My Iron Suit ตอนที่ 417: นายที่แท้จริงของนิวยอร์ก!
แม้ว่า เฉินโม่ จะยังอยู่ในชุดต่อสู้เหล็ก แต่เขาก็ยังรับรู้ถึงการกระทําเล็ก ๆ น้อย ๆ ของจอห์น โดยรู้ว่าเขาแค่คิดว่าเขากําาลังฝัน เฉินโม่สั่งจาร์วิสให้เปิดเสื้อ
คลิก คลิก คลิก
เสียงการทํางานของเครื่องจักรและการเปิดและปิดชุดเกราะดังขึ้นและภายใต้รูปลักษณ์ที่น่าประหลาดใจของจอห์นชุดเหล็กสีเข้มและเย็นก็เปลี่ยนไปเหมือน ทรานฟอร์มเมอร์ และเกราะด้านหน้าก็กระจายไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว แสดงให้เห็นถึงรูปร่างที่สูงใหญ่และแข็งแกร่งภายใน
เฉินโม่เดินออกจากชุดเกราะที่เปิดอยู่อย่างช้าๆและจัดพับแขนเสื้อแบบสุ่ม เฉินโม่ เดินไปที่เก้าอี้หน้าโต๊ะแล้วนั่งลงอย่างสบาย ๆ เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าตรงข้าม พร้อมกับรอยยิ้มที่ริมฝีปากของเขาน้ําเสียงเย็นชามากและกล่าวซ้ําๆ
“ฉันมาขอบคุณที่ซื้อที่ดินให้ฉันมากมายคืนนี้ส่งมาดีๆมาให้ฉันมากกว่าหนึ่งโหล”
จอห์นได้ยินแวบแรก แต่เมื่อมองไปที่สีและใบหน้าที่แตกต่างอย่างเห็นได้ชัดของเฉินโม่จากคนผิวขาวเขาก็นึกชื่อขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วเมื่อเขาติดต่อกับเฉินโม่
“เป็นคุณนั้นเอง!”
จอห์นไม่เคยคิดมาก่อนว่านักธุรกิจชาวจีนที่โง่เขลาอยู่เบื้องหลังเขาจะมีความสามารถที่น่ากลัวชุดเกราะเหล็กวิเศษที่สามารถเปลี่ยนแปลงและบินได้ ทําให้เขารู้สึกตกใจ
“คุณเป็นตัวอะไร?!”
มีเสียงสั้นของจอห์น ในเวลานี้ เฉินโม่ และนักธุรกิจชาวจีนในใจของเขาแตกต่างกันเพียงเล็กน้อยเขาเป็นผีหรือเทวดาที่พระเจ้าส่งมาเพื่อลงโทษเขา เหรอ?
โดยไม่สนใจคําถามของจอห์นและไม่คิดถึงความคิดบ้าๆในใจเฉินโม่โบกมือจากพื้นที่ที่มือปืนหลายสิบคนที่เพิ่งถูกเขาฆ่าได้ถูกปล่อยออกมาจากอวกาศและโยนเข้าไปในห้อง บนพื้นมีศพจํานวนหนึ่งกองอยู่บนพื้นเป็นเนินเขาและจอห์นก็ตกใจกลัวร่างเหล่านี้โผล่มาจากอากาศได้อย่างไร? เขาเป็นพระเจ้าจริงๆหรือ? หรือมันคือผู้ส่งสารแห่งนรก? !
“ฉันส่งพวกเขาไปที่ถนนเพื่อช่วยคุณส่งม้าตอนนี้ฉันควรส่งคุณไปกับพวกเขา”
ค่าพูดเย็นชาของเฉินโม่ดังขึ้นที่จอห์นและในเวลาเดียวกันจอห์นก็เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยจากกองศพบนพื้นใบหน้าเดิมนั้นดุร้าย แต่ในเวลานี้มันเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความน่ากลัวไม่ใช่นักฆ่าอันดับหนึ่งภายใต้ค่าสั่งของเขาเหรอเร็กซ์!
