รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 233 ให้ฉินหลั่งตัดสินใจเรื่องเงินลงทุน5พันล้านเหรียญ

บทที่ 233 ให้ฉินหลั่งตัดสินใจเรื่องเงินลงทุน5พันล้านเหรียญ
หม่าหยางยืนขึ้น แล้วยืดอกพูดกับกษัตริย์บรูไน “ฝ่าบาท ผมเป็นแฟนตัวยงของท่าน ดังนั้นผมต้องเปิดเผยความจริงกับท่าน คนที่ท่านเลือกนั้น ที่จริงแล้วเขาเอาเข้ามาในงานเลี้ยง อีกทั้งคุณสมบัติด้านศีลธรรมของเขาก็มีปัญหาเป็นอย่างมาก”
หม่าหยางคิดว่า เพียงแค่ให้ฉินหลั่งเป็นคนเลว กษัตริย์บรูไนคงไม่ถือโทษโกรธเขาที่พูดขัดขึ้นมา
มีหม่าหยางเป็นคนเริ่ม คนในตระกูลอื่นๆ โดยเฉพาะคนที่เหยียดหยามฉินหลั่งก่อนหน้านี้ ต่างพากันลุกขึ้นพูด
“เขายังบอกอีกว่าท่านเป็นคนเชิญเขามา”
“คนคนนี้ขโมยขับรถหรูของคนอื่น”
“ชื่อเสียงของเขาในมหาวิทยาลัยเจียงหนานนั้นไม่ดีเอามากๆ”
“เขาหลอกเงินคนอื่นตั้ง1.5ล้านยูโร ครั้งนี้ยังแอบเข้ามาในงานเลี้ยงอีก คงคิดว่าที่นี่มีคนรวยเยอะ เลยอยากหลอกเอาเงิน……”
……
หม่าหยางสะกิดเถียนซิง เถียนซิงเป็นอันเข้าใจ จึงยืนขึ้นแล้วพูดกับกษัตริย์บรูไน อย่างเศร้าโศก “ฝ่าบาท ฉันกับผู้ชายคนนี้เป็นเพื่อนร่วมห้องกันตอนม.ปลาย เขาทำให้ฉันสอบไม่ติดมหาลัยดีๆ ก่อนหน้านั้นก็ยังม่อฉันที่โรงอาหาร……”
หลินจูแปลสิ่งที่พวกเขาพูดให้กษัตริย์ฟัง และอธิบายกับกษัตริย์ ว่าสิ่งที่เถียนซิงพูดล้วนเป็นเรื่องโกหก
หลินจูคอยรับใช้จูชุยส่วยที่บรูไนมา10กว่าปี ทำไมกษัตริย์บรูไนจะไม่รู้ว่าควรเชื่อคำพูดของใคร
กษัตริย์มองไปยังตระกูลต่างๆของหลินอานที่อยู่ด้านล่างเวที จู่ๆก็รู้สึกว่าพวกเขานั้นจอมปลอมและน่ารังเกียจมาก เขาจึงพูดผ่านหลินจู “ใครบอกพวกคุณว่าเขาแอบเข้ามา？ที่เขาพูดหน่ะถูกแล้ว ผมเป็นคนเชิญเขามาเอง！”
ทุกคนด้านล่างเวทีต่างรอคอยที่จะเห็นว่า หลังจากกษัตริย์รู้ความจริงแล้ว จะเรียกคนมาไล่ฉินหลั่งออกไป แต่คิดไม่ถึงว่ากษัตริย์จะยอมรับกับปาก ว่าเขาเชิญฉินหลั่งมาจริงๆ
ทุกคนมองหน้ากัน ตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก
กษัตริย์พูดผ่านหลินจูต่อ “ที่ฉันเชิญฉินหลั่งมา ก็เพราะเขาเป็นลูกศิษย์ของภรรยาที่เสียไปแล้วของฉัน จากการได้สัมผัสกับเขาในระยะสั้นๆ ฉันก็รู้เลยว่าเขาเป็นคนใช้ได้ ผมหวังว่าทุกคนที่นั่งอยู่ที่นี่ จะไม่พูดข่าวลือหลอกๆเกี่ยวกับฉินหลั่งอีก”
