ตอนที่ 2030 วิกฤติ (6)
หลังจากพูดจบหงหลิงก็รีบเดินไปหาตระกูลอวิ๋น
ภายในสวน ผู้เฒ่าอวิ๋นที่มีอวิ๋นชิงหย่าและหนิงซินอยู่ข้างๆ กำลังรู้สึกเบื่อหน่าย เสี่ยวรั่วสุ่ยก็กำลังนั่งเรียบร้อยอยู่บนพื้นอย่างไร้เดียงสาด้วยดวงตาโตใสซื่อของนาง
อัจฉริยะวัยเยาว์ทั้งหลายที่อวิ๋นลั่วเฟิงมอบหมายให้ติดตามรั่วสุ่ยก็กำลังนั่งขัดสมาธิฝึกพลังฌานอยู่บนผื้น
จวินเฟิ่งหลิงและเยี่ยจิ่งเฉินไม่ได้อยู่ที่นี่ หลังจากที่อวิ๋นลั่วเฟิงเดินทาง ทั้งคู่ก็ออกไปจากแคว้นเจ็ดเมืองเหมือนกันแล้วก็ไม่มีใครรู้ว่าทั้งคู่เดินทางไปฝึกกันที่ไหน…
ฝาแฝดเยี่ยเสียและเยี่ยจวินก็ติดตามผู้เฒ่าเยี่ยกลับไปที่แดนลับแลในขณะที่เยี่ยซีมั่วและเยี่ยฉีเองก็แยกกันไปฝึกฝน ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงไม่ได้อยู่ที่นี่
ตอนนั้นเอง ผู้เฒ่าอวิ๋นก็สังเกตเห็นหงหลิงและคนของเขาเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ ดวงตาของเขาก็เป็นประกายในขณะที่บ่น “ในที่สุดเจ้าก็มาที่นี่เสียที”
เมื่อได้ยินน้ำเสียงไม่พอใจของเขา ผู้ติดตามของจวนเจ้าเมืองก็เผยสีหน้าไม่พอใจ ส่วนหงหลิงก็พูดด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง “ผู้เฒ่าอวิ๋น ตอนนี้พวกเราต้องออกไปจากที่นี่ พวกท่านทุกคนตามข้ามา”
ไปจากที่นี่งั้นหรือ ทุกคนแปลกใจ
อวิ๋นชิงหย่าขมวดคิ้ว “ท่านเจ้าเมือง ท่านบอกว่าได้หรือไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เหตุใดท่านถึงห้ามไม่ให้พวกเราไปที่ตระกูลจวินหรือออกไปจากที่นี่เลย”
ความจริงแล้วจนถึงตอนนี้สมาชิกของตระกูลอวิ๋นยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากที่พวกเขาส่งผู้เฒ่าเยี่ยแล้ว พวกเขาก็ตั้งใจจะมุ่งหน้าไปที่แคว้นเจ็ดเมือง คาดไม่ถึงว่าพวกเขาจะได้มาเห็นความผิดปกติทันทีที่พวกเขาเข้าไปที่ตระกูลจวิน หลังจากนั้นหงหลวนจึงพาพวกเขาออกมาก่อนที่พวกเขาจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ถึงอย่างไรคนของตระกูลฉินก็รู้แค่ว่าอวิ๋นลั่วเฟิงสังหารฉินลั่ว และนางก็เป็นคนของตระกูลอวิ๋น ส่วนเรื่องของแผ่นดินหลงเซียวและแดนลับแล พวกเขาก็ไม่ได้สืบมากนัก
พวกเขารู้แค่ว่าอวิ๋นลั่วเฟิงเกี่ยวข้องกับตระกูลจวิน แต่ว่าสุดท้ายอวิ๋นลั่วเฟิงก็ใช้สกุลอวิ๋น ดังนั้น พวกเขาจึงมาตามหาแค่ตระกูลอวิ๋นเท่านั้น!
