ตอนที่ 1590 หงหลวน (4)
“เจ้าว่าอะไรนะ มนุษย์พวกนั้นจากไปแล้วงั้นหรือ” นางกำหมัดแน่น “ข้าไมคิดเลยว่าพวกเขาจะจากไปแบบนี้ แต่ก็ไม่มีเรื่องต้องกังวล เมืองสัตว์อสูรเป็นเขตของสัตว์อสูร ไม่มีทางที่พวกเขาจะหนีไปได้หรอก…” …
เวลาเดียวกันนั้น ในถ้ำของเผ่ามังกร ใบหน้าของชายหนุ่มในชุดน้ำเงินปรากฏรอยยิ้มบาง สายตาอ่อนโยนของเขาเลื่อนไปหยุดอยู่ที่สตรีที่นอนอยู่บนเตียงน้ำแข็ง
สตรีผู้นี้งดงามมากเสียจนล่มบ้านล่มเมืองได้ ทว่าใบหน้าของนางกลับปรากฏแววโกรธเคือง ร่างของนางในอาภรณ์สีแดงนอนอยู่บนเตียงน้ำแข็งโดยขยับไปไหนไม่ได้…
นางทำได้แค่ใช้สายตาเดือดดาลจ้องหน้าชายหนุ่มในชุดน้ำเงินเท่านั้น โทสะในดวงตานางราวกับจะเผาเขาให้กลายเป็นเถ้าถ่าน ชายหนุ่มในชุดน้ำเงินยื่นมือออกมาหวังจะสัมผัสใบหน้านาง แต่อารมณ์ของนางรุนแรงมากจึงกัดนิ้วที่ยื่นออกมาของเขา ชายหนุ่มสูดหายใจด้วยความเจ็บปวดแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนาง กลับกัน เขามองนางด้วยสายตาอ่อนโยน
“หงหลวน… ทำไมเจ้าถึงทำแบบนี้ การเป็นภรรยาข้าไม่ใช่เรื่องดีหรอกหรือ”
“ไสหัวไป!” สตรีในชุดแดงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด “ข้าขยะแขยงทุกครั้งที่มองหน้าเจ้า!”
“หงหลวน เจ้ารู้หรือไม่ว่าตอนนี้ข้ารู้ว่าผลเพลิงวิญญาณอยู่ที่ใด ข้าสามารถช่วยเจ้าได้แล้ว”
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา สตรีชุดแดงก็ยกริมฝีปากเยาะแล้วยิ้มอย่างขบขัน “แล้วใครเป็นคนทำให้ข้าเป็นแบบนี้เล่า”
“หงหลวน ข้าตกหลุมรักเจ้าตั้งแต่แรกและต้องการให้เจ้าคลอดลูกให้ข้า ข้าไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น” บุรุษในชุดน้ำเงินขมวดคิ้ว ใบหน้าหล่อเหลาของเขาแสดงความรู้สึกผิด
“น่าเสียดายที่ข้าไม่ได้ชอบเจ้า!”
นางต้องเพิ่มความแข็งแกร่งและแก้แค้นให้อวิ๋นลั่วเฟิง นางไม่มีทางยอมอยู่ที่นี่แล้วตกเป็นภรรยาของมังกร! ดูเหมือนว่าหงหลวนจะไม่รู้เรื่องข่าวที่อวิ๋นลั่วเฟิงยังมีชีวิตอยู่…
“หงหลวน เจ้าจะกลายเป็นภรรยาข้า แล้วข้าจะให้เจ้าคลอดลูกสายเลือดบริสุทธิ์ ไม่ใช่พวกลูกครึ่ง!”
เมื่อมนุษย์และสัตว์อสูรมีความสัมพันธ์กัน บุตรที่ออกมาก็จะกลายเป็นลูกครึ่ง แล้วไม่ว่าจะความสามารถหรือการดำเนินชีวิตของพวกเขาก็จะมีความแตกต่างใหญ่หลวง เขาไม่มีทางยอมให้บุตรของเขาเป็นลูกครึ่งเด็ดขาด!
