ตอนที่ 280 โย่! โย่! เอาละนะ! (2)
ใบหน้าของฉีเหยียนสีคร่ำเคร่งขึ้นจนทำให้เธอนึกถึงวันฟ้าครึ้ม
“เซิ่งอี่เจ๋อเหมาะจะตอบคำถามของเธอมากกว่าฉันอีกนะ” ชายหนุ่มตอบอย่างเย็นชาก่อนจะฟุบโต๊ะนอน
หลังจากที่เคยนั่งข้างฉีเหยียนซีมานาน อันซย่าซย่ารู้จักนิสัยของเขาดีและยังรู้ดีอีกว่าอย่าได้ไปรังควานชายหนุ่มตอนหลับอยู่เป็นอันขาด
ไม่งั้นละก็… คุณจะได้พบกับราชสีห์ฉีสุดสยองแทน
สตาร์รี่ไนต์ต้องมาออกสื่อในวันนี้แต่ทั้งสามกลับไม่มีใครมาโรงเรียนเลยสักคน อันซย่าซย่านั่งที่ตัวเอง หญิงสาวไม่ได้ฟังสิ่งที่คุณครูกำลังสอนอยู่แม้แต่น้อย เธอรู้สึกเหมือนมีแมวมาตะกุยหัวใจเธอยังไงอย่างนั้น
ไม่ใช่ว่าเจี่ยนซินเอ๋อร์เป็นคนเย่อหยิ่งและอวดดีหรอกหรือ หญิงสาวมาจากตระกูลที่มั่งคั่งเช่นเดียวกับติงอีอี แล้วทำไมทั้งสองถึงโดนไล่ออกแบบนั้นกัน
ตอนที่ระฆังดังยามเลิกเรียนแล้ว ซูเสี่ยวมั่ว เพื่อน “สุดห่วย” แสนสนิทของเธอเดินทอดน่องมาหาพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า “อยากรู้หรือเปล่าว่าเกินอะไรขึ้นกับยัยสารเลวสองคนนั้นน่ะ”
อันซย่าซย่าพยักหน้าพร้อมถามอย่างสนอกสนใจ “เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ”
หญิงสาวลาป่วยเพียงสองวันแล้วดันกลับมาเจอข่าวแบบนี้น่ะสิ!
“จริงๆ ฉันก็ไม่ได้รู้ทั้งหมดหรอก แค่รู้ว่าหุ้นตระกูลเจี้ยนและตระกูลติงลดฮวบเมื่อสองสามวันที่ผ่านมา แล้วกัปตันอี่เจ๋อก็ไปคุยกับเจี่ยนซินเอ๋อร์และติงอีอีเป็นการส่วนตัวด้วยแป๊บหนึ่งหลังจากที่สองคนนั้นมาโรงเรียนอีกวัน จากนั้นทั้งคู่ก็ลาออกไปเลย ดูหดหู่ด้วย คุณครูประจำชั้นบอกว่าทั้งคู่ย้ายโรงเรียน ฉันคิดว่าพวกเขาลาออกเพราะแรงกดดันมากกว่า! ซึ่งก็ดี! ในที่สุดพี่น้องใจโฉดก็ออกไปเสียที!” ซูเสี่ยวมั่วสาธยายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม พอเห็นใบหน้าตกตะลึงของอันซย่าซย่า หญิงสาวก็แหย่เธอเล่นอย่างช่วยไม่ได้ “นี่ ทำไมทำหน้าเหรอหราแบบนั้นล่ะ ดูง่ายจะตายไป กัปตันอี่เจ๋อทำอะไรบางอย่างเพื่อทำให้สองคนนั้นหายไปก็เพื่อเธอยังไงล่ะ!”
อันซย่าซย่าทำตัวไม่ถูกกับข่าวสุดช็อกนี้
บทสนทนากับเจี่ยนซินเอ๋อร์คืนนั้นเล่นในซ้ำๆ ในหัว
“ฉันสมควรตาย? เฮอะ ทั้งครอบครัวเธอเองก็เหมือนกันแหละ! ฉันจะไม่ยอมตายและจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเท่าที่จะทำได้! แล้วเธอก็ไสหัวออกไปจากชีวิตฉันได้แล้ว!”
ก็หมายความว่าเซิ่งอี่เจ๋อไล่เจี่ยนซินเอ๋อร์และติงอีอีออกจากฉีซยาเพราะสิ่งที่เธอพูดออกไปงั้นหรือ
ชั่วขณะหนึ่งที่ความว้าวุ่นใจถาโถมอันซย่าซย่า เธอพูดไม่ออกเลย
ชายหนุ่มพูดจริงๆ เรื่องที่จะทำให้เธอมีความสุข! เขาไม่ได้เอ่ยสัญญาปากเปล่าไปงั้นๆ!
