รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 296 ไฟแห่งการแก้แค้นสว่างขึ้นแล้ว

บทที่ 296 ไฟแห่งการแก้แค้นสว่างขึ้นแล้ว
ในเวลาเดียวกันกับที่ฉินหลั่งเข้าไปในความฝัน ตระกูลจงได้สั่งให้ลูกน้องของตระกูลจงเริ่มต้นตรวจสอบเมืองเย็นจีน เพื่อเข้ายึดครองโรงแรม ร้านอาหาร KTVและบาร์ที่ตระกูลซ่งเคยควบคุม……………
ภายในเวลาเพียงสองชั่วโมง อิทธิพลของตระกูลซ่งทั้งหมดในเย็นจีนก็ถูกยึดครองโดยตระกูลจง
ข่าวแต่ละที่ถูกส่งไปถึงตระกูลซ่ง
“นายท่านใหญ่ โรงแรมลี่จื๋อถูกตระกูลจงควบคุมแล้ว พวกมันยังทำลายพี่น้องของเราจนบาดเจ็บสาหัส”
“นายท่านใหญ่ Manzโรงยิมหัวเสร์ KTVถูกตระกูลจงควบคุมแล้ว”
“จู้เสียนจายถูกตระกูลจงควบคุมแล้ว…ลูกพี่ ขอบคุณสำหรับการฝึกฝนตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมมันเลว หนีไม่พ้นเส้นทางนี้ ต่อจากนี้ผมต้องไปอยู่กับตระกูลจง นายท่านใหญ่ได้โปรดให้อภัยความลำบากนี้ของผม”
…………………………..
ข่าวที่ได้รับจากสถานบันเทิงต่างๆถูกส่งไปยังตระกูลซ่ง ลูกน้องของเขาหลายคนเลือกที่จะยอมจำนนต่อตระกูลจง ในตอนนี้ ซ่งจงผิงรู้สึกเหมือนเขาสูญเสียกษัตริย์ของประเทศไป
โดดเดี่ยว เศร้าและอ้างว้างเป็นภาพที่อยู่ในใจของเขาในตอนนี้
เมื่อเห็นพ่อของเขานั่งอยู่บนโซฟาไม่ได้พูดอะไร แต่เปล่งออร่าด้านลบออกมาอย่างรุนแรง ซ่งอวี่ที่นั่งอยู่ข้างๆไม่กล้าแม้แต่จะผายลมด้วยซ้ำ
สิ้นสุดการโทร ซ่งจงผิงที่ทำงานหนักเป็นเวลา30ปี แต่เพียงชั่วข้ามคืนทั้งหมดก็ไปตกไปอยู่ที่ตระกูลจง
นี่คือตอนจบที่โหดร้ายที่สุดของการแข่งขันศิลปะการต่อสู้
ในเวลานี้เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง ซ่งจงผิงมองไปที่หมายเลขที่ปรากฏซึ่งเป็นหัวหน้าแก๊งแก๊งหัวชิงจ้านอู๋หยาโทรมา
ซ่งจงผิงแสดงท่าทีเยาะเย้ยเล็กน้อย ก่อนหน้านี้จ้านอู๋หยายังสาบานว่าคนที่เขาส่งไปในวงการต่อสู้ของจีน ยกเว้นของเก่าบางคนแล้วก็ไม่มีศัตรูเหลืออยู่อีกแล้ว
ตอนนี้ดูเหมือนว่านี่จะเป็นเรื่องตลก
ซ่งจงผิงอยากจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและต่อว่าจ้านอู๋หยา แต่เขาทำไม่ได้แก๊งหัวชิงเป็นสิ่งที่เขากล้าทำอะไร เขารู้จักกับแก๊งหัวชิงมาหลายปีแล้วและเขาก็รู้นิสัยของแก๊งหัวชิงเป็นอย่างดี
ถ้าเขากล้าด่าจ้านอู๋หยาในวันนี้ จ้านอู๋หยาก็น่าจะคนฝีมือดีมาจัดการกับเขาในอีกสามวันข้างหน้า!
