“ถ้าอย่างนั้น ตามที่คยองซูบอก นายอยากจะคืนไอเทมให้ชั้นเหรอ?”
ปั้ง!
ซองอูหันไปมองข้างหลัง เขาขมวดคิ้วกังเสียงดังลั่น
ฮันโฮกำลังทุบเครื่องขายน้ำดื่มด้วยค้อนโคนขาออค
“เฮ้ ทำอะไรของนายน่ะ?”
“ชั้นไม่มีเงินน่ะ อยากได้ซักกระป๋องไหม? ฮ่าฮ่าฮ่า…”
“หลีกไป ขอชั้นบ้าง หา? ให้ตายเถอะ…มันพังเพราะนายทุบมันแรงไป!”
จีซูบ่น
ซองอูหันมามองคยองซูอีกครั้ง ใบหน้าเขาตึงเครียด
คยองซูในตอนนี้กำลังมองโครงกระดูกน่ากลัวที่ยืนอยู่ด้านหลังซองอู
อาวุธกระดูกที่ปีศาจตัวเล็ก ๆ พวกนี้ถืออยู่นั้นเต็มไปด้วยเลือดของออค
“อ๋อ ไม่ต้องกลัวพวกมันหรอก จริง ๆ แล้วพวกมันน่ารักจะตาย…เล่าเรื่องของนายต่อสิ เจ้าของตรงนั้นน่ะ”
ซองอูชี้นิ้วไปยังทีวีเก่าที่มุมอาคารจอดรถบัส มันเป็นจอซีอาร์ที*แบบยุคเก่า จากที่ซองอูรู้ มันเสียเพราะถูกทิ้งเอาไว้นานแล้ว แต่ตอนนี้มีแสงสว่างออกมาจากมัน
“ใช่แล้ว มันให้ไอเทมกับชั้น เราเคยทำได้ แต่ตอนนี้เราไม่มีทองพอ เราเลยเอาไอเทมมาได้ครั้งเดียว…”
นักศึกษาทั้งห้าคนไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้กับมอนสเตอร์มาก่อน ซองอูลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปหาจอ
“มันคือร้านค้า”
ฮันโฮเดินหาซองอูและยื่นเครื่องดื่มให้ ซองอูพยักหน้ารับ มีภาพลอยขึ้นมาเหนือทีวี มันเป็นภาพเหรียญสีเขียว
จี่–
-ยินดีต้อนรับสู่ร้านค้าระดับ E!
มันเป็นจอภาพเหมือนกับเครื่องเกมยุคเก่า ที่หน้าจอมีข้อความ “กดปุ่มใดก็ได้เพื่อไปต่อ”
ซองอูยื่นนิ้วกดปุ่มสามเหลี่ยม ภาพหน้าตาเปลี่ยนไปพร้อมกับเสียงดนตรีน่าตื่นตา
-เลือกกงล้อเสี่ยงดวงของคุณ!
1) ทองแดง (100)
2) เงิน (1,000)
3) ทอง (10,000)
*ร้านค้าระดับ E จะใช้จ่ายด้วยทองของคุณเท่านั้น
ดูเหมือนว่าระบบจะใช้ทองหมุนกงล้อแบบสุ่ม
“ซองอู เราอาจจะได้ไอเทมจากมันนะ”
“อืม ดาบยังร่วงลงมาจากฟ้าได้ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้แล้วล่ะ”
จีซูตอบเมื่อฮันโฮถาม ไม่มีเรื่องอื่นใดที่จะทำให้พวกเขาแปลกใจได้อีกแล้ว
ซองอูไม่ตัดสินอะไรไปก่อน…เขาเพียงแค่คิดทุกอย่างตามปกติ แต่เป็นเรื่องดีกับกายและใจที่จะเชื่อว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้
“อยากรู้ก็ลองดูสิ”
“ชั้นมี 360 ทอง ทองแดงนี่แหละดี…”
“ชั้นมี 584 ทอง”
ฮันโฮกับจีซูมีทองไม่ต่างกันมากนัก
“แล้วนายล่ะซองอู?”
ซองอูเปิดแถบสเตตัสขึ้นมาดู
[โปรไฟล์ผู้เล่น]
-ชื่อ : ยูซองอู
-เลเวล : 4
-อาชีพ : เนโครแมนเซอร์
-ความสามารถ : พลังกาย (5) , ความคล่องแคล่ว (5), ความแข็งแรง (5)
-ทองสะสม : 1,552
“อา มี 1,552 ทองน่ะ…”
“ฮ่าฮ่า นายหมุนกงล้อระดับเงินได้ใช่ไหม?”