แต่พวกเขาก็ไม่คิดจะปล่อยคนอื่นไปง่ายๆ แล้วทำร้ายผู้เฒ่าจวินและคนที่เคยเป็นสหายของอวิ๋นลั่วเฟิงจนบาดเจ็บสาหัส
ตอนแรกพวกเขาไม่เชื่อว่าตัวเองจะรอดชีวิต แต่ไม่คิดว่าอวิ๋นลั่วเฟิงจะมอบยาสมุนไพรพลังฌานจำนวนมากไว้ให้ก่อนที่นางจะจากไป แล้วก็ได้ยาเหล่านี้ช่วยชีวิตเอาไว้…
“ผู้เฒ่าอวิ๋น ท่านอย่าถามไปมากกว่านี้เลยแล้วไปจากที่นี่พร้อมข้าเดี๋ยวนี้” หงหลิงขมวดคิ้วขณะที่พูดอย่างกังวล
ผู้เฒ่าอวิ๋นรู้สึกถึงบางอย่างแปลกๆ แล้วก็ไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเหมือนเมื่อครู่แล้ว “ท่านเจ้าเมือง ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ท่านก็ควรจะบอกถึงสถานการณ์ปัจจุบันให้พวกเรารู้ ตอนนี้พวกเราไม่รู้อะไรเลยแล้วจะจากไปพร้อมท่านได้อย่างไร”
“อ้อ จริงสิ แม่นางหงหลวนอยู่ที่ไหนล่ะ” หนิงซินเหมือนจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างแล้วถามว่า “เหตุใดท่านถึงขอให้พวกเราจากไปแต่แม่นางหงหลวนไม่ได้อยู่ที่นี่ ท่านเจ้าเมือง เกิดอะไรขึ้นกันแน่”
เมื่อได้ยินชื่อของหงหลวน สุดท้ายหงหลิงก็ไม่สามารถระงับความเสียใจขณะที่หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัสได้
“บุตรสาวของข้าอยู่รั้งศัตรูให้พวกเจ้า ตอนนี้เจ้าต้องออกไปกับข้า! ดังนั้นแล้วบุตรสาวของข้า…จะได้ไม่เสียสละไปเสียเปล่า!”
ต่อให้หงหลวนผ่านด่านเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนแล้วอย่างไร คนพวกนั้นเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งกว่า!
หงหลวนก็แค่ออกไปถ่วงเวลาแล้วพวกเขาจะมีหวังให้นางรอดชีวิตได้อย่างไร
ทันใดนั้นสีหน้าของอวิ๋นชิงหย่าก็เปลี่ยนเป็นเย็นเยียบ “ท่านกำลังจะบอกว่าแม่นางหงหลวนถ่วงเวลากลุ่มของศัตรูอยู่ แล้วอีกฝ่ายก็กำลังตามล่าตระกูลอวิ๋นอย่างพวกเราใช่หรือไม่ ก่อนหน้านี้ที่ตระกูลจวินเองก็บังเอิญเกิดเรื่อง ก็เป็นเพราะพวกเราเหมือนกันงั้นหรือ”
ตอนที่ 2031 ยอมตายดีกว่าถอย (1)
หงหลิงพูดไม่ออกไปชั่วครู่ ถ้าวันนี้เขาไม่พูดความจริง เขาก็รู้ว่าพวกเขาต้องไม่ปล่อยเขาไปแน่ดังนั้นเขาจึงไม่ปิดบังอะไรอีกต่อไปแล้วเปิดเผยทุกอย่าง
เมื่อได้ยินความจริง สีหน้าของอวิ๋นชิงหย่าก็ยิ่งเย็นเยียบ “เหตุใดท่านถึงไม่พูดตั้งแต่แรก ในเมื่อศัตรูมาตามล่าตระกูลอวิ๋นอย่างพวกเรา พวกเราก็จะสู้เอง เหตุใดต้องเสียสละคนบริสุทธิ์เหล่านี้”
“ท่านพี่หง” หนิงซินยื่นมือออกไปกุมมือที่สั่นของอวิ๋นชิงหย่าไว้แน่นก่อนจะเงยหน้ามองหงหลิงแล้วคนอื่น “ข้ารบกวนให้ท่านช่วยดูแลสุ่ยเอ๋อร์ได้และเด็กพวกนี้ได้หรือไม่”
หงหลิงอ้าปากกว้าง เขารู้ว่าตระกูลอวิ๋นตั้งใจจะทำอะไรแล้วต้องการจะพูดบางอย่างแต่สุดท้ายเขาก็หุบปากอย่างหมดหนทาง
“เข้าใจแล้ว”
“ท่านแม่!” อวิ๋นรั่วสุ่ยรีบยืนขึ้นแล้วจับแขนของหนิงซินไว้แน่น “สุ่ยเอ๋อร์ก็อยากไปด้วยเหมือนกัน”
“ไม่ได้ พวกลูกทุกคนควรอยู่ที่นี่แล้วปล่อยให้ผู้ใหญ่จัดการเรื่องพวกนี้” สีหน้าของหนิงซินอ่อนโยนมาก “อีกอย่าง ถ้าพวกเราไม่กลับมา รีบไปตามหาลูกพี่ลูกน้องของลูก มีแค่การอยู่ข้างนางเท่านั้นที่ลูกจะปลอดภัยที่สุด”
หลังจากพูดจบ หนิงซินก็เงยหน้ามองอวิ๋นชิงหย่า ขณะที่ใบหน้างดงามและสูงส่งของนางแสดงความมุ่งมั่น
“ท่านพี่อวิ๋น พวกเราไปกันเถอะเจ้าค่ะ” ทันทีที่นางแต่งงานกับอวิ๋นชิงหย่า นางก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลอวิ๋นแล้ว ไม่ว่าจะมีเรื่องยากลำบากหรืออันตรายสักแค่ไหน นางก็จะเดินหน้าและถอยไปพร้อมกับเขา!
