ทาคาฮิโระเห็นจิวโมไป๋และคิยูมิ ดวงตาของเขาก็สาดจิตสังหารออกมา
โดยไม่มีใครพูดอะไร ทาคาฮิโระหันไปยังจิวโมไป๋และฟันดาบออกไป คลื่นดาบสายฟ้าอันน่ากลัวพุ่งเข้าหาร่างของจิวโมไป๋ พลังกดดันอันรุนแรงแผ่กระจายออกมาอย่างน่ากลัว
จิวโมไป๋ขมวดคิ้วเล็กน้อย พลังที่แฝงในคลื่นดาบไม่ธรรมดา เขาตัดสินใจในชั่วพริบตา พลองเหล็กกระแทกที่พื้นพร้อมกับส่งพลังไปที่เท้า ทำให้ร่างของเขาพุ่งขึ้นด้วยความเร็วสูง หลบคลื่นดาบไปได้ และในเวลาเดียวกันเขาก็หมุนพลองเหล็กเป็นวงกลมราวลูกข่าง คิยูมิเกาะเสื้อคลุมจิวโมไป๋แน่น ร่างของจิวโมไป๋พุ่งไปหาทาคาฮิโระด้วยความเร็วสูง
พลองเหล็กฟาดลงไปที่ร่างของทาคาฮิโระ คลื่นพลังอันรุนแรงก็ระเบิดออกมาเกิดเงาลวงตาเหมือนกับว่าพลองเหล็กขยายใหญ่ขึ้นราวเสายักษ์
ทาคาฮิโระยิ้มเยาะ เขาไม่หลบ แต่ฟาดฟันดาบโจมตีสวนกับ
พลองเหล็กและดาบสายฟ้าปะทะกันดังสนั่น คลื่นพลังกวาดออกโดยรอบ ร่างของจิวโมไป๋ถอยไปยืนอยู่ข้างๆอิโทซะไร้บาดแผล
คิยูมิกระโดดไปที่อิโทซะทันที
จิวโมไป๋มองอิโทซะและเหลือบมองริกะ ก่อนจะหันกับไปมองทาคาฮิโระ เขาไม่รู้ว่าริกะต้องการอะไร เขาควรจะระวังเธอเอาไว้
“นายมาช้าเกินไป ด้วยความแข็งแกร่งของนาย ถ้าร่วมมือกับอิโทซะก่อนที่จะบาดเจ็บ พวกนายอาจหลบหนีไปได้”ทาคาฮิโระเดินมาหาพวกเขาอย่างช้าๆ พลังกดดันอันรุนแรงแผ่กระจายออกจากร่างของเขาจนอากาศสั่นไหว
“แต่นายมาตอนนี้ มันช้าเกินไป”จบคำทาคาฮิโระก็ยกดาบและผ่าแนวตั้ง คลื่นสายฟ้าสีม่วงเหมือนจันทร์เสี้ยวที่พุ่งลงมาจากฟากฟ้า
ความเร็วของดาบนี้มากกว่าการโจมตีก่อนหน้าของทาคาฮิโระหลายเท่า แต่พลังโจมตีของมันไม่ลดลงเลย และยังจะทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้น!
ใบหน้าของจิวโมไป๋และอิโทซะเปลี่ยนไป พวกเขาพุ่งตัวออกไปคนละด้าน อิโทวะไม่ลืมที่จะดึงริกะไปด้วย
ตูม! คลื่นดาบสายฟ้าจันทร์เสี้ยวฟันลงที่พื้นเกิดรอยหลุมลึกหลายสิบเมตรอย่างน่ากลัว
ทาคาฮิโระเห็นท่าทางน่าสมเพชของจิวโมไป๋และอิโทซะ เขาก็ยิ้มอย่างเย่อหยิ่ง พลังกดดันเพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวีราวไม่มีสิ้นสุด
“เป็นไปไม่ได้ ร่างกายของนายไม่สามารถใช้พลังได้มากขนาดนี้”อิโทซะลุกขึ้นมามองทาคาฮิโระด้วยความตกตะลึง
เขาเคยต่อสู้กับยอดฝีมือมากมาย เขารู้ขีดกำจัดที่พลังจะไปถึงได้ ผู้บ่มเพาะพลังขั้นที่ 6 โลหิตต้นของประเทศเกาะไม่มีร่างกายที่แข็งแกร่งพอ ที่จะดึงพลังมากมายขนาดนี้มาใช้ได้
ทาคาฮิโระสามารถโจมตีด้วยพลังอันรุนแรงหลายครั้ง ราวไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ผิดกับผู้บ่มเพาะพลังจากประเทศเกาะโดยสิ้นเชิง
เขาไม่คิดว่าทาคาฮิโระ จะบ่มเพาะพลังด้วยเคล็ดบ่มเพาะพลังของประเทศอื่น เพราะกลิ่นอายของทาคาฮิโระ เป็นเคล็ดบ่มเพาะพลังของสำนักอย่างชัดเจน ดังนั้นที่ผิดปกติคือร่างกายของทาคาฮิโระ ที่แข็งแกร่งกว่าผู้บ่มเพาะพลังของประเทศเกาะคนอื่นๆ
จิวโมไป๋ก็สงสัยเช่นกันเขามีประสบการณ์มากกว่าอิโทวะ ทำให้เขาสามารถมองเก็นได้อย่างชัดเจนว่าทาคาฮิโระไม่ได้ฝึกฝนวิชาหลอมกายา หรือวิชาเสริมร่างกายภายนอก
แล้วความแข็งแกร่งผิดปกติของเขาเกิดขึ้นได้ยังไง?
