รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 226 เขาเป็นคนหลอกลวง

บทที่226 เขาเป็นคนหลอกลวง
ฉินหลั่งเรียกให้ห้องจัดงานศพนำรถมา ให้นำศพของยายปี้หวู้ไป ฉินหลั่งเห็นว่าหลินจูกำลังร้องไห้อยู่ตรงไหล่ของจูชุยส่วยอย่างหนักจนไม่สามารถควบคุมตนเองได้ จึงไม่ได้เรียกเธอ
เขากับ‘ลมดอกไม้หิมะพระจันทร์’สี่สาวไปที่ห้องจัดงานศพด้วยกัน รอขี้เถ้าที่เผาจากศพของยายปี้หวู้ออกมา พวกเขาไปบนภูเขาที่มีชื่อเสียงที่หนึ่งในหลินอาน นำขี้เถ้าศพของยายเทลงไปจากบนภูเขา
สี่สาวได้มีความผูกพัน ร้องห่มร้องไห้กันไปอีกรอบ！
ตอนที่ฉินหลั่งพาสี่สาวกลับถึงเมืองหลินอานนั้น ฟ้าก็มืดแล้ว
ฉินหลั่งกล่าว：“ฉันจะกลับโรงเรียนตอนนี้แล้ว พวกแกจะไปไหน？”
ลมดอกไม้หิมะพระจันทร์พูดด้วยความกังวลเร่งรีบ：“เจ้านายคะ เจ้านายไม่เอาพวกเราแล้วหรอคะ？พวกเราเป็นสาวรับใช้ของเจ้านายนะคะ เจ้าไปไหน พวกเราก็จะตามไปนั่น”
ฉินหลั่งสะดุ้งตกใจไปหนึ่งที กล่าว：“ฉันไม่ต้องให้พวกแกมารับใช้อะไรฉันหรอก จริงๆแล้วฉันก็ไม่ได้อยากมาจะเป็นเจ้านายอะไรนี้หรอก แหวนนิ้วโป้งนี้มีเพียงแค่เจ้านายของพวกแกถึงจะใส่ได้ใช่มั้ย ฉันจะถอดมันลงมาแล้วเอาให้แก！”
พูดอยู่ ฉินหลั่งก็เตรียมถอนแหวนที่ยายปี้หวู้ให้เขานั้นออกมา
สี่สาวรีบพูดกล่าวอย่างรวดเร็ว：“อย่านะคะเจ้านาย ท่านลืมแล้วหรอคะ ว่าท่านรับปากอะไรนายหญิงเอาไว้？เจ้านายเก่าให้ท่านดูแลสานต่อยาวเย่วกง ถ้าท่านถอนแหวนนิ้วโป้งนี้ออกมา แล้วใครจะมาเป็นเจ้านายคะ นายหญิงเพิ่งเสียชีวิตไปนะคะ ท่านอย่า…อย่าทิ้งพวกเราไปเลยนะคะ”
พูดอยู่ น้ำตาของสี่สาวก็ได้กลิ้งอยู่ในดวงตา
“อ๋า…โอเคโอเค ตำแหน่งเจ้านายนี้ ฉันจะเป็นเอง！”ฉินหลั่งได้แต่พูดไปอย่างนั้น และฉินหลั่งก็ได้กล่าวอีกว่า：“แต่ว่าฉันเป็นนักเรียน ที่ที่ฉันอาศัยอยู่ก็เป็นหอพักของนักเรียน พวกแกจะตามฉันได้อย่างไร ถ้าฉันมีเงิน ก็สามารถหาโรงแรมแถวหน้าโรงเรียน ให้พวกแกพักอยู่ได้ แต่สิ่งที่ไม่บังเอิญก็คือ บนตัวฉันแม้แต่เงินหนึ่งร้อยบาทยังไม่มีเลย！”
สี่สาวเปลี่ยนจากอารมณ์เศร้าเป็นอารมณ์สุข กล่าว：“เจ้านาย ที่แท้แล้วท่านก็กำลังกังวลเรื่องเงินหรอคะ？ท่านไม่มีเงิน แต่พวกเรามีเงินนิคะ！”
“พวกแกมีเงิน？มีเท่าไหร่？”ฉินหลั่งพูดด้วยความตื่นตกใจ