แก๊งหัวชิงทำสิ่งต่างๆอย่างดุเดือด ก่อนหน้านี้มีสมาชิกสภาของสหรัฐอเมริกาต้องการยื่นข้อเสนอต่อสภาคเกี่ยวกับพื้นที่ใหญ่เกินไปของสำนักงานใหญ่แก๊งหัวชิง แต่ระหว่างทางที่จะไปรัฐสภาเขาถูกคนที่ไม่รู้จักตัดคอและฆ่า
จนถึงขณะนี้ตำรวจสหรัฐก็ยังไม่พบหลักฐานการสังหารของแก๊งหัวชิง
“สวัสดี หัวหน้าแก๊งจ้าน” ซ่งจงผิงระงับความโกรธไว้ชั่วคราวและกล่าวด้วยความเคารพหลังจากรับโทรศัพท์
“คุณซ่ง การแข่งขันศิลปะการต่อสู้น่าจะจบไปนานแล้วนะ? คุณมีความสุขมากมั้ยเพราะได้ควบคุมเย็นจีนใต้ดินได้แล้ว ลืมแม้แต่จะโทรหาฉันเหรอ?” จ้านอู๋หยาพูดอย่างไม่พอใจเล็กน้อย
ตอนนี้เป็นเวลาบ่าย 3 โมงในแคลิฟอร์เนียสหรัฐอเมริกาอีกฟากหนึ่งของมหาสมุทร จ้านอู๋หยาอยู่ในห้องซ้อมหลังจากฝึกวงการต่อสู้ เขาจำได้เสมอว่าหย่างเที่ยนตอนอยู่ที่เย็นจีนช่วยตระกูลซ่งเรื่องการแข่งขันศิลปะการต่อสู้อย่างไร
เนื่องจากประเทศจีนมีจุดศูนย์กลางเย็นจีนอยู่ที่ตระกูลซ่ง แก๊งหัวชิงสามารถกลับไปที่ประเทศจีนทันที ภายในประเทศจีนเขาได้รับการแบ่งจากตลาดขนาดใหญ่จำนวนมาก!
แน่นอน เหมือนเมื่อร้อยปีก่อนได้ด้วย สามารถแก้แค้นวงการต่อสู้ของจีนที่ฆ่าบรรพบุรุษของเขา!
แต่เมื่อรอถึงเวลา 3 โมงตามเวลาที่แตกต่างระหว่างแคลิฟอร์เนีย และเย็นจีนก็เป็นเวลา 2 โมงเช้าแล้ว ว่ากันว่าการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ สิ้นสุดลงแล้ว
ทำไมซ่งจงผิงถึงไม่โทรหาตัวเอง? หรือมีความสุขเกินไปจนลืมตัวเองหรือไม่?
“ไม่ หัวหน้าแก๊งจ้านอย่าเพิ่งโกรธ”
ซ่งจงผิงพูดจบ ก็หยุดชั่วขณะ ในที่สุดเขาก็บอกจ้านอู๋หยาถึงผลของการแข่งขันศิลปะการต่อสู้นี้ “หัวหน้าแก๊งจ้านผลของการแข่งขันศิลปะการต่อสู้อาจทำให้คุณและฉันผิดหวัง หย่างเที่ยนไม่เพียงแต่แพ้แต่ตอนนี้ตายแล้ว”
“อะไรนะ!” คำตอบของซ่งจงผิงเกินความคาดหมายของจ้านอู๋หยาอย่างสิ้นเชิง หย่างเที่ยนจะแพ้ได้อย่างไร? เขาตายแล้วเกิดอะไรขึ้น?