คืนนั้นชายที่ร่ารวยที่สุดในสหรัฐอเมริกาในบ้านพักสุดหรูของจอห์นในใจกลางนิวยอร์กระเบิดและลุกเป็นไฟ วิลล่าทั้งหลังกลายเป็นซากปรักหักพังจากการระเบิดเพลิงลุกไหม้อย่างดุเดือดเจ้าหน้าที่ดับเพลิงทํางานอย่างหนักหลังเกิดเหตุ โชคดีที่บริเวณใกล้เคียงของจอห์นค่อนข้างว่างเปล่าและไม่มีลมในตอนกลางคืนซึ่งไม่ทําให้เกิดความเสียหายมากขึ้น
ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงท้องฟ้าก็สว่างขึ้นไฟก็เล็กลงและวิลล่าสุดหรูของจอห์นถูกเผาจนหมดแม้แต่ศพก็กลายเป็นเถ้า
หลังจากการล่มสลายของจอห์น ทรัพย์สินของเขาก็ถูกประมูลอย่างรวดเร็ว ที่ดินผืนใหญ่ที่เขาซื้อมาในราคาสูงถูกเฉินโม่ซื้อในราคาที่ต่ากว่าราคาเดิม
ท้ายที่สุดดินแดนเหล่านั้นก็ห่างไกลเกินไป ยกเว้นเฉินโม่ไม่มีใครสนใจมัน ยิ่งไปกว่านั้นการต่อสู้ของเฉินโม่ และ จอห์น เพื่อควบคุมการค้าขนสัตว์ในมิสซูรีได้แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับการปรากฏตัวของนักรบอินเดียที่มาถึงแมนฮัตตัน หลังจากสญเสียการสญเสียในพื้นที่มิสซรีเขาและเมื่อเฉินโม่ได้ซื้อที่ดินมาก็สอดมือเข้าไปยุ่ง
แต่หลังจากที่เขาเพิ่งซื้อที่ดินที่เหลือทั้งหมดใกล้กับมหานครนิวยอร์กวิลล่าของเขาก็ระเบิดและไฟไหม้และวิลล่าแทบจะพังลงมาที่พื้นการระเบิดที่รุนแรงและเมื่อไฟดับลงเห็นได้ชัดว่ามนุษย์สร้างขึ้น บางคนเดาได้ว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับเฉินโม่ อย่างไรก็ตามไม่มีการตรวจสอบในยุคนี้ ทั้งหมดนี้สามารถกล่าวได้ว่าเป็นการเก็งกําไร ท่านั้น ไม่มีหลักฐานที่พิสูจน์ได้ว่า เฉินโม่ เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้เหมือนกับที่จอห์น คนเดิมจัดการกับคู่แข่งเหล่านั้น
ในสหรัฐอเมริกาปัจจุบันกฎหมายมีพลังน้อยกว่ารุ่นหลังมากการฆ่าและความมี ดูกาลังดําเนินการทุกวัน ความมั่งคั่งและอานาจเป็นรากฐานของประเทศนี้ ในพื้นที่บรองซ์บรูคลินควีนส์และเกาะสแตเทนยังไม่มีการจัดวางอย่างเป็นทางการในนิวยอร์กซิ ตี้ ร่วมกับแมนฮัตตันเมื่อรวมเข้ากับห้าเขตของนิวยอร์กเฉินโม่ได้ซื้อมันมาก่อนหลาย ทศวรรษแล้ว นอกจากพื้นที่แมนฮัตตันตอนล่างแล้วยังมีการซื้อที่ดินทั้งหมดของนิว ยอร์กแม้แต่เมืองนิวยอร์กที่พัฒนาขึ้นใหม่ทางตอนล่างของแมนฮัตตันตอนล่างและที่ ดินที่เหลือทางตอนเหนือของเขตโลเวอร์ซึ่งกําลังพัฒนาก็ถูกซื้อไปด้วย เฉินโม่ เกือบตลอดเวลา
ในเวลานี้ เฉินโม่ ได้กลายเป็นเจ้านายที่แท้จริงของ นิวยอกร์ก ในอนาคต นอกจากนี้ยังเป็นฐานบ้านของเขามากว่า 100 ปี อย่างไรก็ตามฝีเท้าของการล้อมรอบของเฉินโม่ ไม่ได้หยุดเพียงแค่นี้ นิวยอร์กเป็นเพียงจุดเริ่มต้น หลังจากชนะในนิวยอร์กเกือบทั้งหมดเฉินโม่ก็เริ่มปฏิบัติการปิดล้อมที่บ้าคลั่งของเขานับตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 19 สหรัฐอเมริกาได้ครอบครองดินแดนจานวนมากทางตะวันตกรวมทั้งโอคลาโฮมา และเท็กซัสทางตะวันตกเฉียงใต้และมอนเตเนโกรทางตะวันตกเฉียงเหนือที่ดินกว้าง ๆ เช่นอเมริกาไอดาโฮโอเรกอนและวอชิงตัน
แตกต่างจากดินที่อุดมสมบูรณ์ในภาคตะวันออกสภาพภูมิอากาศเหมาะสมเหมาะแก่การพัฒนาการเพาะปลูกเกษตรกรรมการตั้งฟาร์มที่ดินทางทิศตะวันตกค่อนข้างแห้งแล้งไม่เหมาะแก่การปลูกพืชพันธุ์ธัญญาหาร แต่ก็เอื้อต่อการเจริญเติบโต ทุ่งหญ้าและดินแดนตะวันตกเป็นที่ราบและกว้างและมีประชากรเบาบางเหมาะอย่างยิ่งสําหรับการพัฒนาการเลี้ยงสัตว์ หลังจากเสร็จสิ้นการจัดวางพื้นที่นิวยอร์กครั้งแรกเฉินโม่ ได้กําหนดเป้าหมายไปทางทิศตะวันตก
