หมิ่นอีนั่วอดรู้สึกประหลาดใจไม่ได้ ทางหนึ่งก็ส่งผ้าเช็ดหน้าของตนไปเช็ดหน้าให้นาง อีกทางหนึ่งก็เอ่ยถามอย่างสงสัยว่า “ท่านน้าสิบห้าเป็นมารดาแท้ๆ ของน้องหญิง เมื่อท่านน้าล้มป่วยจนเสียไป น้องหญิงก็ต้องเสียใจใจแทบขาด แล้วเหตุใดท่านน้าเขยสิบห้าและลูกผู้พี่ชายบ้านเว่ยทั้งสอง และพี่หญิงใหญ่เว่ยล้วนมาโทษน้องหญิงเสียเล่า?” บิดาของหมิ่นอีนั่วคือบุตรหลานในสายห่างไกลของตระกูลหมิ่นแห่งฉวีอิน แต่มารดาของนางกลับเป็นบุตรสาวในสายหลักของตระกูลตวนมู่ เป็นลูกพี่ลูกน้องที่ไม่นับว่าห่างนักของนางตวนมู่มารดาของเว่ยฉางเจวียน ฉะนั้น หมิ่นอีนั่วและเว่ยฉางเจวียนจึงเรียกขานมารดาของแต่ละคนว่าท่านน้าและท่านป้า
ยอดสตรีฉางอิ๋ง ภาคที่สอง
“ตอนนั้นท่านปู่จัดการหมั้นข้ากับสามีฝ่ายบู๊เพราะชะตาต้องกันเพียงคราเดียว!
ข้าไม่ร้องไห้โฮออกมาก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ยังจะให้มีความสุขทั้งสองฝ่าย?
ตั้งแต่เล็กจนถึงตอนนี้ วันเวลาแสนหวานชื่นในอนาคตที่ข้าคิดว่าจะมีได้
ก็คือตีจนกว่าเขาจะต้องเชื่อฟังข้าไปทั้งชีวิต และไม่ทำให้ข้าต้องโมโห!
มีความสุขทั้งสองฝ่าย…ข้าจะไปชอบสามีเยี่ยมยุทธ์อย่างนั้นได้อย่างไร!
ข้ายังไม่ชอบเขา แล้วการที่เขาจะชอบข้าหรือไม่ ยังจะสำคัญหรือ?
ที่สำคัญก็คือ เขาต้องเชื่อฟังข้า!”
Recommended Series
Comment
Facebook Comment