“ไม่มีอะไร!” ชายวัยกลางคนพูดอย่างลุกลี้ลุกลนในขณะที่เขาพูดอยู่นั้นเขาเอาผ้าพันคอของเขาคลุมซ่อนอะไรบางอย่าง
เย่เชียนอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว พวกเศรษฐีเหล่านี้บางครั้งก็น่าหงุดหงิดเสียจริง แม้ว่าชีวิตของพวกเขาจะอยู่บนเส้นด้ายแต่สิ่งที่พวกเขาคิดในเวลานั้นก็ยังคงเป็นเงินแทนที่จะห่วงชีวิตของตัวเอง พวกเขานี่ไม่ใช่คนขี้เหนียวขี้งกธรรมดาๆเลย
“ไอ้เวรเอ้ย!” โจรคว้าสร้อยคอของชายวัยกลางคนแล้วกระชากออกมาอย่างแรง ชายวัยกลางคนจับขาของโจรแล้วพูดอย่างวิงวอนว่า “คืนมันให้ฉัน..คืนมันให้ฉันเถอะ”
“โถ่เว้ย!” โจรกระทืบไปที่ขาของชายวัยกลางคนจากนั้นโจรก็หยิบปืนขึ้นมาและเหนี่ยวไกใส่ชายวัยกลางคนทันที “ปังปัง” เสียงปืนดังสนั่นลั่นห้องจากนั้นชายวัยกลางคนก็ล้มลงร่างของเขาอาบไปด้วยเลือด เมื่อเห็นคนตายสถานการณ์ก็กลายเป็นความโกลาหลอลหม่าน แขกที่เข้าร่วมงานต่างก็ร้องไห้และโอดครวญเสียงของพวกเขาผสมปนเปกันอย่างน่าหดหู่
เมื่อมาถึงจุดนี้เย่เชียนเข้าใจทุกอย่างชัดเจนแล้วว่าพวกโจรเหล่านี้ไม่ใช่กลุ่มเขี้ยวหมาป่าหน่วยย่อยอย่างแน่นอนจึงไม่น่าแปลกใจที่พวกโจรเหล่านี้จะไม่รู้สึกเมตตาปราณีเลย เมื่อเผชิญหน้ากับมือปืนอาวุธครบมือประมาณเจ็ดถึงแปดคนนั้นเย่เชียนไม่สามารถทำตัวเป็นฮีโร่ได้และมันเทียบไม่ได้กับประสบการณ์ของเขาในเหตุการณ์ปล้นเครื่องบินเมื่อก่อนหน้านี้เลย
“บอส!” ในขณะนั้นเด็กหนุ่มชาวต่างชาติผมบลอนด์เดินเข้ามาที่ด้านข้างของเย่เชียนอย่างเงียบๆและยิ้มอย่างซุกซนขณะที่เขาพูด
“สถานการณ์เป็นมายังไง?” เย่เชียนชมวดคิ้วเล็กน้อยและถาม
แจ็คยักไหล่และพูดว่า “แผนของเรายังคงไม่เปลี่ยนบอส..แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าพวกโจรกระจอกไร้สิ้นคิดไม่รักชีวิตพวกนี้จะโผล่มาที่นี่..แต่ก็นะดีเหมือนกัน..ตอนแรกผมเกรงว่าพวกนั้นจะเป็นพี่น้องหน่วยย่อยของเราเสียอีก!”
