มังกรซ่อนเล็บ เนี่ยฟง
บทที่ 84
จางเฉินโคจรลมปราณไปที่แขนซ้ายใช้ต้านรับปราณดาบแต่ทว่าก็ได้รับบาดเจ็บอยู่ดี ชายหนุ่มค่อยๆลุกขึ้นมาอย่างช้าๆทว่าก็ไม่ทันการถูกชายหนุ่มอีกผู้หนึ่งพุ่งมาจากทาง ซ้ายเตะเท้าขวา เปรียง กระเด็นออกไปนอกลานประลอง หยางเวยและโจวหมิงรีบเข้าไปพยุงจางเฉินกลับมารักษาอาการบาดเจ็บอย่างรวดเร็ว ส่วนคนที่เหลือจ้องมองบนลานประลองอย่างไม่วางตา เพราะตอนนี้คนเริ่มน้อยลงไปอีก เหลือเพียงเจ็ดคน การประลองในรอบนี้ยังคงดุเดือดเช่นเดิมชายหนุ่มสองคนเร่งจัดการกับหญิงสาวคนเดิมที่จางเฉิน เข้าไปช่วยปราณกระบี่ปลิวว่อนอีกครั้ง
เคร้ง เคร้ง เคร้ง เสียงดาบและกระบีดังลั่นออกมา เสียงระเบิดของปราณปะทะดังอย่างต่อเนื่อง เนี่ยฟงที่หาได้สนใจบนลานประลองสอดสายตามองรอบข้างอยู่ตลอด เวลาหลังจากนั้นก็พบเห็นบางอย่างจึงเรียกหยางเวยเข้ามา
“ หยายเวยข้าเจอบางอย่าง ”
หยางเวยที่ได้ยินเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วทั้งสองขึ้นเดินเข้ามาหา
“ มีสิ่งใดเนี่ยฟง ”
“ เจ้าเห็นชายผู้นั้นหรือไม่ ที่สวมชุดสีเทา มีหนวดเครากําลังยืนอยู่ตรงนั้น ”
หยางเวยรีบหันไปมองชายที่เนี่ยฟงกล่าวถึง
“ แล้วมีเหตุใดรึ ”
เนี่ยฟงแสยะยิ้มพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาถู
“หากข้าเดาไม่ผิดชายผู้นั้นเป็นคนของบ่อนรับพนัน ข้ากล่าวเพียงเท่านี้คุณชายหยางเวยก็คงจะรู้แล้วใช้หรือไม่ว่าต้องทําสิ่งใด”
หยางเวยแสยะยิ้มเช่นเดียวกัน
“ เจ้าจะลงประลองเมื่อไร”
“ ข้าว่าพวกสัตว์ประหลาดคงไปอยู่ในรอบสุดท้ายแน่ ข้าจะอยู่ในรอบสุดท้ายก็แล้วกัน”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นหยางเวยก็ยืนครุ่นคิดบางอย่าง จนทําให้เนี่ยฟงรู้สึกสงสัย
“ มีสิ่งใดหยางเวย ”
“ เจ้ามั่นใจแค่ไหนว่าจะผ่านเข้ารอบ ”
“ ข้ามั่นใจ เจ้าเตรียมรับความร่ํารวยเถอะคุณชายหยางเวย”
ในระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ด้านบนลานประลองก็ได้ผู้ผ่านเข้ารอบแล้ว หญิงสาวผู้ใช้กระบีนามว่า จินหลานจอี้สํานักวารีสวรรค์ ชายหนุ่มผู้ใช้ดาบนามว่าเทาสูเหอสํานักมังกรผยองราชัน และชายหนุ่มอีกผู้หนึ่งที่ใช้ดาบเป็นอาวุธ นามว่า ข่งเฉียงมู่สํานักอินทรีทอง เสียงเฮดังสนั่น ศิษย์สํานักต่างๆรีบขึ้นไปนําเพื่อนสํานักกลับไปรักษา หลายสํานักเริ่มที่จะเริ่มแตกคอกันบ้างแล้ว จงเหรินป่าพุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว ยืนกอดอกนิ่งอยู่บนลานประลองไม่นานก็ค่อยๆมีศิษย์สํานักต่างๆพุ่งทะยานขึ้นมา จาก ที่สังเกตมีหลายคู่เริ่มที่จะเลือกคู่ประลองกันแล้ว จงเหรินป้า เองก็เช่นกันเขาก็เลือกแล้วเช่นกัน เป็นชายหนุ่มสวมชุดสํา นักกิเลนไฟ