ลมกล่าว：“ครั้งนี้ที่พวกเราออกมาก็ไม่ได้พกเงินมามากมายสักเท่าไหร่ ตอนนี้ที่เหลือติดตัวก็มีอยู่แค่สองพันล้านกว่าบาทเท่านั้น ก็สามารถซื้อวิลล่าที่เมืองหลินอานได้ไม่กี่หลัง！ถ้าเจ้านายยังรู้สึกว่ามันน้อยไป ฉันสามารถติดต่อคนที่ยาวเย่วกงได้ตอนนี้เลย ให้พวกเขานำเงินส่งมาให้พวกเราเพิ่มอีกสักไม่กี่หมื่นล้าน！”
ฉินหลั่งตกใจหนักมาก คิดไม่ถึงเลยว่าหญิงสาวสี่คนนี้ที่อายุไม่ถึง20 มีเงินติดตัวเยอะขนาดนี้ ยาวเย่วกงนี้ชั่งลึกลับซะจริงๆ มีเวลาต้องถามพวกเธอให้ชัดเจนดีๆแล้วหล่ะ
ฉินหลั่งกล่าว：“ไม่ต้องแล้ว แค่นี้ก็จัดการได้ง่ายแล้วฉันจะพาพวกแกไปซื้อวิลล่านอกมหาวิทยาลัยเจียงหนานตอนนี้แหละ！”
สี่สาวตอบพร้อมกัน：“รับทราบค่ะเจ้านาย！”
พูดอยู่ ฉินหลั่งก็รีบพาสี่สาวไปสถานที่หนึ่งที่อยู่แถวมหาวิทยาลัยเจียงหนานมีชื่อว่า ‘อี้หวั้นถิงหาว’เป็นชุมชนที่หรูหรา เดินตรงไปที่ฝ่ายขาย
พนักงานฝ่ายขายต่างก็เตรียมตัวเลิกงานกันแล้ว เห็นฉินหลั่งชายหนุ่มที่แต่งตัวโทรมๆพาสี่สาววัยรุ่นที่หน้าตาสง่างามเดินเข้ามา
พนักงานฝ่ายขายผู้หญิงแต่ละคนก็ทำท่าทางเหมือนไม่มีอารมณ์ที่จะขาย พวกเธอไม่คิดเลยเลยแม้แต่นิดเดียวว่า คนที่แต่งตัวเสื้อผ้าตลาดนัดเหมือนฉินหลั่ง กับหญิงสาวอีกไม่กี่คนที่อายุไม่ถึง20 จะมีปัญญาซื้อบ้านที่ “อี้หวั้นถิงหาว ”แต่ละคนก็ทำท่าทางเหมือนมองไม่เห็นพวกเขา
ผู้จัดการชายเห็นหญิงสาวสี่คนที่สวยงามดั่งดอกไม้ ตาเขาเหมือนกับเครื่องสแกน มองบนร่างกายของสี่สาวขึ้นลงตั้งแต่หัวจรดเท้า รีบเข้าไปต้อนรับทันที มองข้ามฉินหลั่งไปโดยตรง เดินไปถึงตรงหน้าของ ‘ลมดอกไม้หิมะพระจันทร์’พูดด้วยรอยยิ้มที่ยิ้มแย้มแจ่มใส：“คุณหนูทั้งสี่คนอยากจะซื้อบ้านหรอครับ？”
ลมกล่าว：“เจ้านายของพวกเราจะซื้อบ้านให้พวกเรา คุณพูดกับเขาก็ได้แล้วค่ะ”
“เจ้านาย？”สีหน้าของผู้จัดการชายดูตกตะลึงมาก แล้วมองไปฉินหลั่งด้วยความไม่พอใจ กล่าว：“พวกแกบอกว่าเขาเป็น…เจ้านายของพวกแก？”
ผู้จัดการชายถอยหลังไปสองก้าวแล้วเดินไปที่ฉินหลั่ง ดวงตาที่เต็มไปด้วยแววตาที่ดูถูกหัวเราะเยาะ กล่าว：“ไอ่หนุ่ม เอาเรื่องว่ะ นายเป็นเจ้านายของคุณหนูทั้งสี่คนนี้งั้นหรอ？เจ้านายอะไรกัน？โธ่เอ๊ย！”
สี่สาวโมโหพร้อมกัน ก็เตรียมที่จะใช้พลังฝ่ามือฆ่าผู้จัดการชายคนนี้ทิ้งไปทันที！