“แล้วไอพวกนั้นมันอยากปล้นของของพวกเราทำไม? นายไม่ได้จะบอกฉันใช่มั้ยว่าพวกนั้นมันแค่มาปล้นเพื่อเงินอย่างเดียวน่ะ?” เย่เชียนกระซิบเบาๆ เพราะฉินหยูและผู้หญิงคนอื่นๆอยู่ข้างๆเขา เย่เชียนไม่ต้องการให้พวกเธอรู้เรื่องของเขามากเกินไป
“บอสเองไม่ใช่หรอที่บอกว่าอยากให้เขี้ยวหมาป่าเข้ามาในประเทศจีนอย่างถูกกฎหมายอ่ะ? ตอนแรกผมวางแผนเอาไว้ว่าให้หน่วยย่อยของพวกเราปลอมเป็นพวกโจรและปล้นเครื่องประดับเหล่านี้ และแผนเราก็จะดำเนินการต่อจากนั้นกลุ่มบริษัทน่านฟ้ากรุ๊ปจะทำการกดดันต่อรัฐบาลจีนและจากนั้นเราก็จะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ควบคู่ไปกับความกดดันของกลุ่มบริษัทน่านฟ้ากรุ๊ปที่มีต่อรัฐลาลจีนที่ว่าพวกเขาต้องการจะจัดตั้งองกรค์กองกำลังป้องกันตนเองในกรณีพิเศษ จากนั้นพวกเราก็จะเคลื่อนทัพเข้าสู่ประเทศจีนผ่านวิธีการทางกฎหมายฉบับนี้ แต่ใครจะคิดล่ะว่าการปล้นจริงๆจังๆจะเกิดขึ้นเช่นนี้” แจ็คฉีกยิ้มและพูดอย่างเฉียบขาด
เย่เชียนจ้องมองแจ็คอย่างหมดหนทางและพูดว่า “ไอ้หนู!..ถ้าโจรพวกนี้มันปล้นเครื่องประดับไปได้จริงๆล่ะก็..ฉันจะหักเงินเดือนของนาย!”
แจ็คหัวเราะอย่างซุกซนและพูดว่า “อย่านะบอส!..ผมรู้บอสไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น บอสก็รู้ว่าเงินเดือนของผมไม่เพียงพอกับค่าใช้จ่ายของผม..บอสอยากเห็นผมไปขอทานข้างถนนหรอ?”
“ตอนนี้นายยังมีอารมณ์ที่จะล้อเล่นอยู่อีกหรอเนี่ย? แล้วตอนนี้นายกำลังจะทำอะไร?” เย่เชียนอย่างจริงจัง
“ไม่ต้องกังวลไปบอส..ผมได้เตรียมการเอาไว้แล้ว..เศรษฐีเหล่านี้ไม่ได้ยิ่งใหญ่ค้ำฟ้าหรืออะไรเลย..มันก็ไม่ผิดนะที่จะปล่อยให้โจรกระจอกพวกนี้ทำให้พวกเศรษฐีที่หยิ่งผยองและโอหังขวัญเสียซะบ้าง พวกเขาจะได้ไม่กล้าทำตัวแบบนั้นกันอีกในอนาคต”แจ็คพูดอย่างซุกซน
เย่เชียนเหลือบมองเขาอย่างหมดหนทางและไม่อยากจะเถียงกับน้องชายคนนี้อีกต่อไป ในความเป็นจริงแล้วเย่เชียนไม่ได้กังวลอะไรเพราะสมาชิกหน่วยเขี้ยวหมาป่าของเขาเตรียมพร้อมอยู่รอบๆที่นี่แล้ว ดังนั้นกลุ่มโจรเหล่านี้จะสามารถทำอะไรดีอีก? จากนั้นเย่เชียนก็กระซิบแจ็คเบาๆว่า “อ้อ..ใช่แล้ว..ฉันฝากเรื่องสร้อยดวงดาวแห่งความรักด้วยนะ..ฉันอยากจะมอบมันให้กับใครสักคน”
ทันใดนั้นแจ็คก็มองไปที่ฉินหยูและก็ยิ้มอย่างซุกซนพร้อมพูดว่า “ไม่ต้องห่วงบอส..เดี๋ยวน้องชายคนนี้จัดให้”
ในขณะที่แจ็คและเย่เชียนกำลังคุยกันจู่ๆโจรก็เดินมาและถือปืนจ่อมาที่พวกเขาแล้วพูดขึ้นว่า “แก..แกและแกเอาของมีค่าของแกออกมาด้วย!” จากนั้นโจรก็จ้องมองไปที่ฉินหยู,จ้าวหยาและหูวเค่อด้วยสายตาที่เป็นประกายและตะโกนว่า “หัวหน้าตรงนี้มีผู้หญิงสวยๆอยู่สามคน! พวกเราควรจะพาพวกเธอไปมอบให้พี่น้องของเราและทำให้พวกเขามีความสุขดีมั้ย?”