สิ่งหนึ่งที่ซองอูลืมไปได้โผล่ขึ้นมาในหัว เขามองไปที่มุมหนึ่งของจอ
-ตั๋วหมุนกงล้อใช้งานได้หนึ่งครั้ง (ไม่จำกัดระดับ)
“หืม?”
ตั๋วเสี่ยงดวงคือรางวัลที่เขาได้เป็น ‘ผลสำเร็จการล่า’ หลังจากฆ๋ากอบลินในชั้นแรก แต่ครั้งนั้นเขาไม่รู้ว่าจะใช้มันอย่างไร ตอนนี้โอกาสได้มาถึงแล้ว เขาจึงกดปุ่มและเลือกกงล้อแบบ ‘ทอง’
“ซองอู มันใช้ 10,000 ทองนะ”
แกรก แกรก แกรก
กงล้อหลากสีเริ่มหมุนพร้อมกับเพลง 16 บิทอย่างที่ฮันโฮคาดไม่ถึง ดูเหมือนว่าตั๋วไม่จำกัดระดับจะใช้กับทุกระดับได้อย่างอิสระ
อันตราส่วนของรางวัลอันดับ 1 อันดับ 2 และอันดับ 3 ถูกพิมพ์บนกงล้อเป็นช่องเล็ก ๆ มีของธรรมดา ชุดโพชัน และชุดเอาตัวรอดถูกเขียนไว้เป็นพื้นที่ใหญ่บนกงล้อ
‘สุ่มอีกแล้วเหรอ?’
ซองอูดันปุ่มหมุนกงล้อ เมื่อเพลงมาถึงท่อนที่เร้าอารมณ์ที่สุด เขากดปุ่มอีกครั้ง จากนั้นเพลงจึงช้าลง ความเร็วการหมุนของกงล้อช้าลงไปด้วย
ตึดตือดึ๊ดตือ-ดื๊อ!
เพลงหยุดเล่น กงล้อหยุดหมุนเช่นกัน
“โห! แจคพอต!”
ซองอูระเบิดเสียงหัวเราะ
และก็เป็นอีกครั้ง ดวงคือสิ่งจำเป็นที่สุดในการเอาชีวิตรอด
***
กงล้อหยุดหมุน
“ว้าว…ไม่รู้นะว่ามันเป็นรางวัลที่ 1 รึเปล่า แต่นายได้แจคพอตใช่ไหม? แล้วนายก็หมุนแบบทองด้วย”
ฮันโฮพูดพลางกลืนน้ำลาย เพราะสำหรับเขานั้นมันน่าทึ่งมากเพราะเขาเลือกการ์ดอาชีพหนึ่งดาวมาตั้งแต่แรก และที่ผ่านมายังได้แต่ของทั่วไป
ในตอนนั้นเอง ซองอูได้กล่องใบเล็กที่ร่วงลงมาจากอากาศ เขาเปิดกล่องและหยิบมณีสีฟ้ารูปหยดน้ำออกมา
[ข้อมูลไอเทม]
-ชื่อ : น้ำตาวิญญาณทะเล
-เกรด : ตำนาน
-ประเภท : ลูกแก้ว
-เอฟเฟค : เพิ่มมานา (+300), ฟื้นฟูมานา (+200%)
“แกพูดถูก ชั้นได้แจคพอต!”
ซองอูพยักหน้า มันเป็นสิ่งที่เขาต้องการเพราะเขาไม่มีมานาในการเรียกโครงกระดูกอย่างต่อเนื่องในการต่อสู้ แต่เพราะรางวัลนี้ มานาของเขาจึงเพิ่มขึ้นอีกหกเท่าและเพิ่มอัตราฟื้นฟูอีกสามเท่าด้วย
สมกับเป็นไอเทมระดับ ‘ตำนาน’ เขาได้ของดีมาใช้แล้ว
“ซองอู ทำไมนายไม่ลองหมุนระดับเงินด้วยดวงตอนนี้ดูล่ะ?”
“ทำไมแกถึงตื่นเต้นมากกว่าชั้นแล้วล่ะ?”
