รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 268 กำจัดพวกเขาทั้งสองคน

บทที่ 268 กำจัดพวกเขาทั้งสองคน
มองดูBMWของฟางเจิ้งขับออกไป ต้ายเฉียนโป๋มองไปที่ฉินหลั่งแล้วพูดว่า “เฮ่ คุณใจร้อนไป แบบนี้อาจจะทำให้ตัวเองเดือดร้อนนะ”
“เป็นเพราะเขาทำเกินไป พี่ต้ายไม่ต้องกังวล ฉันไม่กลัวพวกเขา” ฉินหลั่งยิ้มอย่างสบายใจ เขาไม่ได้รู้สึกเสียใจเลย กลับรู้สึกว่าเมื่อครู่ตอนจัดการเขาน่าจะออกแรงมากกว่านี้ เพื่อให้บทเรียนที่กับเขาอย่างสาสม
ต้ายเฉียนโป๋มองฉินหลั่งที่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่รู้จะต่อว่าเขาอย่างไรดี
“คุณไปหาหัวหน้าเหยากับฉันตอนนี้เพื่อขออนุญาตลา ไปหลบสักหนึ่งอาทิตย์ ถ้าพวกเขาพาคนมา พวกเราก็ซวยเลย” ต้ายเฉียนโป๋พูด
เขาอยู่ในสังคมเจอมาหลายรูปแบบมาตั้งหลายปี เขารู้ดี เรื่องนี้คงจะไม่จบแบบง่ายๆแน่
“ไม่ต้องพี่ต้าย ฉันบอกแล้ว ฉันไม่กลัวพวกเขา” ฉินหลั่งขอบคุณความหวังดีของต้ายเฉียนโป๋ เขายังคงต้องอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องจงยู่
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นฉันไปลาคนเดียว สองสามวันนี้คุณก็ระวังตัวหน่อยแล้วกัน พวกเราอย่าขาดกันติดต่อกัน” ต้ายเฉียนโป๋โน้มน้าวฉินหลั่งไม่ได้ แต่ในใจเขารู้สึกกลัวมาก พูดจบ ต้ายเฉียนโป๋ก็ตรงไปที่อาคารอำนวยการหาเหยาจวี้นเจี๋ยเพื่อขออนุญาตลา
ฉินหลั่งยืนรักษาการณ์ต่อ หกโมง จงยู่เดินลงมาจากชั้นบน
“พี่ต้ายหล่ะ” ตอนเย็นเมื่อจงยู่กลับถึงหอพัก ก็นอนลงบนเตียงทันที ไม่รู้แม้แต่นิดเดียวว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่
“อืม เขาลากลับบ้านไปดูน้องสาว” ฉินหลั่งพูด เรื่องชกต่อยกันอย่าให้จงยู่รู้เลยจะดีกว่า เขารีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที มองดูคนรอบๆ ฉินหลั่งพูดเบาๆว่า “ภรรยา ตอนนี้จะไปไหนเหรอ”
แค่คำว่า “ภรรยา” ทำให้จงยู่รู้สึกมีความสุขขึ้นมาทันที
“วันนี้ฉันไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดมา ขากลับแวะซื้ออาหารมาให้คุณด้วย” จงยู่ก้มหน้าแล้วพูด มองฉินหลั่งอย่างเสน่หา หลังจากนั้นก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว
ถึงแม้อากาศจะหนาวมาก แต่หัวใจของฉินหลั่งกลับอบอุ่น
ฟางเจิ้งขับรถBMW อยู่บนถนนเย็นจีน อารมณ์ของเขาเหม็นเหมือนกระเทียม เขาไม่มีสมาธิเกือบขับรถชนกับคนอื่น
“ขับรถระวังหน่อย” ซ่งอวี่เตือนอย่างไม่พอใจ
“พี่ ที่มหาวิทยาลัยเย็นจีนทำไมพี่ต้องขวางฉันด้วย ทำไมไม่ปล่อยให้ฉันตบไอ้สองคนนั้นแรง ๆ ตั้งแต่เล็กจนโตยังไม่เคยมีใครตบฉันแบบเลย” ฟางเจิ้งรู้สึกโกรธไม่หาย เขาไม่ค่อยใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดกับซ่งอวี่
ตอนนี้เขารู้สึกไม่ค่อยพอใจ เขาอยากจะตบอยากจะด่าคนมาก ถ้าคนที่นั่งในรถไม่ใช่ซ่งอวี่ เขาจะตบเขาสักสองสามที เพื่อระบายความอึดอัดในใจ
“คุณสามารถเอาชนะเขาได้เหรอ” ซ่งอวี่มองฟางเจิ้งแล้วถาม
“ฉัน…….”