ฉินหลั่งได้ดูดซับพลังภายในของยายปี้หวู้กับอาจารย์จูผู้ที่มีฝีมือยอดเยี่ยมทั้งสอง ณ ตอนนี้ก็คงไม่มีใครเทียบได้อีกแล้ว การกระทำเล็กน้อยของทั้งสี่สาว ก็สามารถทำให้ฉินหลั่งได้ยินและสัมผัสถึงได้ ฉินหลั่งเดินถอยหลังไปหนึ่งก้าว ใช้มือบังมือของลมเอาไว้ สี่สาวเห็นว่าฉินหลั่งไม่อนุญาต จึงไม่ได้ลงมือ
ลมกล่าวด้วยความโมโห：“นายกล้าเยาะเย้ยเจ้านายพวกเรางั้นหรอ！”
ผู้จัดการชายก็ยังคงไม่รู้เรื่องอะไร ว่าตนได้เอาขาก้าวเข้าไปที่ประตูผีไปข้างหนึ่งแล้ว กล่าว：“คุณหนูทั้งสี่คนครับ พวกคุณเนี่ยโดนผู้ชายคนนี้หลอกเอาซะแล้ว เขาต้องพูดคุยกับพวกคุณผ่านอินเทอร์เน็ตแน่ๆ บอกว่าเขาเองเป็นมหาเศรษฐี คนรวยอะไรต่างๆนาๆ สามารถซื้อบ้านให้พวกคุณได้ใช่มั้ย โกหก เป็นเรื่องโกหกทั้งนั้น เป้าหมายของเขาก็คือหลอกพวกคุณขึ้นเตียงกับเขาเท่านั้นเอง！”
ผู้จัดการชายมองไปทางฉินหลั่ง หัวเราะแล้วกล่าว：“คุณครับ ที่ผมพูดไม่มีผิดเลยใช่มั้ยครับ？แน่นอนว่าเป็นคุณที่พาสี่สาวสวยนี้มาดูบ้าน บอกว่าจะซื้อให้พวกเขาหนึ่งหลัง หลอกความเชื่อใจจากพวกเธอ แล้วนัดพวกเธอไปที่ร้านเหล้าผับบาร์ต่างๆใช่มั้ย？ก็เก่งนิ ครั้งเดียวได้เหยื่อมาสี่ตัวเลย สุดยอดเลย ต้องการให้ฉันช่วยแจ้งความให้มั้ย？”
ผู้จัดการชายหยิบมือถือออกมา กดเบอร์ไปสามตัว 191 แล้วมองไปที่ฉินหลั่งด้วยสีหน้าที่ลังเล
ฉินหลั่งพูดด้วยความไม่พอใจ：“ฉันก็แค่มาซื้อบ้านเท่านั้น”
เมื่อฉินหลั่งพูดจบ พนักงานฝ่ายขายหญิงต่างก็หัวเราะฮาๆกัน พวกเธอนั่งอยู่บนเก้าอี้ มองฉินหลั่ง เธอพูดคำฉันพูดคำต่างเม้ามอยกัน：
“เขานึกว่าซื้อบ้านเหมือนซื้อผักหรือไง ใช้เงินไม่เท่าไหร่？ที่นี้ที่พวกเราเป็นถึงขั้นชุมชนหลินอานชั้นสูงเชียวนะ บ้านหลังที่ถูกสุดอย่างน้อยก็ต้องสามร้อยล้าน！”
“นั้นดิ เป็นแค่คนจนๆชั้นต่ำคนหนึ่งอยากจะม่อสาว ตั้งใจมาแอ็คที่พวกเรา อยากให้พวกเราแนะนำรายละเอียดบ้านให้นายอย่างละเอียดหรือไง？”
“คุณคะพวกเราเป็นพนักงานขายบ้านก็เหนื่อยมากเหมือนกันนะคะ ขอความกรุณาคุณท่านอย่ามารบกวนเพิ่มภาระให้พวกเราอีกได้มั้ยคะ？”
“ใช่ พวกเราจะเลิกงานกันแล้วนะ！นายไปหลอกลวงที่ชุมชนอื่นเถอะ！”
……
ถ้าไม่ใช่เพราะที่นี้ใกล้กับมหาวิทยาลัยเจียงหนาน ฉินหลั่งก็อยากจะไปจากที่นี้แล้วไม่ซื้อตรงนี้อีกจริงๆ เขาเหลือบตาไปมองที่กำแพงเจอป้ายโฆษณาหนึ่งที่อยู่บนนั้น ด้านบนมีเบอร์โทรของประธานบริษัท ฉินหลั่งหยิบมือถือออกมา โทรไปหาโดยตรง：