คนอื่นๆยิ่งตกตะลึงเข้าไปอีกที่แท้ฉินหลั่งกับกษัตริย์ก็รู้จักกันอยู่บ้าง พวกเขาล้วนได้ยินมาว่ากษัตริย์รักภรรยาของตนมาก ไม่แปลกใจที่กษัตริย์จะเชิญฉินหลั่งมางานเลี้ยง
แล้วก็เมื่อครู่ที่กษัตริย์ให้บอดี้การ์ดมาเรียกฉินหลั่ง ที่ต่างคิดว่าเพราะเวทนาฉินหลั่ง เลยเรียกเขาไป นั่นไม่ใช่อย่างที่พวกเขาคิดเลยแม้แต่น้อย！แต่เป็นเพราะกษัตริย์รู้จักฉินหลั่ง！
หลายๆคนเสียใจอย่างมาก เมื่อครู่พวกเขาไม่น่าไปร่วมแจมเลย？
พวกเขาใส่ร้ายฉินหลั่ง ทำให้กษัตริย์โกรธ งั้นเงินลงทุน5พันล้านเหรียญของเขา ความเป็นไปได้ที่จะตกมาถึงตระกูลตัวเองนั้นน้อยมากๆ
เถียนซิงมองหม่าหยาง พลางพูดเสียงเบาอย่างกังวล “คุณชายหม่า ฉันไม่น่าด่าเขาเลยใช่ไหม？”
เดิมทีใจหม่าหยางก็วุ่นวายมากพอแล้ว เมื่อครู่เขาให้เถียนซิงด่าฉินหลั่ง ตอนนี้เถียนซิงถามแบบนี้ ก็ไม่เท่ากับว่าจงใจเตือนเขาหรอกเหรอ ว่าสิ่งที่เขาทำไปเมื่อครู่นั้นโง่เขลาแค่ไหน
หม่าหยางถลึงตาใส่เถียนซิงอย่างดุร้าย เถียนซิงตกใจจนหัวใจแทบพุ่งออกมา
กษัตริย์ถามผ่านหลินจู “ตอนนี้ฉันจะมอบเหรียญให้ฉินหลั่ง พวกคุณยังมีใครคัดค้านอีกไหม？”
ผู้คนจากตระกูลต่างๆส่ายหน้าหรือโบกมือกันพัลวัน ทั้งหมดล้วนเป็นการแสดงว่า ไม่กล้าแทรกแซงการคัดเลือกของกษัตริย์ เมื่อครู่นี้พวกเขาเลินเล่อไป
กษัตริย์คล้องเหรียญไปที่หน้าอกของฉินหลั่งแล้วพูด
“ตอนนี้คุณเป็นผู้ที่ได้รับเหรียญเกียรติยศแห่งชาติบรูไน หากไปบรูไนแล้วสวมเหรียญนี้ไว้ จะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากประชาชน และได้รับการปฏิบัติอย่างพิเศษไม่ว่าจะเป็นที่ไหน！
ถ้าคุณไม่ไปบรูไนมันก็ยังปกป้องคุณได้ ถ้าหากมีคนไม่เคารพหรือใส่ร้ายคุณ ก็เท่ากับไม่เคารพประเทศบรูไนเช่นกัน！ฉันว่าไม่ว่าใครที่เห็นมัน จะต้องกลัวคุณมากๆแน่นอน！”
ฉินหลั่งลูบเหรียญเบาๆ แล้วโค้งคำนับให้กษัตริย์พลางพูด “ขอบพระทัยฝ่าบาท”
กษัตริย์ตบฉินหลั่งเบาๆพลางพูด “เด็กดี คุณเป็นศิษย์ของภรรยาฉัน ก็เหมือนเป็นคนสนิทของฉัน ฉันต้องดีกับคุณอยู่แล้ว”
กษัตริย์เห็นผู้ว่ามณฑลเจ้อเจียงยิ้มไม่หุบ ยืนรอคอยอย่างเปี่ยมล้น เป็นอันเข้าใจว่าเขากำลังรอให้ตนประกาศ ว่าเงินลงทุน5พันล้านเหรียญนั่น จะลงทุนที่หลินอานหรือว่าจีนหลิง
ที่จริงก่อนจะมาจีน กษัตริย์เตรียมจะสำรวจหลินอานและจีนหลิงด้วยตัวเอง แต่เมื่อถึงหลินอานจูชุยส่วยก็เสียซะก่อน จึงทำให้10วันมานี้เขาต้องอยู่หลินอานตลอด ไม่ได้ไปตรวจสอบที่จีนหลิงเลย