“มีความสุขกับผีน่ะสิ! แกมักจะนึกถึงผู้หญิงก่อนเสมอ..ตอนนี้เรามีเงินแล้วและแกยังกังวลว่าเราจะไม่สามารถหาผู้หญิงดีๆได้อีกเหรอ” หัวหน้าโจรตะค่อกลูกน้องอย่างเสียงดัง
พวกโจรเหล่านั้นเหลือบมองมาและพึมพำพูดว่า “คนที่กินดีอยู่ดีนั้นไม่รู้หรอกว่าคนอดอยากต้องทนทุกข์ทรมานแค่ไหน! ก็หัวหน้าน่ะมีพี่สะใภ้คอยติดตามคุณอยู่ตลอดเวลา แต่พวกเราก็ได้แค่ดูจากวีดีโอเท่านั้น!” จากนั้นโจรก็สัมผัสใบหน้าของฉินหยูและหัวเราะอย่างร้ายกาจและพูดว่า “แม่สาวสุดสวย..หุ่นเธอดีมากเลย” เห็นได้ชัดว่าโจรเหล่านี้ต้องการใช้ประโยชน์จากร่างกายของฉินหยู
ฉินหยูเธอไม่ได้แสดงสีหน้าที่ตื่นตระหนกหรืออะไรเลยเธอเพียงแค่มองกลุ่มโจรเหล่านี้อย่างเย็นชาและไม่แยแส และด้วยเหตุผลและความรู้สึกของเธอบางอย่างเธอเชื่อมั่นในใจว่าเย่เชียนจะไม่มีทางปล่อยให้เธอต้องเผชิญกับสิ่งที่เลวร้ายอย่างแน่นอน
และทันใดนั้นเองก็มีเสียงปืนแปลกๆดังขึ้นและกลุ่มโจรหลายคนก็ถูกสังหารทันที ส่วนโจรที่อยู่ตรงหน้าเขาก็หันกลับไปด้วยความตื่นตระหนกตกใจ จากนั้นเย่เชียนก็ฉีกยิ้มขึ้นมาและยืนขึ้นจากนั้นก็มีแสงสีแดงแวบผ่านมือของเขาไปเฉือนที่คอของโจรอย่างรวดเร็วและมีเพียงแสงวาบสีแดงเลือดที่มองเห็นได้จากนั้นโจรก็ค่อยๆทรุดตัวลงไปกองกับพื้น
ด้วยท่วงท่าที่รวดเร็วและแข็งแกร่งของเย่เชียนทำให้จ้าวหยารู้สึกประหลาดใจอย่างมากกับตัวเองและแอบคิดว่าคนขี้โกงคนนี้เก่งขนาดนี้เชียวหรอ ในส่วนของฉินหยูเธอแปลกใจเพียงเล็กน้อยเพราะเธอรู้ว่าเย่เชียนเป็นผู้คุ้มกันของจ้าวหยาและเนื่องจากจ้าวเทียนห่าวเป็นคนเลือกด้วยตัวเองแล้วคนคนนั้นที่ถูกเลือกก็ต้องไม่ใช่คนธรรมดาและอ่อนแออย่างแน่นอน แต่สำหรับหูวเค่อนั้นเธอดูมีความสุขมากจนเผยให้เห็นได้บนใบหน้าของเธอที่ยิ้มแย้ม
ในขณะที่เย่เชียนขยับตัวแจ็คก็ก็ลุกขึ้นและพุ่งไปข้างหน้าเหมือนพายุพัดผ่านไปยังด้านหน้าของโจรที่อยู่ใกล้ๆอย่างรวดเร็วและยื่นมือออกไปจับลำคอของโจรจากนั้นก็มีเสียง “กร๊อบ” กระดูดคอของโจรคนนั้นก็แตกเป็นเสี่ยงๆ
การจัดการกับพวกโจรกระจอกเหล่านี้เป็นเรื่องง่ายสำหรับหน่วยเขี้ยวหมาป่าของเขาอยู่แล้ว แค่ใช้เวลาเพียงชั่วพริบตาเดียวก็สามารถปลิดชีพของโจรพวกนั้นได้แล้ว ทั้งหมดนี่ไม่ใช่เพียงเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างฉุกละหุกเท่านั้นแต่ยังเป็นเพราะการกระทำที่โอ้อวดของเศรษฐีเหล่านี้อีกด้วย และในจุดนี้บรรดาแขกที่เข้าร่วมงานทั้งหมดก็กลัวเกินที่จะทำอะไร