่างงั้นเหรอ? หรือว่านายจะเป็นผู้อาวุโสของตำหนักเทพโอสถ?”
ฉินเฉิงส่ายหัวและกล่าวว่า “ฉันไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับสำนักเทพโอสถ ก็แค่บัญเอิงเจอวิธีปรุงยาก็เท่านั้น”
“พ่อหนุ่ม เธอบ้าไปแล้วเหรอ” ในตอนนี้เอง เหรินกุ้ยอีก็เดินเข้ามาแล้วคว้าตัวของฉินเฉิงเอาไว้
เค้าพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า: “อย่ามาหาเรื่องตายที่นี่เลย! นายไม่กลัวว่าคนอื่นเค้าจะขู่ฆ่าแล้วบังคับใช้นายอย่างงั้นเหรอ!”
ฉินเฉิงยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันมีวิธีการของฉันที่จะออกไปจากที่นี่”
ท่าทีของเหรินกุ้ยอีมันก็ทำให้ฉินเฉิงรู้สึกประหลาดใจขึ้นมาเล็กน้อย ในตอนแรกเค้าก็รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่กับคนๆนี้ แต่ก็คิดไม่ถึงเลยว่าในเวลาแบบนี้เค้าจะเข้ามาเตือนตัวเอง
“ขี้โม้” หมอยาก็เยาะเย้ยขึ้นมา: “หรือว่าแกปรุงยารวมชีพจรได้อย่างงั้นเหรอ?”
ฉินเฉิงไม่อธิบายอะไรมา เค้ามองไปที่เจ้าของร้านแล้วพูดว่า “ตกลงไหมหละ?”
เจ้าของร้านกลอกตาแล้วพูดว่า: “ได้สิ แต่ว่าอย่างงั้นก็รอฉันก่อน!”
หลังจากพูดจบ เค้าก็หันหลังแล้วเดินจากไป เค้าไปมองหาวัสดุปรุงยาในถนนซานเซิง
หลังจากนั้นสิบนาทีต่อมา เจ้าของร้านก็รีบวิ่งเข้ามา
เค้าถือพืชสมุนไพรไว้ในมือแล้วยัดมันให้กับฉินเฉิงและพูดว่า “ฉันหาดูทั้งถนนซานเซิงแล้ว ฉันได้สมุนไพรอายุพันปีมาเท่านี้จริงๆ…”
“มากพอแล้ว” ฉินเฉิงรับมันมา
เทคนิคของฉินเฉิงในตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ต่อให้เค้าใช้สมุนไพรทางการแพทย์ที่มีอายุหลายร้อยปีเท่านั้น มันก็มากพอที่จะปรุงยารวมชีพจรแล้ว
“ฉันเองก็อยากจะเห็นว่าแกจะปรุงยานี้ได้ยังไงกัน” หมอยาที่อยู่ด้านข้างก็เยาะเย้ยขึ้นมา: “ที่นี่มันไม่มีเปลวเพลิงรสายนเวท แกจะปรุงมันได้ยังไงกัน?”
ฉินเฉิงไม่พูดอะไร เค้าพลิกผ่ามือขึ้นมาแล้วเปลวไฟสีฟ้าครามก็ลุกโชนขึ้นมาในมือของเค้า
“นี่…นี่คือเพลิงแห่งจิตวิญญาณ?” หมอยาก็ก้มหน้ามองด้วยความตกใจ
ต้องรู้ว่า ต่อให้เป็นตำหนักเทพโอสถเอง ก็มีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถทำเพลิงแห่งจิตวิญญาณแบบนี้ได้!
“นายเป็นใครกันแน่?” หมอยาพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าที่ดูตกใจ
“ฉินเฉิง”
คำพูดสองคำนี้มันก็ทำให้ทั้งสถานที่แห่งนี้มันเงียบลงไปในทันที
“ฉันรู้จักเค้า นายก็คือฉินเฉิง คนที่เอาชนะเฝิงกงได้!”
“ฉินเฉิงที่พึ่งจะท้าทายตระกูลซูเมื่อไม่นานมานี้ใช่ไหม?”
“พระเจ้า ที่แท้ก็เป็นเค้า ลูกเขยของตระกูลซู!”