พรุ่งนี้เขาก็จะกลับประเทศแล้ว กษัตริย์จึงตัดสินใจจะลงทุนเงิน5พันล้านเหรียญที่หลินอาน
แต่เมื่อเห็นคนพวกนี้ปฏิบัติต่อฉินหลั่งเช่นนี้ เขาก็รู้สึกลังเลขึ้นมา
กษัตริย์มองฉินหลั่งพลางพูด “ฉินหลั่ง ในเมื่อคุณเคยอยู่ที่จีนหลิงและหลินอาน งั้นคุณว่าเงินลงทุนก้อนนี้ควรไปลงทุนที่ไหนดี？”
“ไม่ดีกว่าครับ ฝ่าบาท ท่านตัดสินใจเองดีกว่าครับ”ฉินหลั่งส่ายหน้าพูด
ยังไงก็เป็นเงินของเขา อีกทั้งเป็นเงินจำนวนมากตั้ง5พันล้านเหรียญ ให้ฉินหลั่งตัดสินใจแทนดูจะไม่เหมาะ
กษัตริย์พูดยิ้มๆ “ฉันบอกให้คุณตัดสินใจคุณก็ตัดสินใจสิ คุณจะให้ลงทุนที่ไหนก็ที่นั่นแหละ！”
เมื่อได้ยินที่กษัตริย์พูด คนตระกูลต่างๆด้านล่างเวทีต่างแตกตื่น พวกเขาคิดไม่ถึงจริงๆว่ากษัตริย์บรูไนจะทำตามอำเภอใจแบบนี้ เงินตั้ง5พันล้านเหรียญ แต่กลับให้ยาจกข้างถนนอย่างฉินหลั่งเป็นคนตัดสินใจ นี่ไม่ตลกไปหน่อยเหรอ？
ก่อนหน้านี้พวกเขาทำกับฉินหลั่งซะขนาดนั้น ฉินหลั่งคงเลือกจีนหลิงแน่ๆ！
ไม่นานนัก คนในงานเลี้ยงยกเว้นกษัตริย์ ฉินหลั่ง หลินจูและลูกน้องของกษัตริย์2-3คน ต่างมองฉินหลั่งอย่างลุ้นระทึก
หลินจูเห็นคนพวกนี้แค่แวบเดียวก็เปลี่ยนเป็นกลัวจนไม่กล้าพูดอะไร ราวกับหนูที่โดนงูต้อนจนจนมุมอย่างไรอย่างนั้น ท่าทางกลัวจนตัวหด เธอก็นึกหัวเราะเยาะในใจ พวกคุณก็มีตอนที่กลัวเหมือนกันนี่
หลินจูจูงฉินหลั่งให้เขาหันหลังให้กับล่างเวที แล้วพูดเสียงเบาๆ “คุณบอกให้กษัตริย์เอาเงินไปลงทุนที่จีนหลิงสิ ให้พวกหน้าไม่อายด้านล่างเวทีโกรธจนแทบคลั่ง”
ฉินหลั่งถอนหายใจเบาๆ แล้วยิ้มให้หลินจูบางๆ
นี่เป็นถึงเงินลงทุน5พันล้านเหรียญ เป็นเรื่องสำคัญมากๆ ฉินหลั่งไม่อาจทำให้กษัตริย์ได้รับความเสียหาย เพียงเพราะความโกรธแค้นของตัวเองหรอก
ฉินหลั่งหันไปหากษัตริย์ แล้วถามเขาว่ามีเงื่อนไขอะไรไหม
กษัตริย์บอกฉินหลั่ง ว่าเขาหวังว่าการลงทุนนี้ จะเน้นไปที่อสังหาริมทรัพย์เป็นหลัก และด้านอุตสาหกรรมบริการ การท่องเที่ยวอื่น ๆ บรูไนมีบุคลากรที่มีความสามารถในด้านพวกนี้เยอะ เมื่อถึงตอนนั้นสามารถมาบริหารจัดการได้
ฉินหลั่งพยักหน้า แล้วหันหน้าไปครุ่นคิดเล็กน้อย
สายตาคนจากตระกูลต่างล่างเวทีเคลื่อนตามฉินหลั่งทุกการกระทำ เหมือนใช้เนื้อมาล่อสุนัขหลายๆตัวอย่างไรอย่างนั้น หันศีรษะกันอย่างพร้อมเพรียง！
