เซิ่งอี่เจ๋อบังคับพาเธอกลับ หญิงสาวดิ้นรน ทั้งกัดทั้งตีเขา แต่ชายหนุ่มผู้มีสีหน้าบึ้งตึงก็ไม่ยอมปล่อย
หลังจากที่ลากเธอออกมาจากคอนเสิร์ตเรียบร้อยแล้ว อันซย่าซย่าจึงระเบิดโทสะออกมาในที่สุด
“เซิ่งอี่เจ๋อคนบ้า! ทำอย่างนี้ทำไม บัตรถูกตรวจไปแล้วทีนี้เราก็กลับเข้าไปไม่ได้แล้ว!” อันซย่าซย่ารู้สึกเจ็บปวดใจจนเกือบร้องไห้
สีหน้าชายหนุ่มเย็นเยียบ “ทำไมถึงชอบเขามากมายขนาดนั้น เขาอาจจะมีแฟนอยู่แล้วก็ได้ ไม่ต้องเทิดทูนเขาเป็นไอดอลขนาดนั้นหรอก หรงเช่อไม่มีทางเห็นค่าสิ่งที่เธอทำให้หรอกน่า!”
“ทำไมไม่บอกแบบนั้นกับพวกแฟนๆ ตัวเองล่ะ! อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันชอบเขาในฐานะแฟนเพลงและมันก็เป็นเรื่องของฉัน ฉันไม่ได้ไปทำร้ายใคร นายไม่มีสิทธิ์มาวิจารณ์ฉัน!”
อันซย่าซย่าสลัดมือที่รัดแน่นของเขาสุดแรงก่อนจะหันหลังกลับไปมองฝูงชนที่กำลังดูคอนเสิร์ตด้วยความรู้สึกท้อแท้และอับจนหนทาง
โอกาสซึ่งหาได้ยากมากที่จะได้มาดูนักร้องขวัญใจของเธอใกล้ชิดขนาดนี้ในคอนเสิร์ต ถูกทำลายจนสิ้นซากโดยเจ้าปีศาจร้ายตนนี้
ขัดใจ! น่าขัดใจจริงๆ!
เซิ่งอี่เจ๋อกระชากไหล่เธอให้หันกลับมาอย่างแรง “เธอแน่ใจนะว่าเธอไม่ได้กำลังทำร้ายใคร” เขาบอกขณะมองเธอด้วยสายตาเย็นชา
“แน่!” ถึงจุดจุดนี้แล้วเธอโมโหเกินว่าจะสนใจเรื่องสัญญา และตอบกลับไปโดยไม่คิด “นายนั่นแหละที่ทำร้ายฉัน! ไปเลยนะ! ฉันไม่อยากเห็นหน้านายอีก!” หญิงสาวตะโกนใส่หน้า
หลังจากได้ยินคำพูดแรงๆ ของเธอ เซิ่งอี่เจ๋อก็ดูเหมือนจะโกรธมากกว่าที่เธอโกรธเขาเสียอีก เขาบีบไหล่เธอแรงขึ้นและแรงขึ้นเรื่อยๆ จนหญิงสาวสะดุ้งด้วยความเจ็บ
“ปล่อยฉันนะ… โอ๊ย…” เธอพยายามจะแกะนิ้วเขาออก
เมื่อเห็นท่าทีไม่พอใจของเธอ เซิ่งอี่เจ๋อก็ค่อยๆ คลายมือออก
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ “ฉันก็ไม่อยากเห็นหน้าเธอ! บ๊ายบาย!”
ผู้หญิงอะไรไม่รู้คุณคนบ้างเลย! เขาอุตส่าห์ใช้เวลาติดตามหาเธอมาหลายปี นอกจากจะจำเขาไม่ได้แล้วยังทำให้เขาอารมณ์เสียตลอด
ผู้หญิงเป็นสัตว์โลกที่สร้างปัญหาเยอะที่สุดในโลกเลย
แล้วเขาก็ผลุนผลันเดินจากไป ทิ้งให้อันซย่าซย่ายืนอยู่ตรงนั้นตามลำพัง
หญิงสาวหันไปดูคอนเสิร์ตซึ่งห่างไปไม่ไกลอีกครั้ง พลางวางแผนเรียกรถแท็กซี่กลับบ้านอย่างผิดหวัง แต่พอล้วงเข้าไปในกระเป๋าก็ถึงกับใจหายวาบทันที
เธอค้นดูอีกครั้งและแน่ใจอย่างหนึ่ง
ให้ตายสิ! เธอลืมเอากระเป๋าสตางค์มา!
หญิงสาวเตะหินก้อนเล็กๆ บนพื้นด้วยท่าทีเศร้าสร้อย ตั้งแต่มาเจอกับเซิ่งอี่เจ๋อ ทุกสิ่งทุกอย่างก็ผิดพลาดไปหมด!
ปึ้ก — หินเล็กๆ ก้อนนั้นกระเด็นไปโดนหน้าแข้งของผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ห่างไปไม่ไกล
“เฮ้ย! ใครเตะมาโดนฉันฟะ อยากตายรึไง!” ชายคนนั้นคำรามอย่างดุเดือด ทำเอาเธอตกใจหน้าซีดไปเลย
เมื่อเธอหรี่ตามองดีๆ ก็เห็นว่ามีผู้ชายหลายคนยืนอยู่เป็นกลุ่ม คนหนึ่งถือขวดเบียร์ไว้ในมือและดูท่าทางจะเมามากด้วย
อันซย่าซย่าใจหายวาบ รู้ว่าตัวเองกำลังจะเจอปัญหาเข้าให้แล้ว เธอรีบเอ่ยขอโทษทันที “ฉันขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ…”
“นี่ แม่สาวน้อย รู้ไหมว่าทำร้ายร่างกายคนอื่นมันผิดกฎหมายนะ ฮ่าๆ …” ผู้ชายคนนั้นเดินโซเซเข้ามาหาเธอพร้อมด้วยขวดเบียร์ เมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาบอบบางของอันซย่าซย่า ความคิดชั่วๆ ก็แวบผ่านเข้ามาในแววตาเขา “มานี่ซิ… มาช่วยฉันดูดีๆ หน่อย… ดูซิว่าฉันมีแผลอะไรร้ายแรงไหม…”
เขาตั้งใจจะรวบตัวเธอไว้ซึ่งทำให้อันซย่าซย่าตกใจจนร้องเสียงหลง อีกสองคนที่เหลือฉีกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และไม่แสดงทีท่าว่าจะห้ามเพื่อนเลย
มือใหญ่โตของเขาเกือบจะคว้าอันซย่าซย่าไว้ได้ แต่เธอเอี้ยวตัวหลบได้หวุดหวิด มีคนเดินผ่านมาอยู่บ้าง ทว่าทุกคนต่างก็เพียงแค่เหลือบมองมาที่เธอแล้วทำธุระของตัวเองต่อไป
ในวินาทีนั้นเอง อันซย่าซย่าก็รู้ซึ้งแก่ใจว่าความสิ้นหวังเป็นอย่างไร
