รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 363 ซ่งอวี่ฆ่าตัวตาย

บทที่ 363 ซ่งอวี่ฆ่าตัวตาย
ซ่งอวี่บ้าไปเลยทันที：
“จงเส่นซาน ถ้ากูอยู่บ้านตระกูลจงแล้วกูมีปัญหาหรือได้รับบาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว พ่อกูต้องเอาพวกมึงทั้งหมดไปอยู่ด้วยกูแน่นอน！กูเป็นคุณชายของบ้านตระกูลซ่ง อยู่ในเมืองเย็นจีนไม่มีใครที่ไหนกล้าแม้แต่มาแตะต้องตัวกู แม้กระทั่งขน มึงเนี่ยนะอยากจะให้กูตาย เป็นไปไม่ได้เว้ย ……”
ซ่งอวี่ตะโกนเรียกร้องเสียงดังสุดขีด ขู่ตระกูลจงด้วยคำพูดที่หยาบคายร้ายกาจ
“มึงจงเส่นซานเป็นตัวเหี้ยอะไร？แล้วจงจิ่วเจินก็เป็นเหี้ยอะไรอีกอะ？！พอจงจิ่วเจินตายปุ๊บ ตระกูลจงพวกมึงก็ล้มละลายหมดเปลือกแล้ว พอถึงเวลานั้นมึงมาขอร้องอ้อนวอนกู ถ้ากูอารมณ์ดีก็อาจจะพิจารณาเอาข้าวให้มึงแดกสักถ้วยหนึ่ง ……”
“ฮ่าฮ่าฮ่า……”จงเส่นซานเงยหน้าขึ้นฟ้าหัวเราะอย่างได้ใจมาก ไม่พูดอะไรสักอย่าง ก็รอดูพฤติกรรมของซ่งอวี่อย่างเดียว
“แกแค่หยอกเล่นกับฉันเองใช่มั้ย จงเส่นซาน ถ้าตอนนี้แกยอมคุกเข่าลงกราบตีนฉันสักสามที ฉันจะถือว่าทุกอย่างไม่ได้เกิดขึ้น จะลืมเรื่องที่แกข่มขู่ฉันเมื่อกี้ทั้งหมด！”
ซ่งอวี่ตะโกนแล้วกล่าว
จงเส่นซานมองซ่งอวี่เหมือนมองคนโง่คนหนึ่ง จนซ่งอวี่มีความเหนื่อยและอ่อนล้า จึงจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนและเบา：
“ฉันพูดจริง ตอนนี้ นอกจากตัวเลือกสองตัวนี้แล้วฉันจะเพิ่มตัวเลือกพิเศษให้อีกหนึ่งตัวเลือก แกสามารถถือมีดขึ้นมาบวกกับฉัน ถ้าเกิดว่าแกสู้กับฉันแล้วชนะ ฉันก็จะยอมปล่อยให้แกออกไปจากบ้านตระกูลจงอย่างแน่นอน ไม่ผิดคำพูด”
ตอนนี้จงเส่นซานกลับไม่โมโหแล้ว เถียงกับคนที่กำลังจะลงนรกโคตรไม่มีความหมายอะไรเลยเสียเวลาเปล่าๆ
“ฉันจะนับถึงสาม ถ้ายังไม่เลือก งั้นฉันก็จะคิดซะว่าแกสละสิทธิ์ละกันนะ ฉันก็จะจัดการแกตามใจของฉัน รวมถึงจะเอาศพของแกไปโยนทิ้งไว้ในป่า ให้หมาป่าที่นับไม่ถ้วนมากัดแคะกระดูกของแก กัดหู กัดจมูก……จนแกเหลือแต่เศษกระดูก วิญญาณของแกก็จะไม่มีที่ไปตลอดกาล”
จงเส่นซานพูดด้วยความตื่นเต้นและดูสนใจมาก
ซ่งอวี่เหมือนกับคนที่ตกลงไปในน้ำแข็ง คิดไม่ถึงเลย ว่าจงเส่นซานแม่งไม่ใช่คน เป็นปีศาจชัดๆ เหงื่อเย็นบนใบหน้าของเขากลิ้งลงมาราวกับลูกปัดที่พันเกลียวและจิตใจของเขาก็ตื่นตระหนกไปหมด
“สาม”
จงเส่นซานพูดคำว่าสามออกมาโดยตรง
“แก……แกโกหก ไหนบอกว่าจะนับถึงสามไม่ใช่หรอ ทำไมถึงนับสามโดยตรงเลยล่ะ อ้อ ไม่ไม่ไม่ ฉันเลือก ฉันเลือก……”ซ่งอวี่รีบคิดคำนวณผลได้ผลเสีย จากนั้นก็รีบพูดขึ้นมาว่า：“ฉันเลือกข้อสาม ต่อสู้กับแก！”
“เยี่ยม แน่มาก！”จงเส่นซานปรบมือไปสองสามที กล่าว：“ฉันก็จะไม่เอาเปรียบแก อย่างนี้ดีกว่า
