หลังจากนั้นพักใหญ่ เสิ่นจั้งเฟิงกลับมาจากส่งแขก ฟังเว่ยฉางเฟิงเล่าเรื่องที่ประสบมาด้วยน้ำเสียงโอดครวญ จึงกล่าวออกไปอย่างหัวเราะก็ไม่ใช่ร้องไห้ก็ไม่เชิงว่า “ข้าเห็นสาวใช้นางนั้นออกมาก็รู้ว่าไม่ดีแน่ สาวใช้สองคนที่ข้ายกให้ท่านเหนียนก็มีหน้าตางดงาม แต่เขากลับเห็นใหม่ลืมเก่า ระยะนี้เกรงว่าคงจักเบื่อพวกนางแล้ว พอเห็นสาวใช้ในวันนี้จึง… มิใช่บอกแล้วหรือว่าคนที่ไม่อยากยกให้ วันนี้ก็อย่าได้ส่งไปเรือนชั้นหน้า?”
ยอดสตรีฉางอิ๋ง ภาคที่สอง
“ตอนนั้นท่านปู่จัดการหมั้นข้ากับสามีฝ่ายบู๊เพราะชะตาต้องกันเพียงคราเดียว!
ข้าไม่ร้องไห้โฮออกมาก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ยังจะให้มีความสุขทั้งสองฝ่าย?
ตั้งแต่เล็กจนถึงตอนนี้ วันเวลาแสนหวานชื่นในอนาคตที่ข้าคิดว่าจะมีได้
ก็คือตีจนกว่าเขาจะต้องเชื่อฟังข้าไปทั้งชีวิต และไม่ทำให้ข้าต้องโมโห!
มีความสุขทั้งสองฝ่าย…ข้าจะไปชอบสามีเยี่ยมยุทธ์อย่างนั้นได้อย่างไร!
ข้ายังไม่ชอบเขา แล้วการที่เขาจะชอบข้าหรือไม่ ยังจะสำคัญหรือ?
ที่สำคัญก็คือ เขาต้องเชื่อฟังข้า!”
Recommended Series
Comment
Facebook Comment