รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 274 ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม

บทที่ 274 ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม
ในตอนนี้ ฉินหลั่งกับวังเฉินก็ต่างอึ้งไปใบหน้าของคนสองคนห่างกันแค่10เซนติเมตร แม้แต่สามารถรู้สึกได้ถึงลมหายใจของกันและกัน หวังเฉินมองฉินหลั่ง ดวงตาที่เหมือนกับหยกคู่นั้นสั่นเล็กน้อย ตอนนี้สมองว่างเปล่าไม่มีอะไรอยู่ในความคิดของเธอเลย
ตอนนี้เอง ประตูห้องสอบสวนก็ถูกเปิดออก ตำรวจชายสองนายได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวในห้องสอบสวน ก็เลยรีบเข้ามา
ตอนแรกพวกเขานึกว่าฉินหลั่งจะทำให้หวังเฉินสลบ หลังจากนั้นก็หนีไป ไม่คิดเลยว่าเข้ามาแล้วจะเห็นภาพเหตุการณ์แบบนี้ ทำไมทั้งสองคนถึงได้กลายมาอยู่ในท่าทางที่คลุมเครือแบบนี้ได้?
ตอนนี้เองหวังเฉินถึงได้ตั้งสติได้ แล้วรีบผลักฉินหลั่งออก ยืนตัวตรง ฉินหลั่งถูกเธอผลักจนเซจนเกือบล้ม
“หัวหน้า…”ตำรวจสองนายนั้นยังคงอยากถามว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่
“พวกนายพาเขาไปห้องขัง! ” หวังเฉินตัดบทตำรวจสองนายนั้น เธอมองไปที่ฉินหลั่งโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ พอเห็นว่าฉินหลั่งก็มองมาที่เธอพอดีนั้น หวังเฉินก็เริ่มหน้าแดง แล้วก็เดินออกจากห้องสอบสวนไป!
“ไอ้เด็กนี้ กล้ามากเหมือนกันนิ! ที่สถานีตำรวจนี้ คุณตำรวจหวังเป็นสาวงามภูเขาน้ำแข็งที่มีชื่อเสียง แกยังกล้าแตะต้องเธอ ไม่น่าแปลกใจที่แกกล้ายิงคุณชายฟาง ไป ตอนนี้พวกเราจะพาแกไปห้องขัง! ” ตำรวจสองนายผลักฉินหลั่งออกจากห้องสอบสวน แล้วก็เดินไปยังห้องขัง
หวังเฉินนั่งอยู่ที่โต๊ะในห้องทำงานของตัวเอง อยู่ดีๆ ความสนใจของเธอก็เปลี่ยนไปอยู่ตรงที่ห้องสอบสวนเมื่อกี้นี้ ตอนที่ฉินหลั่งจูบเธอ
หวังเฉินไม่เคยมีความรักมาก่อน และเธอก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้จูบกับผู้ชาย เธอในตอนนี้นั้น ตระหนักแค่ว่าเมื่อกี้ฉินหลั่งขโมยจูบแรกของเธอไป
ทำไมถึงได้โดนชายแปลกหน้าขโมยไปด้วยวิธีการแบบนี้ได้?
