ตอนที่ 2028 วิกฤติ (4)
ไป๋หลิงเหม่ออยู่นานก่อนจะได้สติ ส่วนอวิ๋นเซียวที่ยืนอยู่ด้านข้างก็พุ่งเข้ามาหาอวิ๋นลั่วเฟิงแล้วดึงนางเขาไปกอดอย่างแรง
“เฟิงเอ๋อร์ ท่านตั้งครรภ์แล้วหรือ” เขาแสดงสีหน้าตื่นเต้นต่างจากใบหน้าเย็นชาไร้ความรู้สึกยามปกติของเขา
แท้จริงแล้วไม่มีบุรุษคนใดที่รักษาความสงบนิ่งไว้ได้เมื่อพวกเขาได้รับข่าวแบบนี้หรอก
ภายใต้สายตาตื่นเต้นจากทั้งคู่ อวิ๋นลั่วเฟิงก็พยักหน้า “เมื่อวานนี้ข้ารู้สึกว่าไม่ค่อยสบายจึงตรวจชีพจรดู ข้าก็เลยรู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ ดูเหมือนว่าชังจี่จะพึ่งพาได้…”
อวิ๋นเซียวกอดอวิ๋นลั่วเฟิงด้วยความตื่นเต้นดีใจ “ข้ากำลังจะได้เป็นบิดาแล้ว! เฟิงเอ๋อร์ ข้ากำลังจะได้เป็นบิดาแล้ว!”
อวิ๋นลั่วเฟิงยิ้ม นางรู้จักอวิ๋นเซียวมาหลายปีและนี่เป็นบุตรคนแรกของพวกเขา ความจริงแล้วนางเองก็ตื่นเต้นไม่ต่างจากอวิ๋นเซียว
ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างเข้ามาในความคิดของอวิ๋นเซียว เขาจึงลูบท้องน้อยของนางเบาๆ แล้วจู่ๆ พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียดว่า “เจ้าต้องอยู่ในท้องของมารดาเจ้าอย่างเชื่อฟัง ถ้าเจ้ากล้าสร้างปัญหาหรือทำให้นางเจ็บปวดแม้แต่นิดเดียว เจ้าเกิดมาเมื่อไหร่ ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปแน่”
เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของอวิ๋นเซียว ไป๋หลิงก็หัวเราะเบาๆ ทันที “เขาไม่เข้าใจหรอกว่าเจ้ากำลังพูดอะไร”
“ไม่ เขาเข้าใจ” อวิ๋นเซียวตอบอย่างจริงจังมาก
คำตอบนี้ทำให้ไป๋หลิงตะลึง “ได้อย่างไร”
“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ลางสังหรณ์ล่ะมั้ง” เขารู้สึกว่าเด็กคนนี้เข้าใจทุกอย่างที่เขาพูด
“ปกป้องมารดาของเจ้าแล้วอย่าให้นางได้รับบาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว!” อวิ๋นเซียวก้มหน้าแล้วพูดเตือน “นี่เป็นหน้าที่ที่ข้ามอบหมายให้เจ้า”
สายตาของอวิ๋นลั่วเฟิงอยู่ที่อวิ๋นเซียวตลอดเวลา ขณะที่นางรู้สึกอบอุ่นอย่างมากในส่วนลึกของจิตใจ แม้แต่ใบหน้าจริงจังของเขาก็ทำให้นางรู้สึกว่าเขาหล่อเหลามาก…
“นี่ก็ค่อนข้างสายแล้ว พวกเราควรไปกันได้แล้ว” อวิ๋นลั่วเฟิงมองฉีหลิงด้วยสายตาไม่เต็มใจแล้วพูดว่า “ตอนที่ฉีซูกลับมา อย่าลืมบอกเขาด้วยว่าข้าจะพาท่านแม่กลับไปเยี่ยมครอบครัว ถ้าในอนาคตเขาต้องการอะไร เขาสามารถไปหาข้าที่แคว้นเจ็ดเมืองได้ ข้าจะทิ้งที่ตั้งสถานที่ที่ใช้ออกจากแคว้นเฟิงอวิ๋นไว้กับเจ้า แล้วอย่าลืมมอบให้ฉีซูล่ะ”
อวิ๋นลั่วเฟิงอธิบายหน้าที่อีกสองสามคำแล้วก็จากไปพร้อมไป๋หลิงหลังจากที่ฉีหลิงจำเรื่องที่นางสอนได้หมดแล้ว…
