“แล้วแกเป็นใครกัน!” ชายชุดแดงพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา
“คำถามนี้ แกลงไปถามในนรกก็แล้วกัน…” หลังจากพูดจบ ร่างของซูหยู่ก็หายวับไปในอากาศ!
ชายชุดคลุมสีแดงก็ตะโกนขึ้นมา มันกระตุ้นพลังปราณในร่างกายของเค้า จากนั้นเค้าก็บีบโซ่สีทองไว้ในมือ!
โซ่ “หวด” มันก็รัดมือของซูหยู่ไว้! แต่ทันทีที่โซ่สัมผัสกับซูหยู่ มันก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ!
ที่ด้านหลังของซูหยู่ ร่างสีดำขนาดใหญ่ก็กำลังควบแน่น! เงาสีดำนี้มันแผ่พลังของปีศาจออกมา!
แค่พลังแห่งความตายที่เปล่งออกมา มันก็ทำให้ผู้คนที่เข้ามาสำรวจถึงกับตัวสั่นสะท้าน!
ในวินาทีถัดมานี้เอง ซูหยู่ก็เอื้อมมือขนาดใหญ่ของเค้าออกมาแล้วกระแทกทั้งสี่คนที่นำเข้ามาสำรวจ!
“อ๊าาาาา!!!” ความเจ็บปวดอย่างสาหัส! นักสำรวจพวกนี้รู้สึกเพียงว่าจิตวิญญาณและพลังปราณถูกแยกออกจากร่างกายของพวกเค้า! มันแยกออกไปในทันที!
วิญญาณของพวกเค้าถูกซูหยู่กระชากเข้ามาอย่างกระทันหัน จากนั้นเงาสีดำขนาดใหญ่ที่ด้านหลังของซูหยู่ก็จับวิญญาณของพวกเค้าแล้วกัดกินมันทีละคำ!
ความเจ็บปวดที่ไม่มีที่สิ้นสุด พวกเค้าร้องขอความช่วยเหลือจนเสียงแหบแห้ง!
แต่นี่มันดูเหมือนจะเป็นอีกโลกหนึ่ง มันไม่ต้องพูดถึงเสียงตะโกนของพวกเค้าเลย แม้แต่พลังแห่งญาณศักดิ์สิทธิ์ก็ยังหลุดรอดออกมาไม่ได้เลย!
ภายในช่วงเวลาสั้นๆ นักสำรวจทั้งสี่คนนี้ก็ถูกซูหยู่ดูดกลืนกินจนหมด!
ทันทีที่การดูดกลืนเสร็จสิ้น เงาข้างหลังของซูหยู่ก็ตัวใหญ่ขึ้น!
ร่างกายทั้งหมดของซูหยู่มันมีเสียง”แคร็ก” ดังขึ้นมา ร่างกายของเค้าเอนไปข้างหลังด้วยส่วนโค้งที่แปลกมาก จากนั้นกระดูกทุกชิ้นของเค้ามันก็ค่อยๆระเบิดออกมา!
“ฮ๊าาา…ความรู้สึกนี้…มันเยี่ยมยอดจริงๆ…” ปากของซูหยู่ส่งเสียงคำรามออกมาราวกับสัตว์เดรัจฉาน! พลังปราณภายในของเค้ามันแทบจะระเบิดออกมา!
เนื่องจากมีวิญญาณที่ทรงพลังมากอยู่ในร่างกายของเค้า ซูหยู่ก็เลยสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งได้โดยไม่ต้องพึ่งระดับขั้นที่สูงขึ้นเลย!
แตกต่างไปจากวิชากลืนวิญญาณ วิชากลืนวิญญาณมันแค่ดูดซับพลังปราณเท่านั้น แต่ชายชุดดำมันคือปีศาจที่กลืนกินวิญญาณจริงๆ!
“ครึ่งหนึ่งของจอมยุทธ์ผู้ยิ่งใหญ่…ครึ่งหนึ่งของจอมยุทธ์ผู้ยิ่งใหญ่…ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” ซูหยู่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง!
นี่คือพลังที่เค้าไม่เคยรู้สึกถึงมาก่อน! ความรู้สึกนี้ทำให้ซูหยู่รู้สึกว่าพลังของตัวเองได้รับการเติมเต็มเป็นอย่างมาก!
“แคร็ก คลิ๊ก…”
มิติมายาเวทย์มนต์ภาพลวงตานี้มันก็ค่อยๆพังทลายลงมา!
