เมื่อถูกนางหวงเปิดโปงคาหนังคาเขา ตวนมู่ซินเหมี่ยวก็กลับมิได้หน้าแดงเลยแม้แต่น้อย กลับเอ่ยอย่างมีเหตุผลเสียเต็มประดาว่า “ท่านอาหวง ข้าก็ทำเพื่อฮูหยินน้อยของท่าน เพียงยอมตัดใจให้กำไลอันหนึ่งมา แล้วข้านำไปทำเป็นกำไลยาให้นาง หากต้องการใช้จัดการพวกอนุก็จะลงมือได้อย่างสะดวก ท่านเองก็มิใช่ไม่รู้ว่ากำไลยาที่ข้าทำนั้นดีเพียงใด กลิ่นยาเพียงน้อยก็ยังไม่มี พวกตระกูลแพทย์ทั่วไปก็ล้วนตรวจไม่พบ ดังนั้น ต่อให้ไม่มีอนุ หากวันหน้าฮูหยินน้อยของท่านรู้สึกขัดหูขัดตาฮูหยินหรือคุณหนูบ้านใดก็มอบกำไลนี้ให้ และสามารถจัดการได้อย่างเด็ดขาดทั้งยังไม่ต้องเสียชื่อ นี่มันเป็นเรื่องดีเพียงใด? หากมิใช่เพราะระยะนี้ข้าหาหยกที่ดีพอไม่ได้ และนับไปแล้วก็เห็นแก่น้ำใจไมตรีของท่านด้วย หาไม่แล้ว ข้าก็ยังไม่อยากเสียเวลากับนางเลย!”
ยอดสตรีฉางอิ๋ง ภาคที่สอง
“ตอนนั้นท่านปู่จัดการหมั้นข้ากับสามีฝ่ายบู๊เพราะชะตาต้องกันเพียงคราเดียว!
ข้าไม่ร้องไห้โฮออกมาก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ยังจะให้มีความสุขทั้งสองฝ่าย?
ตั้งแต่เล็กจนถึงตอนนี้ วันเวลาแสนหวานชื่นในอนาคตที่ข้าคิดว่าจะมีได้
ก็คือตีจนกว่าเขาจะต้องเชื่อฟังข้าไปทั้งชีวิต และไม่ทำให้ข้าต้องโมโห!
มีความสุขทั้งสองฝ่าย…ข้าจะไปชอบสามีเยี่ยมยุทธ์อย่างนั้นได้อย่างไร!
ข้ายังไม่ชอบเขา แล้วการที่เขาจะชอบข้าหรือไม่ ยังจะสำคัญหรือ?
ที่สำคัญก็คือ เขาต้องเชื่อฟังข้า!”
Recommended Series
Comment
Facebook Comment