“สวัสดีครับประธานจ้าว ผมเป็นลูกค้าที่จะมาซื้อบ้านที่อี้หวั้นถิงหาวครับ พนักงานฝ่ายขายของคุณไม่มืออาชีพเลยแม้แต่นิดเดียว ……”
ผู้จัดการชายกับพนักงานฝ่ายขายไม่กี่คนนี้ก็รีบเข้าไปใกล้ที่ข้างมือถือของฉินหลั่ง พูดด้วยคำพูดคำจาที่แถไปเรื่อย：
“ไม่ใช่นะ ประธานจ้าว ไอ่เด็กวัยรุ่นคนนี้ต่างหากที่ตั้งใจมาก่อกวน”
“เขาไม่มีปัญญาที่จะมาซื้อบ้านที่เราด้วยซ้ำไป ก็แค่มาแอ็คโชว์จีบสาวก็เท่านั้น！”
……
ฉินหลั่งพูดกับมือถือว่า：“ผมมาก่อกวนจริงหรือไม่ ก็รบกวนประธานจ้าวฟังไว้นะครับ แล้วพิจารณาเอาเอง”
ฉินหลั่งหยิบบัตรเครดิตที่ก่อนหน้านี้ลมได้ให้ไว้กับเขาออกมาหนึ่งใบ ยื่นให้ผู้จัดการชาย กล่าว：“ฉันจะเอาวิลล่าหลังที่พวกแกติดป้ายโฆษณาไว้หนึ่งพันล้านนั้น จ่ายสดเลยทีเดียว！”
ในใจของผู้จัดการชายตกใจไปทีหนึ่ง แต่กลับตั้งสติไว้อย่างดี ตั้งใจพูดให้มือถือที่ยังโทรสายอยู่ได้ยิน：“ประธานจ้าว ท่านฟังไอ่เด็กนี้มันโม้สิ ท่านอยู่ในโทรศัพท์มองไม่เห็นสภาพมันหรอก สภาพท่าทางเขาดูก็เหมือนแค่ขอทานข้างทางเท่านั้น ในบัตรเครดิตนี้จะไปมีเงินเยอะขนาดนั้นได้อย่างไร？”
พนักงานฝ่ายขายผู้หญิงต่างก็พูดต่อเติมกันว่า：
“ใช่ค่ะ ในนี้มีเงินไม่กี่พันก็ถือว่าบุญหัวมากแล้วค่ะ”
“ใช่ ฉันว่าเขาไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา！จำเป็นมั้ยที่ต้องมาแอ็คต่อหน้าน้องสาวพวกนี้！ระวังถึงตอนสุดท้ายแล้วแม้แต่ซิบกางเกงก็จะมองไม่เห็นน้า”
“ถ้าเกิดว่าในบัตรนี้มีเงินไม่ถึงหนึ่งพันล้านแล้วก็ พวกเราก็จะแจ้งความ ให้จับไอ่หมอนี่ไป！หลอกลวงเด็กผู้หญิง บวกกับที่ตั้งใจมาก่อกวนพวกเรา ก็พอให้เขาอยู่ในคุกหลายเดือนแล้ว！”
……
ฉินหลั่งหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า：“ฉันมาก่อกวนจริงหรือไม่จริง พวกแกลองรูดบัตรดูก็จะรู้เอง！”
“ได้ฉันจะเป็นคนรูดบัตรด้วยตัวฉันเอง ฉันจะลองดู ว่าในบัตรเครดิตนี้ของแกมันจะรูดออกมาหนึ่งพันล้านได้จริงๆมั้ย！”
ผู้จัดการชายพูดจบ ก็เดินไปตรงหน้าโต๊ะทำงาน ใช้เครื่องรูดบัตรรูดไปทีหนึ่ง！ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆว่ามันจะตัดบัตรไปหนึ่งพันล้าน！
ผู้จัดการชายยืนนิ่งตะลึงอยู่ที่เดิมแล้วมองไปที่ข้อความที่แสดงอยู่บนหน้าจอคอม ไม่ว่ายังไงก็ไม่อยากจะเชื่อว่านี้คือเรื่องจริง！