ฟางเจิ้งลังเล แค่การตบหน้าหนึ่งทีก็สามารถทำให้เขาล้มลงกับพื้นได้เลย ดูจากกำลังมือของเขา ฟางเจิ้งรู้อยู่แก่ใจ เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉินหลั่ง แต่ฟางเจิ้งไม่ยอมรับ เขาเล่นลิ้นพูดว่า
“ฉัน…..ฉันสามารถเอาชนะเขาได้แน่นอน แม้ว่า…ถ้าฉันเอาชนะเขาไม่ได้ ฉันเป็นคุณชายของกรุ๊ปเหว่ยฮุ่ย พี่เป็นหลานชายคนโตของตระกูลซ่ง ก็เป็นผู้นำของรัฐบาลเย็นจีน พบเจอพวกเรายังต้องเกรงใจเลย พวกเขาสองคนเป็นเพียงรปภ. ตัวเล็ก ๆ จะกล้าลงมือกับเราเหรอ”
“คุณนะ เล่นกับฉันตั้งแต่เด็กจนโต ทำไมสายตาการมองคนถึงได้แย่ขนาดนี้ คุณดูไม่ออกเหรอ เด็กคนนั้นไม่ได้เห็นฐานะทางสังคมของพวกเราอยู่ในสายตาเลย แม้เมื่อครู่คุณบอกฐานะและชื่อเสียงของคุณไป เขาก็จะต่อยไม่ยั้งเหมือนกัน” ซ่งอวี่พูด
“พี่ พี่ไม่ได้พูดไปเรื่อยใช่ไหม” ฟางเจิ้งมองซ่งอวี่อย่างสงสัย
ซ่งอวี่ไม่ได้ตอบ เพียงแค่ส่ายหัวเล็กน้อย “ฉันรู้สึกว่ารปภ.เล็กๆคนนี้มีนิสัยตรงไปตรงมา ราวกับว่าไม่ว่าจะตำแหน่งหรือฐานะอะไรก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาเลย ไม่มีค่าพอที่จะกล่าวถึง”
“พี่ พี่มองรปภ.เล็กๆคนนั้นสูงเกินไป ฉันว่าเขาก็แค่เด็กบ้านนอกเข้าเมือง ไม่รู้อะไร” ฟางเจิ้งนึกถึงลักษณะของฉินหลั่ง ฉันแทบจะทนไม่ไหวอยากจะกลืนกินมันทั้งเป็น เขามองซ่งอวี่แล้วขอร้อง “พี่ พี่จะให้ฉันออกหน้าสั่งสองรปภ.เล็กๆนั่นใช่ไหม”
ตั้งแต่เด็กจนโต เมื่อฟางเจิ้งถูกรังแก ก็จะไปบอกซ่งอวี่ให้ช่วย ถึงแม้ตระกูลฟางของพวกเขาจะเป็นตระกูลใหญ่ในเย็นจีนก็ตาม แต่เมื่อเทียบกับตระกูลซ่งที่ซ่งอวี่อยู่ ก็ยังห่างกันเยอะ
ตระกูลซ่งเป็นหนึ่งในตระกูลอันดับต้น ๆของเย็นจีน มรดกที่ล้ำค่า ในเขตเย็นจีนกับพื้นที่ภาคเหนือก็มีตำแหน่งไม่เล็ก เป็นตระกูลเดียวที่สามารถเทียบกับบ้านตระกูลจงได้
“ฉันรู้” ซ่งอวี่พูด ถึงแม้ใบหน้าของเขาไม่ได้แสดงอารมณ์เศร้าหรือสุขก็ตาม แต่ใจในก็รู้สึกไม่สบายใจ ซ่งอวี่เปิดดูรายชื่อผู้ติดต่อในมือถือ ตั้งค่าว่า “รวบรวมข้อมูล” คนที่โทรไป
“คุณชายซ่ง คุณจะเช็กอะไร ฉันจะช่วยคุณเช็กทันที……” โทรติดแล้ว มีน้ำเสียงของสุภาพจากชายคนหนึ่งรับสาย