หวังเฉินรู้สึกหดหู่ แล้วก็อายมาก ตอนนี้ใบหน้าของเธอยังร้อนอยู่เลย
“คุณตำรวจหวัง！พวกเสี่ยวโจวเก็บหลักฐานมาจากคฤหาสน์ของฟางเจิ้งได้แล้วครับ ตอนนี้พวกเขากำลังตรวจสอบนิ้วมือ กับเปรียบเทียบตัวอย่างเลือดอยู่ในแผนกนิติเวช” เจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งเดินเข้ามาหาหวังเฉินแล้วรายงาน
พอได้ยินว่าได้มีการนำหลักฐานมาแล้ว ความสนใจของหวังเฉินก็กลับไปอยู่ในตัวคดีทันที เธอมองไปที่เจ้าหน้าที่ตำรวจนายนั้น แล้วสายตาของเธอก็กลับมาแหลมคมเหมือนเดิม “ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ! ”
หลังจากพูดจบ หวังเฉินก็ลุกขึ้น แล้วก็เดินไปที่แผนกนิติเวชทันที
ตอนนี้เอง ผู้อำนวยการส.น.ก็ฝานเฟิงประจำสถานีตำรวจแห่งเย็นจีนก็กลับมาถึงสถานี เดิมทีเขาอยู่บ้านเตรียมจะพักผ่อนแล้ว พอได้ข่าวจากลูกน้องว่ามีคดียิงกันที่เกี่ยวข้องกับฟางเจิ้งและซ่งอวี่นั้น เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบแต่งตัวแล้วกลับมาที่สถานีทันที
ในประเทศจีนนี้ คดีใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องปืนนั้นถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ แล้วอีกอย่าง คดีนี้ยังเกี่ยวกับฟางเจิ้ง คุณชายแห่งกรุ๊ปเหว่ยฮุ่ย และซ่งอวี่จากตระกูลซ่งแห่งเย็นจีนอีก มันก็ยิ่งเป็นเรื่องที่ร้ายแรงเข้าไปใหญ่
เห็นว่าผู้อำนวยการส.น.มาแล้ว ทุกคนในสำนักงานตำรวจก็ต่างรีบลุกขึ้นเพื่อแสดงความเคารพทันที
“คดีนี้มันเป็นยังไงกันแน่ เสี่ยวเย้น เธอมาที่ห้องทำงานของฉันแล้วรายงานรายละเอียดให้ฉันฟัง! ”ตอนนี้ฝานเฟิงรู้สึกร้อนใจเป็นอย่างมาก เขาพูดกับเจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งที่ละเอียดรอบคอบว่า เขาจำเป็นต้องทำความเข้าใจกับคดีนี้ให้เร็วที่สุด
“ครับ” ตำรวจคนนั้นตอบ แล้วก็เดินเข้าไปหาฝานเฟิง
มือของฝานเฟิงพึ่งจะจับลูกบิดประตู โทรศัพท์เขาก็ดังขึ้น พอเห็นเบอร์คนที่โทรเข้ามานั้น ฝานเฟิงก็อึ้งไป เขาคิดสั้นอยู่ในใจ แล้วก็พูดกับเจ้าหน้าที่ตำรวจนายนั้นว่า “นายรอข้างนอกก่อน เดี๋ยวฉันเรียก! ”
พอพูดจบ ฝานเฟิงก็ผลักประตูเข้าห้องทำงานไป นั่งลงบนเก้าอี้ สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็รับสาย “ฮัลโหล สวัสดีครับคุณชายซ่ง”
คนที่โทรหาฝานเฟิงนั้นก็คือซ่งอวี่
