จิวโมไป๋ลอบออกจากโรงแรม จิตสัมผัสของเขาค้นพบผู้บ่มเพาะพลังที่เฝ้าระวังอย่างหนาแน่น เขาไม่แปลกใจที่เห็นอย่างนั้น เพราะในโรงแรมมีบุคคลสำคัญหลายคน และยังมีเจ้าอาวาสหงหมิงที่เป็นผู้เชี่ยวชาญต่างประเทศ
พวกเขาต้องระวังว่าจะเกิดอะไรผิดปกติหรือไม่
การรักษาความปลอดภัยอย่างนี้ มีประสิทธิภาพมากกว่ากล้องวงจรติดในประเทศมังกรหลายเท่า
แต่มันต้องแลกมาด้วยกำลังคนที่ต้องใช้เพิ่มขึ้น
จิวโมไป๋ซ่อนอยู่มุมมืดและถอนหายใจ ถ้าอยู่ประเทศมังกรเขาแค่หยุดกล้องวงจรติดก็สามารถหลบออกไปได้แล้ว
แต่ตอนนี้ถ้าไม่ระวังเขาอาจถูกจับได้
จิวโมไป๋ใช้จิตสัมผัสตรวจสอบการเดินของผู้บ่มเพาะพลังที่รักษาความปลอดภัย และหลบเลี่ยงพวกเขา เสียเวลาอยู่ครู่หนึ่งเขาก็สามารถออกจากอาณาเขตของโรงแรมได้ โดยไม่มีใครพบ
เขาปีนขึ้นอาคารสูงและกระโดดข้ามอาคารใช้มุมอับสายตา ปกปิดกล้องจากดาวเทียม จิตสัมผัสของเขายังคงจับที่จุดสีทองในร่างของจอมมาร ติดตามอยู่ครู่หนึ่งความเร็วของอีกฝ่ายก็เพิ่มขึ้น เขาก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังนั่งรถยนต์ออกนอกเมือง คิ้วของเขาเลิกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะลงไปและเปลี่ยนเสื้อผ้าปลอมใบหน้าให้เป็นคนประเทศเกาะ โบกรถโดยสาร ให้ขับไปทางที่บอก
ไม่นานเขาก็มาถึงหมู่บ้านที่มีประชากรไม่ถึง 100 ครัวเรือน
เขาจ่ายเงินค่าโดยสาร ก่อนที่จะลอบเข้าหมู่บ้าน
จิตสัมผัสตรวจสอบบ้านทุกหลังไม่พบสิ่งผิดปกติ เขาตามไปถึงบ้านของจอมมาร บ้านสร้างห่างจากหมู่บ้านหลังอื่นไปหลายร้อยเมตร มันยิ่งทำให้เกิดความสงสัยว่าจอมมารกำลังซ่อนอะไรอยู่
บ้านเก่าซอมซ่อ กำแพงอิฐเตี๋ยด้านขวาพังลงไม่ซ่อมแซม ปล่อยให้มันอยู่ในสภาพนั้น หญ้าสูงถึงครึ่งตัว ดูภายนอกแล้ว ถ้าโจรเห็นก็ยังเมินบ้านหลังนี้
ขณะที่จิวโมไป๋กำลังจะเข้าใกล้บ้าน จิตสัมผัสของเขาก็ค้นพบคนในชุดดำ 2 คนกำลังซ่อนตัวอยู่ห่างออกมาจากบ้านเล็กน้อย
เขาค่อยๆเข้าใกล้ชายชุดดำทั้งสอง ลอบฟังที่ทั้งสองกำลังพูด
พวกเขาพูดไม่เป็นประโยคนัก แต่ที่พอจะจับใจความได้ก็คือ วันนี้พวกเขาถูกสั่งให้จับตามองจอมมาร
จิวโมไป๋ก็เข้าใจได้ว่าทั้งสองถูกส่งมา จากคนที่อยู่ในห้องพิเศษ เขามั่นใจว่าเป็นซากุราอิ อาคาเนะ หญิงสาวที่ไม่พูดกับใครเลย
เขาสังเกตเห็นว่าเธอส่งคนไปสืบสวนจอมมาร
เมื่อรู้แล้วเขาก็อ้อมไปอีกด้าน เขาเข้าใกล้บ้านโดยที่ไม่มีใครรู้ จิตสัมผัสของเขารับรู้ว่าจอมมารอยู่ชั้นใต้ดินของบ้าน
แต่เขาไม่สามารถส่งจิตสัมผัสลงไปตรวจสอบได้ เหมือนกับว่ามีพลังงานบางอย่างขัดขวางอยู่
เขามันใจว่าจอมมารต้องได้อะไรบางอย่างจากมิติชั้นกลางเพื่อปกป้องชั้นใต้ดิน
