รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 270 พาฉันไปเจอพวกเขาสองคน

บทที่ 270 พาฉันไปเจอพวกเขาสองคน
ฉินหลั่งรับสายโทรศัพท์ ร้อนใจมาก เขาไม่สงสัยแม้แต่นิด ถ้าตัวเองไปช้าแค่ก้าวเดียว ต้ายเฉียนโป๋ก็จะถูกอีกฝ่ายฆ่าตาย
ฉินหลั่งวิ่งตรงไปด้านนอกมหาวิทยาลัยเย็นจีน เรียกรถแท็กซี่ และมุ่งไปที่บ้านของต้ายเฉียนโป๋ ก่อนออกเดินทาง ฉินหลั่งถามทางไปบ้านต้ายเฉียนโป๋โดยเฉพาะ บ้านเขาอยู่ไหน
“ขับเร็วๆหน่อย” ฉินหลั่งรู้สึกว่าคนขับรถขับช้ามาก
“น้องชาย ฉันขับอยู่ที่ความเร็วสูงสุดในเมืองนี้อยู่ที่ 35 ไมล์แล้ว คุณใจเย็นนะ ใจร้อนไม่ดีต่อสุขภาพ อีก40นาทีฉันก็จะส่งคุณไปถึงที่แล้ว ใช่ ไอ้หนุ่มน้อย คุณเป็นรปภ.ที่มหาวิทยาลัยเย็นจีน เดือนหนึ่งเงินเดือนเท่าไหร่เหรอ…….”
คนขับรถรักษาประเพณีอันดีงามของคนขับรถในเมืองหลวง โดยเฉพาะคุยเก่งมาก ปกติฉินหลั่งก็มีเวลาคุยเรื่องไร้สาระกับเขาได้ แต่ในเวลานี้ ชีวิตของต้ายเฉียนโป๋อยู่ในมือเขา ฉินหลั่งจะกล้าประมาทได้อย่างไร
“พี่จอดรถ” ฉินหลั่งพูดเสียงต่ำ
“อะไร คุณจะลงรถที่นี่เหรอ ราคาเริ่มต้นที่ 14 หยวน คุณจะจ่ายผ่านWeChatหรือจ่ายเงินสด” คนขับรถถาม ฉินหลั่งลงจากรถ แล้วอ้อมไปที่คนขับ ดึงคนขับออกมา คนขับรถนึกว่าฉินหลั่งจะปล้น จ้องมองฉินหลั่งอย่างตะลึง
“ขึ้นรถ” ฉินหลั่งคาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อยแล้ว ตะโกนใส่คนขับรถ คนขับรถถึงดึงสติกลับมาได้ ขึ้นรถอย่างมอมแมม
“บรื้น”เสียงของเครื่องยนต์ แท็กซี่ก็บินออกไป ฉินหลั่งเพิ่มความเร็วโดยตรงเป็น 80 ไมล์ แท็กซี่เหมือนนากที่ซุ่มอยู่ในทะเล
พุ่งไปข้างหน้า
เดิมทีเป็นการเดินทาง 40นาที ฉินหลั่งใช้ไปแค่ 18นาที ก็ถึงที่พักของต้ายเฉียนโป๋ หากไม่ใช่สัญญาณไฟจราจรบนท้องถนน ฉินหลั่งจะใช้เวลาน้อยกว่านี้
“แอวะ！”
คนขับรถลงจากรถ อ้วกลงกับพื้นทันที เขาขับรถมายี่สิบปี ยังไม่เคยนั่งรถที่ขับด้วยความเร็วเช่นนี้ของฉินหลั่ง เมื่อครู่เห็นหลายรอบมากที่เกือบจะชนกับรถคันอื่นแล้ว แต่สุดท้ายฉินหลั่งก็ขับถึงที่หมายโดยปลอดภัย
ฉินหลั่งไม่ได้สนใจเขา ใช้Wechatจ่ายไป 200หยวน แล้วก็จากไป
ที่อาศัยหเองใต้ดินของต้ายเฉียนโป๋หาง่ายมาก ฉินหลั่งมาถึงหน้าห้องต้ายเฉียนโป๋อย่างรวดเร็ว
“ปังปังปัง”
ฉินหลั่งลองเปิดประตู ประตูด้านในถูกล็อกไว้ เขาปรับการหายใจของเขา เคาะประตูสามครั้ง
“เข้ามา”
ด้านในมีเสียงเปิดสลักประตู หลังจากนั้นตามด้วยเสียงหนาของผู้ชายคนหนึ่ง