–
ช่วงพักกลางวัน อันซย่าซย่าตั้งใจจะงีบสักพักตอนที่คังเจี้ยนคนเซ่อลากเธอไปงานออดิชั่นสำหรับงานกาล่าวันปีใหม่
อันซย่าซย่าหมดคำจะพูดเสียจริง
อีกไม่กี่วันก็จะขึ้นปีใหม่แล้ว คนที่อยากทำการแสดงก็คงเตรียมตัวมาอย่างดี แต่ถึงอย่างนั้นฉีซยาก็เป็นโรงเรียนที่เปิดกว้างกับกิจกรรมนี้อีกทั้งยังคงเปิดรับสมัครเรื่อยๆ
ทั้งสองมาถึงหอประชุม มีคนแจ้งว่าพวกเขามาถึงแล้ว ผู้ชายที่คุมงานมองทั้งสองราวกับเป็นเรื่องล้อเล่น “ทำไมพวกเธอถึงมาสมัครกันเอาป่านนี้”
คังเจี้ยนยื่นน้ำเปล่าสองขวดให้ชายตรงหน้าพร้อมพยายามปล่อยมุก “เพราะการมีส่วนร่วมถือเป็นเรื่องสำคัญครับ! โปรดให้โอกาสเราทั้งสองด้วยเถอะครับ!”
ชายตรงหน้าครุ่นคิดก่อนจะปล่อยทั้งคู่ขึ้นไปบนเวที
การแสดงของทั้งคู่นั้นง่ายๆ เป็นรีมิกซ์เพลงแร็ปกับเพลงรักภาษาอังกฤษ อันซย่าซย่ามีหน้าที่ร้องท่อนร้องกับท่อนคอรัส ส่วนคังเจี้ยนจะเป็นคนบีตบ็อกซ์กับแรป
การแสดงเป็นไปด้วยดีจนกระทั่งถึงตาคังเจี้ยนต้องแร็ป เขาดันตื่นเต้นจนลืมเนื้อเพลง!
“โย่! โย่! เอาละนะ! เช็กเอิ้ว…” คังเจี้ยนย่นหน้าตัวเอง พยายามนึกเนื้อเพลงก่อนจะร้องต่อ “พูดตามฉัน! พูดอีกครั้ง!”
ชายหนุ่มส่งสายตาให้อันซย่าซย่า บอกนัยๆ ว่าเขาลืมเนื้อเพลง อันซย่าซย่าก็สับสนเช่นกัน ทั้งสองเลยเอาแต่ยืนจ้องกันไปมา หลังจากจูนสมองตัวเองได้แล้ว หญิงสาวก็รับช่วงต่ออย่างเขินๆ “พูดตามสี่ครั้ง… ห้าครั้ง…”
กรรมการ ล้อกันเล่นหรือยังไงเนี่ย!
ตอนที่ 281 โย่! โย่! เอาละนะ! (3)
คังเจี้ยน “พูดตามฉันหกครั้ง… เจ็ดครั้ง…”
อันซย่าซย่า “… แปดครั้ง… เก้าครั้ง…”
กรรมการและคนที่ตั้งใจจะมาซ้อมต่างจ้องมาที่พวกเขาราวกับเป็นลิงคู่หนึ่งในสวนสัตว์
“พระเจ้า ฉันจะหัวเราะอยู่แล้วนะ! พวกนั้นมาทำการแสดงว่าตัวเองนับเลขเป็นอย่างนั้นหรอกหรือ!”
“ฮ่าๆๆ! ฉันถ่ายวิดีโอพวกเขาเอาไว้แล้ว จะโพสต์ลงเว่ยป๋อตอนนี้เลย มีใครอยากแลกผู้ติดตามกับฉันบ้างไหม”
“ลงมาจากเวทีเลย!”
“…”
แม้จะโดนสารพัดคำเย้ยหยัน ทั้งคู่ก็ยังร้องต่อได้จนถึง “สามแปดครั้ง”
ในช่วงเวลาที่สิ้นหวัง ในที่สุดโชคก็เข้าข้าง ชายหนุ่มจำเนื้อเพลงได้และช่วยชีวิตทั้งสองเอาไว้ได้
ทั้งคู่โค้งตอนจบการแสดง ลงจากเวทีด้วยความสิ้นหวังก่อนจะมองไปยังกรรมการอย่างกระตือรือร้น
มุมปากของเหล่ากรรมการกระตุกในขณะที่แลกเปลี่ยนความเห็นทางสีหน้ากัน สุดท้ายแล้วผู้ชายที่เป็นคนคุมพูดพลางแค่นยิ้มออกมา “ก็… เป็นการแสดงที่มีเอกลักษณ์ดีนะ! โฮะๆๆ … แต่กระนั้นแนวการแสดงยังไม่ค่อยตอบโจทย์งานกาล่าของเราเสียเท่าไร แต่ยังไงซะฉีซย่าก็เป็นโรงเรียนมัธยมชื่อดังที่มากไปด้วยเด็กมีพรสวรรค์…”
ความหมายโดยนัยก็คือ ไม่เหมาะ? คำพูดช่างดูถูกสติปัญญาของผู้ชมจริงๆ!
