ตอนที่ 2020 การตายของหลั่งซินเยว่ (6)
ทุกคนตะลึงแล้วมองด้วยความตกใจ ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น…
พริบตาก่อนหน้านี้หลั่งซินเยว่ยังทำตัวหยิ่งยโสอยู่เลย แต่ตอนนี้นางคุกเข่าให้อวิ๋นลั่วเฟิงเสียแล้วหรือ
หลั่งซินเยว่ก็ตะลึงไปเหมือนกัน นางอับอายแล้วลุกขึ้น แต่เมื่อนางเดินไปได้อีกสองสามก้าว ขาของนางก็ชาจนทรุดลงไปอีกครั้ง
“คนที่เจ้าควรจะรู้สึกผิดด้วยคือท่านแม่ของข้า เจ้าไม่ต้องคุกเข่าให้ข้าหรอก ถ้าเจ้าอยากขอโทษ เจ้าก็ควรจะไปขอโทษนางมากว่า” อวิ๋นลั่วเฟิงพูดพร้อมยิ้มบาง
หลั่งซินเยว่เดือดดาลจนแทบระเบิด นางไม่ได้คุกเข่าขอโทษแต่…
“เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!”
นางกัดฟันแล้วยืนขึ้นอย่างโกรธแค้นอีกครั้งแต่ก็เหมือนกับสองครั้งแรก ก่อนที่นางจะได้สัมผัสถูกตัวอวิ๋นลั่วเฟิง นางก็ทรุดลงไปอีกครั้ง ศีรษะของนางกระแทกกับพื้นอีกหน นางถลึงตาด้วยความเจ็บปวด
“ไอ้ชั่วคนไหนเป็นคนทำ ใครกันที่ลอบโจมตีข้า” หลั่งซินเยว่คำราม
แต่ว่าไม่นานนางก็ตัวแข็งค้าง
นางเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิแล้ว คนที่สามารถลอบโจมตีนางได้…ก็ต้องแข็งแกร่งกว่านาง!
อวิ๋นลั่วเฟิงหันไปมองอวิ๋นเซียว อวิ๋นเซียวเห็นรอยยิ้มบนใบหน้านาง เขาก็อดไม่ได้ที่จะหลบตานาง
“ข้าไม่ได้ทำให้มือตัวเองสกปรกนะ…”
เขาคิดว่าอวิ๋นลั่วเฟิงไม่อยากให้เขายุ่งเรื่องนี้เพราะนางกลัวว่ามือเขาอาจจะแปดเปื้อน อวิ๋นเซียวยิ่งรู้สึกกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขาเห็นอวิ๋นลั่วเฟิงยังคงยิ้มและไม่ได้พูดอะไรออกมา “แล้วข้าก็ไม่ได้แตะต้องนางด้วย”
“ถ้าอย่างนั้นเหตุใดนางถึงลงไปคุกเข่า”
อวิ๋นลั่วเฟิงถามพร้อมเลิกคิ้ว
ทันใดนั้นสายตาทุกคู่ก็หันไปมองอวิ๋นเซียวแล้วจ้องเขาด้วยความตะลึง เขาเป็นคนที่ลอบโจมตีหลั่งซินเยว่งั้นหรือ
เมื่อได้ยินคำพูดของอวิ๋นลั่วเฟิง อวิ๋นเซียวก็ตอบอย่างซื่อสัตย์ว่า “ข้าแค่ขยับเท้านิดหน่อย”
ใช่แล้ว เขาใช้เท้า! เขาก็แค่ใช้เท้าเตะก่อนหินให้ไปโดนจุดลมปราณของหลั่งซินเยว่ ตั้งแต่เริ่มจนจบเขาไม่ได้ขยับมือเลยสักนิดเดียว
“เป็นเจ้างั้นหรือ”
หลั่งซินเยว่แทบคลั่งเพราะความโกรธเมื่อนางรู้ว่าคนลอบโจมตีนางคืออวิ๋นเซียว นางยังไม่ลืมว่าเขาเป็นคนสังหารท่านประมุข…
ดังนั้นนางจึงพุ่งเข้าไปหาอวิ๋นลั่วเฟิงอย่างบ้าคลั่ง และกระบี่ในมือนางก็ส่องประกายเย็นเยียบ
อวิ๋นเซียวขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วเขาก็ปลดปล่อยกลิ่นอายทรงพลังออกจากร่างจนทำให้โลกทั้งใบมืดมัว
“ไสหัวไป!”