อำนาจใต้ดินที่เย็นจีนและเขตจีนภาคเหนือนั้น ตระกูลซ่งเป็นตระกูลที่สามารถเปรียบเทียบกับตระกูลเก่าแก่อย่างบ้านตระกูลจงได้มากที่สุดแล้ว เมื่อเทียบกับบ้านตระกูลจงนั้น ตระกูลซ่งก็ถือว่าเพียบพร้อมกว่า นั่นก็คือเจ้าบ้านของตระกูลซ่งนั่น ซ่งจงผิงพ่อของซ่งอวี่รับราชการที่ศาล ยศของเขายังสูงยิ่งกว่านายกของเย็นจีนเสียอีก
ตัวตนแบบนี้ก็เป็นการชี้ขาดแล้ว ในเรื่องเส้นสายของพวกวงการราชการนั้น ตระกูลซ่งถือว่ามีความแข็งแกร่งมาก
ผู้อำนวยการส.น.อย่างฝานเฟิง เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลซ่งแล้วนั้น อย่างมากก็เป็นได้แค่ตัวกลิ้งขี้เท่านั้นเอง
“ผู้อำนวยการฝาน สวัสดีครับ ผมเชื่อว่าคุณน่าจะเคลียร์คดีของลูกพี่ลูกน้องผมได้แล้วใช่ไหม? ” ตอนนี้ซ่งอวี่อยู่ที่โรงพยาบาล รอให้ฟางเจิ้งออกมาจากห้องฉุกเฉิน
“คุณชายซ่ง ตอนนี้ผมแค่รู้สถานการณ์คร่าวๆ เท่านั้น อีกเดี๋ยวผมจะทำความเข้าใจเพิ่มเติมจากลูกน้องครับ” ฝานเฟิงพูดตามความจริง
“ไม่จำเป็นหรอก ตอนนี้ผมสามารถบอกคุณได้อย่างชัดเจน ว่าที่น้องชายผมได้รับบาดเจ็บที่ขาก็เพราะว่าเป็นฝีมือของฉินหลั่งกับเฉิงเหมิ่ง! พวกเขามีเจตนาฆ่า ผมได้รับข่าวมาว่า พวกคุณจับฉินหลั่งได้แล้ว ผมหวังว่าเขาจะถูกตัดสินโดยเร็วที่สุด และได้รับโทษที่หนักที่หนักที่สุด! ” ซ่งอวี่พูด
แผนของเขาก็คือ ให้ฉินหลั่งได้เข้าคุกก่อน หลังจากนั้นเขาก็จะมีโอกาสมากมาย ที่จะฆ่าฉินหลั่ง
ฆ่าคนในคุก สำหรับเขาแล้วไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย
พอฝานเฟิงได้ยินคำพูดของซ่งอวี่ ก็เข้าใจทันทีว่าเรื่องนี้มันต้องมีอะไรอย่างแน่นอน ทำไมซ่งอวี่ต้องอยากฆ่าสองคนนี้ด้วยล่ะ?
“ทำไม? มีปัญหาอะไรรึเปล่า? ” พอซ่งอวี่ไม่ได้ยินฝานเฟิงตอบรับ ก็ถามด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น
“เปล่าครับ ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหาอะไร……”ฝานเฟิงก็กลัวจนใจสั่น รีบตอบทันที
“ถ้างั้นก็ดี ผมหวังว่าจะได้ยินข่าวว่าฉินหลั่งถูกจับติดคุกเร็วๆ นี้ นอกจากนั้น ทางด้านตำรวจยังจับเฉิงเหมิ่งไม่ได้ใช่ไหม? ผมคิดว่าเขาน่าจะตายอยู่ที่ไหนสักที่หนึ่ง พอถึงเวลาที่พวกคุณเจอศพเขา ทำอะไรก็ไม่ต้องไปซีเรียสมาก รีบเผาศพให้เร็วที่สุด! ” ซ่งอวี่พูดอีกครั้ง
“ครับ เข้าใจแล้ว” ฝานเฟิงตอบ แต่ว่าในใจเขากลับยิ่งรู้สึกว่า เรื่องนี้มันยิ่งซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ แล้ว
โอเค ผู้อำนวยการฝาน ถ้ายังงั้นผมไม่รบกวนการทำงานของคุณแล้ว แค่นี้นะครับ” หลังจากพูดจบ ซ่งอวี่ก็ตัดสายไป