มีทางเดียวที่ทำให้หงหลวนสามารถมีบุตรสายเลือดบริสุทธิ์ได้ แต่ก็เป็นวิธีที่อันตรายมาก ไม่อย่างนั้นหงหลวนก็คงไม่จำเป็นต้องใช้เตียงน้ำแข็งเพื่อรักษาชีวิตเอาไว้…
แต่ว่าเขาไม่เข้าใจว่าทำไมหงหลวนถึงไม่ยอมรับมังกรที่เก่งกาจแบบเขา
หงหลวนกำหมัดแน่น นางรู้สึกไร้พลัง “ถ้า…สหายของข้ายังมีชีวิตอยู่ นางต้องออกมาตามหาข้าแน่ แล้วถ้านางอยู่ที่นี่ นางก็จะพาข้าออกไปแล้วทำลายเผ่ามังกรของเจ้าให้พินาศหมด!”
หาก…อวิ๋นลั่วเฟิงยังอยู่ นางจะต้องมาช่วยข้าแน่!
หงหลวนหลุบตาต่ำแล้วปิดบังความเศร้าโศกเสียใจในดวงตานาง เมื่อใดก็ตามที่นางคิดถึงเรื่องการตายของสหาย นางก็ยังรู้สึกเจ็บปวดเหมือนหัวใจถูกบีบ…
“หงหลวน” บุรุษชุดน้ำเงินอดหัวเราะเบาๆ ไม่ได้ “เจ้าล้อข้าเล่นแล้ว เจ้าไม่รู้หรือว่าเผ่ามังกรของข้าเป็นแบบไหน ถ้าสหายของเจ้ากล้าโผล่มา นางก็ไม่มีอนาคตอีกต่อไปแล้ว!”
หงหลวนยิ้มอย่างเย็นชาแล้วหลับตาไป ไม่สนใจชายตรงหน้าของนางอีก…
อวิ๋นลั่วเฟิง… ถ้าเจ้ายังอยู่ ข้าเชื่อว่าเจ้าต้องมาช่วยข้าแน่…
ชายในชุดน้ำเงินมองหงหลวนด้วยสีหน้าหมดหนทาง เขาหันไปหาผู้คุ้มกันของเขาแล้วพูดว่า “ไปเอาผลเพลิงวิญญาณที่นครสัตว์อสูรให้ข้า ข้าไม่เชื่อใจองค์หญิงนั่น สตรีที่มีผลเพลิงวิญญาณคนนั้นชื่อว่า…อวิ๋นลั่วเฟิง”
…………………………………..
ตอนที่ 1591 พรรคไล่ตามวายุ (1)
อวิ๋นลั่วเฟิง? หงหลวนตัวสั่น แต่ทันใดนั้นก็นางกลับมาใจเย็น…
เป็นไปไม่ได้! อวิ๋นลั่วเฟิงคนนี้ไม่มีทางเป็นอวิ๋นลั่วเฟิงที่นางรู้จัก! นี่ต้องเป็นแค่เรื่องบังเอิญแน่!
ถึงแม้ว่าความหวังในใจของหงหลวนจะต้องการระเบิดออกมา แต่นางก็ต้องรีบกดเอาไว้ในส่วนลึกของจิตใจ นางกลัวว่าสุดท้ายนางจะตื่นเต้นไปเสียเปล่า… …
เมืองสัตว์อสูร
ภายในป่าขนาดใหญ่ที่แทบไม่มีมนุษย์ให้เห็น แม้กระทั่งสัตว์อสูรเองก็ยังไม่มี ทำให้อวิ๋นลั่วเฟิงไม่รู้เรื่องที่ตัวเองก่อไว้ในเมืองสัตว์อสูร…
“มนุษย์หรือ” ศีรษะเล็กๆ ยื่นออกมาแอบมองอวิ๋นลั่วเฟิงและพรรคพวกจากต้นไม้ด้วยความสงสัย “พวกท่านเป็นมนุษย์กลุ่มใหม่ที่เข้ามาในเมืองสัตว์อสูรหรือ”
หวงอิงอิงและหูหลียืนขึ้นพร้อมต่อสู้อยู่ข้างอวิ๋นลั่วเฟิง ทั้งคู่มองเด็กชายตัวน้อยอย่างระมัดระวัง เด็กชายตัวน้อยอาจดูอ่อนเยาว์ก็จริง แต่คนที่ปรากฏตัวที่นี่จะเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร
“เจ้าเป็นใคร” หวงอิงอิงขมวดคิ้วถามอย่างเย็นชา
