ตอนที่ 1676 เสี่ยวไป๋ตื่นแล้ว (2)
“ตอนนี้ ข้ากำลังจะทำลายเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์และใครก็ตามที่ต่อต้านข้าจะถูกสังหารอย่างไร้ปรานี!”
ใครก็ตามที่ต่อต้านจะถูกสังหารอย่างไร้ปรานี! น้ำเสียงโอหังและเผด็จการของหญิงสาวดังก้องไปทั่วฟ้า
“อวิ๋นลั่วเฟิง ข้าต้องยอมรับว่าเจ้าแข็งแกร่งแต่ว่าเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ของข้าก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเจ้า!”
สีหน้าของฉินเสวี่ยเย็นเยียบ ตั้งแต่ที่นางได้รับการเลื่อนขั้นในเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่มีใครกล้าทำกับนางอย่างนี้!
หวืด! พายุรุนแรงเกิดขึ้นเมื่อกลิ่นอายของพวกเขาเพิ่มขึ้น
เส้นผมของฉินเสวี่ยปลิวไปตามลมอย่างต่อเนื่องขณะที่ดวงตาของนางเย็นเยียบ
ในทางตรงกันข้ามอวิ๋นลั่วเฟิงไม่ได้ขยับแม้แต่น้อย และดวงตาร้ายกาจของนางก็จ้องไปที่กลิ่นอายที่ปล่อยออกมาของฉินเสวี่ยด้วยใบหน้าเฉยชา
“อวิ๋นลั่วเฟิง ข้าจะทำให้เจ้าชดใช้ในความโอหังของเจ้าในวันนี้!”
ตูม!
ฉินเสวี่ยเปลี่ยนร่างเป็นพายุแล้วพุ่งตัวออกไปหาอวิ๋นลั่วเฟิงด้วยความเร็วสูง กลิ่นอายสังหารในร่างของนางแผ่ออกมาเพราะต้องการจะจบชีวิตของสตรีผู้นี้ทันที
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับฉินเสวี่ยที่เต็มไปด้วยพลังรุนแรง อวิ๋นลั่วเฟิงค่อยๆ ยกมือขึ้นช้าๆ …แล้วฝ่ามือทั้งสองก็ปะทะกัน
พลังฌานแผ่ขยายออกมาจากร่างของพวกนางจนทำให้ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วพื้นที่โดยรอบและศิษย์หลายคนที่อยู่ใกล้พวกนางก็ปลิวด้วยพลังนี้ทันทีก่อนจะกระแทกพื้นด้วยท่าทางน่าอนาถ
“พรวด!” ฉินเสวี่ยกระอักเลือดออกมาแล้วถอยหลังไป นางมองอวิ๋นลั่วเฟิงด้วยสีหน้ามุ่งร้าย ในทางกลับกันอวิ๋นลั่วเฟิงก็ยิ่งสงบมากขึ้น นางสะบัดแขนที่ชาของนางแล้วใช้ดวงตาสีนิลของนางจ้องฉินเสวี่ย
“ข้าจะถามเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย เยี่ยฉีอยู่ที่ไหน”
ถ้าเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ยังมั่นใจที่จะไม่พาตัวเยี่ยฉีออกมา นางก็ไม่คิดมากที่จะสังหารคนเพื่อนำเยี่ยฉีออกมาด้วยตัวเอง
“เหอๆ” ฉินเสวี่ยหัวเราะ นางหัวเราะเสียงต่ำและดูชั่วร้าย
“อวิ๋นลั่วเฟิง เจ้าเป็นอัจฉริยะ! ถ้าเจ้ามาที่นี่ก่อนหน้านี้สักสองสามวัน ไม่แน่ข้าอาจจะถูกเจ้ากำจัดก็ได้แต่ว่าวันนี้ผู้อาวุโสของพวกเราจะออกจากการปิดด่านฝึกพลังฌานและไม่ว่าเจ้าจะแข็งแกร่งแค่ไหน เจ้าก็ไม่มีค่าอะไรเมื่อต้องเผชิญหน้ากับความแข็งแกร่งไร้เทียมทาน…”
ทันทีที่ฉินเยวี่ยพูดจบ พลังฌานที่ปกคลุมทั่วหุบเขาด้านหลังของเผ่าก็หายไปและไม่นานก็มีเสียงต่ำและสูงดังขึ้นจากท้องฟ้า
“ข้าเก็บตัวไปหลายปีและพึ่งจะออกมาได้อย่างยากลำบาก แต่ทันทีที่ข้าออกมาก็ต้องมาเห็นใครบางคนมาสร้างปัญหาในเผ่าข้างั้นหรือ ข้าขอถามได้หรือไม่ว่าเจ้ามีเรื่องบาดหมางอะไรกับเผ่าของพวกเราถึงได้ทำเรื่องโหดร้ายเช่นนี้”
ผู้อาวุโส?