ตูม!
พูดจบคลื่นแสงทรงพลังก็เหมือนจะมารวมตัวกันที่ด้านหน้าเขาแล้วโจมตีเข้าที่หน้าอกของหลั่งซินเยว่อย่างแรงจนทำให้นางลอยกระเด็นออกไป ชายหนุ่มยังคงยืนอย่างมั่นคงอยู่ภายใต้ท้องฟ้าโดยมือทั้งข้างไพล่อยู่ด้านหลัง และดวงตาสีนิลของเขาก็เต็มไปด้วยจิตสังหาร
ถ้าอวิ๋นลั่วเฟิงไม่ได้บอกว่านางอยากแก้แค้นให้แม่ภรรยาของเขาด้วยตัวเองล่ะก็ เขาก็คงสังหารนางไปแล้ว!
หลั่งซินเยว่ร่วงกระแทกพื้นและกระอักเลือดออกมา ดวงตาของนางเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ
“เจ้าเองก็เป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิเหมือนกันงั้นหรือ ไม่! เป็นไปไม่ได้ ข้าจำได้ว่าเมื่อครึ่งเดือนที่แล้วเจ้ายังเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนอาวุโสอยู่เลย!”
เหตุใดครึ่งเดือนต่อมาเขาถึงกลายเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิได้
ไป๋หลิงเองก็มองอวิ๋นเซียวด้วยความสงสัย “เจ้าผ่านด่านเลื่อนระดับภายในครึ่งเดือนได้อย่างไร”
คำถามนี้ทำให้อวิ๋นเซียวหน้าแดงอย่างน่ามหัศจรรย์
เขาจะบอกแม่ภรรยาเขาได้อย่างไรว่าเขากลายเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิได้เพราะตลอดครึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาฝึกผสานพลังฌานกับอวิ๋นลั่วเฟิง
ตอนที่ 2021 การตายของหลั่งซินเยว่ (7)
ใช่แล้ว!
ครึ่งเดือนที่ผ่านมาอวิ๋นเซียวที่กำลังจะผ่านด่านเลื่อนระดับอยู่แล้วก็กลายเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิ! เขาไม่เหมือนกับหลั่งซินเยว่ที่เป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิปลอมๆ เขาเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิที่แท้จริง
หลั่งซินเยว่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย!
เมื่อเห็นอวิ๋นเซียวเขินอาย อวิ๋นลั่วเฟิงก็ก้าวออกมาข้างหน้าแล้วอธิบายแทนเขา “ท่านแม่ อวิ๋นเซียวโชคดีก็เลยผ่านด่านเจ้าค่ะ”
ไป๋หลิงยังคงสงสัย ถ้าเป็นเพราะโชคดีจริง เหตุใดอวิ๋นเซียวถึง…หน้าแดง
“แค่ก!”
หลั่งซินเยว่นอนคว่ำหน้าอยู่บนพื้น ตอนที่นางไอก็มีพลังบางส่วนออกมาจากปากนางด้วย
อวิ๋นลั่วเฟิงรู้สึกถึงพลังก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “อวิ๋นเซียว ตีนางจนกว่านางจะคายพลังทั้งหมดที่นางกลืนไปออกมา!”
หลั่งซินเยว่ที่ยังคิดจะหนี เมื่อนางได้ยินแบบนี้ก็หน้าซีดเผือดทันทีด้วยความกลัว นางเงยหน้าด้วยความแปลกใจก็เห็นชายหนุ่มในชุดสีดำเย็นชามาปรากฏตรงหน้านาง เขาออกแรงโจมตีหน้าอกของนางจนเกิดเสียงดัง
“พรวด!”