เสียงระฆังดังขึ้นอีกครั้ง ไม่รอช้าสัตว์อสูรสุนัขจิ้งจอกขนสีขาวด้านบนศีรษะมีเขาสีฟ้างอกออกมามีปลายแหลม มันคือจิ้งจอกเขาฟ้าสัตว์อสูรของจงเหรินป้าปรากฏกายออกมาอยู่ข้างนายของมันอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือขวาของผู้เป็นนาย ถูกซัดออกไป ตัวมันเองก็พุ่งทะยานตามปราณฝ่ามือสีขาวไป เปรี้ยง ชายหนุ่มผู้สวมชุดสํานักกิเลนไฟกระเด็นออกไปเพราะถูกปราณฝ่ามือไปเต็มๆ จิ้งจอกเขาฟ้าตวัดกรงเล็บออกไป มีปราณขนาดเล็กพุ่งติดตาม เลือดสีแดงสดพุ่งออกมาจากบาดแผล ไม่รอช้าเมื่อจัดการเสร็จสิ้นก็พุ่งออกไปต่อ
ฝ่ามือสีขาวปลิวว่อนไปทั่วลานประลอง หลายคนหลบไม่ทันถูกฝ่ามือฟาดกระเด็น ไม่นานก็มีฝ่ามือสีขาวพุ่งเข้าปะทะ เปรี้ยง จงเหรินป่าหันมามองชายหนุ่มด้านหน้าอย่างไม่วางตา
“ เหอะเจ้าคงเป็นจงเหวินป้าใช่หรือไม่”
จงเหวินป่าได้ยินเช่นนั้นก็ขมวดคิ้ว เอ่ยถามชายผู้นั้นด้วยความสงสัย
“ เจ้ารู้จักข้าได้อย่างไร ”
“ มีชายผู้หนึ่งกล่าวต่อข้า ชายผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นอันดับหนึ่งในสํานักพวกเจ้า เขามีบางอย่างจะฝากเจ้า ในการประลองรอบสุดท้ายจะเป็นการประลองที่ดุเดือดที่สุด หวัง ว่าคนของเจ้าจะเตรียมตัวให้พร้อม ”
เมื่อกล่าวจบจงเหวินป้าก็ถูกซัดฝ่ามือเข้าที่หน้าอกอย่างถนัดถนี่ เหตุเพราะคิดตามสิ่งที่ชายหนุ่มด้านหน้ากล่าวออกมา ตัวเขาเองกระเด็นออกมาด้านหลัง แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมาชายผู้นั้นก็หายไปเสียแล้ว ทว่าหยุดพักได้ไม่นานก็ต้องหลบปราณดาบสีขาวที่พุ่งเข้าหาจากด้านข้าง ชายหนุ่มหาได้สนใจมองหาชายหนุ่มที่ซัดฝ่ามือเข้าหาตน ไม่ นานก็พบเจอชายหนุ่มผู้สวมชุดสํานักเจ็ดดาวไม่รอช้าจง เหวินป่าพุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว ในจังหวะที่พุ่งออกมาก็คอยหลบปราณดาบและกระบี่ไปด้วยเช่นกัน
เมื่อพบเจอไม่รอช้า ฝ่ามือขวาถูกซัดออกมาอย่างรวดเร็วปราณฝ่ามือขนาดใหญ่กดทับชายหนุ่มของสํานักเจ็ดดาวจากด้านบน ในจังหวะที่ด้านหน้าปราณดาบสีขาวพุ่งเข้ามา ชายหนุ่มรับรู้ถึงพลังปราณที่กดทับเมื่อเงยหน้าขึ้นไปมอง เมื่อเห็นว่าเป็นฝีมือผู้ใดก็สบถเสียงดังออกมา
“ บัดซบไอ้ลูกหมา ข้าไม่น่าปล่อยมันไปเลย ”
แต่ทว่าก็ไม่ทันกาล เมื่อคิดจะขยับตัว ปราณดาบก็พุ่ง เข้าปะทะ เปรี้ยง ชายผู้นั้นถูกปราณดาบปะทะร่างเต็มๆกระเด็นออกไป จงเหวินป่าหาได้สนใจ ซัดฝ่ามือออกไปอีกสองฝ่ามือ ปราณฝ่ามือพุ่งเข้าปะทะร่างชายหนุ่มผู้นั้นอีกครั้ง เปรี้ยง เปรี้ยง
“เสียใจด้วยนะพี่ชาย แต่ขอบใจที่มาแจ้งข่าว”