ร่างของซูหยู่ก็ปรากฎขึ้นมาต่อหน้าทุกคน!
เมื่อเห็นชายชุดดำคนนี้ สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปทันที!
“ใช่…ชายชุดดำ!” ใครบางคนก็อุทนขึ้นมา
พวกเค้ามองไปที่ฉินเฉิงโดยไม่รู้ตัวแล้วพบว่าฉินเฉิงยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน
“เอ๋? ฉินเฉิงไม่ใช่ฆ่าตกรอย่างงั้นเหรอ?” ใครบางคนก็พูดขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ
“หึหึหึ…” ใบหน้าของซูหยู่ก็ถูกปกคลุมด้วยเทคนิคลับ มันไม่มีใครมองเห็นใบหน้าของเค้าเลย
เสียงแปลกๆของเค้ามันทำให้ผู้คนไม่รู้เลยว่าเค้าเป็นใครกัน
“วันนี้…พวกแกทุกคนจะต้องเป็นอาหารของฉัน…” ซูหยู่เลียริมฝีปากของตัวเองแล้วพูดอย่างตื่นเต้น
เฉียวเซิงหัวเราะเบาๆแล้วพูดว่า: “น้ำเสียงกล้าดีจริงๆ พวกเรากำลังตามหาแกอยู่ คิดไม่ถึงเลยว่าแกจะเดินเข้ามาหาเราเอง”
“เฉียวเซิง…เฉียวเซิง…” ในปากของซูหยู่ก็เรียกชื่อของเฉียวเซิง
“อย่างงั้น…ยังกล้าอีกเหรอ! คุกเข่าลงซะ!” ในวินาทีถัดมา รอยยิ้มของเฉียวเซิงก็หายไป มันแทนที่ด้วยพลังที่แรงกล้า!
อย่างไรก็ตาม ซูหยู่ก็เยาะเย้ยขึ้นมาว่า: “เฉียวเซิง…ไร้สาระ! แต่ถ้าฉินได้กลืนกินแกเข้าไป ความแข็งแกร่งของฉันคงจะเพิ่มขึ้นแค่นิดหน่อย…”
เฉียวเซิงเหลือบมองแล้วพูดว่า: “แกคิดว่าฉันเป็นคนไร้ค่าอย่างงั้นเหรอ? ไอ่ปีศาจ ไม่เห็นหัวคนอย่างงั้นเหรอ? วันนี้ฉันจะทุบหัวแกซะ!”
หลังจากพูดจบ พลังของเฉียวเซิงก็เพิ่มขึ้น!
ในฐานะศิษย์อันดับหนึ่งของจงหยวน มันไม่ต้องพูดถึงความแข็งแกร่งของเฉียวเซิงเลย!
และด้วยการระเบิดพลังที่แท้จริงจากความโกรธ พลังที่น่าสะพรึงกลัวมันก็ระเบิดออกมาในทันที!
บางคนที่ไม่แข็งแกร่ง ถ้าอยู่ใกล้ก็จะถูกพลังนี้ทำให้กระอักเลือดออกมาในทันที!
“นี่คือที่เฉียวเซิงเหรอ สมแล้วจริงๆ!” ภายใต้แรงกดดันที่แข็งแกร่งนี้ ใครบางคนก็พูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น
ในตอนนี้เอง ฉินเฉิงที่อยู่ไม่ไกลออกไป เค้าก็กำลังจ้องมองชายชุดดำคนนี้อย่างเย็นชา
เค้าพยายามใช้ญาณหยั่งรู้เพื่อสำรวจใบหน้าของชายชุดดำ แต่เค้าก็พบว่าวิธีการซ่อนตัวของชายชุดดำนั้นแข็งแกร่งมาก แม้แต่ฉินเฉิงเองก็ยังมองเห็นแค่ภาพลางๆเท่านั้น
วิธีการซ่อนเร้นนี้ มันอาจแข็งแกร่งกว่าของจู้เหยา!
“ตูม!”
ชายชุดดำกับเฉียวเซิงต่อสู้กัน พวกเค้าทำลายหินไปนับไม่ถ้วน!
การเคลื่อนไหวของเฉียวเซิงนั้นทรงพลังมาก ทุกหมัดของเค้ามันก็ทำร้ายชายชุดดำ!
แต่ร่างของชายชุดดำนั้นไม่มีใครเทียบได้เลย เฉียวเซิงใช้ไปร้อยกว่ากระบวนท่าแต่เค้าก็ไม่สามารถทำอะไรชายชุดดำได้เลย!