พนักงานแต่ละคนก็มองไปที่ผู้จัดการเห็นผู้จัดการยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าคอมไม่ขยับตัวเลยแม้แต่นิดเดียว ถามด้วยความหงุดหงิดกันทั้งนั้น
“ผู้จัดการคะ เป็นยังไงบ้างคะ ไม่มีเงินใช่มั้ย？”
“ฉันจะโทรแจ้งความตอนนี้แหละค่ะ ให้ตำรวจจับผู้ชายคนนี้ไปสักที”
……
ผู้จัดการชายกว่าจะดึงสติกลับมาได้ เดินไปทางฉินหลั่ง “เพี๊ยะเพี๊ยะ”ตบหน้าพนักงานขายไปคนละหนึ่งที พูดด้วยความโมโหดุเดือด：“คุณชายบ้านรวยคนนี้พวกแกมีสิทธิ์มาว่ามาด่าแบบนี้ด้วยหรอ แต่ละคนเนี่ย สงสัยไม่อยากจะทำงานอยู่ที่นี้ต่อแล้วมั้ง？”
พูดจบก็นำบัตรเครดิตยื่นคืนให้ฉินหลั่งด้วยความเคารพอย่างยิ่ง กล่าว：“คุณชายบ้านรวยครับ ขอโทษนะครับ ก่อนหน้านี้ผมเองที่ผิดไป ผมต้องขอโทษคุณจริงๆด้วยนะครับ ขอให้คุณให้อภัยผมด้วยนะครับ ……”
พนักงานขายแต่ละคนที่ได้ยิน สีหน้าก็ได้เปลี่ยนไปทันที ความหมายของคำพูดผู้จัดการ แสดงว่าไอ่คนจนนี้มันจ่ายเงินไปแล้วพันล้านจริงๆหรอ！นี้มันเป็นไปได้อย่างไร？
ฉินหลั่งพูดกับผู้จัดการชายว่า：“มีเรื่องอะไรนายก็ไปคุยกับเจ้านายของนายเองก็แล้วกัน！”พูดอยู่ ก็ยื่นมือถือให้กับผู้จัดการไป
ในมือถือก็ได้มีเสียงของประธานจ้าวลอยมา：“เรื่องอะไรกัน？คุณชายคนนี้จ่ายเงินไปเท่าไหร่แล้ว？”
ผู้จัดการชายพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น：“เป็นเงิน…หนึ่งพันล้านครับ จ่ายสดเลยครับ”
ประธานจ้าวติ：“ไอ่พวกไม่ได้เรื่องเอ้ย คุณชายบ้านรวยคนนี้พวกแกก็กล้าด่างั้นหรอ ไอ่พวกบ้า ไอ่พวกไร้ประโยชน์ ไม่เอาไหน พรุ่งนี้พวกแกไม่ต้องมาทำงานกันสักคนแล้ว ที่นี้ไม่ต้องการพวกแกแล้ว！”
ผู้จัดการชายพูดด้วยความตื่นเต้นและเร่งรีบมาก：“ประธานจ้าวครับ ให้โอกาสผมอีกรอบนะครับ ผมรับประกันว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกแน่นอนครับ ได้โปรดท่านให้อภัยผมครั้งนี้ด้วยนะครับ ……”
พนักงานฝ่ายขายแต่ละคนที่ได้ยินว่าประธานจะไล่พวกเธอออก ต่างก็เกรงกลัวกันไปหมด
“ประธานจ้าว เก็บฉันไว้เถอะนะคะ ขอร้องเถอะค่ะ”
“ประธานจ้าวคะ ฉันผิดไปแล้ว จะไม่ทำให้พลาดอีก นะคะ”
……
ในมือถือที่มีเสียงโมโหของประธานจ้าวลอยออกมาอย่างดุเดือดมาก：“ไอ่พวกโง่ ต้องมาขอโทษกับฉันหรือไง ห๊ะ！รีบไปขอโทษคุณชายบ้านรวยท่านนี้กันเร็ว！”
ผู้จัดการชายกับพวกพนักงานฝ่ายขายต่างก็รีบไปล้อมรอบอยู่ที่รอบตัวของฉินหลั่ง ทำความเคารพก้มหัวให้กันไม่หยุด：