ฉินเสวี่ยรู้สึกดีใจแล้วรีบหันไปมองร่างสองสามร่างบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว
บนท้องฟ้ามีคนอยู่แค่สามคนเท่านั้น แต่ว่าคนเหล่านี้เป็นผู้อาวุโสของเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์และเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดของเผ่า
“ท่านผู้อาวุโสในที่สุดท่านก็ออกมาแล้ว”
นี่ก็ผ่านมาสิบปีแล้ว…
ตั้งแต่ตอนที่ผู้นำเผ่าคนก่อนหายตัวไปก็ผ่านมาสิบปีแล้วส่วนผู้อาวุโสก็เก็บตัวปิดด่านฝึกพลังฌานและมอบหมายการดูแลเผ่าให้นาง! ตอนนี้พวกเขาออกมาแล้ว พวกเขาต้องบรรลุเป้าหมายบางอย่างแล้วแน่นอนจึงออกมา แต่ว่ามีแค่คนในเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่รู้ว่าเหล่าผู้อาวุโสปิดด่านฝึกพลังฌานไม่อย่างนั้นถ้ามีคนภายนอกรู้ ตำแหน่งของเขาก็จะถูกโค่นลงได้!
ด้วยเหตุนี้เผ่าจึงหายไปหลบซ่อนเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ไม่มีบุรุษแม้แต่ผู้อาวุโสเองก็เป็นสตรี
สตรีทั้งสามคนนี้ดูอ่อนเยาว์ อาจจะเป็นเพราะการรักษาหน้าตาทำให้ใบหน้าของพวกนางไม่มีร่องรอยเหี่ยวย่นตามกาลเวลาเลย จะมีก็แต่เส้นผมสีขาวของพวกนางเท่านั้นที่แสดงถึงอายุของพวกนาง
“ข้าน้อยเคารพผู้อาวุโสชุดแดง ผู้อาวุโสชุดน้ำเงินและผู้อาวุโสชุดเขียวเจ้าค่ะ”
เมื่อเห็นว่าเหล่าผู้อาวุโสปรากฏตัวขึ้นมาแล้ว สมาชิกในเผ่าก็คุกเข่าต่อเนื่องกันแล้วพูดขึ้นแต่ว่าฟังจากที่พวกเขาเรียกนางแล้วเหมือนว่าเหล่าผู้อาวุโสจะถูกเรียกตามสีของเสื้อผ้าที่ใส่
…………………………………..
ตอนที่ 1677 เสี่ยวไป๋ตื่นแล้ว (3)
“แม่นาง ใครก็ทำผิดพลาดได้ทั้งนั้นและคนก็ควรจะให้อภัยเมื่อทำได้ ไม่ว่าเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ของข้าจะทำผิดมากแค่ไหน ก็ไม่ใช่ข้ออ้างที่เจ้าจะมาทำลายเผ่าของข้า”
ภาพลักษณ์ของผู้อาวุโสในชุดน้ำเงินดูสง่างามมากขณะที่นางพูดอย่างเย็นชา ถ้าเป็นในอดีตแล้วนางพบอัจฉริยะอย่างอวิ๋นลั่วเฟิง นางต้องรับเข้ามาในเผ่าแน่นอนไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ตาม
แต่ว่า…นางไม่สามารถลบความจริงที่ว่าอวิ๋นลั่วเฟิงสังหารคนในเผ่าของพวกนางไปมากมายได้ แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวนางก็ไม่มีทางรับอวิ่นลั่วเฟิงเข้ามาแล้ว!