ทาคาฮิโระยิ้มไม่ตอบ ดวงตามองจิวโมไป๋ด้วยไอสังหารคุกรุ่น เขาไม่ลืมความอับอายที่จิวโมไป๋มอบให้เขาบนสนามประลอง
ริกะที่เห็นแววตาของทาคาฮิโระเธอก็กรอกตา แต่เธอไม่พูดอะไร เลือกที่จะเงียบดูสถานการณ์
ตูม! พื้นที่ทาคาฮิโระยืนเกิดรอยแตกร้าว ก่อนที่ร่างของเขาจะพุ่งเข้าหาจิวโมไป๋ด้วยความเร็วสูง จนทิ้งร่างเงาไว้ด้านหลัง
วูบ เงาดาบสายฟ้าฟันออกอย่างรวดเร็ว คลื่นดาบสายฟ้าปะทุอย่างรุนแรงจนพื้นเกิดรอยไหม้สีดำทิ้งไว้เป็นทางยาว
จิวโมไป๋สูดลมหายใจกฎแห่งธาตุไม้สีเขียวเข้มปกคลุมทั่วร่าง มันกำจัดพลังคุกคามเล็กๆไปจนหมด แม้ว่าจะไม่สามารถป้องกันกฎแห่งธาตุสายฟ้าที่อาบคลื่นดาบสายฟ้าได้ แต่ก็ช่วยไม่ให้เขาพลาดบาดเจ็บสาหัส
กฎแห่งธาตุไม้ปกคลุมพลองเหล็กก่อนที่เขาจะฟาดออกปะทะเข้ากับคลื่นดาบสายฟ้า
ตูม! คลื่นพลังสาดกระจายโดยรอบ ร่างของจิวโมไป๋กระเด็นไปหลายก้าว เสื้อของเขามีรอยไหม้สีดำเล็กน้อย แต่ไม่เป็นอันตราย
ทาคาฮิโระปรากฏตัวขึ้นมองจิวโมไป๋ด้วยความประหลาดใจ อีกฝ่ายอยู่แค่ขั้นที่ 5 กระดูกปลายเท่านั้น แต่ร่างกายมีความแข็งแกร่งกว่าผู้บ่มเพาะพลังขั้นที่ 6 โลหิตทั่วไป เขาอดไม่ได้ที่จะอิจฉา
กว่าเขาจะได้รับยาพันธุกรรมที่เสริมสร้างความแข็งแกร่งของร่างกาย เขาต้องทำภารกิจอันตรายมากมาย เขาต้องเข่นฆ่าผู้คนไปหลายร้อยชีวิต กว่าจะได้มันมา แต่จิวโมไป๋มีร่างกายที่เขาต้องการ
ทาคาฮิโระกัดฟันกรอด กลิ่นอายแห่งความตายค่อยๆไหลออกจากร่างของเขา บรรยากาศโดยรอบพลันเย็นยะเยือก
อิโทวะและคิยูมิตัวแข็งทื่อ พวกเขาจำกลิ่นอายอันน่ากลัวนี้ได้
“นี่…”อิโทซะเผลอร้องออกมา
ทาคาฮิโระไม่สนใจท่าทางของอิโทซะ เขายกดาบขึ้นอย่างช้าๆ กฎแห่งธาตุสายฟ้าโดยรอบเหมือนถูกกระตุ้นพวกมันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก่อนที่เขาจะฟันดาบลงมาอย่างเด็กขาด คลื่นดาบสายหมุนวนเป็นเกลียวพายุ พลังอันแหลมคมตัดทุกสิ้งโดยรอบเป็นชิ้นๆ
จิวโมไป๋สัมผัสได้ถึงอันตราย ร่างกายของเขาร้องเตือนให้เขารีบหลบหนี
แต่พายุดาบสายฟ้าไม่ปล่อยให้เขาได้หลบหนีไปได้ มันม้วนอากาศโดยรอบ ดึงดูดเข้าไปในใจกลางพายุ ทำให้ร่างกายของจิวโมไป๋ที่อยู่ตรงหน้า ไม่สามารถขยับได้!
—-