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ จอมมารที่อยู่ในชั้นใต้ดินก็ขึ้นมา จิตสัมผัสของเขาก็จับภาพของจอมมารได้ทันที
จอมมารเปิดประตูบ้านออกมา เขาอยู่ในชุดสีดำปกปิดตัวตน เขาเดินไปด้านหนึ่งของหมู่บ้านซึ่งเป็นป่าขนาดกลางที่ขวางพรมแดนของอีกเมือง
ชายชุดดำสองคน เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายออกจากบ้ายด้วยท่าทางน่าสงสัย พวกเขาก็กดกำไลข้อมือเพื่อรายงาน ก่อนที่จะติดตามจอมมารเข้าป่า
จิวโมไป๋รอให้ทุกคนจากไป ก่อนที่เขาจะลอบเข้าไปในบ้าน
ภายในบ้านมีเฟอร์นิเจอร์เพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้น และพวกมันอยู่ในสภาพทรุดโทรมแทบจะไม่สามารถใช้งานได้
จิวโมไป๋ขมวดคิ้ว เงินที่จอมมารได้จากการประลองแต่ละครั้งสามารถซื้อบ้าน 1 หลังได้อย่างง่ายดาย ทำไมเขาถึงต้องอยู่ที่นี่?
จิวโมไป๋เดินลงไปที่ประตูลงไปชั้นใต้ดิน ประตูมีแม่กุญแจล็อคอย่างหนาแน่น จิตสัมผัสของเขาตรวจสอบแม่กุญแจ เขาก็พบว่าแม่กุญแจสร้างวัสดุชั้นยอด แม้แต่ผู้บ่มเพาะพลังขั้นที่ 6 โลหิต ก็ยากที่จะสร้างความเสียหายให้กับมัน
เขาก็เข้าใจแล้วว่าเงินหายไปไหนหมด
จิวโมไป๋เอือมมือจะจับแม่กุญแจ จิตสัมผัสก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างมือของเขาก็หยุดลง
“นี่มัน?”จิวโมไป่เผลอพูดออกมาอย่างไม่รู้ตัวดวงตาของเขาพลันเปลี่ยนเป็นสีทองเข้ม
ภาพโดยรอบกระจ่างชัดราวกับส่องด้วยกล้องความระเอียดสูง เขามองลงไปยังแม่กุญแจก็พบพลังงานสีม่วงอ่อนห่อหุ้มแม่กุญแจ
ใบหน้าของจิวโมไป๋พลันเปลี่ยนไป เขาเพ่งมองไปยังแม่กุญแจอีกครั้งสังเกตเห็นพลังวิญญาณสีม่วงห่อหุ้มแม่กุญแจอยู่จริงๆ
ปรมาจารย์ม่วง!
จิวโมไป๋สูดลมหายใจเพื่อสงบสติอารมณ์ตัวเอง เขาตรวจสอบอีกครั้งก็พบว่าเป็นแค่ปรมาจารย์ม่วงต้น และพลังวิญญาณที่อยู่บนแม่กุญแจอ่อนแออย่างมาก และมันทำหน้าที่เพียงส่งสัญญาเตือนเท่านั้น ไม่มีอะไรอันตราย
เมื่อเบาใจแล้วเขาก็โบกมือพลังวิญญาณสีทองเข้มห่อหุ้มแม่กุญแจปิดการส่งสัญญาณ ก่อนที่เขาจะเอือมมือจับแม่กุญแจพลังมังกรถูกปลุกเร้าพลังของเขาเพิ่มขึ้น 10 เท่าทันที
เคร้ง!
แม่กุญแจหักออก จิวโมไป๋โยนแม่กุญแจลงแหวนมิติเจ็บของก่อนจะเปิดประตูชั้นใต้ดิน กลิ่นฉุนของสมุนไพรกระทบเข้าที่จมูก จนใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย
เขามองผ่านความมืดเห็นหมอกสีเขียวอ่อนแปลกประหลาดลอยอย่างช้าๆตามทางลง เขาทดลองใช้จิตสัมผัสก็ไม่สามารถมองผ่านไปได้เห็นเพียงภาพลางๆ
สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจลงไป พลังวิญญาณสีทองเข้มห่อหุ้มทั่วร่างป้องกันหมอกประหลาด
—