“ข้าแค่มาที่นี่เพื่อหาใครบางคนเท่านั้น” อวิ๋นลั่วเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเฉยชา
“ตามหาคนงั้นหรือ” ผู้อาวุโสในชุดน้ำเงินหัวเราะอย่างเย็นชา “เผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ของพวกเราไม่มีคนที่เจ้าตามหาหรอกนะ”
ถ้านางไม่ได้ออกมาจากการปิดด่านฝึกพลังฌาน นางก็จินตนาการถึงเหตุการณ์สังหารหมู่ที่เผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ต้องเจอได้เลย เพราะแบบนี้นางถึงไม่มีทางให้อภัยคนเหล่านี้ได้
อวิ๋นลั่วเฟิงเลิกคิ้วแล้วใช้สายตาร้ายกาจมองไปที่ฉินเสวี่ย
“ข้าเกรงว่าเรื่องนี้ เจ้าต้องถามนางแล้ว นางจับตัวน้องสาวของสามีข้ามาและข้าก็มาเพื่อช่วยนาง”
ฉินเสวี่ยจ้องหน้าอวิ๋นลั่วเฟิงแล้วส่งเสียงขึ้นจมูก “เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอย่างนี้เจ้าค่ะ ข้าหาที่อยู่ของผู้สืบทอดได้แล้ว…”
เมื่อสิบกว่าปีก่อน หัวหน้าเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์จู่ๆ ก็หายตัวไปและตอนที่นางกลับมานางก็ตั้งครรภ์
สตรีจากเผ่าไม่ได้รับอนุญาตให้แต่งงานและเมื่อได้ยินข่าวนี้ผู้อาวุโสทั้งหมดก็เดือดดาลแต่ว่านางเป็นถึงหัวหน้าเผ่าและถึงแม้ว่ากฎที่สืบทอดมาของเผ่าจะไม่ได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนแปลงแต่พวกนางก็ทำอะไรหัวหน้าเผ่าไม่ได้
ไม่มีใครคาดคิดว่านักพยากรณ์ของเผ่าจะทำนายว่าเด็กที่อยู่ในครรภ์ของหัวหน้าเผ่าจะแข็งแกร่งมากดังนั้นเผ่าก็เลยยอมรับการมีตัวตนของนางไปโดยปริยาย
แต่พวกเขาก็ไม่นึกว่าหลังจากที่นักพยากรณ์ทำนายดวงชะตาแล้วหัวหน้าเผ่าก็จะหายตัวไปพร้อมนักพยากรณ์ แต่ว่าก่อนที่นักพยากรณ์จะจากไปนางได้บอกให้เหล่าผู้อาวุโสเพิ่มพลังของตัวเองแล้วเมื่อพวกเขาแข็งแกร่งพอ พวกเขาก็จะหาที่อยู่ของหัวหน้าเผ่าได้
ด้วยเหตุนี้เล่าผู้อาวุโสจึงปิดด่านฝึกพลังและทิ้งคำสั่งไว้ให้พี่น้องฉินเสวี่ยที่พึ่งถูกเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นผู้ดูแลกฎของเผ่าว่าให้ตามหาบุตรสาวของหัวหน้าเผ่าและรับใช้เหมือนนางเป็นผู้สืบทอดของเผ่า
ถึงแม้ว่าหัวหน้าเผ่าจะจากไปยังที่ที่พวกนางตามหาไม่เจอแต่บุตรสาวของนางก็ยังคงอยู่บนโลกใบนี้
และเมื่อรวมกับสิ่งของที่นักพยากรณ์ทิ้งเอาไว้ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะตามหาผู้สืบทอดของพวกนางแต่ว่าพวกนางไม่เคยคิดเลยว่าผู้สืบทอดของพวกนางจะไม่ได้อยู่ในแคว้นเจ็ดเมืองแล้วในที่สุดพวกนางก็ได้ข่าวที่อยู่ของนางหลังจากที่ตามหามาเป็นสิบปี…
ลมหายใจของเหล่าผู้อาวุโสถี่ขึ้นขณะที่รีบถามว่า “เจ้าพูดจริงหรือ แล้วตอนนี้ผู้สืบทอดอยู่ที่ไหน”
ฉินเสวี่ยกัดฟัน “ผู้สืบทอดถูกสตรีผู้นี้ลักพาตัวไปและระหว่างที่ตามหาผู้สืบทอด น้องสาวของข้า ฉินเย่ว์ก็ถูกนางสังหารแต่โชคดีที่นายน้อยของสำนักเซวียนชิงซูจวิ้นได้ให้ส่งข้อความมาหาเราและทำให้ข้ารู้เรื่องนี้เจ้าค่ะ!”
สีหน้าของผู้อาวุโสทั้งหมดเปลี่ยนไปทันที “ที่เจ้าพูดมาจริงหรือ”
ถ้าสตรีผู้นี้ทำร้ายผู้สืบทอดของพวกนางจริงๆ เผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่มีทางปล่อยนางไปแน่!
“เป็นเรื่องจริงแน่นอนเจ้าค่ะ!” ฉินเสวี่ยเงยหน้า “ตามจริงซูจวิ้นก็เกือบจะถูกนางกำจัดเหมือนกันแต่ฉินเย่ว์ส่งเขาให้หนีมาก่อนที่นางจะตายและเป้าหมายของนางก็คือให้ข้ารู้เรื่องนี้ ถ้าท่านผู้อาวุโสสงสัย ข้าสามารถเรียกตัวซูจวิ้นและให้เขาพูดความจริงกับพวกท่านได้เจ้าค่ะ…”
เมื่อเจอกับการฟ้องของฉินเสวี่ย อวิ๋นลั่วเฟิงก็ไม่ได้ขยับแม้แต่นิดเดียวหรือคิดจะอธิบายอะไรเพราะว่า…เมื่อครู่ปี้เซียวพึ่งแจ้งนางว่าเสี่ยวไป๋ตื่นแล้ว!