ฉินหลั่งผลักประตูเข้าไป เขาเห็นมือที่ถูกมัดไว้ของต้ายเฉียนโป๋ นอนอยู่บนพื้น หน้าเต็มไปด้วยเลือด ดูเจ็บปวด มีหญิงสาวหน้าตาเรียบง่ายอยู่ข้างๆ
“พี่ต้าย” ฉินหลั่งเรียก ความสนใจของเขาอยู่ที่ต้ายเฉียนโป๋ ลืมไปเลยว่าในห้องยังมีผู้ชายอีกคนอยู่ในนั้น
“ซู่ ซู่” เสียงเสื้อผ้าขยับ ฉินหลั่งรวบรวมสมาธิทันที เขาเหล่มอง หลังประตูมีผู้ชายยืนอยู่หนึ่งคน ในขณะนี้หมัดตรงอันทรงพลังตีเข้าที่ใบหน้าของเขา
เฉิงเหมิ่งใจร้อน เขาจะให้ฉินหลั่งสลบไปด้วยหมัดเดียว จากนั้นรีบจัดการ รปภ.เล็กๆสองคนนี้ซะ แล้วบ้าไปกับสาวบริสุทธิ์คนนี้บนเตียงนี้สักยก
หลังจากนั้นก็โยนร่างของรปภ.สองคนนี้ในป่า ให้สัตว์ป่ากัดกินร่างของพวกเขาเป็นอาหาร ก็จะไม่มีใครสนใจ ในเมืองเย็นจีนมีรปภ.เล็กๆหายไปสองคน
จินตนาการสวยหรู ความเป็นจริงแห้งผอม ขั้นตอนแรกของแผนการของเฉิงเหมิ่ง ก็ผิดไปจากจินตนาการของเขา
หมัดของเขาไม่สามารถชกฉินหลั่งสลบ แตะไม่โดนผิวกายของฉินหลั่งเลยด้วยซ้ำ
ฉินหลั่งใช้แค่ครึ่งท่า “แกล้งทำดี” สองมือล็อกสองมือของเฉิงเหมิ่งไว้ ดึงไปดึงมา แรงของเฉิงเหมิ่งรวมกับแรงของฉินหลั่ง ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถควบคุมได้แล้ว
“ต๊ง” เสียงดังขึ้น เฉิงเหมิ่งชนบนกำแพง รู้สึกเหมือนห้องใต้ดินสั่นไปหมด
“คุณเป็นใคร” เฉิงเหมิ่งถามอย่างตื่นตระหนก ถึงได้มีท่านี้ เฉิงเหมิ่งจึงรู้ว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าไม่ธรรมดา
“ฉันเป็นใคร ฮึ ตอนนี้สิ่งที่คุณควรตระหนักไม่ใช่เรื่องนี้” ฉินหลังยิ้มอย่างเย็นชา ในเมื่อเขาทำให้ต้ายเฉียนโป๋อยู่ในสภาพนี้ ฉินหลั่งไม่สามารถปล่อยเขาไปง่ายๆได้
“หาที่ตาย”
เฉิงเหมิ่งรู้ว่าฉินหลั่งไม่ได้อ่อนแอเหมือนที่ตัวเองคิดไว้ แต่เขาก็รู้สึกว่าตัวเองก็ไม่ได้แย่มาก รับมือกับฉินหลั่งก็ยังมั่นใจ 80%
เฉิงเหมิ่งออกหมัดไปที่ฉินหลั่งอีกครั้ง เขาจะชกให้สมองของฉินหลั่งเปิดเลย
“ฮึ….” ฉินหลั่งส่งเสียงเย็นชา เฉิงเหมิ่งไม่ได้อยู่ในสายตาเลยแม้แต่นิดเดียว เขาก็ชกไปที่เฉิงเหมิ่งหนึ่งหมัด หมัดของทั้งสองชนกัน
ได้ยินแค่ “คาคาคา” นับเสียงของข้อต่อที่แตก สองคนถอยหลังไป มือของฉินหลั่งไม่เป็นไร แต่นิ้วมือของเฉิงเหมิ่งร้าวจากนิ้วกลางถึงนิ้วก้อย
“โอ๊ย……”
เฉิงเหมิ่งกรีดร้อง นี่ไม่ใช่บทในจินตนาการของเขา ชายหนุ่มคนนี้แกร่งมาก แกร่งกว่าคู่ต่อสู้นักมวยใต้ดินที่เขาเจอมาหลายเท่า เฉิงเหมิ่งมองฉินหลั่งอย่างสยอง
“คุณเป็นใครกันแน่ ทำไมมีกำลังภายในแกร่งขนาดนี้…..”