หลังจากวางสายไปนั้น ฝานเฟิงก็เรียกตำรวจนายนั้นเข้ามา แล้วก็ฟังเขารายงานข้อมูลทั้งหมดที่ตำรวจมี
ตอนนี้เอง ที่โรงพยาบาลเสเหอ ฟางเจิ้งก็ถูกเข็นออกมาจากห้องฉุกเฉิน
พ่อแม่ของฟางเจิ้งมาถึงที่นี่ก่อนหน้านี้แล้ว พวกเขาถามหมออย่างเป็นกังวล
“หมอ ขาของลูกชายผมเป็นยังไงบ้าง! ”พ่อฟางคว้าเสื้อกาวน์ของหมอ แล้วก็ถามอย่างตื่นเต้น
“คุณชายฟางเขา……”หมอส่ายหัวช้าๆ แล้วก็พูดตามความจริง “พวกเราได้ผ่าเอากระสุนออกมาจากขาของคุณชายฟางทั้งหมดสามนัด กระสุนนั้นได้ทำลายเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อของคุณชายฟางอย่างรุนแรง หลังจากที่หายสนิทแล้ว คุณชายฟางก็อาจจะเดินกะโผลกกะเผลก”
“อะไรนะ! ไอ้พวกหมอเถื่อน! ทำไมไม่รักษาลูกชายฉันให้หายขาด? ” พ่อฟางเตะหัวหน้าศัลยแพทย์ล้มลงที่พื้น แล้วก็เตะเขาซ้ำอีก เตะจนหมอคนนั้นเอามือกุมท้องแล้วร้องว่าเจ็บ
พ่อฟางด่า “ถ้าเกิดว่าลูกชายฉันขาเป๋ ฉันจะให้โรงพยาบาลไล่แกออก! ”
“โอ๊ย! ไม่นะ ผมไม่อยากเป็นขาเป๋ ให้เป็นคนขาเป๋สู้ให้ผมตายซะยังดีกว่า! ” ฟางเจิ้งที่พึ่งฟื้นพอได้ยินคำพูดของหมอนั้น ในใจก็เต็มไปด้วยความกลัวและความวิตกกังวล
“ลูกชาย ไม่มีทางหรอก ที่นี่รักษาลูกได้ไม่ดี เพราะว่าระดับการรักษาไม่มีคุณภาพ เดี๋ยวแม่จะรีบติดต่อโรงพยาบาลใหญ่ที่อเมริกาให้ลูก แม่ไม่วันปล่อยให้ลูกขาเป๋แน่นอน” แม่ฟางเจิ้งกอดเขาพร้อมกับปลอบใจ
ฟางเจิ้งถูกเข็นเข้าไปที่ห้องผู้ป่วยvip พ่อฟาง แม่ฟาง และซ่งอวี่ก็ต่างอยู่เฝ้าฟางเจิ้งในห้องผู้ป่วย
“ไอ้สารเลวสองคนนั้นทำให้ผมกลายเป็นคนพิการ ผมต้องการให้มันตาย! ” ฟางเจิ้งนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
“พี่ชาย พี่ต้องฆ่าไอ้สารเลวทั้งสองคนนั้นให้ผมนะ ตอนนี้ผมทำอะไรก็ไม่ไม่มีความสุข มีแค่การได้เห็นข่าวว่าไอ้สองคนนั้นตายเท่านั้น ผมถึงจะหายใจได้สะดวกขึ้น! ” ฟางเจิ้งพูดกับซ่งอวี่
“ซ่งอวี่ เมื่อกี้ฉันเห็นว่านายโทรหาผู้อำนวยการส.น. นายมีแผนแล้วใช่ไหม? ” แม่ฟางถาม เธอคือป้าคนที่เจ็ดของซ่งอวี่
พ่อของฟางก็มองไปที่ซ่งอวี่ เขารู้ดีว่าหลานชายคนนี้มักจะทำอะไรรวดเร็ว เรื่องนี้ให้ซ่งอวี่รับช่วงต่อ ซ่งอวี่จะต้องให้คำตอบที่ทำให้ครอบครัวพวกเขาพึงพอใจอย่างแน่นอน
“พวกคุณวางใจได้เลยครับ ตอนนี้ตำรวจจับฉินหลั่งได้แล้ว เมื่อกี้ผมโทรหาผู้อำนวยการส.น.แล้ว บอกเป็นนัยว่าให้เขาลงโทษฉินหลั่งอย่างรุนแรง ขอแค่ฉินหลั่งถูกตัดสินจำคุก ถูกขังไว้ในคุกเมื่อกี้ จนถึงตอนนั้นพวกเราก็จะมีวิธีทรมานมัน! ” ซ่งอวี่มองครอบครัวของฟางเจิ้ง พร้อมกับยิ้มแล้วพูดออกมา