หลั่งซินเยว่อาเจียนออกมาเป็นเลือดและพลังที่นางดูดซับไปก็ไหลออกมาจากปากของนางอย่างต่อเนื่อง
เมื่อพลังไหลออกไป หลั่งซินเยว่ก็รู้สึกได้ว่าพลังฌานในร่างของนางลดลง นางสติแตกและดูเหมือนกำลังตื่นตระหนก…
แต่ว่าอวิ๋นเซียวไม่เคยปรานีต่อศัตรูแค่เพราะอีกฝ่ายเป็นสตรี การโจมตีของเขารุนแรงขึ้นเรื่อยๆ หลั่งซินเยว่ไม่สามารถทนได้แม้แต่นิดเดียวแล้วก้อนพลังทรงกลมก็ไหลออกมาจากปากนางอย่างต่อเนื่อง…
“โฮก!”
จู่ๆ เสียงคำรามของมังกรก็ดังขึ้นไปทั่วท้องฟ้า
เสี่ยวฉงก็ปรากฏตรงหน้าอวิ๋นลั่งเฟิงทันที เขารีบบินไปหาหลั่งซินเยว่แล้วอ้าปากกลืนพลังที่ไหลออกมาจากปากนาง
ทันทีที่เขากลืนพลังนั่นเข้าไป เขาก็เปลี่ยนร่างจากแมลงตัวเล็กๆ ไปเป็นมังกรขนาดมโหฬาร
ท้องฟ้าครึ้มเต็มไปด้วยเมฆ และอัสนีสวรรค์ก็ผ่าลงมาที่เสี่ยวฉง
เสี่ยวฉงตัวสั่นด้วยความเจ็บปวด…
ผู้อาวุโสสำนักอิสระทั้งหมดประหลาดใจ
หลั่งซินเยว่ไม่ได้ผ่านด่านด้วยพลังของตัวเองดังนั้นจึงมีผลเสียกับนาง นั่นจึงเป็นเหตุผลที่อัสนีสวรรค์ที่ผ่าลงมาโดนหลั่งซินเยว่ถึงได้เบามาก เพราะว่าสวรรค์รู้ว่าหลั่งซินเยว่ไม่มีอะไรที่ทำร้ายพวกเขาได้!
แต่ตอนนี้…
อัสนีสวรรค์รุนแรงมากราวกับว่าพยายามจะผ่าลงมาให้มังกรตาย!
“อวิ๋นอี้!”
อวิ๋นลั่วเฟิงพูดเบาๆ
จู่ๆ ร่างแข็งแกร่งของอวิ๋นอี้ก็ปรากฏตรงหน้าเสี่ยวฉง เขาอ้าแขนรับสายฟ้าที่ผ่าลงมา
ตูม!
ตูม! ตูม! ตูม!
ในขณะที่ฟ้ามาลงมาอย่างรุนแรง ร่างของอวิ๋นอี้ก็แข็งแกร่งขึ้นและภาพร่างของเขาก็ชัดเจนขึ้น จู่ๆ ใบหน้าธรรมดาของเขาก็เปล่งประกายดูน่าดึงดูดและทรงพลัง
หลังจากผ่านไปสักพักสายฟ้าก็หายไป แล้วอวิ๋นอี้ก็บินลงมาจากฟ้าแล้วเดินช้าๆ ไปหาอวิ๋นลั่วเฟิง
จากนั้นอวิ๋นลั่วเฟิงก็ได้ยินเขาพูดคำแรกในชีวิต “นายหญิง…”
การออกเสียงของเขาไม่ค่อยปกติ และเสียงของเขาก็แข็งทื่อเล็กน้อยเหมือนกับเด็กน้อยหัดพูดฟังดูน่ารักและไร้เดียงสา
ดวงตาของอวิ๋นลั่วเฟิงฉายแววแปลกใจ “อวิ๋นอี้ เจ้าพูดได้แล้วหรือ”
อวิ๋นอี้เป็นหุ่นเชิดที่รู้จักแค่การทำตามคำสั่ง เขาไม่สามารถคิดหรือพูดได้ แต่ตอนนี้อวิ๋นอี้สามารถพูดได้แล้วถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีวิญญาณงั้นหรือ