“ฉันต้องการข้อมูลของ รปภ.ที่ยืนรักษาการณ์ที่หน้ามหาวิทยาลัยเย็นจีนในวันนี้” ซ่งอวี่พูดอย่างใจเย็น พูดจบ ซ่งอวี่ก็วางสายโทรศัพท์
เขารู้สึกสงสัยกับสถานะของฉินหลั่งเล็กน้อย คนที่เป็นรปภ. เมื่อเผชิญกับคุณชายอย่างพวกเขา ทำไมถึงแสดงอาการนิ่งเฉยได้
10 นาทีต่อมา คนชื่อซ่งอวี่ก็โทรกลับมา
“คุณชายซ่ง ได้ข้อมูลแล้ว พวกเขาทั้งสองชื่อว่าต้ายเฉียนโป๋กับฉินหลั่ง………”
ได้ยิน “ฉินหลั่ง” สองคำนี้ ซ่งอวี่สะดุ้งเล็กน้อย วันก่อนได้ข่าวของตระกูลฉินว่า “คุณชายใหญ่ฉินหลั่งตระกูลฉินถูกไล่ออกจากบ้าน”
ซ่งอวี่มีความคิดบ้าๆผุดขึ้นมาในใจ หรือว่ารปภ.คนนี้จะเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลฉิน “ฉินหลั่ง”
แต่เขารีบปฏิเสธความคิดของเขาอย่างรวดเร็ว ความร่ำรวยของตระกูลฉินที่เป็นอันดับหนึ่งของโลก คุณชายใหญ่ตระกูลฉินที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ร่ำรวยเช่นนี้มาตั้งแต่เด็ก ต้องเป็นคุณชายใหญ่ที่ไม่มีใครเทียบได้
ซ่งอวี่ถามตัวเองว่าถ้าถูกตัดเงินและสถานะทั้งหมดอย่างกะทันหัน ก็คงจะไม่ลดตัวไปเป็นรปภ. เล็กๆเช่นนี้ ดังนั้นคุณชายใหญ่ตระกูลฉินก็ยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้
เสียดายที่ซ่งอวี่ไม่รู้วิธีการเลี้ยงดูลูกหลานของตระกูลฉิน ถ้าเขารู้ว่าฉินหลั่งเคยได้รับการฝึกฝนเป็นคนยากจนมาเป็นเวลาเจ็ดปีแล้ว ตอนเรียนมหาวิทยาลัยก็ทำงานเป็นพนักงานที่โรงอาหารและร้านอาหาร คนส่งอาหาร ยังเคยขายแพนเค้กที่หลินอาน เขาก็คงจะไม่คิดเช่นนี้
“ต้ายเฉียนโป๋เป็นคนมณฑลเหอหนาน อายุ32ปี อาศัยอยู่กับน้องสาวต้ายเฉียนหลิ่วทั้งสองต่างพึ่งพาอาศัยกันเพื่อความอยู่รอด พวกเขาเช่าห้องชั้นใต้ดิน1000หยวนที่ถนนชิงเฟิง เขตเฟิงถาย ปกติต้ายเฉียนหลิ่วจะพักอยู่คนเดียว ส่วนต้ายเฉียนโป๋จะพักที่หอพักของมหาวิทยาลัยเย็นจีน……”
“ฉินหลั่งเป็นคนถนนชิงเฟิง เขตเฟิงถาย อายุ 22ปี เพิ่งทำงานที่มหาวิทยาลัยเย็นจีน ที่เย็นจีนไม่มีญาติไม่มีเพื่อน เคยศึกษาที่มหาวิทยาลัยจีนหลิงกับมหาวิทยาลัยหลินอาน แต่เขามีชื่อเสียงในมหาลัยไม่ค่อยดี หลายคนให้คำนิยามกับเขาว่าเป็นคนหยิ่งยโส…..”