“จริงนะ! เยี่ยมไปเลยพี่! ”
พอฟางเจิ้งได้ยินว่าฉินหลั่งพูดจับแล้ว ใบหน้าที่โกรธเกรี้ยวของเขาก็แสดงสีหน้าของความสุขทันที เขาจินตนาการพร้อมกับพูดว่า
“พี่ ถ้าเกิดว่าไอ้เด็กนั่นติดคุกเมื่อไหร่ หึ มันก็จะกลายเป็นปลาที่อยู่บนเขียง จนถึงตอนนั้น ผมจะจับมันไปขังห้องที่1054 ในนั้นมีแต่พวกผู้ชายที่หื่นกระหายเหมือนกับวัว ให้มันเข้าไปในนั้นแค่อาทิตย์เดียว ผมรับรองเลยว่ารูตูดมันต้องพังทลายแน่นอน หลังจากนั้น ผมก็จะหาโอกาสไปฆ่ามันด้วยมือของผมเอง! ”
“ใช่สิ พี่ แล้วเฉิงเหมิ่งล่ะ? ห้ามให้มันหนีไปได้นะ ยังไงขาของผม ก็ถือว่าเป็นเพราะว่าไอ้เฉิงเหมิ่งนั่นมันเป็นคนยิง ผมอยากให้มันตาย! ” ฟางเจิ้งพูดอย่างเกลียดชัง
“วางใจเถอะ เฉิงเหมิ่งเป็นลูกน้องของฉัน ฉันจะจัดการมันน่ะเป็นเรื่องที่ง่ายเหมือนกับดีดนิ้ว! ”ซ่งอวี่พูดอย่างสบายๆ แต่ว่าเขามั่นใจมาก
พอเห็นท่าทางตอนพูดของซ่งอวี่ ครอบครัวของฟางเจิ้งก็รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย พวกเขาต่างก็รู้จักความสามารถของเฉิงเหมิ่งดี เขาคือแชมป์ของหมัดเมาใต้ดิน แต่ว่าซ่งอวี่กลับใช้คำว่า “ง่ายเหมือนกับดีดนิ้ว”คนคนนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ
พวกเขาไม่ได้สงสัยในคำพูดของซ่งอวี่เลยแม้แต่นิดเดียว เพราะว่าแต่ไหนแต่ไรมาซ่งอวี่ไม่ใช่คนที่จะพูดในสิ่งที่ตัวเองไม่แน่ใจ กำลังและเงินทุนของตระกูลซ่งแห่งเย็นจีนนี้ก็ทำให้ซ่งอวี่มีความมั่นใจมากขนาดนี้
“ฉันคิดว่าอีกภายในหนึ่งชั่วโมง เฉิงเหมิ่งก็น่าจะหายไปจากโลกใบนี้แล้ว! ” ซ่งอวี่มองดูนาฬิกาOMGบนข้อมือของตัวเอง ตอนนี้เป็นเวลาตีหนึ่งแล้ว
เฉิงเหมิ่งนั้นเกิดมาจากผืนหญ้า พอรู้ว่าตัวเองสร้างเรื่องใหญ่เขา สิ่งแรกที่เขาเลือกแน่นอนว่าคือการหนี ไม่ว่าจะหนีออกจากเย็นจีน ออกจากจีนตอนเหนือ หรือว่าหนีออกจากประเทศ
พลังอำนาจของตระกูลซ่งในเย็นจีนนั้นแข็งแกร่งและยิ่งใหญ่ แต่ว่าด้วยจิตสำนึกและทักษะของ เฉิงเหมิ่งแล้วนั้น ก็ยังถือว่าเขายังมีโอกาสอีก50%ที่จะสามารถหลบหนีได้
แต่ว่าซ่งอวี่กลับมั่นใจว่า ในอีกหนึ่งชั่วโมงนี้ เฉิงเหมิ่งจะต้องหายไปจากโลกใบนี้ เหตุผลก็คือซ่งอวี่ได้กุมจุดอ่อนของเฉิงเหมิ่งเอาไว้ ซึ่งจุดอ่อนของเขาก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง
แม้แต่ลูกน้องที่จงรักภักดีที่สุด ซ่งอวี่ก็ยังคงมีจิตใจที่ระแวงระวัง!