“อีกฝ่ายส่งใครมา” จ้านอู๋หยาถาม เขาคิดว่าคนที่สามารถเอาชนะหย่างเที่ยนได้ เป็นเพียงแค่คนแก่ธรรมดา คิดไม่ถึงว่าคนแก่คนนั้นจะมีความสามารถเกินความคาดหมาย มาเพื่อการแข่งขันศิลปะการต่อสู้
“ไม่ อีกฝ่ายเป็นแค่ชายหนุ่มอายุยี่สิบปี และเป็นเพียงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของมหาวิทยาลัยเย็นจีน” ซ่งจงผิงพูด
“อายุยี่สิบปี!” จ้านอู๋หยาประหลาดใจอีกครั้ง เขารู้สึกว่าหย่างเที่ยนสามารถเป็นอันดับหนึ่งในกลุ่มคนอายุ 20-25 ปีในวงการต่อสู้โลก ในประเทศจีนกลับมีคนที่มีฝีมือการต่อสู้สูงกว่าเขา จ้านอู๋หยาถอนหายใจอย่างขมขื่น “ประเทศจีนกำเนิดคนที่มีความสามารถอีกแล้วหรือ? ฮ่าๆ น่าสนใจ ในเมื่อสามารถฆ่าหย่างเที่ยนได้ ฉันอยากเห็นหน้าชายหนุ่มคนนี้จริงๆ……………”
“หย่างเที่ยนไม่ได้ถูกฆ่าตาย แต่หลังจากหย่างเที่ยนถูกหักกระดูกขาของเขา เขารู้สึกว่าเขาจะไม่สามารถเติบโตในวงการต่อสู้ได้ในอนาคต เขารู้สึกผิดต่อแก๊งหัวชิง หย่างเที่ยนทุบไปที่หน้าอกของเขา และเขาก็ตายทันที!” ซ่งจงผิงอยู่ในสถานการณ์ตอนนั้น
“นี่คือสไตล์ของหย่างเที่ยน ถ้าเขากลับมาแล้วไม่สามารถช่วยแก๊งหัวชิง ฉันก็จะฆ่าเขาด้วยเช่นกัน!”
จ้านอู๋หยาพูด เขารู้ด้วยว่าซ่งจงผิงกำลังรอดูท่าทีของเขา “คุณซ่ง โปรดอดทนรอเมื่อแก๊งหัวชิงกลับไปที่ประเทศจีน ฉันจะสนับสนุนคุณเพื่อฟื้นฟูโลกใต้ดินของเย็นจีน! นี่คือคำสัญญาของฉันกับคุณจ้านอู๋หยา! จ้านอู๋หยาพูด”
“ขอถามหัวหน้าแก๊งจ้าน ว่าแก๊งของคุณจะกลับมาที่ประเทศจีนเมื่อไหร่ ฉันหวังว่าจะได้พบหน้าคุณด้วยตนเอง” เมื่อได้ยินคำสัญญาของจ้านอู๋หยาหัวใจของซ่งจงผิงก็จุดประกายความหวังอันริบหรี่ เขาหวังว่าแก๊งหัวชิงจะจัดการโดยเร็วที่สุด เขาจะต้องเอาคืนทุกสิ่งที่เสียไปในเวลาอันสั้น
“จากนี้ไปฉันจะเริ่มแผนกลับไปที่ประเทศจีน สิ่งที่ฉันต้องทำตอนนี้คือปล่อยให้เด็กที่ชนะการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ ลงไปขอโทษหย่างเที่ยน!” จ้านอู๋หยาพูดอย่างเย็นชา
“ใช่หัวหน้าแก๊งจ้านหากคุณต้องการความช่วยเหลือโปรดพูดออกมา ฉันจะร่วมมือกับแผนของแก๊งหัวชิงแน่นอน!” ซ่งจงผิงพูด จ้านอู๋หยาตอบก่อนที่จะวางสายโทรศัพท์
จ้านอู๋หยาเดินผ่านห้องโถงกว้างและเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นของตัวเองที่มีหน้าจอขนาดใหญ่ในห้องนั่งเล่น จ้านอู๋หยา ได้วิดีโอคอลหาลี่ไห่ซา
ในฐานะหัวหน้าผู้พิทักษ์ของแก๊งหัวชิง ลี่ไห่ซาไม่อยู่ในกลุ่ม แต่อยู่ในพื้นที่ป่าทึบในแคลิฟอร์เนียใกล้กับทะเลสาบสถานที่ที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายที่มุ่งเน้นไปที่วงการต่อสู้