“ฉันบอกแล้วว่า นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องไตร่ตรอง” ฉินหลั่งจ้องมองเฉิงเหมิ่งอย่างน่ากลัว เขาเดินเข้าหาเฉิงเหมิ่งทีละก้าว เฉิงเหมิ่งรู้สึกถึงความกลัวเป็นครั้งแรก
ทันใดนั้น เฉิงเหมิ่งยกมือขึ้น เขามีปืนอยู่ในมือ จ่อไปที่หัวของฉินหลั่ง
โดยปกติแล้ว เฉิงเหมิ่งก็ไม่ใช้ปืน เขารู้สึกว่าหมัดของเขาใช้ง่ายกว่าปืน ตั้งตรงและรวดเร็ว
แต่ครั้งนี้ เฉิงเหมิ่งใช้ปืน เขาคิดว่าถ้าเขาไม่ใช้ปืน ก็จะไม่มีโอกาสได้เห็นพระอาทิตย์ของวันพรุ่งนี้อีก
ฉินหลั่งหยุดเดิน จ้องไปที่มือที่ถือปืนของเฉิงเหมิ่ง
“เฮ เฮ”
เฉิงเหมิ่งยิ้มอย่างเย็นชา สีหน้าของเขาดีขึ้นเล็กน้อย
“กำลังภายในของคุณแกร่งกว่าฉัน แรงมากกว่าฉันแล้วไง คุณคิดว่าสังคมทุกวันนี้ ถ้ามีศิลปะการต่อสู้ที่แกร่งก็จะไม่มีคู่ต่อสู้เหรอ เฮอ ตลก ถึงแม้วันนี้คุณจะเป็นเซี่ยงอวี่ก็ต้องตายเช่นกัน”
ฉินหลั่งไม่ได้สนใจคำพูดของเฉิงเหมิ่งเลย เขาเดินเข้าไปหาเฉิงเหมิ่งอีกครั้ง
“หาที่ตาย” เฉิงเหมิ่งพูด ในขณะเดียวกันนิ้วของมือขวาก็เหนี่ยวไก ในห้องมีเสียง “ปัง”เสียงปืนดังขึ้น
ได้ยินเสียงปืน เฉิงเหมิ่งรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย ช็อตนี้ต้องเป็นฉินหลั่งที่ตาย ต้ายเฉียนโป๋สองพี่น้อง “หึ่ง” เสียงในสมอง กลัวมากจนโง่ไป พวกเขารู้สึกว่าฉินหลั่งโชคร้ายมาก
มันเป็นเพียงชั่วครู่ พวกเขาไม่ได้สังเกต ในขณะที่เฉิงเหมิ่งเหนี่ยวไก ฉินหลั่งขยับมือแปะเดียว
“ติ๊ง” เสียงดังขึ้น อยู่ระหว่างฉินหลั่งกกับเฉิงเหมิ่ง มีประกายเล็กน้อย ตามด้วย “พัฟ” เสียงดังขึ้น มีรูดำเล็ก ๆ ที่ผนังข้างๆฉินหลั่ง กระสุนทองแดงขนาดเล็กฝังอยู่ในนั้น
กระสุนหลุดออกจากกำแพงช้าๆ “ปุ๋ม” ตกลงบนพื้น
เมื่อครู่สายตาของฉินหลั่งจ้องไปที่ปากกระบอกปืนของเฉิงเหมิ่ง แล้วสังเกตการณ์เหนี่ยวไกของเฉิงเหมิ่ง ฉินหลั่งใช้ใบมีดเปลี่ยนทิศทางของลูกกระสุนปืน
“แก…..” เฉิงเหมิ่งตะลึง ฉินหลั่งทำอะไรลงไป ทำไมถึงมีคนสามารถเปลี่ยนทิศทางของลูกกระสุนปืนได้ ในสายตาของเฉิงเหมิ่ง ฉินหลั่งกลายเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัว ถ้าไม่รีบฆ่าเขาให้ตาย เฉิงเหมิ่งก็ต้องตายแน่ๆ
“ไปตายซะ” เฉิงเหมิ่งตะโกนเสียงดัง แล้วยิงไปที่ฉินหลั่งเจ็ดนัด แต่ทุกนัดก็เหมือนนัดแรก กระสุนพลาดทั้งหมดโดยไม่มีข้อยกเว้น
