จิวโมไป๋มองพันเอกนาคามูระที่เข้ามาขัดขวางด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะดึงหมัดกลับพร้อมกับสลายพลังกดดันและกระโดดถอยมาหลายก้าว
พันเอกนาคามูระไม่สนใจจิวโมไป๋ที่ถอยตัวไป เขากวาดสายตาตรวจสอบทาเคยูชิที่กำลังตกอยู่ในช่วงวิกฤติ ทั่วทั้งร่างแดงก่ำปริแตกออก เลือดไหลทะลักออกมาท่วมซึมเสื้อผ้าจนเสื้อสีม่วงกลายเป็นสีดำ ใบหน้าบิดเบี้ยวฝืนทนความเจ็บปวด ดวงตาเลือนลอยใกล้จะหมดสติ พันเอกนาคามูระเอื่อมมือไปจับที่ไหล่ขวาของทาเคยูชิ ก็รู้สึกร้อนลวกราวกับจับเปลวไฟที่กำลังลุกไหม้
ใบหน้าของพันเอกนาคามูระเปลี่ยนไป เขาส่งพลังปราณไปในร่างของทาเคยูชิทันที เพื่อบรรเทาพลังงานมหาศาลที่กำลังปั่นป่วนในร่างของอีกฝ่าย แต่เมื่อพลังปราณกำลังจะเข้าไป ผิวหนังของทาเคยูชิตรงที่พันเอกนาคามูระจับก็แตกออก เลือดสีแดงสดสาดกระจาย!
“อ๊ากกก!”ทาเคยูชิกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เงาดาบแดงม่วงสลายหายไปทันที ร่างกายสั่นระริกทรุดลงไป แต่ก่อนจะล้มลงทาเคยูชิก็ปักดาบลงพื้นประคองร่างเอาไว้ได้
พันเอกนาคามูระรีบดึงมือกลับ ใบหน้ามืดครึ้ม ร่างกายของทาเคยูชิใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว เขาไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไร บันทึกมีบอกแค่ผู้ที่สามารถฝึกวิชาลมหายใจแห่งเทพฟุสึโนะจิทั้งสองคน หลังจากใช้วิชา ร่างกายจะระเบิดตายทันที ทำให้ไม่มีใครรอดชีวิตมาเขียนวิธีแก้
ทาเคยูชิโซเซฝืนแรงเฮือกสุดท้ายเอาไว้ แต่สุดท้ายก็ไม่ไหวล้มลง มือยังคงกำดาบแน่น ทำให้ดาบที่ปักพื้นล้มลงไปพร้อมกัน พันเอกนาคามูระเอือมมือไปจับ เขาไม่ส่งพลังเข้าไปอีก เขาประคองวางร่างทาเคยูชินอนหงายหน้าบนพื้นที่แตกร้าว ไม่กล้าทำอะไร ก่อนจะกดกำไลข้อมือเพื่อขอความช่วยเหลือ
วูบ หลังจากที่เจ้าอาวาสหงหมิงตรวจสอบอาการบาดเจ็บของศิษย์ทั้งสองเสร็จ เขาก็ทะยานร่างเข้ามา พันเอกนาคามูระมองไปยังเจ้าอาวาสหงหมิง ดวงตาฉายแววคมกริบ พลังกดดันแผ่ออกจากร่าง
“อมิตาพุทธ โยมเข้าใจผิดแล้ว อาตมาจะมาดูว่าพอจะช่วยได้หรือไม่ อาตมาไม่ได้มาแก้แค้น”เจ้าอาวาสหงหมิงมองพันเอกนาคามูระด้วยความจริงใจ ไม่มีความโกรธเคืองที่ศิษย์ทั้งสองถูกทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัสแม้แต่น้อย
พันเอกนาคามูระเห็นความจริงใจของเจ้าอาวาสหงหมิง เขาก็ลังเล ว่าจะรอให้ผู้อาวุโสในสำนักมา หรือให้เจ้าอาวาสหงหมิงเข้ามาดูก่อน สุดท้ายเขาก็เก็บพลังกดดัน ถอย ให้เจ้าอาวาสหงหมิงเข้าดูอาการของทาเคยูชิ
ผู้อาวุโสคนอื่นๆของสำนักไม่มีใครมีความสามารถในการแพทย์นัก เขาเคยเห็นเจ้าอาวาสรักษาอิวะ โซตะและผู้ที่ถูกรักพาตัวมาก่อน
เจ้าอาวาสหงหมิงน่าจะมีความสามารถ ที่จะช่วยทาเคยูชิได้ที่สุดในเวลานี้
เจ้าอาวาสหงหมิงเดินไปหาทาเคยูชิ และกำลังจะเอือมมือไปจับ