ในตอนนี้เอง เฉียวเซิงก็กลายเป็นความหวังของทุกคน
“สมแล้วที่เป็นเฉียวเซิง!” มีคนร้องอุทานออกมา!
เมื่อเห็นพลังเวทย์ที่แตกต่างออกไปของเฉียวเซิง ทุกคนต่างก็อุทานซ้ำแล้วซ้ำเล่า!
มีเพียงฉินเฉิงกับจู้เหยาเท่านั้นที่ยังคงนิ่งเฉย
เฉียวเซิงดูเหมือนจะได้เปรียบ แต่ที่จริงแล้วชายชุดดำไม่ได้ลงมืออะไรเลย เค้าแค่หลบหลีกมัน!
เทคนิคนี้มันก็ไม่ต่างจากการเล่นกล
เฉียวเซิงเห็นเจตนาของอีกฝ่าย เค้าเลยหยุดแล้วมองไปที่ซูหยู่อย่างเย็นชา จากนั้นก็พูดว่า: “แกจะหลบอย่างเดียวอย่างงั้นเหรอ?”
ซูหยู่ยิ้มแล้วพูดว่า: “หึหึหึ…เฉียวเซิง ไม่เลวเลยนี่ ถ้าเป็นเมื่อร้อยวันก่อนหน้านี้ ฉันอาจจะเอาชนะแกไม่ได้…”
ประโยคนี้ มันเห็นได้ชัดเลยว่าเป็นสิ่งที่ซูหยู่พูดไว้!
ในตอนนั้นเฉียวเซิงก็อยู่เหนือซูหยู่ ความแข็งแกร่งของเค้าเหนือกว่า แต่ทั้งสองก็ไม่เคยมีโอกาสได้ประลองฝีมือกันเลย
“เลิกพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว” มือของเฉียวเซิงสั่น จากนั้นหอกก็ปรากฎขึ้นมาในฝ่ามือของเค้า
หอกนี้ทำขึ้นมาเป็นพิเศษโดยช่างฝีมือชั้นยอดของตระกูลเฉียว! มันคืออาวุธชั้นยอด!
แม้ว่าอาวุธนี้จะไม่มีอะไรมากไปกว่าอาวุธระดับจอมยุทธ์ผู้ยิ่งใหญ่ แต่กับคนที่ต่ำกว่าจอมยุทธ์ผู้ยิ่งใหญ่ก็ไม่มีใครสู้มันได้เลย
“หอกศักดิ์สิทธิ์?” ซูหยู่หัวเราะประหลาดๆขึ้นมา “ได้ยินมาว่าแกให้หอกนี้เพื่อสังหารจอมยุทธ์ขั้นหกสุดยอด ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า…”
“เข้ามาลองเดี๋ยวก็รู้” เฉียวเซิงไม่พูดอะไรเยอะ เค้าตะโกนแล้วหอกก็ “หวด” ไปข้างหน้า!
ในเวลาเพียงชั่วพริบตา มันก็มีแสงสว่างจ้ามากที่หัวหอก จากนั้นมันก็พุ่งเข้าหาซูหยู่พร้อมกับเสียง “ตูม”!
โดยปกติแล้วซูหยู่จะไม่ต่อสู้แบบตัวต่อตัว เค้าใช้ความเร็วแล้วหลบมันไป
“ตูม!”
สุสานขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลังซูหยู่ก็ระเบิดแล้วหินจำนวนนับไม่ก็ถ้วนกลิ้งลงมา!
“สามสิบหกกระบวนท่า!” เฉียวเซิงตะโกนออกมา หอกในมือของเค้ายังคงพุ่งไปข้างหน้า
ยังไม่ทันจะหายใจจบ หอกนั่นก็แทงเข้าไปทั้งหมดสามสิบหกครั้ง!
หอกที่แทงเข้าไปมันไม่มีทางที่จะหลบหลีกได้เลย!
ไม่ว่าซูหยู่จะเร็วแค่ไหนก็ตาม รูมากกว่าหนึ่งโหลก็ถูกแทงเข้าไปในร่างกายของเค้า! มันทำให้เลือดสีดำไหลออกมาตามบาดแผล
“คุณชายเฉียวนี่ไม่มีใครสู้เค้าได้เลยจริงๆ!” เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็ร้องอุทานกันออกมา!
“คุณชายเฉียวรีบจัดการมันซะ ล้างแค้นให้คนที่ตายไปด้วยนะครับ!”