“เป็นคนดูในวงพนันมันก็สนุกเหมือนกันแหละน่า เหมือนกับพวกดูคลิปเปิดกล่องในเว็บไง”
ซองอูทำแบบที่ฮันโฮบอก เขาใช้ 1,000 ทองของตัวเองหมุนกงล้อระดับ ‘เงิน’
ตื๊ด-ตื๊ด-ตื๊ด-
กงล้อหมุนอีกครั้งพร้อมกับเสียงเพลงแบบเดิม กงล้อหยุดหมุนเมื่อเขากดปุ่มอีกครั้ง
และผลที่ได้คือ…
“ไม่เลว!”
“รางวัลที่สอง! แกที่มันดวงดีสุดยอด!”
ครั้งนี้ซองอูได้รางวัลที่สอง เขาก้าวถอยหลังพยายามจะรับของที่หล่นลงมาจากอากาศ
ปั้ง!
ของหนักตกลงพื้น มันเป็นโลห์อันใหญ่ขนาดราว 1 เมตร มันคือโล่ห์สี่เหลี่ยม
“ให้ตายเถอะ เจ้านี่แหละที่จะฆ่าเราตาย…”
[ข้อมูลไอเทม]
-ชื่อ : โล่ห์แนวหน้า
-เกรด : แรร์
-ประเภท : โล่ห์
-เอฟเฟค : เพิ่มพลังป้องกันเพิ่มเติม 10 นาทีเมื่อเริ่มการต่อสู้ (+20%)
ตอนที่ยกโล่ห์ขึ้น มันไม่ได้หนักไปกว่าที่เขาคิด บางทีอาจจะเป็นเพราะสมดุลที่ดี เขาไม่รู้ว่าวัตถุดิบของโล่ห์คืออะไร แต่มันไม่ใช่ของปกติแน่นอน
ฮันโฮกับจีซูหมุนกงล้อเช่นกัน ฮันโฮได้ ‘ชุดโพชันเกรด C’ และจีซูได้ อาวุธแรร์ ‘ดาบยาวลงทัณฑ์’
“มีแต่ชั้นที่ไม่ได้อาวุธ…”
ฮันโฮพูดด้วยความผิดหวัง เขาบ่นในความดวงซวยของตัวเอง
ถึงอย่างนั้นไอเทมของเขาก็ใช้ได้ดี มันดูน่าจะใช้งานได้ดีในการต่อสู้
[ข้อมูลไอเทม]
-ชื่อ : โพชันฟื้นฟูกำลังเล็ก
-เกรด : C
-ประเภท : โพชัน
-เอฟเฟค : ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
เขาได้โพชันฟื้นฟูกำลังเล็กมาสองขวด และยังมีโพชันฟื้นมานาและยาแพ้พิษอีกสองขวด
“ฮันโฮของที่นายได้มาอาจจะใช้ช่วยชีวิตนายก็ได้ ใครจะไปรู้? มองโลกใบแง่ดีหน่อย”
“อย่างน้อยก็ขอโล่ห์ซักอันไม่ได้เหรอ ไม่อยากเจ็บตัวนี่”
“อย่าทำตัวเป็นเด็กน่า”
เมื่อทุกคนหมุนกงล้อเสร็จ ซองอูเลือกเก็บทองที่เหลือเอาไว้
ฮันโฮได้กระเป๋ามาจากนักศึกษาคนหนึ่งและเก็บโพชันเอาไว้ในกระเป๋า จีซูลับดาบด้วย ‘หินจุดระเบิด’ ที่ได้มาจากบอสกอบลิน
“อยากใช้ดาบสองเล่ม อย่างน้อยจะได้ระวังเวลาใช้ไฟได้”
จีซูแบกดาบสองเล่มไว้บนหลัง เธอที่มีดาบสองเล่มในชุดวอร์มสีแดงดูเหมือนกับนักรบ ซองอูนึกถึงตัวละครในฉากหนังเรื่องหนึ่ง
ในขณะเดียวกัน กลุ่มของคยองซูมองซองอูกับเพื่อนด้วยสายตาแปลก ๆ ยากที่จะใจเย็นลงได้ในเวลาแบบนี้ แต่พวกเขาพร้อมที่จะต่อสู้ครั้งถัดไปแล้ว
เขาถาม
“พวกนายไม่เข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้เหรอ? ยังใจเย็นอยู่ได้ยังไง?”
จีซูตอบ
“อืม เราพยายามปรับตัวน่ะ”
“…จริงเหรอ?”
“มันไม่มีทางอื่นแล้วนี่นา”
จีซูพูดขณะที่มองซองอู เพราะเธอพูดเหมือนกับที่ซองอูเคยพูดเอาไว้