“อย่าส่งพลังเข้าไป พลังในร่างของทาเคยูชิไม่มั่นคง ถ้ามีพลังแปลกปลอมเข้าไปมันจะเร่งให้พลังในร่างระเบิดเร็วขึ้น”พันเอกนาคามูระเอ่ยเตือน
เจ้าอาวาสหงหมิงหยุดมือ ก่อนจะดึงมือกลับ ดวงตากวาดร่างของทาเคยูชิ เขาก็คาดเดาอาการได้ แล้วพนมมือกลางอกและท่องบทสวดอย่างแผ่วเบา ร่างกายก็แผ่พลังสีขาวทองกลิ่นอายสงบบริสุทธิ์ ทำให้ผู้คนรู้สึกผ่อนคลายออกมา
พลังสีขาวทองเปล่งประกายไหลไปรวมกันที่ฝ่ามือ เจ้าอาวาสหงหมิงดึงมือซ้ายออกก่อนจะหันฝ่ามือซ้ายไปยังร่างของทาเคยูชิ
พลังสีขาวทองก็พุ่งเข้าไปอาบร่างของทาเคยูชิ เลือดค่อยๆหยุดลงอย่างช้าๆ
พันเอกนาคามูระกำลังจะห้าม เมื่อเจ้าอาวาสหงหมิงปล่อยพลังใส่ร่างของทาเคยูชิ แต่เขาก็หยุดเอาไว้ก่อน ไม่ลงมือ เมื่อเห็นว่าเลือดค่อยๆหยุดไหล เขาจับตามองด้วยความระมัดระวัง
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ
ใบหน้าของเจ้าอาวาสหงหมิงเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด เหงื่อผุดบนหน้าผาก
ทาเคยูชิที่นอนอยู่ก็อ้าปากกว้าง ใบหน้าบิดเบี้ยว เหมือนกำลังกรีดร้องแต่ไม่มีเสียง ผิวสีแดงก่ำเข้มขึ้น
ใบหน้าของเจ้าอาวาสหงหมิงเปลี่ยนไป เขารีบดึงพลังกลับ
เลือดที่หยุดไหลก็แตกทะลักออกมา อย่างน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม
พันเอกนาคามูระเห็นดังนั้น ก็ยกมือแตะดาบโดยไม่รู้ตัว แต่ก็ไม่ชักดาบเพราะรู้ว่าเจ้าอาวาสหงหมิงไม่ได้ตั้งใจทำร้ายทาเคยูชิ
เจ้าอาวาสหงหมิงมองร่างของทาเคยูชิ ไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะพลังในร่างของทาเคยูชิรุนแรงเกินกว่าที่เขาจะสยบมันได้
ในขณะที่ทั้งสองกำลังไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
จิวโมไป๋ถอนหายใจ เดินเข้ามาและกล่าวด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
“ให้ผมดูอาการของเขาได้ไหม?”
พันเอกนาคามูระหันมามองจิวโมไป๋ ดวงตาหรี่ลง
“นายรักษาได้อย่างนั้นเหรอ?”พันเอกนาคามูระกล่าวถามด้วยความไม่เชื่อ ขนาดเจ้าอาวาสหงหมิงยังไม่สามารถรักษาได้ เด็กที่อายุน้อยกว่าลูกชายของเขาจะรักษาได้ยังไง
“ผมเข้าใจกฎแห่งธาตุไม้ ผมอาจจะพอรักษาได้”จิวโมไป๋ตอบ
พันเอกนาคามูระได้ยินก็นิ่งไปเล็กน้อย เขาหันมามองทาเคยูชิที่เลือดกำลังพุ่งทะลักออกมาราวกับน้ำพุ ไม่สามารถรอช้าได้อีก
“อมิตาพุทธ อาตมาช่วยไม่ได้จริงๆ พลังในร่างของโยมคนนี้ มันเกิดจากการบีบอัดพลังอันมหาศาลในร่างกาย ทำให้สามารถใช้พลังที่เกินขีดจำกัดของร่างกาย แต่มันก็รุนแรงเกินไปจนร่างกายรองรับพลังไม่ไหว พลังอันมหาศาลในร่างจึงจะระเบิดออกมา ถ้าโยมจิวโมไป๋ใช้กฎแห่งธาตุไม้ประคองอาการไว้ มันอาจจะชะลอการระเบิดไว้ได้ครู่หนึ่ง”เจ้าอาวาสหงหมิงพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าเสียใจ
พันเอกนาคามูระที่ได้ยินก็พยักหน้า ให้จิวโมไป๋เข้าไปดูอาการได้
จิวโมไป๋ได้ยินก็กระโดดไปถึงร่างของทาเคยูชิอย่างไม่รอช้า เขาซ่อนสีหน้าดีใจเอาไว้ โดยไม่มีใครสังเกตเห็น
—