พวกเขาเหล่านั้นได้แต่ก้มหน้าด้วยความหวาดกลัว และโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาก็ไม่เห็นเย่เชียนโจมตีพวกโจรเหล่านั้นและไม่มีใครสังเหตุเห็นว่าแจ็คได้หยิบสร้อยคอดวงดาวแห่งความรักที่พวกโจรรีดไถจากเหว่ยเฉิงหลงก่อนหน้านี้เอาไปใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อของเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
หน่วยเขี้ยวหมาป่านั้นมีประสบการณ์โชกโชนมากมายในการช่วยตัวประกันดังนั้นพวกเขาจึงสามารถรักษาเสถียรภาพของสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็วและตัวประกันทั้งหมดก็รีบวิ่งกรูกันออกไปข้างนอกโรงแรมอย่างรวดเร็ว และเย่เชียนก็ส่งสายตาให้กับเหล่าพี่น้องหน่วยเขี้ยวหมาป่าของเขาที่แอบแฝงตัวอยู่รอบๆทีละคนๆด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนและมีความสุข จากนั้นเขาก็พาผู้หญิงทั้งสามคนออกไปในทันที เขาไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงตั้งแต่เนิ่นๆและเขาจะปล่อยให้แจ็คจัดการเรื่องนี้แทน
หลังจากนั้นไม่นานตำรวจก็รีบไปที่ที่เกิดเหตุ เห็นได้ชัดว่าสมาชิกหน่วยเขี้ยวหมาป่ามาถึงก่อนหน้านั้นเพื่อเตรียมความพร้อมเกี่ยวกับเรื่องอาวุธปืนที่พวกเขาเพิ่งจะบอกว่าคนร้ายเป็นเจ้าของพวกมัน แต่อย่างไรก็ตามเพื่อประโยชน์ในการสอบสวนพวกตำรวจยังขอให้พวกเขาติดตามเจ้าหน้าที่ไปที่สถานีตำรวจเพื่อสอบปากคำเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เพิ่งจะเกิด แต่นั่นมันก็เป็นเพียงขั้นตอนทั่วไปแค่นั้น เพราะตำรวจเหล่านั้นไม่ได้อยู่ภายใต้สำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของประเทศจีน และอะไรที่เกี่ยวกับสมาชิกของเขี้ยวหมาป่านั้นเห็นได้ชัดเลยว่าพวกตำรวจจะไม่มีข้อมูลใดๆเลยแม้แต่น้อย และนอกจากนี้กลุ่มบริษัทน่านฟ้ากรุ๊ปก็เป็นกลุ่มทางการเงินระหว่างประเทศขนาดใหญ่จากการลงทุนของจีน อย่างไรก็ตามเมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นและพวกเขาก็ไม่ต้องการให้เรื่องนี้มันเป็นปัญหาบานปลายและพวกเขาก็จะอนุญาตให้รัฐบาลเมืองเซี่ยงไฮ้ชื่นชมและยินดีโดยมีกลุ่มบริษัทน่านฟ้ากรุ๊ปมาแสดงตัวในคืนนั้น และสมาชิกหน่วยเขี้ยวหมาป่าทั้งหมดก็ได้ปรากฏตัวต่อสาธารณชนอย่างสมบูรณ์ แต่แน่นอนว่าพวกเขาอธิบายตัวเองว่าเป็นเพียงเจ้าหน้าที่ของแผนกรักษาความปลอดภัยในบริษัทน่านฟ้ากรุ๊ปเพียงเท่านั้น..
.