ผู้นำมณฑลเจ้อเจียงอีกด้านหนึ่ง ก็มองฉินหลั่งด้วยสายตากลัดกลุ้ม
ฉินหลั่งเอามือบีบคางพลางครุ่นคิด ยังไงเขาก็เป็นถึงลูกชายของตระกูลใหญ่ มีหัวด้านธุรกิจอยู่บ้าง
เมื่อก่อนเขาเรียนมหาลัยที่จีนหลิงอยู่2ปี ก่อนที่จะจากจีนหลิงแล้วมาหลินอาน เขาเคยบริหารCHIU·SHUI อาคารหลิงอู่ อีกทั้งตอนที่บริหารอาคารหลิงอู่ เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมทางธุรกิจของจีนหลิงอีกด้วย
จากการวิเคราะห์ของฉินหลั่ง เขาคิดว่าจีนหลิงเหมาะกับการลงทุนของกษัตริย์มากกว่า เพราะโครงสร้างอุตสาหกรรมของจินหลิง กับหลินอานมีความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
ด้านเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์ของหลินอานนั้นสูงกว่า ถ้าหากกษัตริย์ให้ความสนใจกับเครือข่ายอินเทอร์เน็ต เทคโนโลยีล้ำสมัยอย่างระบบal หลินอานเหมาะสมอย่างไม่ต้องสงสัยเลย แต่กษัตริย์บอกไว้แล้ว ว่าเขาอยากลงทุนด้านอสังหาริมทรัพย์ อุตสาหกรรมบริการและการท่องเที่ยว！
ด้านการท่องเที่ยวทั้งสองเมืองนั้นมีความเหมาะสมเหมือนกัน แต่ด้านที่เหลือทั้งสอง จีนหลิงชนะขาดลอยเลย！
เนื่องจากจีนหลิงตั้งอยู่ในมณฑลซู มีประชากรกว่า80ล้านคน อีกทั้งยังอยู่ติดกับเซี่ยงไฮ้ ซึ่งเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของจีน การเติบโตด้านอสังหาริมทรัพย์สูงมาก นักท่องเที่ยวก็เยอะ แต่หลินอานอยู่ในมณฑลเจ้อเจียง มรประชากรแค่50ล้านคน
ฉินหลั่งเงยหน้าขึ้น แล้วเห็นว่าทุกคนด้านล่างเวทีต่างจ้องมองมาที่ตน เขาจึงตกใจเล็กน้อย
คนในตระกูลใหญ่ยิ้มอย่างสดใสให้ฉินหลั่ง
ฉินหลั่งกระแอมหนึ่งครั้ง แล้วหันไปยังกษัตริย์
กษัตริย์ถามผ่านหลินจู “คุณคิดดีแล้วเหรอ？”
ฉินหลั่งยิ้มบางๆพลางพยักหน้า ขณะกำลังจะพูด ก็ได้ยินเสียงเรียกจากคนตระกูลใหญ่ด้านล่างเวที “คุณฉิน ก่อนหน้านี้พวกเราผิดเอง ผมต้องขอโทษคุณด้วย คุณโปรดให้อภัย……”
พอเขาเริ่ม คนอื่นๆก็พูดตามๆกัน
“ผมก็ต้องขอโทษด้วยเหมือนกัน คุณเป็นคนที่ฝ่าบาทเชิญมาจริงๆ พวกเรามองคุณผิดไปจริงๆ”
“ต้องโทษคนที่ใส่ร้ายคุณพวกนั้น เมื่อครู่ผมเสียสติไปเอง ถึงได้ร่วมใส่ร้ายคุณไปกับพวกเขา”
“ใช่ พวกเราล้วนโดนพวกไร้สมองชักนำ ขอความกรุณาคุณ อย่าถือสาพวกเราเลย……”
……