“ไม่นะ ท่านแม่!” อวิ๋นรั่วสุ่ยเริ่มร้องไห้แล้วพยายามจะจับหนิงซินแต่ก็หดมือกลับไป
น้ำตาไหลจากใบหน้าของนางขณะที่นางยื่นแขนออกไปหวังจะคว้าครอบครัวของนางที่กำลังจากไป แต่สุดท้ายนางก็ได้แต่มองดูพวกเขาจากไปอย่างสิ้นหวัง
…
จวนเจ้าเมืองบูรพา
ทั่วทั้งท้องฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยเมฆอึมครึม
ภายใต้ก้อนเมฆมืดครึ้ม บุรุษผู้หนึ่งกำลังยืนถือง้าวอย่างมั่นคงคล้ายกับหุบเขาที่ขยับไม่ได้อยู่บนท้องฟ้าราวกับเทพสงคราม เขาทำสีหน้าเฉยชา แลดูถมึงทึงและเคร่งเครียด “ตระกูลอวิ๋นอยู่ที่ไหน เอาตัวพวกเขาออกมา ไม่แน่ข้าอาจจะไว้ชีวิตพวกเจ้าก็ได้!”
หงหลวนยิ้มเยาะแต่ร่างของนางก็ขวางทางก่อนที่จะถึงประตูจวนเจ้าเมืองบูรพา เสื้อคลุมสีแดงสดของนางเป็นประกายสุกสว่างราวกับเปลวเพลิงสีชาด
“ถ้าเจ้าต้องการเข้ามา เจ้าก็ต้องข้ามศพข้าไปก่อน!” เสียงของนางก้าวร้าว ขณะที่ใบหน้าของนางก็แสดงความมุ่งมั่น
“ฮึ่ม” บุรุษผู้นั้นก้มลงมองหงหลวนอย่างเย็นชา “ในเมื่อเจ้าตั้งใจจะปกป้องตระกูลอวิ๋น ถ้าอย่างนั้นจุดจบของเจ้าก็จะไม่ต่างกับตระกูลจวินและเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์!”
หงหลวนยังคงนิ่งขณะที่หัวใจของนางคิดว่านางไม่สามารถทรยศสหายของนางได้! ถึงแม้ว่า…นางจะต้องแลกชีวิตของนางเพื่อรักษาสัญญา นางก็ไม่ลังเลที่จะทำ!
“ในชีวิตของข้า สหายคนเดียวที่ข้าสามารถยกชีวิตให้ได้ก็คืออวิ๋นลั่วเฟิง!” ร่างของนางดูเลือนรางเล็กน้อยขณะที่ชุดคลุมสีแดงสดของนางดูราวกับจะทำให้ท้องฟ้าสุกสว่าง
“ก่อนที่นางจะจากไป นางมอบหน้าที่ให้ข้าเพียงอย่างเดียวก็คือการปกป้องครอบครัวของนางและข้าก็จะไม่มีวันผิดคำพูด!”
เมื่อได้ยินคำพูดของนาง บุรุษผู้นั้นก็มองนางอย่างนับถือ แต่ว่าร่องรอยชื่นชมนั่นก็เกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตาเดียวแล้วเขาไม่นานก็กลับไปเย็นชาเหมือนตอนแรกอีกครั้ง
ต่อให้หงหลวนยอดเยี่ยมแล้วอย่างไร
คนที่อวิ๋นลั่วเฟิงสังหารเป็นคนของตระกูลฉิน ถึงแม้ว่านางจะเป็นคนทรยศที่พวกเขาขับไล่ พวกเขาก็ไม่มีทางยอมให้มีคนสังหารนาง!
