ปรากฏว่าหลิวรั่วเหยียเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมาเอง เว่ยฉางอิ๋งคิดในใจว่าข้าก็อยากจะดูเหมือนกันว่าเจ้ายอมวางฐานะดีงามของคุณหนูตระกูลใหญ่ซึ่งมีบิดามารดารักนักหนาทั้งเกิดมาในตระกูลสูงส่งและมีอนาคตยาวไกลลง ทั้งยังไม่รู้จักเคารพในตนเองเสียบ้าง แต่กลับไปเลียนแบบผู้คนไม่มีหัวนอนปลายเท้าไม่มีฐานะใดๆ เอาแต่จ้องจับยังสามีของผู้อื่น… ยามนี้ยังมีคำพูดใดจะกล่าวกับภรรยาของคนที่ตนหมายปองอีก? นางจึงแสร้งทำเป็นประหลาดใจ “มีข่าวลือเช่นนี้ด้วยหรือ?” แล้วแสดงท่าทีว่าไม่สะทกสะท้านใดๆ “เคยพบแล้วจักเป็นเช่นไร? จะว่าไปเราทั้งสองบ้านก็ล้วนเป็นญาติกัน พวกญาติๆ ได้พบกันบ้างก็เป็นเรื่องธรรมดา”
ยอดสตรีฉางอิ๋ง ภาคที่สอง
“ตอนนั้นท่านปู่จัดการหมั้นข้ากับสามีฝ่ายบู๊เพราะชะตาต้องกันเพียงคราเดียว!
ข้าไม่ร้องไห้โฮออกมาก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ยังจะให้มีความสุขทั้งสองฝ่าย?
ตั้งแต่เล็กจนถึงตอนนี้ วันเวลาแสนหวานชื่นในอนาคตที่ข้าคิดว่าจะมีได้
ก็คือตีจนกว่าเขาจะต้องเชื่อฟังข้าไปทั้งชีวิต และไม่ทำให้ข้าต้องโมโห!
มีความสุขทั้งสองฝ่าย…ข้าจะไปชอบสามีเยี่ยมยุทธ์อย่างนั้นได้อย่างไร!
ข้ายังไม่ชอบเขา แล้วการที่เขาจะชอบข้าหรือไม่ ยังจะสำคัญหรือ?
ที่สำคัญก็คือ เขาต้องเชื่อฟังข้า!”
Recommended Series
Comment
Facebook Comment