พวกแกถอยออกไปให้หมด สักพักไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมีเสียงอะไรก็ตาม ก็ห้ามเข้ามากันนะ หลังจากที่พวกเราต่อสู้กันเสร็จ ถ้าเกิดว่าคุณชายซ่งจะกลับไป พวกแกใครก็อย่าไปห้ามนะ ได้ยินแล้วใช่มั้ย？”
“ครับ！”
บอดี้การ์ดตอบกลับ จากนั้นก็โค้งคำนับพร้อมกัน แล้วหันออกจากลานไป
ลานแห่งนี้เงียบมากเป็นลานเล็กๆในอาคารขนาดใหญ่ของบ้านตระกูลจง ที่นี่เคยเป็นสถานที่ที่ลูกชายของจงเส่นซานอาศัยอยู่ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต
คนรับใช้นำรถปอร์เช่ของซ่งอวี่มาที่นี่ ซึ่งก็เป็นคำสั่งของจงเส่นซาน
ประตูไม้สองบานปิดลงพร้อมเสียงดังเอี๊ยด และจงเส่นซานก็ได้สติหลุดหายไปชั่วขณะจมอยู่ในความทรงจำในอดีต และดวงตาของเขาก็เริ่มมีน้ำตาคลอ
เขาหันหลังให้กับซ่งอวี่ แต่ตนกลับไม่รับรู้อะไรเลย ในเวลานี้ซ่งอวี่หยิบมีดขึ้นบนพื้นอย่างเงียบ ๆ และฟันไปที่ศีรษะของจงเส่นซานจุดที่อันตรายที่สุด
ในช่วงเวลาที่สำคัญ เสมือนว่าจงเส่นซานจะคาดการณ์ได้ตั้งแต่แรกแล้วว่ายังไงซ่งอวี่ก็ต้องมาแอบโจมตีเขา เขาหลบไปทางข้างอย่างรวดเร็ว ซ่งอวี่ถือมีดไว้แล้วพุ่งใส่อากาศ ไม่ทันตั้งตัว ร่างกายก็ล้มลงไปพื้นข้างหน้า
แสงประกายจากมีด ได้ยินเพียงเสียง“อ๊อ”หนึ่งเสียงที่ดูอึดอัด ซ่งอวี่ก็ได้ล้มลงไปอย่างตัวตรงๆ
มีดได้บาดคอของซ่งอวี่จนฉีก เลือดไหลออกมา เขาดิ้นรนไปสองสามครั้ง ลืมตากว้างๆแล้วหายใจเข้าสองสามที จากนั้นขาเขาก็ได้ดิ้นไปทีหนึ่ง ไปเจอยมทูตซะแล้ว
ซ่งอวี่ตายเพราะโง่แท้ๆ เขาฆ่าตัวเอง จุดนี้ ก็เป็นอุบัติเหตุที่จงเส่นซานคิดไม่ถึง
และทั้งหมดนี้ จงจิ่วเจินก็ไม่ได้รับรู้เลยแม้แต่นิดเดียว พอเขายินจงเส่นซานไปบอกข่าวให้ทราบ คิ้วของเขาขมวดแน่น：“เส่นซาน แกมันสารเลว……”
จงจิ่วเจินเดินไปมาในห้องโถงตอนนี้เขาไม่ต้องการวิพากษ์วิจารณ์อะไรจงเส่นซานอีกแล้ว เรื่องก็เกิดขึ้นแล้ว สิ่งที่เขากำลังคิดในตอนนี้ก็คือการแก้แค้นจากบ้านตระกูลซ่ง
“ทั้งหมดนี้ผมจะเป็นคนรับผิดชอบเองคับ คุณพ่อ วันหลังท่านต้องดูแลตัวเองดีๆนะครับ”
จงเส่นซานใจเย็นและสงบมาก
“แกรับผิดชอบไหวหรอ？”จงจิ่วเจินกล่าว：“ซ่งจงผิงจะเปิดฉากการแก้แค้นที่โหดร้ายที่สุดอย่างแน่นอน เขาซ่งอวี่แม้ว่าจะทำความชั่วความเลวไว้เยอะ แต่ก็ไม่ถึงกับต้องมาตายในมือของเรามั้ย！”
“เขาฆ่าตัวเองตายไปต่างหาก จริงๆแล้วผมอยากจะฆ่าเขาด้วยมือของผมเองด้วยซ้ำ แต่ว่าซ่งอวี่ไม่ได้ให้โอกาสนี้กับผม” จงเส่นซานถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อนึกถึงวิธีการตายที่แปลกประหลาดของซ่งอวี่ ซึ่งแฝงไปด้วยอารมณ์ขันสีดำ
