ตอนที่ 1762 ศัตรูที่น่าเกรงขามที่สุด (2)
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีความคิดพวกนี้แต่หนูหาทองก็ไม่ทำให้อวิ๋นลั่วเฟิงเสียหาย พวกเขาหันไปหาฉินลั่วพร้อมกันและยิงฟันด้วยดวงตาที่เป็นประกายดุร้าย
“อวิ๋นลั่วเฟิว เจ้ามันผู้หญิงโหดร้าย! คนอย่าเจ้าจะต้องตกนรกแน่นอน!” ฉินลั่วกรีดร้องแล้วร่างขอนางก็สั่นไม่หยุด
“ขอบคุณสำหรับคำชม” อวิ๋นลั่วเฟิงยิ้ม “จู่ๆ ข้าก็อยากรู้ว่านรกที่ทุกคนพูดถึงเป็นอย่างไร ถ้าข้ามีโอกาสได้ลงนรกจริงๆ ก็คงเป็นโชคดีของข้าแล้ว”
ดวงตาของฉินลั่วเบิกกว้างด้วยความตกใจ ไม่ใช่ว่าทุกคนกลัวนรกหรอกหรือ เหตุใดนรกจึงกลายเป็นเรื่องดีสำหรับนางกันเล่า
“แต่ว่า…” อวิ๋นลั่วเฟิงเพิ่มรอยยิ้มชั่วร้าย “ต่อให้ข้าได้ลงนรกจริงๆ เจ้าก็ไม่มีโอกาสได้เห็นหรอก เพราะว่าหนูหาทองของข้ากำลังหิวโซดังนั้นเจ้าจะกลายเป็นอาหารของพวกเขา เจ้ารู้หรือไม่ว่าการถูกหนูหาทองกินเป็นอย่างไร ฟันของพวกเขาคมมากและสามารถกัดแล้วกระชากผิวหนังของเจ้าออกได้ น่าเสียดายที่พวกเขามีปากขนาดเล็กและกินได้น้อย ดังนั้นข้าเกรงว่าเจ้าคงไม่ได้ตายเร็วเท่าไหร่”
ด้วยคำพูดทุกคำของอวิ๋นลั่วเฟิง ฉินลั่วก็ตัวสั่นอย่างรุนแรงและความหวาดกลัวในดวงตาของนางก็มากขึ้น
“ไม่นะ! เจ้าจะทำอย่างนี้กับข้าไม่ได้! ข้าจะพูดแล้ว! ข้าจะบอกเจ้าทุกอย่างเลย!” ฉินลั่วหวาดกลัวจนไม่เหลือสติแล้ว นางรู้ว่าสตรีผู้นี้จะทำย่างที่พูดแน่!
“อันที่จริงยังมีอีกมิติหนึ่งภายในแคว้นเจ็ดเมือง” ฉินลั่วกัดริมฝีปาก “พวกเราเรียกกันว่ามิติแผ่นดินเทพวิญญาณ!”
แผ่นดินเทพวิญญาณ
อวิ๋นลั่วเฟิงขมวดคิ้วและดวงตาก็ฉายแววครุ่นคิด
“ข้าสงสัยว่าเหตุใดเทพทั้งหลายถึงไม่เคยปรากฏตัวขึ้นในแผ่นดินนี้มาหลายปี”
เสี่ยวโม่มาปรากฏตัวที่ข้างนางได้เหมาะเจาะ ดวงตาโตกระจ่างใสของเขาก็เป็นประกายเข้าใจ “หมื่นปีก่อนแผ่นดินในโลกนี้เชื่อมต่อกัน ไม่ว่าจะเป็นแผ่นดินหลงเซียว แดนลับแลหรือแคว้นเจ็ดเมือง พื้นที่ทั้งหมดก็คือแผ่นดินเทพวิญญาณ!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเสี่ยวโม่ รอยยิ้มเยาะเย้ยก็ปรากฏบนใบหน้าของฉินลั่ว “แผ่นดินเทพวิญญาณงั้นหรือ มีแค่พื้นที่ที่พวกเราอยู่เท่านั้นที่เหมาะสมที่จะเรียกว่าแผ่นดินเทพวิญญาณ! เจ้ารู้หรือไม่ว่าพวกเราเรียกพื้นที่ของเจ้าว่าอะไร”
“พวกเราเรียกว่าพื้นที่ที่ถูกทอดทิ้ง!”
พื้นที่ล้าหลังอย่างที่นี่จะมีความเกี่ยวข้องกับแผ่นดินเทพวิญญาณได้อย่างไร
“ช่างไม่รู้อะไรเสียเลย” เสี่ยวโม่เสียงขึ้นจมูก “ถ้าข้าเดาไม่ผิด ใครบางคนแบ่งแผ่นดินเทพวิญญาณออกเป็นหลายส่วนแล้วเปิดมิติเล็กๆ เพิ่มทำให้ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับแผ่นดินเทพวิญญาณ!”