คังเจี้ยนก้มหน้าด้วยความผิดหวัง เขามั่นใจแล้วว่าตัวเองตกรอบแล้วแน่นอน
ฮือ … เขาอุตส่าห์ให้รูปภาพตอนเด็กของอันซย่าซย่าไปตั้งเยอะ!
อันซย่าซย่ารู้สึกผิดหวังกว่าเดิม พอได้ยินเสียงหัวเราะเยาะเย้ยรอบกายแบบนี้ เธออยากจะขุดหลุมฝังตัวเองเสียเหลือเกิน…
ทันใดนั้นใครสักคนที่อยู่ใกล้ๆ ก็ตะโกนขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ “ว้าว สตาร์รี่ไนต์มาซ้อมการแสดงที่นี่ด้วยแหละ!”
ฟึ่บบบ —
อันซย่าซย่าเกือบหัวใจวายตาย เธอหันไปมองตรงทางเข้าด้วยความแปลกใจและเห็นว่าตรงนั้นคือเซิ่งอี่เจ๋อกับอีกสองคนจริงๆ ดูท่าแล้วเหมือนว่าทั้งสามจะอยู่ที่นี่มาได้สักพักแล้ว
ไม่นะ พวกเขามาไม่ทันได้ดูการแสดงของเธอกับคังเจี้ยนหรอกใช่ไหม
ไม่ ไม่เอา ไม่นะ! เป็นไปไม่ได้! ไม่มีทางเกิดขึ้นแน่ๆ! อันซย่าซย่ากำหมัดเล็กๆ ของเธอและพยายามข่มใจตัวเองให้เชื่อแบบนั้น
แต่เซิ่งอี่เจ๋อดันเดินมาหาเธอพร้อมเอ่ยลอยๆ “คิดเลขได้ดีนี่”
ฟึ่บบบ!
คุณโดนโจมตีบวกความเสียหายเพิ่มจากผู้เล่น [เซิ่งอี่เจ๋อ] !
หญิงสาวยกมือปิดหน้าตัวเองพร้อมแกล้งตาย
รอยยิ้มยังคงเปื้อนใบหน้าของเซื่งอี่เจ๋อขณะที่เขาขอบคุณคังเจี้ยน “ฉันได้รูปแล้ว ขอบใจมาก”
“ยินดีครับ” คังเจี้ยนตอบอย่างหดหู่ “พวกนายจะขึ้นแสดงกันหรือ”
“ใช่”
เซิ่งอี่เจ๋อลูบหัวอันซย่าซย่า “รออยู่แถวนี้นะ เดี๋ยวเสร็จแล้วเราจะได้กลับบ้านด้วยกัน”
ทั้งสองพยายามคุยกันเบาๆ แต่พวกผู้ชมที่สอดรู้สอดเห็นต่างจับกลุ่มคุยกัน
“ว้าว ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับกัปตันอี่เจ๋อน่ะ”
“เธอไม่รู้? จำตอนงานบอลวันคริสต์มาสได้ไหม เธอคนนี้ไงนางเอกข่าวซุบซิบน่ะ — หญิงสาวที่กัปตันอี่เจ๋อและปีศาจฉีเหยียนซีต่างพากันปกป้องงง”
“เฮ้ย! จริงดิ!?”
ทันใดนั้นสายตาตัดสินก็ส่งมาทางอันซย่าซย่าทีละคนทีละคน
อันซย่าซย่าเหมือนถูกลูกดอกนับพันยิ่งใส่ที่หลังและหญิงสาวกำลังจะจมลงไปในความอาฆาตพยาบาท…
“อย่าไปกลัวมัน” เซิ่งอี่เจ๋อพูดขึ้น มือยังคงลูบหัวเธออยู่ “ฉันอยู่นี่แล้ว”
ตราบใดที่ชายหนุ่มอยู่ตรงนี้ ใครหน้าไหนก็ห้ามมาทำร้ายอันซย่าซย่าทั้งนั้น!
สีหน้าของอันซย่าซย่าสดใสขึ้น เธอกะพริบตาก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นก็นั่งลงท่ามกลางผู้ชมคนอื่นกับคังเจี้ยน
คนที่อยู่รอบๆ มองหญิงสาวด้วยความประหลาดใจ
อันซย่าซย่ากำหมัดเล็กๆ ของตัวเอง อันซย่าซย่าอยากหลุดรับบทเป็นคนหนีปัญหาแล้ว การอยู่ท่ามกลางผู้คนนับหมื่นที่คั่นกลางระหว่างพวกเขาหรือคำลวง คำว่าร้าย หญิงสาวจะหันไปเผชิญหน้ากับมันด้วยตัวของเธอเอง!
ก็เธอเป็นแฟนสาวของเซิ่งอี่เจ๋อแล้วนี่นา!
มันไม่ได้ถือเป็นอาชญากรรมและไม่มีความเกี่ยวข้องกันใดๆ เลย
เธอรู้ดีว่าเซิ่งอี่เจ๋อจะยืนหยัดเคียงข้างเธอแม้หนทางข้างหน้าจะลำบากเพียงใด!
เธอรู้ทันทีว่าเธอไม่กลัวอีกต่อไป!