ถ้าเกิดว่าลูกน้องมีพ่อแม่หรือว่าญาติพี่น้อง พ่อแม่หรือว่าญาติพี่น้องนั่นแหละก็จะเป็นเชือกบังเหียนในการควบคุมลูกน้องของเขา ถ้าเกิดว่าลูกน้องนั้นไม่มีญาติ ซ่งอวี่ก็จะจัดหามาให้เขา
ผู้หญิงคนหนึ่งของเฉิงเหมิ่ง ก็เป็นคนที่ซ่งอวี่มอบให้เขาเอง ทั้งสองคนนี้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก ซ่งอวี่มั่นใจว่า เฉิงเหมิ่งจะต้องกลับมาพาผู้หญิงคนนี้หนีอย่างแน่นอน
เมื่อกี้ เขาได้สั่งลูกน้อง 6-7คน ให้พวกเขาไปที่บ้านของผู้หญิงของเฉิงเหมิ่ง ดักรอเฉิงเหมิ่งอยู่ที่นั่น พอเฉิงเหมิ่งปรากฏตัวเมื่อไหร่ก็ให้ฆ่าเขาทันที
เฉิงเหมิ่งขับรถมาถึงด้านล่างตึกของแฟนเขาเสี่ยวติง เขาต้องการพาเสี่ยวติงหนีไปที่ไกลโพ้นด้วยกัน
เฉิงเหมิ่งขึ้นไปชั้นบน แล้วก็ทุบประตู “ เสี่ยวติง เปิดประตู เปิดประตูเร็ว เสี่ยวติง……”
“แกร๊ก” ประตูเปิดออกเป็นรูเล็กๆ แล้วก็มีสาวงามผมสั้นคนหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าเฉิงเหมิ่ง เฉิงเหมิ่งไม่ทันสังเกตว่า สีหน้าของเสี่ยวติงนั้นดูแข็งทื่อ
“เสี่ยวติง พวกเรารีบไปกันเถอะ ฉันจะพาเธอหนีออกไปจากเย็นจีน! ” เฉิงเหมิ่งลากเสี่ยวติงลงไปข้างล่าง
“ เฉิงเหมิ่ง！สวัสดี! ” ทันใดนั้นเฉิงเหมิ่งก็เห็น ว่ามีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ด้านหลังของเสี่ยวติง นั่นก็คือลูกน้องของซ่งอวี่ ชื่อเล่นก็คือลูกชิ้น ในมือของเขาถือปืนอยู่ เล็งไปที่หัวของเสี่ยวติง
เฉิงเหมิ่งอึ้งไป เขาเข้าใจทันทีว่า ซ่งอวี่ได้คาดเดาขั้นตอนนี้ของเขาไว้แล้ว
“ถ้าเกิดว่าไม่อยากให้ผู้หญิงคนนี้ตาย ก็เข้ามา! ” ลูกชิ้นที่ยืนอยู่ด้านหลังของเสี่ยวติงพูดขึ้นมา เขาต้องการเข้ามาจัดการเฉิงเหมิ่งในห้อง
ลูกชิ้นเอาปืนจ่อไปที่หัวของ เสี่ยวติง เสี่ยวติงกลัวจนร้องไห้ออกมา มองหน้าเฉิงเหมิ่ง แล้วน้ำตาของเสี่ยวติงก็ไหลออกมา “พี่เหมิ่ง ฉันกลัว พี่เหมิ่ง……”
“อย่าแตะต้องเธอ ฉันจะเข้าไปกับแก! ” เฉิงเหมิ่งชูมือขึ้นทั้งสองข้าง แล้วก็ค่อยๆ เดินเข้าไปข้างในทีละก้าว……