ตอนนี้อวิ๋นลั่วเฟิงไม่รู้เลยสักนิดว่าสิ่งที่รอนางอยู่ที่แคว้นเจ็ดเมืองจะเป็นพายุรุนแรง หลังจากที่นางกลับไปแล้วรู้เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น เพลิงแห่งความโกรธแค้นของนางก็มากพอจะทำให้ทั่วทั้งแผ่นดินลุกเป็นไฟ
…
แคว้นเจ็ดเมือง จวนเจ้าเมืองบูรพา
ภายในห้องประชุม ทุกคนกำลังถกเถียงกันตลอดเวลา และเสียงของผู้อาวุโสที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณจนน้ำลายกระเด็นไปทั่ว
เมื่อได้ยินคำปฏิเสธที่เดือดดาลของพวกเขา สตรีที่นั่งอยู่ท่ามกลางฝูงชนก็ไม่สามารถทนต่อไปได้แล้วใช้หมัดทุบโต๊ะอย่างแรง “การที่ให้ตระกูลอวิ๋นอยู่ที่นี่เป็นการตัดสินใจของข้า แล้วเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็จะอยู่ในความดูแลของข้าเพียงคนเดียว พวกเจ้าไม่ต้องกังวล”
“คุณหนูใหญ่ขอรับ ท่านจะมีความสัมพันธ์อันดีกับอวิ๋นลั่วเฟิงก็ไม่เป็นไร และในช่วงเวลาปกติพวกเราก็ไม่คัดค้าน! แต่ก่อนหน้านี้อวิ๋นลั่วเฟิงสังหารคนของตระกูลฉินจากแผ่นดินเทพวิญญาณ ตอนนี้พวกเขาก็มาแก้แค้นแล้วพวกเราจะยังให้ที่พักพิงครอบครัวนางต่อไปได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลฉินก็บอกว่าตราบใดที่เรามอบตัวพวกเขาให้ พวกเขาก็จะไม่สร้างปัญหาให้คนอื่น…”
หงหลวนกำหมัดแน่น
ไม่นานหลังจากที่อวิ๋นลั่วเฟิงจากไป จู่ๆ ตระกูลฉินจากแผ่นดินเทพวิญญาณก็ปรากฏตัวขึ้น
ตอนที่ 2029 วิกฤติ (5)
ภายใต้การโจมตีของตระกูลฉิน ทั้งเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์และตระกูลจวินก็ต้องทุกข์ทรมานกับการบาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก แม้แต่ผู้เฒ่าจวินเองก็อยู่ก้ำกึ่งระหว่างประตูแห่งความตาย! ดังนั้นนางจึงตัดสินใจด้วยตัวเองคนเดียวแล้วย้ายตระกูลอวิ๋นมาที่จวนเจ้าเมืองบูรพา
ตอนนี้มีแต่พวกเขาเท่านั้นที่ปกป้องตระกูลอวิ๋นได้
“อันที่จริง ช่วงนี้ข้าก็กำลังเตรียมตัวอยู่!” หงหลวนยืนขึ้นช้าๆ “ยิ่งไปกว่านั้น ข้าวางแผนถอยให้ตัวเองแล้ว! ท่านพ่อ ข้าขอร้องให้ท่านพาตระกูลหนีไปตอนที่ตระกูลฉินโจมตีเจ้าค่ะ”
“หลวนเอ๋อร์ เจ้าคิดที่จะทำอะไร!” หงหลิงทำหน้าเศร้า “ข้าไม่มีทางยอมให้เจ้าไปเสี่ยงแน่!”
“ข้าไม่เคยขออะไรจากท่านเลย และด้วยนิสัยเด็ดเดี่ยวของตระกูลอวิ๋น พวกเขาไม่มีทางยอมให้ข้าเสียสละแน่ เมื่อถึงตอนนั้น ข้าต้องรบกวนท่านหาคำโกหกเพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขารู้เรื่องนี้ด้วยเจ้าค่ะ!”
“หลวนเอ๋อร์!”
“ผู้เฒ่าจวินกำลังรักษาตัวอยู่ที่เผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ และคนอื่นๆ ที่มีความสัมพันธ์อันดีกับอวิ๋นลั่วเฟิงก็บาดเจ็บหนักเหมือนกัน ดังนั้นตอนนี้พวกเราจึงเป็นกลุ่มเดียวที่สามารถปกป้องตระกูลอวิ๋นได้!”