เมื่อกล่าวเสร็จสิ้นชายหนุ่มก็พุ่งทะยานออกไปพร้อมกับสัตว์อสูร การต่อสู้ยังคงเข้าปะทะกันอย่างต่อเนื่องแต่ละคนหาได้มีใครยอมใคร อีกทั้งยังต้องคอยระวังรอบข้างอีก สัตว์อสูรพุ่งเข้าปะทะกันเสียงยังคงดังต่อเนื่อง ตอนนี้เหลือเพียงสิบสองคนแต่ละคนล้วนแล้วแต่จับคู่เข้าปะทะกันอย่างดุเดือด เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เคร้ง เคร้ง เคร้ง ปราณฝ่า มือปะทะกับปราณดาบ จงเหวินป้ารับมือกับชายผู้หนึ่งที่สวมชุดสํานักสํานักผาสวรรค์ ปราณดาบพุ่งเข้ามาอย่างไม่ลดละ ชายหนุ่มต้องคอยซัดฝ่ามือออกไป พร้อมหาทางเข้าประชิดตัว แต่เหมือนชายหนุ่มด้านหน้าจะรับรู้ คอยฟาดฟัน ดาบในมือสกัดกั้นอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดความพยายามก็สําเร็จ เริ่มที่จะฟาดฟันดาบในมือช้าลง เสียงหอบหายใจดังมาจากชายหนุ่มด้านหน้า จงเหวินป้าไม่รอช้าถีบเท้าพุ่งทะยานออกไปด้านหน้า ช่วงจังหวะที่หลบคมดาบที่ฟันมาด้านหน้า ก็เข้าประชิดตัวได้ทันที ฝ่ามือขวาซัดเข้าที่หน้าอกอย่างถนัดถนี เปรี้ยง เสียงร้องด้วยความเจ็บดังมาจากจงเหวินป้า ฝ่ามือขวามีเลือดไหลหยดลงพื้น เมื่อครู่ฝ่ามือที่ซัดออกไปปะทะกับเกราะหนามที่ถูกสวมใส่ด้านใน ด้วยความแค้นจงเหวินป่าจึงซัดฝ่ามือซ้ายออกไปอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้ใช้ปราณฝ่ามือเข้าปะทะแทน เปรี้ยง เลือดสีแดงสดพุ่งออกจากปาก ร่างกายกระเด็นไปด้านหลังฝ่ามือซ้ายถูกซัดติดตามไปอีกครั้ง เปรี้ยง ชายผู้นั้นนอนแน่นิ่งอยู่บนลานประลอง
เสียงเฮดังสนั่น ตอนนี้หลงเหลือเพียงหกคนเท่านั้นจงเหวินป้ามือขวาสั่นสะท้านไปด้วยความเจ็บปวด แต่ก็ต้องฝืนทนชายเสื้อถูกซีกออกมาพันที่ฝ่ามือขวาไว้ ยืนจ้องมองอีกห้าคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าไม่วางตา เสียงตะโกนโห่ร้องดังสนั่นอีกครั้ง ทั้งหกจ้องมองกันไปมา แต่ละคนจ้องมองหาจุดอ่อนของคนที่ยืนด้านหน้าตน ชั่วน้ําเดือดทั้งหกก็พุ่งทะยานเข้าปะทะกัน ปราณฝ่ามือ ปราณดาบ ปราณกระบี่ พุ่งเข้าปะทะกันตรงกลาง เปรี้ยง เปรี้ยง เคร้ง เคร้ง เคร้ง ผู้หนึ่งบุกกระหน่ําฟาดฟันอาวุธในมืออีกผู้หนึ่งต้านรับอย่างเหนียวแน่น ต่างผ่านต่างไม่มีใครยอมใคร
จงเหวินป้าปกปิดอาการบาดเจ็บได้นานพอสมควร แต่สุดท้ายก็ถูกจับได้ เมื่อต้องใช้ฝ่ามือขวาต้านรับหมัดของชายหนุ่มด้านหน้าอย่างกะทันหัน เปรี้ยง จงเหรินป้าเจ็บปวดฝ่ามือขวาจนตัวสั่นสะท้าน แต่ก็ยังคงสู้ต่อ ไม่ถึงสองลมหายใจชายหนุ่มด้านหน้าก็เปิดช่องว่าง จงเหรินป้าก็คํารามออกมาเสียงดัง ซัดฝ่ามือซ้าย พร้อมกับพุ่งทะยานออกไป ปราณฝ่า มือสีขาวพุ่งเข้าหาชายหนุ่มด้านหน้า ปราณดาบสีขาวพุ่ง เข้าปะทะ เปรี้ยง ไม่ถึงสองลมหายใจจงเหวินป่าก็มาอยู่ด้านหน้าของชายผู้นั้น ฝ่ามือขวาที่บาดเจ็บถูกซัดออกไปอย่าง ถนัดถนี่ เปรี้ยง ทั้งสองกระเด็นแยกออกจากกันทันทีที่ร่วง ลงพื้นทุกอย่างก็มีดดับลง