ในตอนนี้เอง ผู้คนจำนวนมากต่างก็พากันพูดถึงเรื่องนี้
แววตาของเหรินกุ้ยอีกับคนอื่นๆก็หรี่ตาลงเล็กน้อย พวกเค้ามองไปที่ฉินเฉิงแล้วกระซิบกันว่า: “คนๆนี้มีเบื้องหลังที่ล้ำลึกจริงๆเลย”
ฉินเฉิงไม่สนใจอะไรกับคำพูดของทุกคน เค้าหยิบสมุนไพรปรุงยาขึ้นมาแล้วเริ่มที่จะปรุงยารวมชีพจรขึ้นมาต่อหน้าทุกคน
ด้วยความแข็งแกร่งของฉินเฉิงที่พัฒนาดีมากขึ้น ความสามารถใจการคุมเปลวเพิงแห่งจิตวิญญาณนี่มันก็ดีมากขึ้นเช่นกัน
แต่ถึงอย่างงั้นมันก็ยังต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมงในการปรุงยา
ทุกคนก็ไม่ต้องการที่จะแยกย้าย พวกเค้าต่างก็เฝ้ามองดูฉินเฉิงอย่างเงียบๆอยู่หลายชั่วโมง
ในตอนเที่ยงคืนนี้เอง ในที่สุดเม็ดยาก็เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา
ยาสีเขียวมรกตมันก็ค่อยๆวางลงในฝ่ามือของฉินเฉิงอย่างเงียบๆ
ยารวมชีพจรนี้โดยปกติแล้วมันก็ไม่ได้ดีไปกว่ายาที่ฉินเฉิงกลั่นมาก่อนหน้านี้ มันได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้วว่าระดับของเค้ามันจะไม่สูงเกินไป
“นายเองก็เห็นแล้วว่ามันต้องให้เวลาเป็นอย่างมากในการปรุงยารวมชีพจร” ฉินเฉิงก็พูดว่า “เม็ดนี้มันก็ถือว่าเป็นมัดจำ ส่วนที่เหลือ อีกสามวันก็มาเอาที่บ้านตระกูลซู”
“นี่…” เจ้าของแผงลอยมองไปที่หมอบาที่อยู่ด้านข้างโดยไม่รู้ตัว มันเห็นได้ชัดเลยว่าเค้าต้องการให้หมอยาต่อรองกับฉินเฉิง
แต่น่าประหลาดใจที่ในตอนนี้ ท่าทีของหมอยามามันก็เปลี่ยนไปเป็นอย่างมา เค้าคุกเข่าลงไปที่พื้นแล้วพูดขึ้นมาด้วยความเคารพว่า: “เทคนิคของคุณมันไม่ธรรมดาเลยจริง ผมของคารวะ!”
ฉินเฉิงยกมือขึ้นมา จากนั้นพลังของเค้าก็ยกหมอยาให้ลุกขึ้นมา
“นายไม่จำเป็นต้องมาเคารพฉันหรอก” ฉินเฉิงก็พูดขึ้นมาว่า “ฉันก็แค่โชคดีเท่านั้น มันเทียบอะไรกับตำหนักเทพโอสถไม่ได้เลยซักนิด”
ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม หมอยาก็ยังคงแสดงท่าทีต่อเค้าด้วยความเคารพ
ในตอนนี้เอง เจ้าของร้านก็ไม่สามารถดำเนินการประมูลต่อไปได้ ดังนั้นเค้าก็ทำได้เพียงแค่ตอบตกลง: “เอาล่ะ ผมหวังว่าคุณฉินจะไม่ผิดสัญญา”
แล้วเค้าก็มอบลูกปัดพุธให้กับฉินเฉิงในทันที
หลังจากรับลูกปัดพุทธมาแล้ว ในที่สุดฉินเฉิงก็ถอนหายใจยาวๆออกมา
ในตอนนี้เอง มันก็ใกล้จะถึงเวลาที่ถนนซานเซิงจะปิดแล้ว
ฉินเฉิงกับเหรินกุ้ยอีและคนอื่นๆก็เตรียมพร้อมที่จะจากไป
ในตอนที่เดินไปถึงที่ประตูนี้เอง ก็มองเห็นจี้หงเซินที่รออยู่ที่ด้านนอก
หลังจากที่เห็นฉินเฉิงแล้ว เค้าก็รีบวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า: “คุณฉิน ผมได้มันมาแล้ว ผมจ่ายไปล้านกว่าหยวน!”
ฉินเฉิงพยักหน้าแล้วพูดว่า “ยินดีด้วย”
“ขอบคุณคุณฉิน” จี้หงเซิงพูดขึ้มาอย่างเคารพ
เค้าเปิดประตูให้ฉินเฉิงแล้วพูดว่า “ผมจะไปส่งคุณเอง”
“ไม่ต้อง นายกลับไปก่อนเถอะ ฉันยังอยากจะไปเดินเล่นซะหน่อย” ฉินเฉิงก็โบกมือขึ้นมา
เค้ารู้ว่าถ้าเทคนิครสายนเวทถูกเปิดเผยต่อหน้าผู้คนจำนวนมาก แบบนี้มันจะต้องทำให้ใครบางคนเกิดความโลภอย่างแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้นลูกปัดพุทธมันก็ยังล่อตาต่อใจ
มันเป็นความจริงที่ทุกคนจะอยากได้มันมา
“ฉินเฉิง!” ในตอนนี้เอง เหรินกุ้ยอี เหล่ยหยุนกับคนอื่นๆก็ตามเค้ามาเหมือนกัน
“ไปกันเถอะ” เหรินกุ้ยอีพูดขึ้นมาอย่างเงียบ ๆ