สำหรับเรื่องที่ฉินหลั่งบริจาคเงิน 1.5 ล้านยูโรให้กับมหาวิทยาลัยหลินอาน ตระกูลฉินได้ใช้อำนาจของตระกูลในการสั่งห้าม เพื่อไม่ให้กระทบกับตระกูลฉินที่ปกปิดอยู่
“ฉันรู้แล้ว” ซ่งอวี่พูดจบ วางสายโทรศัพท์
“ฮึ ที่แท้ก็เป็นหมาเน่าสองตัว” ฟางเจิ้งอย่างเกลียดชัง เขามองไปที่ซ่งอวี่ “พี่ ส่งคนสองคนไปฆ่าพวกเขา”
ซ่งอวี่คิดไตร่ตรองในสมอง แล้วก็โทรศัพท์อีกครั้ง
“คุณชายซ่ง มีธุระอะไร” เสียงแข็งดังขึ้นจากโทรศัพท์
“เฉิงเหมิ่ง ฉันต้องการให้คุณช่วยจัดการคนสองคน” ซ่งอวี่พูดอย่างใจเย็น
ได้ยิน “เฉิงเหมิ่ง” สองคำนี้ ฟางเจิ้งเดินขึ้นไปโดยตรง เขาชอบเล่นกับซ่งอวี่ รู้ว่าเฉิงเหมิ่งเป็นคนสำคัญสำหรับตระกูลซ่งคนหนึ่ง
เคยชกมวยใต้ดินที่เย็นจีน เขาไม่เหมือนก่อนหน้านี้ที่อยู่หลินอาน หยูหมิงได้เชิญแชมป์มวยฉื่อเส้าอี้ของมณฑล เฉิงเหมิ่งเก่งกว่าฉื่อเส้าอี้เยอะ
เคยขึ้นชกในเวทีมวยใต้ดินในเย็นจีน เขาแตกต่างจากตอนที่เขาอยู่หลินอาน
เพราะในการพนันใต้ดิน ฝีมือของเย็นจีนเหนือกว่ามณฑลไม่รู้กี่เท่า
เย็นจีนเป็นมหานครนานาชาติ ความหนาแน่นของคาสิโนใต้ดิน และขนาดของจำนวนเงินเดิมพัน มากกว่าที่อื่นๆของจีน มีแค่ตลาดมวยใต้ดินในเซี่ยงไฮ้และฮ่องกง ที่สามารถเทียบเคียงได้
ดังนั้น จะได้ฉายาแชมป์นักมวยใต้ดินที่เย็นจีนนั้น เป็นเรื่องยากมาก
มีคนตายในมือของเฉิงเหมิ่งไม่น้อยกว่า20คน ทุกคนในเวทีมวยใต้ดิน ล้วนเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงโด่งดัง
พี่ซ่งอวี่ใช้คนดุเช่นนี้ไปจัดการ ฟางเจิ้งคิดว่ารปภ. สองคนตายแน่ ๆ
นึกถึงตอนที่ทั้งสองคนตาย อาเจียนเป็นเลือด สภาพสยดสยองเป็นอัมพาต ฟางเจิ้งรู้สึกได้ถึงความอุ่นที่ไหลผ่านร่างกายของเขาทำให้เขาสบายใจมาก
“คุณต้องการให้ฉันจบชีวิตของพวกเขาเลยใช่ไหม” เฉิงเหมิ่งสอบถามโดยตรง ในสายตาเขา ฆ่าคนหรือฆ่าหมูไม่แตกตรงกันเลย
“ฆ่ามันโดยตรง” ซ่งอวี่พูด ไม่มีคลื่นในหัวใจของเขาเท่าไหร่ เรื่องเช่นนี้เขาทำมาหลายครั้งแล้ว “หลังจากจัดการแล้ว โทรหาฉันด้วย คุณโทรหาเสี่ยวจง เขาจะบอกข้อมูลของสองคนนั้นกับคุณ”
เสี่ยวจงก็คือคนที่ช่วยหาข้อมูลให้ซ่งอวี่คนนั้น
พูดจบ ซ่งอวี่ก็วางสายโทรศัพท์
