มายไอรอนสูท MY IRON SUIT – ตอนที่ 379: กรงเล็บเสือที่แหลมคม!

My Iron Suit ตอนที่ 379: กรงเล็บเสือที่แหลมคม!

เมื่อเฉินโม่มองนิ้วของเขาวิคเตอร์ก็อดไม่ได้ที่จะซ่อนมือของเขาและสัญชาตญาณต้องการซ่อนเล็บที่โดดเด่นของตัวเอง

แม้ว่าปกติแล้ววิคเคิร์ตจะรู้สึกอึดอัดและทําตัวนิ่ง ๆ แต่จริงๆแล้วหัวใจของเขามีปมด้อยลึกๆ มาโดยตลอด

เหตุผลก็คือเล็บที่แหลมคมโดดเด่นของเขา

เล็บของคนธรรมดาจะเป็นชิ้นบาง ๆ หนาประมาณมิลลิเมตรความกว้างโดยทั่วไปประมาณหนึ่งเซนติเมตรและความหนาของเล็บของวิคเตอร์คือครึ่งเซนติเมตรความกว้างนั้นแคบกว่าของคนทั่วไปมากเกือบครึ่งเซนติเมตรและมีสีอยู่ไม่โปร่งใสเหมือนคนอื่นแสดงให้เห็นถึงความขาวของเนื้อด้านล่าง แต่เป็นสีน้ําตาลอมเหลืองแวววาวโดยรวมแล้วดูน่าเกลียดมากเหมือนความผิดปกติ

ยิ่งไปกว่านั้นเล็บของเขาเติบโตเร็วมากและต้องเล็มวันละครั้งและเขาก็เล็มมันเกือบทุกวันมิฉะนั้นเล็บจะยาวและแหลมคมและดูเหมือนกรงเล็บของสัตว์ดุร้าย

โทมัสพ่อของเขาจึงไม่ชอบเขามากมักจะดูว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาดและจะทารุณและทุบตีเขา

คนอื่นมองตาของเขาและมักจะมีรูปลักษณ์ที่แตกต่างออกไป หลายคนบอกเป็นการส่วนตัวว่า เขาเป็นลูกของสัตว์ร้ายและถึงกับบอกว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาด

จากคนรอบตัวเขามีเพียงเจมส์เท่านั้นที่ไม่เคยรังเกียจเขาไม่มองเขาด้วยสายตาแปลก ๆ และถือว่าเขาเป็นเพื่อน

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเจมส์เป็นน้องชายของเขา แต่เขาก็ยังคงห่วงใยเจมส์ เขาดูแลเขาเมื่อเขาป่วยและยืนหยัดเพื่อปกป้องเขาเมื่อคนอื่นรังแกเขา

อย่างไรก็ตามเล็บของเขามักเป็นปมด้อยในหัวใจซึ่งทําให้เขารู้สึกด้อยค่า เขาเย็นชาและ โดดเดี่ยวเสมอเมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนอื่น อันที่จริงเขาแค่ไม่อยากเจ็บปวดกับสายตาของคนอื่นแต่เลือกที่จะทําตัวเย็นชาและแข็งกร้าว ใช้ด้านที่ยากที่สุดในการเผชิญกับโลกภายนอก

เมื่อรู้สึกว่าดวงตาของเฉินโม่ตกลงบนมือของเขาวิคเตอร์ก็กําหมัดแน่นโดยสัญชาตญาณและปกปิดเล็บของเขา แต่ความภาคภูมิใจในตัวของเขาทําให้เขากลับมาโดยที่มือ

หากกําปั้นที่กําหมัดเป็นการป้องกันพฤติกรรมของหลังมือไปด้านหลังจะอยู่ในมุมมองของเขาที่จะหลบหลีกอ่อนแอและแข็งแกร่งเขาไม่ยอมให้ตัวเองแสดงด้านที่อ่อนแอ!

ได้ยินเฉินโม่ถามว่านี่คือความสามารถของเขาหรือไม่ หัวใจของวิคเตอร์มีข้อสงสัย ฉันไม่เข้าใจว่าทําไมเฉินโม่ถึงถามค่าถามนี้

แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจที่จะพูดถึงเล็บของเขากับผู้คนเขาก็ไม่เคยพูดคุยกับคนอื่นมาก่อน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับการซักถามของผู้ช่วยชีวิตเขาก็เงยหน้าขึ้นและตอบอย่างง่ายดาย

“ไม่พวกเขาพิการเพียงอย่างเดียว”

แม้ว่าเขาอยากจะแกล้งทําเป็นว่าง่ายเขาก็ไม่สนใจเลย แต่ในขณะที่เขาพูดแบบนี้วิคเตอร์ก็ยังกําหมัดแน่น เห็นได้ชัดว่าหัวใจของเขาไม่สงบอย่างที่เป็นอยู่

แฉินโม่ได้ยินคําตอบของเขา แต่ส่ายหัวเบา ๆ และพูดช้าๆด้วยน้ําเสียงที่ต่ำ

“ไม่พวกเขาไม่ได้พิการแต่ความสามารถของคุณที่เกิดมาความสามารถพิเศษเช่นเดียวกับน้องชายของคุณ!”

น้ําเสียงของเฉินไม่มีความแน่นอนอย่างไม่สิ้นสุดและเสียงทุ่มต่ําของเขาดูเหมือนจะมีเวทมนตร์บางอย่างซึ่งทําให้ผู้คนรู้สึกเชื่อมั่น

ถ้ามีคนอื่นพูดแบบนี้กับเขาวิกเตอร์คงคิดว่าอีกฝ่ายกําลังเหน็บแนมเขา แต่ประโยคนี้พูดจากเฉินโม่ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะเชื่อ

ความสามารถพิเศษของเขาหรือไม่?

