เฉียวเซิงมองชายชุดดำที่อยู่ไม่ไกลออกไปด้วยแววตาที่เย็นชา จากนั้นก็พูดออกมาอย่างพึงพอใจว่า: “วันนี้ฉันจะตัดหัวมันซะแล้วแก้ชื่อให้กับคุณชายฉิน”
หลังจากพูดจบ สายตาของเฉียวเซิงก็กวาดมองไปที่ฉินเฉิง
รอยยิ้มที่ดูภาคภูมิของเค้ามันดูค่อนข้างที่จะโอ้อวด
ในตอนนี้เอง บาดแผลบนร่างของชายชุดดำก็ฟื้นตัวกลับมาเป็นปกติด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!
ในเวลาเพียงแค่ชั่วพริบตา รูแผลนับสิบเหล่านั้น มันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย!
“หึหึหึ…” ปากของซูหยู่ส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างแปลกประหลาด “สามสิบหกกระบวนท่าสมแล้วจริงๆ… น่าเสียดายที่ฉันเป็นอมตะ แกฆ่าฉันไม่ได้หรอก!”
หลังจากพูดจบ ร่างกายของซูหยู่ก็เริ่มเปลี่ยนไป
ร่างกายของเค้าที่แทบจะเน่าเปลื่อย จู่ๆกล้ามเนื้อมันก็พองตัวขึ้นมา!
กล้ามเนื้อถูกย้อมด้วยแสงสีเข้ม ภายใต้แสงอาทิตย์ มันริบหรี่แต่เรืองแสง
“หือ?” ฉินเฉิงเลิกคิ้วขึ้น แม้ว่าเค้าจะไม่ได้เป็นคนต่อสู้ แต่ในตอนนี้เค้าก็รู้สึกได้ว่าร่างของชายชุดดำแข็งแกร่งมากพอที่จะทนหอกทนดาบ!
เฉียวเซิงถือหอกไว้ในมือแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า: “จริงเหรอ งั้นฉันจะลองทุบหัวแกดูว่าแกจะตายไหม!”
หลังจากพูดจบ เท้าของเฉียวเซิงก็ขยับ ทันใดนั้นเองมันก็เกิดหลุดขนาดใหญ่ขึ้นมาบนพื้น
แล้วร่างกายของเค้าก็ระเบิดออก หอกพุ่งทะยานทะลวงท้องฟ้าขึ้นไปแล้วตรงเข้าใกล้หัวของซูหยู่!
“ตูม!”
เมื่อเฉียวเซิงใกล้เข้ามา พลังปราณของซูหยู่ก็ระเบิดออกในทันที!
การกดขี่ข่มเหงอย่างรุนแรงมันแพร่กระจายออกไปรอบๆ แม้แต่ร่างของเฉียวเซิงเองก็กระเด็นถอยออกไปไกลหลายสิบเมตร!
มันว่างเปล่า! ร่างกายของซูหยู่หายไป!
“คุณเฉียว ระวังตัวด้วย!” จู้เหยาตะโกนขึ้นมา
มันเห็นเพียงแค่ร่างของซูหยู่ที่ตกลงมาที่หัวของเฉียวเซิง หมัดของเค้ามันดูราวกับเหล็ก มันกระแทกเข้าไปที่หัวของเฉียวเซิงอย่างรุนแรง!
ในระยะใกล้แบบนี้ มันสายเกินไปที่จะหลบ!
แต่ในระยะใกล้ๆ หอกนี้ไม่สามารถใช้งานได้เลย ด้วยความสิ้นหวัง เฉียวเซิงยกหมัดขึ้นแล้วชกเข้าไป
ด้วยเสียง “ตุบ” ที่ดังขึ้นมา หมัดของซูหยู่ก็แตก กระดูกแขนขวาของเค้าเสียรูปไป มันโค้งไปข้างหลังด้วยรูปร่างที่แปลกประหลาด!
“โอ้ยยยย!”
ด้วยความเจ็บปวดอย่างรุนแรง เฉียวเซิงอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องออกมา!