“ข้าเป็นมนุษย์เหมือนท่าน มนุษย์ที่อยู่ในเมืองสัตว์อสูรนี้หากหน้าตาน่าเกลียดก็จะตกเป็นทาสของเผ่าสัตว์อสูร ส่วนคนที่หน้าตาดีก็จะถูกจับตัวไป! ท่านพ่อของข้าก็เป็นเหมือนพวกท่าน เขาบังเอิญเข้ามาในเมืองสัตว์อสูร โชคดีที่ได้เข้าร่วมกับพรรคพรรคหนึ่ง ไม่อย่างนั้นเขาก็คงถูกเผ่าสัตว์อสูรจับตัวไปแล้ว”
ก่อนจะเข้ามาในเมืองสัตว์อสูร อวิ๋นลั่วเฟิงเองก็เรียนรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติต่อมนุษย์ในเมืองสัตว์อสูร ถึงแม้ว่าหงหลวนจะเคยพูดว่ามีมนุษย์บางคนไม่สามารถต้านทานบุรุษหล่อเหลาและสตรีงดงามได้ แต่ก็ยังมีบางคนที่ไม่ยอมตกเป็นทาสของเผ่าสัตว์อสูร ดังนั้นพรรคที่เด็กคนนี้พูดจึงถูกก่อตั้งขึ้น
“เจ้าเคยเห็นสตรีในชุดสีแดงที่ชื่อหงหลวนหรือไม่” อวิ๋นลั่วเฟิงถามหลังจากหยุดคิดสักพัก
เด็กชายเอียงคออย่างใสซื่อ “นางไม่ได้อยู่ในพรรค” ถ้านางเป็นคนของพรรค เขาก็ต้องเคยได้ยินชื่อของนางมาบ้าง
“พรรคของเจ้าก่อตั้งขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่” อวิ๋นลั่วเฟิงถามต่อ
เด็กชายคิดสักพักก่อนตอบ “ประมาณสองปี สองปีที่แล้วมนุษย์ในเมืองสัตว์อสูรยังต้องทรมานอยู่ท่ามกลางขุมนรก แต่ชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นแล้วก่อตั้งพรรคไล่ตามวายุขึ้นมา จากนั้นก็รวบรวมมนุษย์ในเมืองสัตว์อสูร”
“พรรคไล่ตามวายุงั้นหรือ ใครเป็นผู้นำของกลุ่มนี้” อวิ๋นลั่วเฟิงลูบคางเบาๆ แล้วหรี่ตา
“ไม่มีผู้นำพรรค ผู้ก่อตั้งพรรคแต่งตั้งตัวเองเป็นรองหัวหน้า เขาบอกว่าหัวหน้ายังไม่ปรากฏตัว แล้วพรรคไล่ตามวายุก็ก่อตั้งขึ้นในนามของเพื่อนเก่าเขา” เด็กชายอธิบายอย่างใจเย็น
“ถ้าอย่างนั้น นามของรองหัวหน้าคือ…”
“ข้าไม่แน่ใจ ข้ารู้แค่ว่ารองหัวหน้ามีชื่อสกุลว่าหนานกง”
หนานกง?
อวิ๋นลั่วเฟิงสะดุ้ง แต่นางก็ไม่ได้คิดเรื่องสกุลมากนัก หลังจากที่แลกเปลี่ยนสายตากับอวิ๋นเซียว นางก็หันไปหาใบหน้าใสซื่อและน่าเอ็นดูของเด็กชายอีกครั้ง “เจ้าพาข้าไปที่พรรคได้หรือไม่”
“ได้สิ” เด็กชายยิ้มจนเห็นฟันอย่างใสซื่อ “ตอนนี้รองหัวหน้าไม่ได้อยู่ที่พรรค แต่ว่าคนอื่นๆ ที่อยู่ในพรรคล้วนเป็นคนน่าคบหาทั้งสิ้น ตามข้ามาเลย”
เมื่อเห็นท่าทางไร้ความมาดร้ายของเด็กชาย หูหลีก็เดินไปหาเด็กชายอย่างคุ้นเคยแล้วเลิกคิ้ว “เด็กน้อย เจ้าเป็นเด็กเลือดผสมหรือ”
“ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้ท่านพ่อของข้าถูกข่มเหงโดยสัตว์อสูรวิญญาณ แล้วตอนที่เขาหนีมา เขาก็พาข้ามาด้วย” เด็กชายหันมามองหูหลีด้วยรอยยิ้มสดใส “ข้าชื่นชอบมนุษย์มาก ดังนั้นข้าเลยตามท่านพ่อมาที่พรรคแห่งนี้ด้วย…”
