รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 496 ความชอบธรรมกับผลประโยชน์ที่อยู่ในใจ

บทที่ 496 ความชอบธรรมกับผลประโยชน์ที่อยู่ในใจ
ฉินหลั่งแปลกใจมากจริงๆ คุณอาที่ปกป้องดูแลลูกหลาน ซื่อสัตย์ตรงไปตรงมา มีมาดสง่างาม จะกลายเป็นเขี้ยวเล็บของสำนักหมอผีไปแล้ว
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ภาพลักษณ์ทั้งสองแบบของหวงฮ่านโจวก็ไม่สามารถนำมาซ้อนกันได้
ทว่าทุกอย่างเหมือนจะจัดการไว้หมดแล้ว หวงเกอที่ไม่เคยติดต่อกันนานจู่ๆ ก็นัดเชิญ จนมาถึงลักษณะของเฉินเมิ่งลู่ที่มานั้นเหิมเกริมมาก แล้วก็มาถึงหวงเกอที่ขอความช่วยเหลือ สุดท้ายเฉียวปุ่นก็ออกมา แล้วก็ถูกหวงฮ่านโจวลอบทำร้าย ทุกอย่างล้วนเป็นแผนการร้ายของสำนักหมอผี
และหวงฮ่านโจวก็คือบุคคลสำคัญที่อยู่ในนั้น หวงเกอเป็นลูกชายของเขา ดังนั้นจึงไม่ได้ป้องกันพ่อของตัวเองเลยสักนิดว่ากำลังแอบวางแผนการอย่างเงียบๆ
ดาบนี้ ทำให้ฉินหลั่งเข้าใจอะไรได้มากมายในชั่วพริบตาเดียว
“คุณอาโจว ผมกับหวงเกอพวกเขาเคยเป็นเพื่อนกันที่คุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่ สนิทกันมากกว่าเพื่อนหรือพี่น้องเสียอีก ผมจำได้ว่าเคยเจอหน้าคุณที่มหาวิทยาลัยหนึ่งครั้ง คุณยังเลี้ยงข้าวพวกเราด้วยความกระตือรือร้น นั่นคืออาหารที่ผมทานอร่อยมากที่สุดตอนที่อยู่ในมหาวิทยาลัย เพราะว่าผมไม่มีแม้กระทั่งเงินซื้ออาหารดีๆ ทานเลย”
“เฮ้อ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา นายจะคิดอีกทำไม?” หวงฮ่านโจวถอนหายใจยาว แล้วจึงใช้มีดแทงไปอีกหนึ่งส่วน
ใบหน้าของฉินหลั่งปรากฏเม็ดเหงื่อสองสามเม็ด และแสดงสีหน้าที่เจ็บปวดออกมา “คุณมีความลำบากใจที่มากกว่านี้ ก็ไม่ควรลืมความตั้งใจแรกเริ่มนะครับ”
หวงฮ่านโจวมีสีหน้าซับซ้อนสับสนทันที ทั้งจนใจ ทั้งเก้ๆ กังๆ และความทรงจำ “ความจริงลุงโจวชอบเด็กอย่างพวกเธอมาก โดยเฉพาะนาย ตอนนั้นฉันรู้สึกว่านายจะมีอำนาจภายในระยะเวลาอันสั้น เพราะว่านายมีจิตวิญญาณที่สะอาดมากที่สุด”
“เหรอ? หวงเกอเห็นภาพนี้แล้วจะเป็นยังไงครับ? คุณเคยนึกถึงความรู้สึกของเขาบ้างไหม?” ฉินหลั่งถาม
“เขา? เขาไม่เข้าใจความโหดเหี้ยมทารุณของโลกผู้ใหญ่…” หวงฮ่านโจวมีสีหน้าขรึมและเย็นชามาก
ฉินหลั่งส่ายหน้าเล็กน้อย “ต่อให้โหดเหี้ยมยังไง คุณก็ควรมีขีดจำกัดของตัวเอง”
“อย่าพูดมาก ฆ่าเขาซะ!”
เสียงโหวกเหวกดังขึ้นมาจากนอกห้องโถงใหญ่ หลังจากนั้นคนชุดดำสิบกว่าคนก็ทยอยเดินเข้ามา แล้วยืนเป็นสองข้าง จากนั้นก็มีหัวหน้าอู๋ประธานหอการค้าเทียนอิงกับเมิ่งเหมิงเหมิงเดินเข้ามาตรงกลาง อู๋หย่งขับแขนของส้งเส่นเอ๋อบิดไปมาอยู่ในมือ แล้วผลักส้งเส่นเอ๋อลงไปบนพื้น จากนั้นก็หยิบซิการ์ออกมาหนึ่งมวน แล้วจุดไฟพลางมองฉากที่อยู่ตรงหน้า
“หวงฮ่านโจว หนี้พนันที่คุณติดอยู่ที่มาเก๊าผมสามารถช่วยใช้หนี้ให้คุณได้ทั้งหมด และยกเลิกคำสั่งไล่ฆ่าคุณได้ทันที แต่คุณก็น่าจะเข้าใจเงื่อนไข…” อู๋หย่งสูบซิการ์ไปหนึ่งที แล้วจึงพ่นควันยาวๆ ออกมา จากนั้นก็ชี้นิ้ว “ฆ่าเขาซะ!”