วิคเตอร์ยื่นมือออกมาและมองไปที่เล็บ “น่าเกลียด” ที่แข็งหนาและคมอย่างหาที่เปรียบมิได้

อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าเฉินโม่ไม่ได้ล้อเล่นหรือจงใจเสียดสีและทําให้เขาอับอาย แต่เขาก็ยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาพูด แต่ถ้าเขามองไปที่เล็บของเขาวิกเตอร์ก็อดสงสัยไม่ได้

นี่เป็นเหมือนเล็บที่น่าเกลียดของกรงเล็บของสัตว์ร้ายดูไม่เหมือนกระดูกยาวเดือยบนกําปั้นของเจมส์สามารถทิมแทงร่างกายและฆ่าคนได้ แล้วกรงเล็บของเขาล่ะ? เกาคน?

เมื่อเห็นการแสดงออกที่ยุ่งเหยิงบนใบหน้าของวิคเตอร์เฉินโม่ก็เดาความคิดของเขาได้อย่างง่ายดาย นอกจากนี้เขายังหวังว่าเล็บของเขาจะไม่พิการในกลุ่มประชากรอื่น ๆ แต่มีความสามารถ พิเศษเช่นเดียวกับเจมส์ แต่เขามีพลังมหาศาลคิดไม่ถึงจริงๆว่าจะใช้เล็บ “น่าเกลียด” นี้ได้

“คุณเคยเห็นหมีสีน้ำตาลในป่าหรือไม่”

วิคเตอร์ พยักหน้าเบา ๆ แม้ว่าเขาจะอายุน้อย แต่เขาก็ไม่ได้ป่วยและไม่สบายเหมือนเจมส์ เขาไม่ค่อยได้ออกไปข้างนอกเพราะพ่อของเขาโทมัสไม่ดีกับเขามากและเล็บแปลก ๆ ของเขาทําให้คนอื่นไม่สนใจ ด้วยความเต็มใจที่จะเล่นกับเขาดังนั้นวิคเตอร์จึงมักจะวิ่งเข้าไปในป่าคนเดียวตั้งแต่เขายังเด็กซึ่งเขารู้สึกเป็นอิสระไม่ถูกควบคุมไม่ต้องกังวลกับสายตาของคนอื่นไม่มีใครจะหัวเราะเยาะเขา

เขาได้เห็นสัตว์ต่างๆในป่านอกจากกวางเรนเดียร์แพะสัตว์ที่ไม่คุกคามเกินไปแล้วยังเคยเห็นสัตว์กินเนื้อดุร้ายเช่นหมาป่าสีเทาและหมีสีน้ําตาล แต่เขาโชคดีพอที่จะหลบหนี

เฉินโม่จึงกล่าวถึงหมีสีน้ำตาล วิคเตอร์จาได้ทันทีว่าเขาเจอหมีสีน้ําตาลในป่าสัตว์ร้ายขนาดใหญ่เหล่านี้มีกรงเล็บและเขี้ยวยาวดุร้ายและดุร้าย เขากล้าที่จะมองอยู่ไกล ๆ เท่านั้น และหมีเข้าใกล้เขารีบหันหน้าหนี

“อุ้งเท้าของหมีสีน้ำตาลสามารถทิ้งบาดแผลลึกไว้บนเหยื่อได้และแม้กระทั่งลําต้นที่หนาก็สามารถทําให้เกิดรอยขีดข่วนได้ลึก”

เมื่อฟังคําพูดของ เฉินโม่ วิคเตอร์ ก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่าเขามักจะเห็นรอยขีดข่วนของสัตว์บนลําต้นของต้นไม่ใหญ่ในป่า

เปลือกไม้หนาบนลําต้นถูกถอดออกโดยตรงเผยให้เห็นลําต้นเปลือยขนาดใหญ่ด้านล่างและเหลือรอยขีดข่วนลึก ๆ บนไม้เนื้อแข็งเขาเคยคิดในเวลานั้นว่าหากกรงเล็บถูกคนจะเกิดอะไรขึ้น

“ในบ้านเกิดของฉันมีสัตว์ร้ายที่ทรงพลังอาศัยอยู่ในป่าเสือโคร่งหรือที่เรียกว่าราชาแห่งสัตว์เป็นสัตว์ที่ทรงพลังที่สุดในป่ากรงเล็บของพวกมันไม่ยาวเท่าหมีสีน้ําตาล แต่มีพลังมากกว่าหมีสีน้ำตาล มันคมกว่าและทรงพลังกว่าเมื่อล่าเหยื่อกรงเล็บของมันสามารถตัดลําตัวและท้องของเหยื่อและเจาะอวัยวะภายในได้อย่างง่ายดายหากคุณจับคนได้คุณต้องใช้กรงเล็บเพียงอันเดียวในการฆ่าคน!”

กรงเล็บของหมีสีน้ำตาลดั้งเดิมทําให้ดวงตาของวิคเตอร์เปล่งประกายได้แล้วและกรงเล็บอันแหลมคมก็ยิ่งทําให้เขาโหยหา

หากกรงเล็บของเขาถึงระดับกรงเล็บเสื้อแล้วพลังก็ไม่เลวร้ายไปกว่ากระดูกเดือยของเจมส์

“กรงเล็บของคุณคมมากเช่นกันมันไม่ใช่ปัญหาในการข่วนผิวหนังของมนุษย์ตราบใดที่ความแข็งแกร่งเพียงพอคุณสามารถเจาะกล้ามเนื้อเจาะร่างกายของศัตรูและบดขยื้อวัยวะภายในของพวกมันเป็นชิ้น ๆ !”