ถ้าเงิน5พันล้านเหรียญนี้ไปลงทุนที่อื่น ล้วนไม่ดีต่อทุกคน จึงมีคนเริ่มโยนความผิดให้หม่าหยาง ฉาวหนิง และซุนเจี้ยน ที่ก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งสามคนด่าไว้เยอะที่สุด อีกทั้งพวกเขายังเป็นคนเริ่มก่อน
“คุณชายฉาว คุณชายหม่า คุณชายซุน พวกคุณแสดงท่าทีอะไรต่อคุณฉินหน่อยสิ”
“ใช่ ถ้าไม่ใช่เพราะข่าวลือไม่มีมูล การกระจายข่าวเท็จของพวกคุณ พวกเราคงไม่ว่าร้ายคุณฉินหรอก”
“แค่ขอโทษอย่างจริงใจ ผมเชื่อว่าคุณฉินจะให้อภัยพวกคุณแน่นอน”
ฉาวหนิง หม่าหยาง และซุนเจี้ยนโดนทุกคนเอ่ยถึง ก็ด่าแม่กันในใจแล้ว
แม่งเอ้ย พวกเราพูดไม่ดีกับไอ้ฉินหลั่งนี่ก็จริง แต่เราให้พวกแกพูดตามด้วยซะที่ไหนกัน？ดูตอนนี้สิ ทุกคนต่างเล็งกระบอกปืนมาที่เราสามคน！ให้พวกเรารับความอับอายนี้！ความคิดนี้คิดได้ดีจริงๆ
ถึงแม้ในใจพวกเขากำลังด่าทอกันอย่างบ้าคลั่ง แต่นี่มันเกี่ยวพันถึงเงินธุรกิจใหญ่5พันล้านเหรียญ ถ้ามันพังเพียงเพราะพวกเขาไม่ยอมขอโทษ พวกเขาทั้งสามตระกูลคงไม่รอดในหลินอานแน่
ตอนนี้ หม่าหยางพวกเขาเดินไปตรงหน้าฉินหลั่ง แล้วโค้งคำนับขอโทษพลางพูด
“……คุณฉิน ก่อนหน้านี้พวกผมผิดเอง พวกเราไม่ควรพูดข่าวลือเท็จที่เกี่ยวกับคุณ……”
“……ขอให้คุณฉินเห็นถึงความสำนึกผิดอย่างจริงใจของเรา ให้อภัยในความผิดพลาดของพวกเราด้วย……”
“……พวกเราไม่อยากให้มีผลกระทบถึงเรื่องธุรกิจกับกษัตริย์บรูไน ยังไงพวกเราก็เตรียมความพร้อมเป็นอย่างดี เพื่อเงินลงทุนก้อนนี้……”
ทั้งสามพูดพร้อมกัน “ขอโทษครับ คุณโปรดอภัยให้พวกเราด้วย”
ฉินหลั่งพยักหน้าอย่างไม่อะไร แล้วพูด “โอเค ผมยกโทษให้พวกคุณ”
ตระกูลใหญ่ต่างๆล่างเวทีต่างมีสีหน้าดีใจ ถอนหายใจโล่งอกกันยาวๆ
หม่าหยาง ฉาวหนิง และซุนเจี้ยน พวกเขาทั้งสามก็รู้สึกกดดันน้อยลง เถียนซิงเดินไปข้างๆหม่าหยาง แล้วกระซิบกับเขา “คุณชายหม่า ไม่ต้องกังวล จากที่ฉันรู้จักหมอนี่ ในเมื่อเขายกโทษให้คุณแล้ว ก็จะไม่อะไรกับคุณแล้วล่ะ”
หม่าหยางมองฉินหลั่งที่อยู่บนเวที พลางยิ้มอย่างอ่อนโยน แต่ในใจกลับคิดว่า “ยังดีที่รักษาเงิน5พันล้านเหรียญนี้ไว้ได้ ต่อจากนี้ยังมีโอกาสอีกมากที่จะจัดการฉินหลั่ง ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนเอาตอนนี้！”
หลินจูหยิกเอวฉินหลั่งไปทีหนึ่ง และจ้องเขาอย่างโกรธๆ แล้วด่าไปหนึ่งคำ “โง่”
ฉินหลั่งไม่สนใจปฏิกิริยาคนอื่น เขาหันไปหากษัตริย์แล้วพูด “ฝ่าบาท จากการพิจารณาของผม ผมว่าท่านควรนำเงิน5พันล้านเหรียญนี้ ไปลงทุนที่…จีนหลิง！”