เฉิงเหมิ่งเหนี่ยวไกอย่างบ้าคลั่ง แต่เมื่อลูกกระสุนหมด ลูกกระสุนแปดนัดถูกเขายิงหมดแล้ว
“ผลัวะ”
ฉินหลั่งตบไปที่หน้าของเฉิงเหมิ่ง เฉิงเหมิ่งถูกตบด้วยแรงอันทรงพลังจนชนกำแพง แล้วตกลงกับพื้น
การตบนี่ฉินหลั่งใช้กำลังภายใน 5 % ถ้าเขาใช้พลังทั้งหมดลงไปบนหัวเฉิงเหมิ่ง คอของเฉิงเหมิ่งก็จะหักทันที
“ต๊ง”
ฉินหลั่งไม่เปิดโอกาสให้เฉิงเหมิ่ง เขายกขาขึ้น เตะไปที่ซี่โครงของเฉิงเหมิ่งทันที
“ชา ชา”เฉิงเหมิ่งหลังจากโดนเตะ กลิ้งลงบนพื้นและชนกำแพง
เฉิงเหมิ่งซี่โครงถูกเตะจนเกือบหัก แต่ไม่หัก เพราะว่าฉินหลั่งไม่ได้มีความคิดเช่นนั้น ถ้าฉินหลั่งมีความคิดเช่นนั้น จะเตะซี่โครงเขาหักหมดไม่ใช่ปัญหา
“ลุกขึ้นมา”
ฉินหลั่งก้มลง มือจับที่เอวของเฉิงเหมิ่ง กล้ามเนื้อแน่น ยกเฉิงเหมิ่งเหนือศีรษะ ออกแรงโยนลงกับพื้น เฉิงเหมิ่งหลังสัมผัสกับพื้น มีเสียงดังขึ้นในห้อง
“โอ…อา…..” เฉิงเหมิ่งกลิ้งไปมาบนพื้น เขาพยุงหลัง เพราะมีอาการปวดอย่างรุนแรง ใบหน้าเหี่ยวย่นเป็นดอกเบญจมาศ เขากัดฟัน อดทนต่อความเจ็บปวดที่ไม่อาจบรรยายได้ทั้งหมด
นาทีนี้ถ้าเฉิงเหมิ่งตาย ก็คงไม่ต้องทรมานต่อความเจ็บปวดนี้แล้ว เฉิงเหมิ่งไม่พูดมากจะตกลงทันที
ฉินหลั่งเดินไปด้านหน้าของต้ายเฉียนโป๋ พยุงต้ายเฉียนโป๋ลุกขึ้นมา
“ขอบคุณ ขอบคุณมาก” ต้ายเฉียนหลิ่วพูดกับฉินหลั่ง ในสายตาของเธอฉินหลั่งก็คือผู้ช่วยชีวิตพวกเขา
“คุณพาพี่ต้ายไปหาหมอก่อน ไปโรงพยาบาลใหญ่ ไม่ต้องกังวลเรื่องค่าใช้จ่าย หลังจากนั้นฉันจะไปเยี่ยมพวกคุณที่โรงพยาบาล” ฉินหลั่งพูดกับต้ายเฉียนหลิ่ว
“อืม” ต้ายเฉียนหลิ่วพยักหน้า เธอก็อยากพาพี่ชายไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลเร็วๆ
“ฉินหลั่งคุณไปพร้อมกับพวกเรานะ” ต้ายเฉียนโป๋พูด
ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความเคารพฉินหลั่ง เฉิงเหมิ่งคนนี้ดูก็รู้ว่าคลุกคลีอยู่ในอิทธิพลทางมืด ถ้าฉินหลั่งยังรออยู่ที่นี่ รอพี่น้องของเฉิงเหมิ่งมาถึง แม้ว่าฉินหลั่งจะเก่งแค่ไหนก็จะเสียเปรียบได้
“ฉันไม่เป็นไร พี่ต้าย พี่รีบให้น้องสาวของพี่พาพี่ไปโรงพยาบาล เดี๋ยวฉันจะตามไปเยี่ยมพี่” ฉินหลั่งส่ายหัวแล้วพูด
“พี่ฉิน ฉันกับที่ชายไปก่อนนะ พี่ระวังตัวด้วยนะ” ต้ายเฉียนหลิ่วพูดจบ พยุงต้ายเฉียนโป๋เดินออกจากประตูไป
ณ ตอนนี้ เฉิงเหมิ่งที่กลิ้งไปมาบนพื้น รู้สึกว่าความเจ็บปวดบรรเทาลงเล็กน้อย