จากนั้นไม่นานภาพของลี่ไห่ซาก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เขากำลังนั่งอยู่บนขอบทะเลสาบโดยที่ร่างกายส่วนบนของเขาเผยให้เห็นมัดกล้ามเนื้อที่แข็งแรงแม้ว่าจะไม่ได้ใหญ่เหมือนเทรนเนอร์ฟิตเนส แต่กล้ามเนื้อลี่ไห่ซาคนนี้ ไม่ว่าโค้ชฟิตเนสคนไหนมายืนต่อหน้าเขา ก็จะกล้ายเป็นไก่ที่อ่อนแอกว่า
“หัวหน้าแก๊ง คุณเรียกฉัน” ลี่ไห่ซาพูด
“ไห่ซาฉันอยากจะบอกข่าวร้ายนาย นายต้องเตรียมใจไว้”
จ้านอู๋หยาพูด เขาหยุดและพูดต่อ “หย่างเที่ยนแพ้ในการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ของประเทศจีน เขารู้สึกอายที่จะมาเจอนายและฉัน ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจฆ่าตัวตาย”
เมื่อลี่ไห่ซาทราบข่าว เขาก็ตกตะลึง เมื่อตอนที่หย่างเที่ยนยังเป็นเด็ก เขาเป็นคนเลี้ยงดูหย่างเที่ยนให้เติบโตมา เขาถือว่าหย่างเที่ยนเป็นเลือดเนื้อของตัวเองอยู่แล้ว ตอนนี้ลูกชายของเขาตายแล้ว!
ลี่ไห่ซาไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่เป็นเรื่องจริง ความเศร้าโศก การสูญเสีย ทำอะไรไม่ถูก ความว่างเปล่าความรู้สึกต่างๆที่หนากระเพื่อมผ่านร่างกายของเขา!
“ไห่ซา นายโอเคไหม?”
จ้านอู๋หยาเห็นหน้าจอลี่ไห่ซาตะลึงและร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย
เมื่อคนคนหนึ่งเสียใจมาก การไม่พูดนั้นอันตรายกว่าการพูดต่อว่า เขาอธิบายว่า
“หย่างเที่ยนเป็นคนดี เขาไม่อยากเสียหน้าของแก๊งหัวชิง เขาจึงเลือกที่จะจบชีวิตตัวเอง ไม่มีใครดูถูกเขาได้ นายควรภูมิใจที่มีเด็กแบบนี้!”
ลี่ไห่ซาหลับตาลงน้ำตาใสไหลลงมาอย่างเงียบ ๆ ตอนนี้ไม่มีประโยชน์ที่จะพูด ลูกชายของเขาก็ไม่สามารถกลับมาจากความตายได้อีกต่อไป
“หัวหน้าแก๊ง ใครเป็นคู่ต่อสู้ของหย่างเที่ยน!” ลี่ไห่ซาลืมตาขึ้นดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาและดวงตาแดงก่ำ เสียงของเขาเหมือนน้ำแข็งละลายไม่มีชีวิตชีวา
“เป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเล็กๆของเย็นจีน พรุ่งนี้ฉันจะนำเสนอข้อมูลที่สมบูรณ์ที่สุดของเขาต่อหน้านาย” จ้านอู๋หยาพูด
“ขอบคุณ หัวหน้าแก๊ง เด็กนี้บังคับให้ศิษย์ที่รักของฉันตาย ฉันต้องการให้มันชดใช้! “ลี่ไห่ซาตัดสินใจที่จะล้างแค้นให้ลูกชายของเขา
“แน่นอนว่าตอนนี้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนี้เป็นศัตรูที่แก๊งหัวชิงต้องรีบจัดการ! หากเขาสามารถเอาชนะ หย่างเที่ยนได้นั่นหมายความว่าอนาคตของเขานั้นไร้ขีดจำกัด หากเราต้องการกลับไปที่ประเทศจีน จะให้เด็กที่มีพรสวรรค์เช่นนี้เติบโตขึ้นมาได้อย่างไร!”