“พี่ คุณเจ๋งมาก เฉิงเหมิ่งออกหน้า ไม่ถึง5นาที พวกเขาสองคนก็จะหายไปจากโลกนี้ทันที” ฟางเจิ้งพูดด้วยความเซอร์ไพรส์
“ทำไมคุณถึงรู้สึกตื่นเต้นขนาดนี้ ก็แค่มดสองตัวแค่นั้น” ซ่งอวี่มองฟางเจิ้งดูเหยียดหยามเล็กน้อย
“ใช่ ถ้าเทียบกับพี่ ความฉลาดของฉัน(ความคิด) ตื้นเกินไป” ไม่เสียแรงที่เป็นพี่ ในอนาคตการควบคุมโลกใต้ดินของ เย็นจีนจะต้องอยู่ในมือของตระกูลพี่แน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นน้องอย่างฉันก็จะสามารถพึ่งใบบุญของพี่ด้วย” ฟางเจิ้งพูดอย่างนับถือ ในหัวของเขายังคงคิดถึงภาพที่ รปภ.สองคนถูกฆ่าตาย
“พี่ พวกเราไปทานข้าวที่โรงแรมจินหยวนกันเถอะ หลังจากนั้นก็กลับบ้านฉัน ตอนนี้ฉันจะติดต่อสาวๆสองคนไปรอพวกเราที่บ้านฉัน บางทีตอนที่พวกเรากำลังสนุกอยู่ เฉิงเหมิ่งก็อาจจะโทรมาแจ้งว่า รปภ.สองคนนั้นถูกฆ่าตายแล้ว ไม่รู้ว่าความรู้สึกนั้นจะมีความสุขแค่ไหน” ฟางเจิ้งพูดจบ ก็ขับรถตรงไปที่โรงแรมจินหยวน
ณ ขณะนี้ เฉิงเหมิ่งขับรถจากคาสิโนที่เขาทำงาน ขับรถ Sagitar สีเงิน วิ่งอยู่บนถนนเย็นจีน
เขาจับพวงมาลัยด้วยมือเดียว มืออีกครั้งถือรูปถ่ายสองใบ เป็นรูปที่ฉินหลั่งกับต้ายเฉียนโป๋ใช้ตอนสมัครงาน
เฉิงเหมิ่งชำเลืองมอง ยกปากขึ้นแล้วยิ้มเย้ย โยนรูปสองใบลงบนเบาะนั่งข้างๆ ขับไปข้างหน้าอย่างสบาย ๆ
ในความคิดของเขา จะจัดการสองคนนี้เป็นเรื่องที่ง่ายมาก
เฉิงเหมิ่งฮัมเพลงเล็กน้อย คิดว่าใช้เวลา 4 ชั่วโมง จัดการสองคนนี้ให้เร็วที่สุด หลังจากนั้นก็กลับไปดื่มเหล้าที่คาสิโน เสี่ยงโชคเล็กน้อย
มือถือของเฉิงเหมิ่งดังขึ้น เห็นว่าเป็นเสี่ยงจงคนที่รวบรวมข้อมูลโทรมา เฉิงเหมิ่งรับสาย
“พี่เหมิ่ง รปภ.ที่ชื่อต้ายเฉียนโป๋ ตอนนี้กลับบ้านไปแล้ว บ้านของเขาอยู่ชั้นใต้ดินที่เขตเฟิงถายถนนชิงเฟิง……..” เสียงของเสี่ยวจงดังมาจากโทรศัพท์
“รู้แล้ว” เฉิงเหมิ่งฟังเสี่ยวจงพูดจบ แล้วก็วางสายไป
เดิมทีเขายังคิดว่าสามารถจัดการทั้งสองคนพร้อมกันที่มหาวิทยาลัยเย็นจีนได้เลย คิดไม่ถึงว่าสองคนอยู่คนละที่
หลังจากคิดสักครู่ เฉิงเหมิ่งเปลี่ยนเส้นทางเดินรถ ตรงไปที่เฟิงถาย เขาคิดว่าจัดการต้ายเฉียนโป๋ก่อน เมื่อเทียบกับลงมือที่มหาวิทยาลัยเย็นจีนแล้วความยากมันน้อยกว่ามาก