เสี่ยวโม่หยุดไปชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ “ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไมแคว้นเจ็ดเมืองและแผ่นดินอื่นๆ ถึงมีพลังฌานบางเบาและไม่สามารถปลูกสมุนไพรวิญญาณได้แม้แต่ต้นเดียว ข้าคิดว่าเพราะคนผู้นั้นที่เปิดมิติแยกได้ทำการดูดพลังฌานทั้งหมดจากแผ่นดินเทพวิญญาณไปที่มิติเทพวิญญาณ ทำให้คนจากแผ่นดินอื่นๆ ไม่สามารถเป็นเทพได้”
การปลูกสมุนไพรพลังฌานจำเป็นต้องใช้พลังฌานจำนวนมาก หรือก็คือหากมีพลังฌานย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีสมุนไพรพลังฌานแม้แต่ต้นเดียวในหลายปีมานี้ สมุนไพรทั้งหมดบนแคว้นนี้ล้วนธรรมดาและไม่สามารถเทียบได้กลับสมุนไพรพลังฌานในมิติของอวิ๋นลั่วเฟิง
ฉินลั่วกำลังโต้กลับเมื่อนางได้ยินเสี่ยวโม่บอกว่านางไม่รู้อะไรเลย แต่ใครจะไปรู้ว่าคนไร้มารยาทนี้จะพูดถึงสมุนไพรพลังฌาน ดวงตาของนางก็เบิกกว้างด้วยความตะลึง
“เจ้า…เจ้ารู้เกี่ยวกับสมุนไพรพลังฌานงั้นหรือ”
ยังมีคนในพื้นที่ล้าหลังแบบนี้รู้เรื่องสมุนไพรพลังฌานด้วยอย่างนั้นหรือ
“สมุนไพรพลังฌาน? เจ้าหมายถึงสิ่งนี้งั้นหรือ” อวิ๋นลั่วเฟิงยื่นแขนออกมาและดอกไม้สีม่วงก็ปรากฏขึ้นในฝ่ามือนาง
“ดอกไม้พลังฌานสีม่วงงั้นหรือ” หัวใจของฉินลั่วกระตุก “สมุนไพรพลังฌาน นี่เป็นสมุนไพรพลังฌานจริงๆ เจ้ามีสมุนไพรพลังฌานในครอบครองจริงๆ! เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้แน่นอน!”
…………………………
ตอนที่ 1763 ศัตรูที่น่าเกรงขามที่สุด (3)
ใบหน้าของฉินลั่วซีดไร้สีเลือดและเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
แผ่นดินเทพวิญญาณอาจจะมีสมุนไพรพลังฌาน แต่สมุนไพรพลังฌานนั้นมีค่ามากมายมหาศาลและต้องใช้เวลาหลายร้อยปีในการปลูก ยิ่งไปกว่านั้นคุณภาพของสมุนไพรพลังฌานสีม่วงนี้ก็ดีกว่าสมุนไพรที่นางเคยเห็นที่งานประมูลเสียอีก…
“มิตินั่นอยู่ที่ไหน” อวิ๋นลั่วเฟิงถามอย่างเย็นชาขณะที่เดินเข้าไปใกล้ฉินลั่วมากขึ้นเรื่อยๆ
ตอนแรกนางคิดว่าแคว้นเจ็ดเมืองเป็นแผ่นดินที่แข็งแกร่งที่สุดแล้ว ใครจะรู้ว่ายังมีมิติลึกลับที่อยู่ภายในแคว้นเจ็ดเมืองอีก
เทียบกับการอยากรู้ว่าอยู่ที่ไหน นางอยากรู้ว่าใครเป็นคนสร้างมากกว่า คนที่สามารถเปิดมิติของตัวเองได้เพื่อตัวเองได้…ความแข็งแกร่งของเขาจะต้องไม่สามารถอธิบายได้ด้วยคำว่า ‘ทรงพลัง’ แน่
“ข้า…ข้าไม่รู้…” ฉินลั่วกัดริมฝีปากแน่น “ข้ารู้แค่ว่าถ้าเจ้าปล่อยข่าวว่าจักรพรรดิปีศาจผ่านด่านเลื่อนเป็นผู้ฝึกฌานขั้นกึ่งเทพ จะมีคนมาตามหาเจ้า”
“นอกเหนือจากนี้ พวกเราไม่สามารถไปที่แผ่นดินเทพวิญญาณเองได้งั้นหรือ”
“เจ้าทำไม่ได้ พลังฌานภายในแผ่นเทพวิญญาณมีค่ามากดังนั้นยอดฝีมือทั้งหลายจะไม่ยอมเสียพลังฌานให้คนภายนอก ยกเว้นว่าเจ้าจะผ่านด่านเลื่อนระดับเป็นผู้ฝึกฌานขั้นกึ่งเทพและพวกเขาคิดว่าเจ้ามีประโยชน์ พวกเขาก็จะพาตัวเจ้าไป