“ซ่งจงผิงจะเชื่อหรอว่าลูกชายเขาฆ่าตัวตายเอง？แกประมาทเกินไป เรื่องที่แกก่อทุกเรื่องก็มีแต่ฉันที่คอยเช็ดขี้ให้ตามหลัง แกชอบทำเป็นฉลาดตัดสินใจเองตั้งแต่เด็กๆแล้ว！”จงจิ่วเจินพูดด้วยวความเย็นชา แล้วหันไปถามฉินหลั่งที่อยู่ข้างๆ：“ฉินหลั่ง แกว่าเรื่องนี้จะแก้ไขปัญหายังไงดี？”
ฉินหลั่งที่เงียบมาตลอดไม่พูดอะไรตอนนี้ก็ได้พูดขึ้นมาว่า：“แม้ว่าซ่งอวี่จะฆ่าตัวตายเอง แต่ว่ายังไงเรื่องมันก็เกิดที่บ้านตระกูลจง ตอนนี้ความจริงก็เปิดเผยแล้ว ตระกูลซ่งกับแก๊งหัวชิงร่วมมือกันที่จะมาลักล้อมฆ่าพวกเราทิ้ง พวกเราต้องหาแผนการที่จะทำให้ศัตรูแตกแยก แล้วยังสามารถลดความแค้นที่ตระกูลซ่งมีต่อเรา”
พอได้ฟัง จงเส่นซานกับจงจิ่วเจินต่างก็ตะลึง ถามพร้อมกันว่า：“ยังไงอ่ะ？”
“ง่ายครับ ตอนนี้หาคนที่ฝีมือดีที่สุดนำศพของซ่งอวี่ออกไป ขับรถปอร์เช่คันนั้นแล้วไปจากที่นี่
ซ่งจงผิงต้องไปตรวจดูกล้องวงจรที่มีความเกี่ยวข้องแน่นอน เขาก็จะคิดว่าซ่งอวี่โดนฆ่าหลังจากที่ออกไปจากบ้านตระกูลจง”ฉินหลั่งกล่าว
“อย่ารอช้าเลย ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”พูดจบ ฉินหลั่งก็ได้เดินนำหน้าไป จงเส่นซานตามหลัง
รีบเดินไปตรงลานที่ซ่งอวี่เสียชีวิต หลังจากที่จัดเตรียมทุกอย่างที่จำเป็นต้องเตรียมเสร็จแล้ว ด้านนอกก็ได้มีคนคนหนึ่งเดินเข้ามา พยักหน้าให้กับฉินหลั่งและจงเส่นซาน ขับรถปอร์เช่แล้วค่อยๆออกไปจากลานบ้านตระกูลจง
รถได้วิ่งอยู่บนท้องถนน ขับไปยังอ่างเก็บน้ำในเขตชานเมือง หาเจอมุมตันที่ไม่มีกล้องวงจรปิด ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ของ
ซ่งอวี่ก็ได้ดังขึ้นมาซ้ำๆ คนขับรถที่ตระกูลจงส่งมาไม่ได้ไปดูว่าใครโทรมา เขาหยุดรถและลากซ่งอวี่ไปที่ที่นั่งคนขับ
จากนั้นก็เหยียบคันเร่งสุดขีดพุ่งตรงไปในอ่างเก็บน้ำ น้ำลึกมากจนรถปอร์เช่จมเข้าไปใต้น้ำภายในชั่วขณะ และคนขับรถที่อยู่บนฝั่งก็ยกนิ้วให้ เขาเดินเข้าไปในป่าทึบและเปลี่ยนเป็นชุดใหม่ จากนั้นเปิดกล่องสีเงินที่เต็มไปด้วยธนบัตร
“พี่เฉิงเหมิ่งครับ แก้แค้นแล้วนะครับ พี่สามารถไปสบายได้แล้วนะครับ……”
ชายคนนั้นได้หยิบธนบัตรออกมาจำนวนหนึ่งใช้เป็นเงินกระดาษ หลังจากที่ใช้ไฟแช็กจุดติดแล้วเขาก็ยืนมองธนบัตรกลายเป็นเถ้าถ่าน จากนั้นก็เคาะศีรษะขึ้นฟ้าสามครั้ง แค่เพียงพริบตาก็ได้วิ่งเข้าไปในป่าทึบ เวลาที่ไม่ถึงสามนาที เขาก็ได้หายตัวไปแล้ว
……
ณ ตอนนี้ มือถือของซ่งอวี่ก็โทรไม่ติดสักที ทำให้ซ่งจงผิงรู้สึกหวิวๆใจไม่ดี แต่อย่างไรก็ตามเขาก็คิดไม่ถึงว่าซ่งอวี่จะตาย ยิ่งกว่านั้นคือก็ไม่ได้คิดว่าจะตายที่บ้านตระกูลจง เขายังคงภูมิใจที่เอาชนะตระกูลจงได้และเตรียมที่จะใช้แก๊งหัวชิงเพื่อกำจัดทุกคนที่ขัดขวางตระกูลซ่งไม่ให้ก้าวหน้า
ไอ่ฉินหลั่งหมอนั่น ต้องจัดการมันทิ้งอย่างเด็ดขาด ซ่งจงผิงคิดลึกๆอยู่ในใจ