ซูหยู่เยาะเย้ยแล้วพูดว่า: “เฉียวเซิง มันก็ไม่เห็นจะแน่ซักเท่าไหร่เลยหนิ…”
“รนหาที่ตาย!” แน่นอนว่าเฉียวเซิงไม่ยอมแพ้ หลังจากที่เค้าตะโกนออกมา หมัดที่เต็มไปด้วยพลังปราณของเค้าก็ชกเข้าหาซูหยู่อีกครั้ง!
คราวนี้ซูหยู่ก็ยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่ขยับ เค้าปล่อยให้หมัดนี้ชกตัวเอง
“ตุบ!” ด้วยเสียงดังขึ้นมานี้เอง เฉียวเซิงรู้สึกเพียงแค่ว่าแขนของเค้าชา!
หมัดนี้มันรู้สึกเหมือนกับการชกเหล็กกล้า ทำไมร่างของชายชุดดำคนนี้ถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” ซูหยู่อดไม่ได้ที่หัวเราะออกมา “ร่างของฉันแข็งแกร่งที่สุดในโลก มันไม่มีใครทำอะไรฉันได้!”
หลังจากนั้น อารมณ์ของซูหยู่ก็บ้าคลั่ง เค้าใช้ความเร็วขั้นสุดแล้วชกเฉียวเซิงด้วยหมัด!
“ฮ่าฮ่าฮ่า!” ซูหยู่ตื่นเต้นมากจนซ่อนความตื่นเต้นไว้ไม่ได้ เมื่อมองดูคนที่มีพรสวรรค์ที่เคยโด่งดังพอๆกับตัวเองที่ตอนนี้กำลังโดนทุบตี เค้าก็รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก!
“คุณฉิน คุณไม่คิดจะทำอะไรบ้างเลยเหรอ” จู้เหยาพูดเบาๆว่า “นี่เป็นโอกาสที่ดีที่คุณจะลบล้างความผิดของตัวเองนะ”
ฉินเฉิงเงียบ
สำหรับการล้างผิด ฉินเฉิงไม่ต้องการมันเลย เพราะถ้าเป็นแบบนี้ ฉินเฉิงจะไม่มีโอกาสได้ต่อสู้กับสมาคมศิลปะการต่อสู้แห่งเมืองจิงตูอีก
“เฮ้” เมื่อเห็นว่าฉินเฉิงเงียบ จู้เหยาก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วยื่นมือที่ขาวราวกับหยกของเธอออกมา
แสงศักดิ์สิทธิ์ควบแน่นอยู่ในฝ่ามือของเธอ มันดูราวกับดอกบัวบานบนฝ่ามือหยกของเธอ
จากนั้น จู้เหยาก็ค่อยๆผลักมือของเธอออกไปแล้วแสงก็นั่นก็พุ่งเข้าหาซูหยู่
ดูเหมือนว่าความเร็วนี้มันจะช้ามาก แต่ในวินาทีต่อมามันก็ตรงมาที่ร่างของซูหยู่
“พัฟ!”
แสงนี้ตรงไปที่หัวของซูหยู่แล้วร่างของซูหยู่ก็โดนทุบลงไปที่พื้นในทันที!
“หือ?” ฉินเฉิงมองไปที่จู้เหยา “นี่คือพลังเวทย์แบบไหนกัน?”
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉินเฉิงได้เห็นจู้เหยาลงมือ! กระบวนท่าของเธอดูสวยงามมาก แต่พลังนั้นก็ช่างน่ากลัวสุดจะพรรณนาเช่นกัน!
“วู้วววว!”
ซูหยู่ลุกขึ้นมาจากพื้น เค้าจ้องมองจู้เหยาอย่างเย็นชาด้วยรอยยิ้มที่แปลกๆ: “จู้เหยา…ที่มีเถิงอาวอยู่ข้างกาย…ฉันอยากจะขอบคุณมัน…”
หลังจากนั้น ร่างของซูหยู่ก็หายไปในอากาศ!
ซูหยู่ในวันนี้ เค้าก้าวเข้าสู้ระดับขั้นของจอมยุทธ์ครึ่งหนึ่งแล้ว! ร่างกายของเค้ามันก็มาสู่สภาวะที่ผิดปกติ!