“ผู้ฝึกฌานขั้นกึ่งเทพอ่อนแอที่สุดในแผ่นดินเทพวิญญาณงั้นหรือ” อวิ๋นลั่วเฟิงถามต่อ
“ไม่ใช่” ฉินลั่วส่ายหน้า “แผ่นดินเทพวิญญาณก็เหมือนที่นี่ พวกเขาทุกคนก็จำเป็นต้องเริ่มจากขั้นที่อ่อนแอที่สุด แต่ว่าข้าบอกได้ว่าผู้ฝึกฌานขั้นกึ่งเทพที่หาได้ยากที่นี่ก็หาได้ง่ายไม่ต่างจากขนวัวในแผ่นดินเทพวิญญาณ”
หัวใจของอวิ๋นลั่วเฟิงก็ค่อยๆ จมดิ่งขึ้นเรื่อยๆ นางอยากเรียนรู้เกี่ยวกับแผ่นดินเทพวิญญาณจริงๆ แต่ถ้าพวกเขาอนุญาตให้คนพวกนั้นก้าวเข้ามาที่หน้าประตู ในขณะที่พวกเขาพึ่งอยู่ขั้นเริ่มต้น ถ้าอย่างนั้นพวกเขาก็เสียเปรียบ นางไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
“ถ้าพวกเราไม่ยอมให้ใครรู้ว่าอวิ๋นเซียวเป็นผู้ฝึกฌานขั้นกึ่งเทพ ก็หมายความว่าจะไม่มีใครตามหาพวกเราเจอใช่หรือไม่”
ฉินลั่วมองอวิ๋นลั่วเฟิง “ขั้นกึ่งเทพขาดอีกแค่ก้าวเดียวก็จะถึงขั้นเทพเซียนแล้ว เมื่อเจ้าถึงขั้นนั้น เจ้าจะดึงดูดสายตาประหลาดเหล่านั้น และคนพวกนั้นก็จะสัมผัสได้”
ฉินลั่วยิ้มเยาะ “แต่ว่าพลังฌานที่นี่เบาบางมากดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนผ่านด่านเลื่อนเป็นขั้นเทพเซียน! ดังนั้นเจ้าก็สามารถอยู่อย่างสงบสุขที่นี่ไปตลอดชีวิต แต่จะทำได้ก็ต่อเมื่อเจ้าต้องปล่อยข้าไปก่อน!”
“ปล่อยเจ้างั้นหรือ” อวิ๋นลั่วเฟิงมองฉินลั่วแล้วเลิกคิ้วก่อนจะยิ้มกว้าง
ดวงตาฉินลั่วมืดครึ้มเมื่อเห็นท่าทางของนาง “ข้าเป็นสมาชิกตระกูลฉินจากแคว้นเทพวิญญาณ ถ้าข้าตาย ตระกูลฉินจะรู้แน่ และเมื่อเวลานั้นมาถึงเจ้าก็ย่อมมีปัญหาแน่นอน
“เจ้าคิดว่าคนจากแผ่นดินเทพวิญญาณจะมาจริงๆ หรือ” อวิ๋นลั่วเฟิงหัวเราะเบาๆ “ถ้าข้าเดาไม่ผิด ผู้ที่อาศัยในแผ่นดินเทพวิญญาณนั้นไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมาโลกภายนอก”
หัวใจของฉินลั่วสั่นสะท้าน นางรีบเงยหน้ามองอวิ๋นลั่วเฟิงด้วยความฉงน
สตรีผู้นี้…รู้ทุกอย่างเลยหรือ
ถูกแล้ว! คนที่อาศัยอยู่ที่แผ่นดินเทพวิญญาณไม่ได้รับอนุญาตให้มาที่แผ่นดินนี้ได้ตามใจ
เหตุผลที่นางถูกขังไว้ที่นี่ก็เพราะเมื่อสิบห้าปีที่แล้วมีข่าวว่ามีสตรีผู้หนึ่งจะกลายเป็นผู้ฝึกฌานขั้นกึ่งเทพและแผ่นดินเทพวิญญาณก็ส่งคนมาพานางไป ครั้งนั้นตระกูลฉินเองก็เข้าร่วมเหมือนกัน
ใช่แล้ว! คนของแผ่นดินเทพวิญญาณไม่เคยปฏิบัติตัวดีกับคนภายนอก ไม่มีทางที่พวกเขาจะใจดีและเชิญเจ้าไปที่แผ่นดินเทพวิญญาณดีๆ แน่นอน! กลับกัน พวกเขาจะส่งคนมาพาตัวเขาไปโดยไม่ให้เขามีโอกาสต่อต้าน!
นางยังจำสำนักนั้นที่สร้างผู้ฝึกฌานขั้นกึ่งเทพขึ้นมาได้ว่าเป็นเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ สตรีผู้นั้นยังคงอยู่ถูกคุมตัวอยู่ที่ตระกูลฉินอยู่เลย…