ฉินหลั่งรู้สึกได้อย่างชัดเจน ถึงคำพูดของอู๋หย่ง ทันใดนั้นก็ทำให้อารมณ์ของหวงฮ่านโจวเกิดกระตุ้นอีกครั้ง มือที่จับด้ามดาบของเขาได้ใช้แรงมากกว่าครั้งก่อนหน้า
ติ๊ง!
มือของฉินหลั่งจับปลายแหลมคมของดาบแล้วหักเป็นสองท่อน จากนั้นก็พลิกมือแล้วโยนเศษดาบที่หักแล้วไปที่หวงฮ่านโจว
หวงฮ่านโจวก้มหน้าหลบ แล้วใช้มือที่กุมดาบหักแทงไปที่ฉินหลั่งอย่างแรง
“คุณอาโจว คุณจะต้องเดินทางสายมืดให้ได้ใช่ไหมครับ?” ฉินหลั่งถามเสียงหนักแน่น
“คุณผิดแล้ว ยังจะผิดอีกซ้ำสองเหรอครับ?”
“ก่อนที่คุณจะฆ่าผมคุณได้ถามหวงเกอหรือยัง?”
“คุณตัดใจลงมือกับผมได้จริงๆ เหรอครับ?”
หวงฮ่านโจวหยุดเดินเล็กน้อย จากนั้นสีหน้าก็เย็นชา แล้วจึงรุดหน้าไปโดยไม่สนใจคุณธรรมและศีลธรรม “ขอโทษด้วยฉินหลั่ง นายไม่ตายฉันก็ต้องตาย”
“นายวางใจได้ ฉันจะดูแลพ่อแม่ของนายให้ดีแน่นอน”
หลังจากพูดจบ นัยน์ตาหวงฮ่านโจวก็เย็นราวกับน้ำแข็ง แล้วจึงยกดาบหักแทงไปที่ฉินหลั่งอย่างมั่วซั่ว
และฉินหลั่งที่ใช้ชี่แท้เกือบหมด บวกกับรอยมีดที่อยู่ข้างหลัง จึงรับการต่อสู้ของอีกฝ่ายอยู่ในห้องโถงใหญ่อย่างเนิบนาบและเชื่องช้า เสียงเฮือกดังออกมา แขนขวาถูกดาบอีกครั้ง เลือดสดไหลอาบ
“ฮ่าๆๆ ฉินหลั่ง แกก็มีวันนี้เหมือนกัน คนที่ล่วงเกินสำนักหมอผีไม่มีใครตายดีหรอก!” อู๋หย่งมองอยู่ข้างๆ อย่างสนุกสนาน ส่วนเมิ่งเหมิงเหมิงก็ใช้สองมือกอดอก และมองสภาพที่ดูไม่ได้ของฉินหลั่ง พลางยิ้มพูดด้วยความโหดเหี้ยม “อีกสักพักเอาไอ้หนุ่มคนนี้ไปให้หมากิน ให้หมาที่บ้านของฉัน”
ปัง!
หวงฮ่านโจววาดดาบหักในขณะเดียวกันนั้น เท้าขวาก็ลอยออกไป ฉินหลั่งถูกถีบอย่างหนัก แล้วกระแทกกำแพงอย่างแรง เลือดสดพุ่งออกมาจากมุมปากทันที
“ฉินหลั่ง! ฉินหลั่ง!”
เสียงกรีดร้องเสียงดังมาจากในห้องโถงใหญ่ ทันใดนั้นส้งเส่นเอ๋อก็คลานขึ้นมา แล้วพุ่งไปที่หวงฮ่านโจวทันที “แม่งไอ้หวงฮ่านโจว แกยังเป็นคนอยู่ไหม?”