จ้านอู๋หยาบอกว่าตอนคุยโทรศัพท์กับซ่งจงผิง จ้านอู๋หยาคิดอยู่แล้วว่าเด็กนี้จะอยู่ต่อไม่ได้ หากให้เขามีโอกาสเติบโตจะกลายเป็นอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดสำหรับแก๊งหัวชิงในการกลับมาเป็นประเทศจีนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“ฉันจะออกเดินทางในวันพรุ่งนี้และฆ่าเด็กคนนี้ทันที!” ดวงตาสีแดงเข้มของลี่ไห่ซาเผยให้เห็นถึงความเกลียดชังอย่างมาก ความปรารถนาที่สุดของเขาในตอนนี้คือฆ่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยนั้น เพื่อแก้แค้นให้หย่างเที่ยน!
“ไม่ได้!”
จ้านอู๋หยาปฏิเสธคำพูดของลี่ไห่ซาทันที เมื่อเห็นสายตาที่งงงวยของลี่ไห่ซา จ้านอู๋หยาก็พูด “การแข่งขันศิลปะการต่อสู้นั้นสามารถจะตายได้ ถ้าเราทำเพราะหย่างเที่ยนและไปหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเพื่อแก้แค้น ไม่ปฏิบัติตามกฎของวงการต่อสู้ จะถูกวิจารณ์โดยวงการต่อสู้และมันจะกลายเป็นเรื่องตลกสำหรับวงการต่อสู้ แก๊งหัวชิงจะถูกต่อว่าว่ายอมรับไม่ได้
ในเมื่ออยู่ในวงการต่อสู้คุณต้องปฏิบัติตามกฎของวงการต่อสู้ ยิ่งไปกว่านั้นแก๊งหัวชิงยังมีชื่ออยู่ในโลกวงการต่อสู้ พวกเขาไม่สามารถทำลายชื่อของตัวเองได้
“ถ้าอย่างนั้นความแค้นของศิษย์ของฉันจะไม่แก้แค้นแล้ว?” ลี่ไห่ซาถาม
“ไม่แน่นอน! ฉันบอกไว้แล้วว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต้องตาย ไม่งั้นมันจะโตเป็นศัตรูขวางการที่เราจะเข้าประเทศจีน รอให้ผ่านไปไม่กี่วันปล่อยให้อิทธิพลของการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ลดลงก่อนแล้วเราจะเล่นงานมันได้อย่างอิสระ!”
“มันเป็นเรื่องง่ายๆที่จะหาข้ออ้างเพื่อทำอะไรกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นไม่ใช่เหรอ?”
จ้านอู๋หยา หัวเราะเยาะและพูด
“ในช่วงเวลานี้ นายก็เตรียมร่างกายไว้ให้ดี อีกไม่กี่วันฉันจะให้นายไปที่ประเทศจีนเพื่อล้างแค้นให้หย่างเที่ยน นายต้องไม่ประมาทอีกฝ่าย ฉันคิดว่าสาเหตุที่ หย่างเที่ยนแพ้เขาในครั้งนี้น่าจะเป็นเพราะประมาทเกิน!”
“ได้ หัวหน้าแก๊งฉันจะรอข่าวจากคุณ” ลี่ไห่ซาหยุดความเศร้าโศกชั่วคราวและเติมพลังของเขา รอจนถึงเขาไปถึงประเทศจีน จะเป็นวันที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ฆ่าศิษย์ของเขาตาย!