ถ้าอวิ๋นลั่วเฟิงไม่ได้ทิ้งสมุนไพรไว้มากมายก่อนที่จะไป ผู้เฒ่าจวินและคนอื่นก็คงเสียชีวิตไปแล้วเพราะอาการบาดเจ็บหนักของพวกเขา…
หงหลิงมองสีหน้ามุ่งมั่นของหงหลวนแล้วพูดว่า “หลวนเอ๋อร์ ข้าจะอยู่เองแล้วตอนนั้นเจ้าก็เป็นคนพาตระกูลอวิ๋นไป”
“ท่านพ่อ ด้วยความแข็งแกร่ของท่านในตอนนี้ ท่านแข็งแกร่งกว่าข้าหรือเจ้าคะ” หงหลวนหันหลังไปมองหงหลิง “ในแคว้นนี้ ข้าเป็นคนเดียวที่ผ่านด่านเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียน!”
หงหลิงตัวสั่น ตอนนี้บุตรสาวของเขาพัฒนาเร็วมากจน…เขาเองก็ตามนางไม่ทันแล้ว
“ดังนั้น ข้าจึงเป็นคนเดียวที่สามารถหยุดพวกเขาไว้ได้ชั่วคราว!”
ถึงแม้ว่าจะต้องแลกมาด้วยชีวิต นางก็ต้องรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับอวิ๋นลั่วเฟิงให้ได้!
“เรื่องนี้ควรมีวิธีอื่นสิ อีกแค่สามวันก็จะถึงเส้นตายที่ตระกูลฉินให้พวกเราแล้ว ภายในสามวันนี้ พวกเราต้องหาวิธีอื่นได้แน่ หลวนเอ๋อร์” หงหลิงเดินไปหาหงหลวนอย่างวิตกกังวล “บิดาของเจ้าไม่มีทางยอมให้เจ้าไปเสี่ยง!”
เขามีบุตรสาวแค่คนเดียวแล้วเขาจะทนให้นางไปเผชิญอันตรายได้อย่างไร ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับบุตรสาวของเขาแล้วเขาจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไร หงหลวนส่ายหน้าขณะที่ดวงตาหงส์ของนางฉายแววแน่วแน่
พริบตาเดียวก็ผ่านไปสามวัน และแล้วก็ถึงเส้นตายที่ตระกูลฉินให้ไว้
ภายในสามวันนี้ ทุกคนในจวนไม่สามารถหลับลงได้เลยแล้วรอวันนี้อย่างเงียบๆ
ไม่ว่าแคว้นเจ็ดเมืองจะใหญ่แค่ไหนก็ไม่ใช่เรื่องยากที่ตระกูลฉินจะหาพวกเขาเจอ ดังนั้นไม่ว่าตระกูลอวิ๋นจะไปแอบอยู่ที่ไหน พวกเขาก็ไม่สามารถหนีรอดสายตาของตระกูลฉินไปได้
ที่พวกเขาทำได้ตอนนี้คือถ่วงเวลา ตราบใดที่พวกเขาสามารถรอจนกว่าอวิ๋นลั่วเฟิงและอวิ๋นเซียวกลับมาได้ วิกฤติเหล่านี้ก็จะถูกจัดการ…
“พวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว” เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายทรงพลังบนท้องฟ้าคิ้วของหงหลวนก็กระตุก นางลุกขึ้นยืนช้าๆ ขณะที่เสื้อคลุมสีแดงของนางมีเสน่ห์ดั่งเปลวเพลิงแต่ก็แสดงความกล้าหาญและมุ่งมั่น
“ท่านพ่อ รีบพาตระกูลอวิ๋นหนีไปเจ้าค่ะ ข้าจะรั้งพวกเขาไว้ที่นี่เอง!”
“หลวนเอ๋อร์!” หงหลิงรีบเขาไปดึงมือหงหลวน “เจ้าไปไม่ได้นะ”
หงหลวนตัวแข็งทื่อแล้วดันมือของเขาออกไปขณะที่เปลือกตาของนางอ่อนแรง
“ได้โปรดเจ้าค่ะ!” พูดจบนางก็ก้าวเท้าอย่างมุ่งมั่นออกไปนอกประตู
“ท่านเจ้าเมือง!” ผู้อาวุโสทุกคนทำหน้าสิ้นหวัง ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลอวิ๋น เรื่องแบบนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น
“พวกเราไป!” หงหลิงมองร่างของหงหลวนที่ออกไปด้วยความโศกเศร้า “ข้าจะไม่ยอมให้บุตรสาวของข้าผิดสัญญา พวกเจ้าทั้งหมดรีบไปคุ้มกันให้ตระกูลอวิ๋นถอยออกไป!