เห็นสายตาของฉินหลั่งจ้องมาที่ตัวเอง เขาสั่นไปหมด ค่อยๆใช้แขนขยับตัวถอยหลังไป จ้องมองฉินหลั่งเหมือนปีศาจนรก
”ตอนนี้ฉันจะพาคุณไปเจอลูกหลานคนรวยสองคนนั้น” ฉินหลั่งพูดอย่างเย็นชา
ไม่ต้องถามมาก เฉิงเหมิ่งจะต้องเป็นคนที่ลูกหลานคนรวยสองคนนั่นที่เขาล่วงเกินเมื่อเย็นนี้ส่งมาแน่นอน พวกเขาตั้งใจจะฆ่าตัวเองกับต้ายเฉียนโป๋ เช่นนั้นฉินหลั่งก็จะไม่ยอมปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ
“ได้ๆ….” เฉิงเหมิ่งก็ไม่กล้าต่อต้าน รีบตอบรับความต้องการของฉินหลั่ง “ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ฉันขอโทรถามก่อน”
“โทรสิ จะพูดอย่างไร และควรพูดอะไรบ้าง ฉันคิดว่าคงไม่ต้องให้ฉันสอนคุณนะ” ฉินหลั่งพูด เขาก็ไม่กลัวว่าเฉิงเหมิ่งจะคิดไม่ซื่อ
เฉิงเหมิ่งปรับอารมณ์ของตัวเอง เพื่อไม่ให้ซ่งอวี่ฟังออกว่ามีความผิดปกติ เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา กดเบอร์มือถือของซ่งอวี่ ฟังเสียงที่วุ่นวายบนโทรศัพท์ เฉิงเหมิ่งการเต้นของหัวใจแรงมาก
ตอนนี้ซ่งอวี่กับฟางเจิ้ง กำลังอยู่ที่วิลล่าของฟางเจิ้ง
ในวิลล่า ในห้องนอนขนาดใหญ่ 50 ตร.ม. กลางห้องมีเตียงใหญ่พิเศษวางอยู่ บริเวณมีโต๊ะทำงาน เก้าอี้สวิง เสื่อปีนเขาเป็นต้น ประตูห้องก็เปิดอยู่ ห้องน้ำในแนวทแยงก็เปิดอยู่
นี่เป็นสถานที่ที่ฟางเจิ้งอเอาไว้เล่นกับผู้หญิงโดยเฉพาะ ที่ตรงนี้ เขาเคยพาผู้หญิงมาไม่ต่ำกว่าสามสิบคนแล้ว ยังทำเรื่องผิดประเวณีที่นี่ มีปาร์ตี้วุ่นวาย
วันนี้ ฟางเจิ้งพาสาวที่พิเศษมาสองคน สนุกกับพี่ชายซ่งอวี่ที่นี่
ในห้อง เสื้อผ้าของฟางเจิ้ง ซ่งอวี่กับสาวอีกสองคนกองเต็มพื้นไปหมด ฟางเจิ้งกำลังสนุกกับสาวบนโต๊ะทำงาน “อย่างบ้าคลั่ง” ส่วนซ่งอวี่ได้พาสาวของเขาเข้าไปในห้องน้ำแล้ว
บนร่างของฟางเจิ้งเต็มไปด้วยเหงื่อ เสียงร้องอย่างมีความสุขของสาวที่อยู่ใต้เขาดังก้องไปทั่วห้อง ฟางเจิ้งเหมือนกำลังจะบรรลุ
ณ ตอนนี้ ในห้องก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นโทรศัพท์ของพี่ชาย
เส้อผ้าของพี่ชายอยู่ข้างๆฟางเจิ้ง ฟางเจิ้งมองไปที่ห้องน้ำ ในใจคิดพี่ชายกำลังสนุกอยู่ ไม่ต้องเรียกแกดีกว่า
เขาหยิบโทรศัพท์ของซ่งอวี่กำลังคิดจะวางสาย เห็นหน้าจอแสดงชื่อ “เฉิงเหมิ่ง” สองคำนี้ ฟางเจิ้งรู้สึกมีความสุขมาก เฉิงเหมิ่งน่าจะโทรมารายงานข่าวดี เขารับสาย ถามไปว่า “เฉิงเหมิ่ง รปภ.สองคนนั้นตายแล้วใช่ไหม