เสียงเวทนาของส้งเส่นเอ๋อ สยายผมเผ้า ดูเหมือนแม่สิงโตที่ถูกยั่วให้โกรธ ใบหน้าของหวงฮ่านโจวมีความตื่นตระหนกตกใจอย่างเห็นได้ชัด เวลานี้อู๋หย่งเดินมาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว จับผมยาวของส้งเส่นเอ๋อ แล้วตบหน้าเธออย่างแรง “ถุย! อีกะหรี่!” ส้งเส่นเอ๋อถูกตบไปกองที่พื้น แล้วอู๋หย่งก็เตะเธออีกหนึ่งที ทำให้อีกฝ่ายสลบไปโดยตรง
“โถๆๆ ไอ้หนุ่มคนนี้มีดีอะไรกันนะ…” เมิ่งเหมิงเหมิงมองส้งเส่นเอ๋อที่อยู่บนพื้นอย่างคึกคักสนุกสนาน พลางยักไหล่ เบ้ปาก พร้อมกับสีหน้าที่มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น
ฉินหลั่งอาศัยจังหวะนี้กระโดดขึ้นไปจากพื้น จากนั้นดาบหักของหวงฮ่านโจวก็ผ่านหน้าของฉินหลั่งแวบหนึ่ง และอีกนิดเดียว ฉินหลั่งก็เกือบถูกเชือดคอแล้ว
เลือดสดหยดลงไปบนพื้น ตกอยู่บนใบหน้าครอบครัวตระกูลหวงที่นอนสลบอยู่ กระทั่งมีเลือดที่หยดลงไปบนริมฝีปากของหวงเกอ ดูแล้วน่ากลัวมาก
“เด็กน้อย ศิลปะการต่อสู้ของนายไม่เลวจริงๆ อาโจวขอชื่นชม นายไม่ใช่เด็กที่ต้องสับสนเรื่องความรักในมหาลัยอีกต่อไปแล้ว” หวงฮ่านโจวยิ้มพูด
ฉินหลั่งมองหวงฮ่านโจวด้วยความเจ็บปวด “คุณอาโจว วางดาบฆ่าคน แล้วบรรลุธรรมเป็นพุทธะ ผมไม่เคยฆ่าคนของตัวเองมาก่อน”
“คุณวางใจได้ ผมจะช่วยแก้ไขความวุ่นวายของคุณให้เอง” ฉินหลั่งเช็ดเลือดที่มุมปากพลางพูด
“เหอะๆๆ นายเป็นแค่ครูใหญ่ ก็พูดโม้ขนาดนี้ เรื่องบางเรื่องไม่สามารถกลับใจได้แล้ว” ใบหน้าของหวงฮ่านโจวบูดเบี้ยว พวกคนของหอการค้าเทียนอิงต้องจ้องมองตาเป็นมัน วันนี้เขากับฉินหลั่งจะต้องมีคนตายหนึ่งคน และเป็นเพื่อนตายของลูกชายแล้วอย่างไรเล่า?
“ขอแค่คุณคิด คุณก็จะกลับตัวได้ครับ คุณอาโจว คุณไม่เสียใจเหรอ?” ในดวงตาของฉินหลั่งมีความอ่อน โยนขึ้นมาเล็กน้อย
ตอนที่ตัวเองเป็นเด็ก ก็เคยได้รับบุญคุณในการเลี้ยงข้าวของหวงฮ่านโจว ฉินหลั่งเป็นคนที่จำบุญคุณคน
“นายวางใจได้ ฉันจะช่วยดูแลพ่อแม่ที่ใกล้สิ้นใจแทนนายเอง วันนี้ นายต้องตายแทนฉัน” หวงฮ่านโจวมีสีหน้าเย็นชา พร้อมกับน้ำเสียงที่แน่วแน่
ตอนนี้ร่างเงาของหวงฮ่านโจวได้แสดงความรุนแรงอีกครั้ง กระโดดขึ้นไปบนอากาศแล้วแทงมีดลงมา พุ่งไปที่ลำคอของฉินหลั่งโดยตรง และดูจากการเปลี่ยนแปลงร่างเงาของหวงฮ่านโจวแต่ละครั้งแล้ว เขาไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป และน่าจะเป็นนักสู้ที่มีพลังภายในเป็นอย่างน้อย
ตอนนี้ฉินหลั่งไม่ได้หลบหลีก ทว่านัยน์ตาของเขากลับเย็นชาขึ้น แววตาที่อ่อนโยนและกระตือรือร้นนั้นหายไปแล้ว
แล้วจึงเห็นเพียงฉินหลั่งยืนนิ่งไม่ขยับ หวงฮ่านโจวขมวดคิ้วเล็กน้อยอยู่กลางอากาศ ไม่รู้ว่าฉินหลั่งกำลังทำอะไร
อยากตายหรือ?
หรือว่าหมดแรงต่อต้านแล้ว?
ในใจของหวงฮ่านโจวนั้นจึงแน่วแน่มากกว่าก่อนหน้านี้ในทันที นายไม่หลบเองนะเจ้าหนุ่ม เดี๋ยวฉันจะส่งแกขึ้นสวรรค์เอง นี่คือลิขิตสวรรค์ การตายของนายก็คือการตอบแทนให้กับฉัน
มีดแทงลงไปที่ลำคอของฉินหลั่งโดยตรง จากฝีมือของหวงอ่านโจวแล้ว ฉินหลั่งตายแน่นอน
ทันใดนั้น เขาก็ตาลาย และตำแหน่งที่ดาบหักพุ่งไปนั้น กลับกลายเป็นลำคอของหวงเกอลูกชายแทน หวงฮ่านโจวตกใจหน้าซีด แล้วจึงรีบชักปลายดาบกลับทันที!
แต่เนื่องจากพื้นที่ในการหมุนนั้นน้อยเกินไป ปลายมีดอันแหลมคมจึงกรีดไปโดยผิวหนังของหวงเกอ
สวบ หวงเกอมีเลือดสดไหลลงมา