“คุณชายบ้านรวยคะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันปากไม่ดีเอง！ฉันไม่ควรพูดว่าท่านไม่มีเงินค่ะ！”
“ฉันก็ผิดไปแล้วค่ะ ท่านไม่ได้หลอกคุณหนูสี่คนนี้เลยด้วยซ้ำค่ะ คนรวยๆอย่างท่าน มีแฟนสาวสี่คนเป็นเรื่องที่ธรรมดามากเลยค่ะ”
“คุณชายบ้านรวยคะ ถ้าท่านยอมให้อภัยฉัน ฉันสามารถไปบ้านท่านทุกวันอาทิตย์ได้โดยเฉพาะเลยค่ะ จะไปขอโทษท่านต่อหน้าเลยค่ะ ท่านจะทำอะไรฉันก็ได้ค่ะ ฉันยอม …”
……
ฉินหลั่งพูดกับมือถือว่า：“ประธานจ้าวครับ ผมอยากเข้าไปพักอาศัยในวิลล่าคืนนี้เลยครับ อีกเรื่อง คนพวกนี้ที่ทำงานอยู่ฝ่ายขายของคุณ ผมมองว่าพวกเขามีนิสัยที่ต่ำมากเลยนะครับ ชอบดูถูกคนอื่น วันหลังถ้ามีลูกค้าแบบผมมาอีก ก็อาจจะเป็นไปได้นะครับที่จะโดนพวกเขาต้อนรับแบบผมอีก”
ประธานจ้าวกล่าว：“ได้เลยครับ ผมจะสั่งคนใหม่ไปดูแลต้อนรับคุณ คุณไว้ใจได้เลยครับ คนพวกนี้ผมไม่ให้พวกเขาอยู่ต่อที่นี้หรอกครับ！”
ฉินหลั่งวางสาย ตามด้วย มือถือของผู้จัดการชายก็ได้ดังขึ้นมาทันทีผู้จัดการชายรับสายด้วยมือที่สั่นมาก ภายในมือถือก็ได้มีเสียงตะโกนโวยวายของประธานจ้าวลอยมา：
“ตอนนี้ฉันได้ตัดสินใจแล้ว นายกับพวกพนักงานฝ่ายขายพวกนั้น พรุ่งนี้ก็ไสหัวกันไปให้หมดซะ！”พูดจบ ประธานจ้าวก็ได้วางสายทันที
ผู้จัดการชายกับพวกพนักงานฝ่ายขายหญิงแต่ละคนต่างก็เหมือนกับรู้สึกว่าเหมือนฟ้าจะสลายลงมา งานและสวัสดิการของอี้หวั้นถิงหาวก็ดีมากแล้ว และก็เป็นบรรทัดฐานที่ดีและน่ายกย่องของพวกเขาเลยทีเดียว ถ้าออกไปก็ยากที่จะหางานดีๆแบบนี้ได้อีก แต่ตอนนี้ ไม่มีแล้ว ทุกอย่างมันจบลงแล้ว ไม่เหลืออะไรแล้ว！
ผู้จัดการชายกับพนักงานฝ่ายขายต่างก็เริ่มโทษกันแล้ว โยนความผิดกันไปมา
“เห็นคุณชายบ้านรวยเดินเข้ามา พวกมึงแต่ละคนนั่งกันหน้าตาเฉยเหมือนเจ้านายเลยนะ ทำให้กูซวยไปด้วยเลย รู้มั้ย？”
“ไม่ใช่มึงหรือไงที่บอกว่าคุณชายบ้านรวยแค่มาหลอกลวง？มึงเป็นผู้นำพวกกูแท้ๆ กลับสงสัยลูกค้าก่อน ไม่โทษตัวเองเลยแม้แต่นิด แล้วยังมาโทษพวกกูอีก มึงเป็นลูกผู้ชายจริงมั้ยวะ！”
“ซุนเสี่ยวฮุ่ยมึงนี่มันไม่มีสมองจริงๆเลย ยังบอกว่าจะให้ตำรวจมาจับคุณชายบ้านรวยอีก！ถ้าเรียกตำรวจมาจริงๆ ซวยกว่านี้อีก ดีไม่ดีโดนจับเข้าคุกไปด้วยกันหมดนี้แน่！”
“จางซานต่างหากที่เปิดฉากด่าคุณชายบ้านรวยก่อน เธอก็เป็นแค่ไม้ดูดส้วมเท่านั้น”
……