มันไม่เห็นร่องรอยของความตื่นตระหนกบนใบหน้าของจู้เหยาเลย ดูเหมือนว่าเธอจะเตรียมการมาดี นิ้วของเธอขยับเล็กน้อยแล้วด้ายสีเงินสองสามเส้นก็ปรากฏขึ้นมาในทันที!
ด้ายสีเงินนี้คมมากจนสามารถขวางกั้นซูหยู่ได้!
จากนั้น จู้เหยาก็ใช้กระบวนท่าของเธอ เธอคายดอกบัวออกมาแล้วส่งมันพุ่งไปตรงหน้า
“ตูม!”
ในตอนนี้เอง ร่างกายที่แข็งแกร่งของซูหยู่ก็ฉีกด้ายเงินแล้วพุ่งตรงเข้าหาจู้เหยา!
“เข้าใจแล้ว” ม่านตาของฉินเฉิงที่จ้องมองอยู่นานก็หดตัวลง
จากนั้นเค้าก็ “ฉับ” พุ่งไปที่ตรงหน้าของจู้เหยาแล้วหมัดสีดำทองก็ปะทะเข้ากับซูหยู่ในทันที!
“ตูม!”
เสียงนั้นมันดังมาก มันราวกับฟ้าดินถล่ม! แม้แต่สุสานขนาดใหญ่ที่อยู่ไกลออกไปก็รับแรงสั่นสะเทือนของคลื่นเสียงไม่ไหว มันก็เริ่มแตกทีละนิ้ว!
ควันและฝุ่นโพล่งกระจายออกมาจากระหว่างคนทั้งสอง! มันบดบังสายตาของทุกคน!
เมื่อควันจางหายไป ทุกคนต่างก็อดไม่ได้ที่จะร้องอุทานออกมา!
มันเห็นเพียงแค่ทั้งสองคนที่ยืนอยู่นิ่งๆ แต่พื้นที่รอบก็ดูราวกับโดนระเบิดออก แรงอัดที่น่าสะพรึงกลัวนี้มันสามารถกวาดล้างทหารได้นับพัน!
“ร่างกายของแกก็ไม่เลวหนิ นี่มันพลังเวทย์อะไรกัน?” ฉินเฉิงมองไปที่ซูหยู่แล้วพูดด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย
ร่างกายของซูหยู่ก็เริ่มสั่นสะท้าน
เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูของตัวเอง ซูหยู่ก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย
เค้าตัวสั่นแล้วพูดขึ้นมาอย่างเย็นชาว่า: “ฉินเฉิง…”
ฉินเฉิงยิ้มแล้วพูดว่า: “แกยังไม่ตอบคำถามของฉันเลย”
“คุณไม่มีสิทธิ์รู้” แม้ว่าซูหยู่จะระงับความโกรธของเค้าไว้ได้ แต่ลมหายใจของเค้าเริ่มไม่คงที่ ร่างกายของเค้ามันกระสับกระส่ายเป็นอย่างมาก
“ฉินเฉิง ฉันได้ยินมาว่าร่ายกายที่แข็งแกร่งที่สุดคือร่ายกายของแก วันนี้ฉันจะใช้ร่างกายนี้ฆ่าแกเอง!” ซูหยู่มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมาก!
“ก็เอาสิ” ฉินเฉิงเยาะเย้ย “ฉันเองก็อยากลองอยู่พอดีเลย”
หลังจากพูดจบ ร่างกายของฉินเฉิงก็เปลี่ยนเป็นสีดำทอง! เค้ากำหมัดมังกรฟ้าแล้วชกเข้าไปที่ซูหยู่อย่างดุเดือด!
หมัดนี้ไม่มีใครเทียบได้! แม้แต่อากาศก็ดูเหมือนว่าจะเปลี่ยนเป็นสองส่วน มันเต็มไปด้วยพลังแรงกดดันที่รอบๆตัว!
เมื่อมองแวบแรก มันก็เห็นเพียงแค่แสงสีดำทองที่ดูราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ที่ถูกตัดเป็นรูปพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว มันพุ่งเข้าหาซูหยู่อย่างดุเดือด!
ซูหยู่ตะโกนออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า กล้ามเนื้อสีดำของเค้าปูดขึ้นมาอีกครั้งแล้วหมัดของทั้งสองก็ปะทะกัน!
